BABA SIKINTISI... KONUŞALIM LÜTFEN

okuyucuu

Guru
Kayıtlı Üye
18 Haziran 2014
3.357
5.656
358
İstanbul
Merhaba Kızlar;
İçim bir tuhaf huzursuzum.. Kimseye dökmedim,dökemedimm.. Nasıl başlayacağımı da bilmiyorum kusura bakmayın. öncelikle kendimden bahsedeyim. Biz 3 kardeşiz 2 erkek kardeşim var. Evde ananem annem babam 3 çocuk yaşıyoruz. Babam bize hiç sevgisini gösteremedi. hep evin içinde bağıran bir insandı çatal düşse büyük tepkiler verirdi. ' hep 'diyorum ama küçüklüğümden bu yana çoğunluğu bu şekilde düzgün olduğu zamanlarda oldu ama - ler götürüyor onları neyse, aşırı agresif huzursuzluk yaratan bir insan biz hep olsun sinirlidir. Kolay bir hayat yaşamamış diyorum kendime sabr et ama o o şekilde yaşamış çocuklarına ailesine daha iyi olması gerek neden aynısını bize yaşatıyor dedim yıllarca.. sevmek istiyorum babamı ama sevemiyorum. annem üzüldükçe daha doğrusu üzüldüğünü sıkıntılarını bize yansıtmamaya çalıştıkça kendince tabi biz anlıyoruz daha da üzülüyorum. babam = düşüncesiz! demek.Dün ben evde yokken ortanca kardeşimle babam tartışmış babam durumu alevlemiş iyice bağırıp küfür etmiş kardeşimde üzerine yürümüş babamı yumruklamış kafasına birşeylerle vurmuş gözü dönmüş çıldırmış duvarlara vurmuş ananem annem araya girmiş tam kafasına masayı fırlatırken ananem yapma Allah rızası için diyince kendine gelmiş çıkmış gitmiş . Rabbime anlattım dua ettim bol bol.. ama içim yanıyor ... kardeşimle konuştum eve geldiğimde anlattıkları o kadar tanıdık o kadar iyi anlıyorum ki senelrdir içimde olanlar abla bu evde herkes aynı düşüncelerde ama kötü olan tepkisini gösteren ben oldum varsın olsun dedi ben çocuklarıma böyle yapmıcam yaparsam çocuğum bana bunu yapsın öldürsün beni dedi. içim bir kere daha yandıııı eve gelmicem o gidene kadar dedi . annem le konuştum saçmalıyor boşver gelir gelir dedi annem boşanmak istemiyor seviyor çünkü . ve babam boşanırsa kimsesi yok.. nolursunuz beni rahatlatın konuşalımmm
 
annenizin birşey yapması lazım. dinler mi annenizi, çekinir mi onu kaybetmekten? belki öfke kontrolü için terapi alabilir. anlattıklarınızdan anladığım kadarıyla pek kabul etmez gibi. annenizi ikna etseniz. maddi durum nasıl, evin geçimini kim sağlıyor, sizin yaşlarınız ne?
 
Ne diyeceğimi bilemedim.
Kardeşiniz kaç yaşında acaba.Yumruklamak falan olmamış.
AMA belliki sinir boşalması yaşamaış.
Keşke yapmasaydı.
 
Canım çok zor bir durum. Kardeşinin gözü dönmüş artık yılların birikimidir.
Annenin bir yakını akrabası yok mu sizi alıp gidebileceği. Sadece sizin için katlanıyor bence. Maddi açıdan özgür değil anladığım kadarıyla.
 
böyle baba olmaz. kardeşiniz yanlış da olsa doğru olanı yapmış tepki göstermiş.
hepiniz göstermeliydiniz dişinizi.
benim babam da çok agresif, sinirli, cahil, köyde yetişmiş, üstelik dedemden de delice korkan bir adammış.
ama annem o kadar dişli, güçlü, aklı başında bir insanmış ki babama asla papuç bırakmamış.
adamı yetiştirmiş, okutmuş, kitap okuma alışkanlığı edindirmiş, kariyerini tırmandırmasına yardım etmiş.
ben de hatırlıyorum. ben küçükken benimle pek ilgilenmez bazen şiddet uygulardı bana.
anneme uygulayamazdı yemezdi çünkü.
ama azalarak bitti. şimdi pamuk gibi, elinden kitabı düşmeyen bir adam.
annem onu alttan alsaydı, geçer deseydi, herşeye katlansaydı halimiz aynen yukarda anlattığınız gibi olurdu.
şiddete yol göstermek olmuş sizinki.
kimse karşı durmamış, savaşmamış.
ne desem bilemiyorum babanızın ciddi problemleri var hayatı hem kendine hem size zehir etmiş.
değer mi buna, değer miydi?
 
Etkiye tepki dengesiz ve sinir hastası babanın bunu yaşaması gerekirdi yüzüne ne olduğunu söyleyen kendi çocuğu bence üzülmem normal daha büyük bir facia olmasını anneannem ve annen önlemiş dikkat etmen gereken evleneceğim adamın zerre kadar babana benzememesi gerekir aile yapınızın değişeceğini sanmıyorum baban terapiye gidecek bir tip değil p ancak pembe dizilerde olur annen baban ölünce huzura kavuşacak onun sınavı bu herhalde :işsiz:Birde böyle ailede yetişen çocukların takıntıları ve kaygıları daha çok oluyormuş ve şiddete meyilli oluyorlar mış
 
annenizin birşey yapması lazım. dinler mi annenizi, çekinir mi onu kaybetmekten? belki öfke kontrolü için terapi alabilir. anlattıklarınızdan anladığım kadarıyla pek kabul etmez gibi. annenizi ikna etseniz. maddi durum nasıl, evin geçimini kim sağlıyor, sizin yaşlarınız ne?


annemi hem dinler hem dinlemez anlatma biçimine bağlı açıkcası. maddi durum babamın elindeyken çok kötüydü çalıştığı zaman hep birşeyler alırdı ama belki ayın 1 haftası borç ödemeyi sevmez annem hep babamın bu durumunu ört pas etti yıllarca biz büyüdük biraz daha rahatladık ben 25 yaşındayım 5 senedir çalışıyorum ama paramı eve vermem babam fatura bile ödemez annem zorlardı hep annem gizliden temziliğe gider öderdi anneminde bence hatası çok... annem eve para verme baban alışıyor sen kendine para biriktir dedi ben anneme harçlık veririirm ama annem o parayı bir şekilde kendine harcamıyor ya mutfağa alır ya da babamın bir sıkınıtısını çözer . ortanca kardeşim 21 yaşında o da çalışmaya başladı bu sene en küçümüz 17 yaşında okuyor ama psikolojimiz alt üst yinede şükrediyoruz ananemiz bize baktı kiralardayken babam ödemediği için hep sıkıntı çektik sonra ananem annemin daire hakkı var oraya aldı bizi kira derdimiz yok şükür dedem vefat ettikten sonra ananemle yaşamaya başladık babamda o sıra yurtdışında çalıştı o uzaktayken çok iyiydik telefonda görüşürdük ama annem seviyorr uzakta olunca özlüyordu. şimdi şeker hastası oldu ve yurt dışına gitmiyor ve bu sefer her akşam bağırıp huzursuz haller
 
Ne diyeceğimi bilemedim.
Kardeşiniz kaç yaşında acaba.Yumruklamak falan olmamış.
AMA belliki sinir boşalması yaşamaış.
Keşke yapmasaydı.


21 yaşında normal şartlarda yapmaz yapanları da desteklemez abla yaptığım doğru birşey demiyorum ama dayanamıyorum artık katlanamıyorummm ben dedi biri zaten patlayacaktı birgün o da ben oldum bu şekilde olacağını bende beklemezdim bir an da oldu dedii
 
böyle baba olmaz. kardeşiniz yanlış da olsa doğru olanı yapmış tepki göstermiş.
hepiniz göstermeliydiniz dişinizi.
benim babam da çok agresif, sinirli, cahil, köyde yetişmiş, üstelik dedemden de delice korkan bir adammış.
ama annem o kadar dişli, güçlü, aklı başında bir insanmış ki babama asla papuç bırakmamış.
adamı yetiştirmiş, okutmuş, kitap okuma alışkanlığı edindirmiş, kariyerini tırmandırmasına yardım etmiş.
ben de hatırlıyorum. ben küçükken benimle pek ilgilenmez bazen şiddet uygulardı bana.
anneme uygulayamazdı yemezdi çünkü.
ama azalarak bitti. şimdi pamuk gibi, elinden kitabı düşmeyen bir adam.
annem onu alttan alsaydı, geçer deseydi, herşeye katlansaydı halimiz aynen yukarda anlattığınız gibi olurdu.
şiddete yol göstermek olmuş sizinki.
kimse karşı durmamış, savaşmamış.
ne desem bilemiyorum babanızın ciddi problemleri var hayatı hem kendine hem size zehir etmiş.
değer mi buna, değer miydi?

ne kadar güzel anlattınızz kesinlikle doğru söylüyorsunuzzz .. annem yapmalıydı annem düzeltebilirdii o zmaan bizde destek olurduk ama ben nefret ettim savaşmak iyileştirmek istemedim beni pısırıklaştırdı agresifliğiyle annemde sadece yapmayın etmeyin diyip durdu aramızda hep içine attı annesine babasına anlatmadı babamı yüceltti bize çoğu zmana yalan söyledi çalışıyor parasını alamadı sadece diyip durdu kapımıza nice alacaklılar geldi ne kadar mahcup durumlar yaşadık arkadaşlarımızın yanında bile bizi azarladı bağırdı küfür etti hadi ben kzıım bazı şeyleri yuttum yutmamaam gerekirken ama bunlar erkek hırçınlar tam deli zamanları senin onları övmen lazım ama o arkadaşlarının yanında rencide edipp duruyor
 
Etkiye tepki dengesiz ve sinir hastası babanın bunu yaşaması gerekirdi yüzüne ne olduğunu söyleyen kendi çocuğu bence üzülmem normal daha büyük bir facia olmasını anneannem ve annen önlemiş dikkat etmen gereken evleneceğim adamın zerre kadar babana benzememesi gerekir aile yapınızın değişeceğini sanmıyorum baban terapiye gidecek bir tip değil p ancak pembe dizilerde olur annen baban ölünce huzura kavuşacak onun sınavı bu herhalde :işsiz:Birde böyle ailede yetişen çocukların takıntıları ve kaygıları daha çok oluyormuş ve şiddete meyilli oluyorlar mış


korkuyorum evlilikten kimseye güvenmiyorummm birileri bağırınca hemen huzursuz olup ağlayasım geliyor korkuyorum.. babam düzelmicek evet terapi çözmez onuuu ama napıcaz kardeşlerimi nasıl tutucam annemi ananemi kafaarına takmamaları için napıcam
 
ne kadar güzel anlattınızz kesinlikle doğru söylüyorsunuzzz .. annem yapmalıydı annem düzeltebilirdii o zmaan bizde destek olurduk ama ben nefret ettim savaşmak iyileştirmek istemedim beni pısırıklaştırdı agresifliğiyle annemde sadece yapmayın etmeyin diyip durdu aramızda hep içine attı annesine babasına anlatmadı babamı yüceltti bize çoğu zmana yalan söyledi çalışıyor parasını alamadı sadece diyip durdu kapımıza nice alacaklılar geldi ne kadar mahcup durumlar yaşadık arkadaşlarımızın yanında bile bizi azarladı bağırdı küfür etti hadi ben kzıım bazı şeyleri yuttum yutmamaam gerekirken ama bunlar erkek hırçınlar tam deli zamanları senin onları övmen lazım ama o arkadaşlarının yanında rencide edipp duruyor

sizin tek başınıza yapacağınız bişey değil.
anneniz öncü olmalıydı.
olmuyorsa boşanmalıydı.
ne yazık ki kadınlar çok pısırık, özgüvensiz... ne acı.
şimdi sizin yapacağınız şey okuyorsanız hem çalışıp hem okuyup ayrı eve çıkmak.
okumuyorsanız da çalışmaya başlayıp annenizi de alıp eve çıkıp gül gibi yaşayıp gitmek.
sanırım babanızdan kalan tek şey acı hatıralar ve borçlar olacak.
buna değmez.
her durumda kendinizi kurtarın ama evliliği bir kaçış görmeyin sakın.
 
Canım çok zor bir durum. Kardeşinin gözü dönmüş artık yılların birikimidir.
Annenin bir yakını akrabası yok mu sizi alıp gidebileceği. Sadece sizin için katlanıyor bence. Maddi açıdan özgür değil anladığım kadarıyla.


dayımlarla aynı binada yaşıyoruz zaten ananem yanımızda kızı oğlu çalışıyor istesek biz bakarız ama annem para vermemizi istemiyor eve
 
annemi hem dinler hem dinlemez anlatma biçimine bağlı açıkcası. maddi durum babamın elindeyken çok kötüydü çalıştığı zaman hep birşeyler alırdı ama belki ayın 1 haftası borç ödemeyi sevmez annem hep babamın bu durumunu ört pas etti yıllarca biz büyüdük biraz daha rahatladık ben 25 yaşındayım 5 senedir çalışıyorum ama paramı eve vermem babam fatura bile ödemez annem zorlardı hep annem gizliden temziliğe gider öderdi anneminde bence hatası çok... annem eve para verme baban alışıyor sen kendine para biriktir dedi ben anneme harçlık veririirm ama annem o parayı bir şekilde kendine harcamıyor ya mutfağa alır ya da babamın bir sıkınıtısını çözer . ortanca kardeşim 21 yaşında o da çalışmaya başladı bu sene en küçümüz 17 yaşında okuyor ama psikolojimiz alt üst yinede şükrediyoruz ananemiz bize baktı kiralardayken babam ödemediği için hep sıkıntı çektik sonra ananem annemin daire hakkı var oraya aldı bizi kira derdimiz yok şükür dedem vefat ettikten sonra ananemle yaşamaya başladık babamda o sıra yurtdışında çalıştı o uzaktayken çok iyiydik telefonda görüşürdük ama annem seviyorr uzakta olunca özlüyordu. şimdi şeker hastası oldu ve yurt dışına gitmiyor ve bu sefer her akşam bağırıp huzursuz haller

o zaman sizin annenizi ikna etmeniz lazım. yetişkin insanlarsınız anneniz babanızdan vazgeçmiyorsa 1+1 eve çıksınlar siz ananenizle kalın. anneniz babanızdan vazgeçmiyor seviyordur onun hayatı müdahale edemezsiniz, etseniz de suçlu olursunuz. siz kendinizden uzak tutun, sizin hayatınızı karıştırmasına, huzurunuzu bozmasına izin vermeyin. ananeniz ne diyor bu duruma. onun evinde kalıyorsanız onun sözü geçer diye düşündüm. anne/baba kıymetlidir, özeldir ama bu onlara huzurumuzu kaçırma hakkını vermez. yurtdışında çalışırken herşey daha iyiydi diyorsunuz. ihtiyacınız olan şey mesafedir belki de.
 
Babanda öfke kontrol sorunu var beden bir doktor bulup yardım almaya teşvik etmiyorsunuz ?


istemedi yıllar önce ben söyledimm yok gitmiyor yok kardeşleri de istemiyor babamı çünkü ne zmana görse onları hemen borç para istiyor kimsede babamın bu huyunu sevmiyor bu sefer babam beni kimse takmıyor diyor
 
sizin tek başınıza yapacağınız bişey değil.
anneniz öncü olmalıydı.
olmuyorsa boşanmalıydı.
ne yazık ki kadınlar çok pısırık, özgüvensiz... ne acı.
şimdi sizin yapacağınız şey okuyorsanız hem çalışıp hem okuyup ayrı eve çıkmak.
okumuyorsanız da çalışmaya başlayıp annenizi de alıp eve çıkıp gül gibi yaşayıp gitmek.
sanırım babanızdan kalan tek şey acı hatıralar ve borçlar olacak.
buna değmez.
her durumda kendinizi kurtarın ama evliliği bir kaçış görmeyin sakın.

canım çalışıyorum ben ananemde yanımızda zaten evimiz var o ev babamın değil onun gitmesi gerek ama olmuyr
 
Back
X