• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

BABA SIKINTISI... KONUŞALIM LÜTFEN

kardeşin erkek sanırım maalesef en fazla onlar etkileniyor gururlarına yediremiyorlar :KK43:


evet canım erkek 21 yaşında pek inanmasa da o da sinirli biri saygısızlık yapıyor çoğu kez dayanamıyor katlanamıyor en küçüğü de geçen ananeme laf söyledi diye babamın yanına gidip bağırdı ağlamaya başladı kadın kanserrr napıyorsun sen diyee bizde korktuk kavga edicekler diye korku içinde yaşıyoruz sankiii:(
 
Babasıyla arası iyi olanlar, çocuğunun yumruklamasını ayıplar kınar fakat, öyle babalar var ki yabancıdan farksız, yıllarca çocuklarına sevgi göstermemiş, kendinden nefret ettirmiş, yıllarca biriktirtmiş çocukların içinde, sonucu da böyle acı olmuş, kaldı ki her baba sevgi dolu ve ya baba gibi baba değil..
 
Canım çok ağır birşey yaşıyorsunuz. Babaya el kaldırmanın suçluluk hissi ayrı, o noktaya gelene kadar size uygulanan duygusal şiddet ayrı. Her durumda mutsuz olursunuz.
Şöyle düşünmeyi deneseniz; o annenizin kocası. Ayrılmak istemeyen de anneniz. Biz bazen anlayamıyoruz kaç yaşında olursak olalım. Onların arasında bir denge vardır. Onlar kendi aralarında tolere edebilirler bazı şeyleri. Ayrılmak istemeyen annenizin kendi seçimi. Kardeşlerinizle kendinize ayrı bir hayat kurun. Maaşınız işiniz var.Yaşlarınız da küçük değil. Bütün aileler birlikte yaşayacak diye bir kural yok. Bundan dolayı suçluluk da duymayın. Sanki kendimizi düşünüyor bencillik ediyor gibi oluyor demişsiniz. Bunu yaşamaya mecbur değilsiniz. Uzaklaşıp kendinize yeni bir hayat kurun. Haftada bir, ayda bir gibi periyodlarla ziyaret edin anne babanızı. Böyle olunca daha düzgün bir iletişim bile kurabilirsiniz.
Anneniz zaten kendi paranı biriktir diyerek sizi çok güzel yönlendirmiş. Siz bundan sonra kendi evinize harcarsınız. Annenize de ihtiyacı olduğunu düşündüğünüz şeyleri siz alırsınız.Eğer kendisi siz para verdiğinizde babanıza veriyor, almıyorsa.
Kendiniz için lütfen terapiye de devam edin. Bunun yükü çok ağır başetmek zor.
Dilerim herşey istediğiniz gibi olur.
 
Babasıyla arası iyi olanlar, çocuğunun yumruklamasını ayıplar kınar fakat, öyle babalar var ki yabancıdan farksız, yıllarca çocuklarına sevgi göstermemiş, kendinden nefret ettirmiş, yıllarca biriktirtmiş çocukların içinde, sonucu da böyle acı olmuş, kaldı ki her baba sevgi dolu ve ya baba gibi baba değil..


maalesef durum dedğiniz gibiii maaleseff
 
Canım çok ağır birşey yaşıyorsunuz. Babaya el kaldırmanın suçluluk hissi ayrı, o noktaya gelene kadar size uygulanan duygusal şiddet ayrı. Her durumda mutsuz olursunuz.
Şöyle düşünmeyi deneseniz; o annenizin kocası. Ayrılmak istemeyen de anneniz. Biz bazen anlayamıyoruz kaç yaşında olursak olalım. Onların arasında bir denge vardır. Onlar kendi aralarında tolere edebilirler bazı şeyleri. Ayrılmak istemeyen annenizin kendi seçimi. Kardeşlerinizle kendinize ayrı bir hayat kurun. Maaşınız işiniz var.Yaşlarınız da küçük değil. Bütün aileler birlikte yaşayacak diye bir kural yok. Bundan dolayı suçluluk da duymayın. Sanki kendimizi düşünüyor bencillik ediyor gibi oluyor demişsiniz. Bunu yaşamaya mecbur değilsiniz. Uzaklaşıp kendinize yeni bir hayat kurun. Haftada bir, ayda bir gibi periyodlarla ziyaret edin anne babanızı. Böyle olunca daha düzgün bir iletişim bile kurabilirsiniz.
Anneniz zaten kendi paranı biriktir diyerek sizi çok güzel yönlendirmiş. Siz bundan sonra kendi evinize harcarsınız. Annenize de ihtiyacı olduğunu düşündüğünüz şeyleri siz alırsınız.Eğer kendisi siz para verdiğinizde babanıza veriyor, almıyorsa.
Kendiniz için lütfen terapiye de devam edin. Bunun yükü çok ağır başetmek zor.
Dilerim herşey istediğiniz gibi olur.


Allah razı olsun ne güzel bir yorum hailimize şükürler olsun yinede beterin beteri vardır rabbim herkese hayırlı mutluuklar versin
 
Hepinizin mutlu güzel evlilikleri olur da kurtulursunuz inşAllah.. başka çözüm yolu göremedim.
Bu arada benim de ailemle sıkıntılarım olmuştur hep. Fiziksel şiddet yoktu bizde ama psikolojik had safhadaydı babam da annem de çok baskıcıydılar. Evliliğe çok çabuk karar verdim sırf onlardan bir an önce kurtulayım diye. Şimdi bi mutlu bi mutsuz bir hayat sürüyorum ve eşimle ne zaman kavga etsek, iç sesim hep ailemi suçluyor. Evden soğuttular beni. Yani demem o ki kurtulacağım diye de önüne ilk gelenle de evlenme aman ha
 
Canım çok ağır birşey yaşıyorsunuz. Babaya el kaldırmanın suçluluk hissi ayrı, o noktaya gelene kadar size uygulanan duygusal şiddet ayrı. Her durumda mutsuz olursunuz.
Şöyle düşünmeyi deneseniz; o annenizin kocası. Ayrılmak istemeyen de anneniz. Biz bazen anlayamıyoruz kaç yaşında olursak olalım. Onların arasında bir denge vardır. Onlar kendi aralarında tolere edebilirler bazı şeyleri. Ayrılmak istemeyen annenizin kendi seçimi. Kardeşlerinizle kendinize ayrı bir hayat kurun. Maaşınız işiniz var.Yaşlarınız da küçük değil. Bütün aileler birlikte yaşayacak diye bir kural yok. Bundan dolayı suçluluk da duymayın. Sanki kendimizi düşünüyor bencillik ediyor gibi oluyor demişsiniz. Bunu yaşamaya mecbur değilsiniz. Uzaklaşıp kendinize yeni bir hayat kurun. Haftada bir, ayda bir gibi periyodlarla ziyaret edin anne babanızı. Böyle olunca daha düzgün bir iletişim bile kurabilirsiniz.
Anneniz zaten kendi paranı biriktir diyerek sizi çok güzel yönlendirmiş. Siz bundan sonra kendi evinize harcarsınız. Annenize de ihtiyacı olduğunu düşündüğünüz şeyleri siz alırsınız.Eğer kendisi siz para verdiğinizde babanıza veriyor, almıyorsa.
Kendiniz için lütfen terapiye de devam edin. Bunun yükü çok ağır başetmek zor.
Dilerim herşey istediğiniz gibi olur.
Fikir on numara konu sahibi :KK52:
 
Hepinizin mutlu güzel evlilikleri olur da kurtulursunuz inşAllah.. başka çözüm yolu göremedim.
Bu arada benim de ailemle sıkıntılarım olmuştur hep. Fiziksel şiddet yoktu bizde ama psikolojik had safhadaydı babam da annem de çok baskıcıydılar. Evliliğe çok çabuk karar verdim sırf onlardan bir an önce kurtulayım diye. Şimdi bi mutlu bi mutsuz bir hayat sürüyorum ve eşimle ne zaman kavga etsek, iç sesim hep ailemi suçluyor. Evden soğuttular beni. Yani demem o ki kurtulacağım diye de önüne ilk gelenle de evlenme aman ha


evlenmek isterim ama ayı şeyleri yaşamak beni ürkütüyor :( ve ailemi geride bu psikolojiyle bırakmak beni hzuursuz ediyor
 
Bakalım bir konuşalım bugün tüm gün aradım evi birsey oldumu diye ama şükür yoktu eve geldi babam şunu ver bunu ver biz bir odada o tek bir odada oturuyor yanına gitmek bile İSTEMİYORUZ ananem gidin yanında oturun diyor ama hiccccc
 
hic korkma canim iyi olmus kardesinin yaptigi bunlarin anladigi dil bu bizde yillarca babamiza erkek gibi diklendik bir sey olmaz baba ogul onlar baban durumu kabullenecek ve kendini toparkayacak
 
Back
X