Baba ve bebek ilişkisi

Öyle olduğunu düşünmüyorum, kendisi küçük çocuk eylemeyi pek beceremiyor yaştan çok karakter olarak diyelim. Bahsettiğim arkadaşlarının çocukları da 3-4 yaşlarında zaten onlarla oyun kurabiliyor ama kesinlikle doğru söylüyorsunuz vakit geçirebilir
İyi madem esiniz bu kadar haklı bize neden dert yandinizki boyle devam edin madem
 
Bosanın demedim farkettiyseniz ama bu bence yenilir yutulur degil bir rest cekip tepki gosterilecek bir durum. Kendinizin değil çocugunuzun hakkini savunmalisiniz. Gerçi yalanlarina inanmişsınız. Esim icimden gelmiyor bakmakndese bilemiyorum gozum doner herhalde. Sanki eve yeni oyun aldiniz da sevmedi. Cidden rezalet
Sakin olun beni gaza getirin diye açmadım bu konuyu ne tavsiye edersiniz diye açtım 😅 Bir şeylerin ters gittiğinin farkındayım zaten durumu çözmeye çalışıyorum. Siz neler yaptınız ne önerirsiniz diye soruyorum farkındaysanız, konu beni yargılayın hadi başlığı değil ☺️
 
Çocuktan önce size yardım edip, şu an etmiyorsa kendini 2. Plana atıldığını hissediyordur. Benim kankamın eşi böyle oldu. Çocuktan sonra içine kapandı. İkisi de ayrı dünyalarda yaşıyor.
Bu babasız büyüme meselesine katılmıyorum ben. Benimde kayınvalidem ve kayınpederim eşim 3 yaşındayken boşanmış. Eşim babasından görmediği tüm sevgiyi kızında yaşıyor. Arkadaşları şehir dışına çağırıyor, gitmiyor. İş teklifi geliyor, gitmiyor. Bana nasıl ki doğumdan sonra “annelik” duygusu geldi. Ona da “babalık” duygusu geldi.
Acaba bu babalık duygusu sonradan da gelebilir mi? Sevgi olarak kesinlikle var ama gösterme olarak sorun yaşıyoruz
 
Kendim yazdım sandım bukadar olur..
Benm azbucuk işe yarayan çözümlerim şöyle
Kesinlikle aileler daha az gelmeli yada geldimi tüm sorumlulugu almamalılar
Birde ufak ufak berabrr vakit gecırmelerini saglayın işte ben mutfagı toplucam sen oyalarmısın diyip ne yapması gerektiğini söyle onu yapsın işte şu oyuncakla oynat vs
Gittikçe süreyi uzat yavas yavas alısırlar birbirlerine
Zaten bebek büyüdükçe iletişim başladıkça düzelir diye düşünüyorum
Oh görmek istediğim cevaplar bunlar işte 🥰 Çok teşekkür ederim beni anladığınız için
 
Tavsiye de vereyim eşsinizin izin gununde bebegi ona birakıp gidin arkadasinizla buluşun 3 saat falan. Basbasa kalsınlar mecbur ilgilenir. Gerci esiniz cok garip biri bebek aglarsa döver falan onu bilemem. Oyleyse birakmayın.
Ay hayır öyle bir şey asla yapmaz ben bağırırım o bağırmaz öyle biri değil kesinlikle. Bebekle bağ kurmayı başaramadı derdim bundan benim. Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim mutlaka deneyeceğim yarından itibaren ❤️
 
Mecbur birakin. Bebegim yeni dogdugunda babasina verip uyumaya giderdim. Eger yenidgan doneminde baba ilgilenseydi, onada alisirdi. Sadece sizi istemesinin sebebi size guvenmeseydi. Zaten cocuklar ilk 4 ay sadece agliyor. Cocugu babaya birakin ve disarida isim var diye cikin. Boyle boyle alisacaktir
Gerekirse zora koşun diyorsunuz. Yarından itibaren uygulayacağım çok teşekkür ederim fikirleriniz için 🙏🏻❤️
 
Yanlış yorumlamışsınız, dediğiniz senaryo yaşanmadı. Bebeğim benim kucağımda sakinken teyzesine veya anneannesine gittiğinde de ağladı, babasına gittiğinde nefesi kesilene kadar ağladı. Anneyseniz eğer bebeğinizi o halde göreceğinize içgüdüleriniz hareket eder çeker alırsınız dayanamayıp. Ben de her anne gibi bana ihtiyacı var deyip kucağıma aldım. Baba bütün gün işte olduğu için sürece dahil olamadı, bebek de onu kabul etmeyince süreç başlamış oldu. Kesinlikle yatak da oda da ayrılmadı. Hala aynı odada yatıyoruz. Baba genel olarak dışardan seveyim üstüme bulaşmasın tavrında zaten bundan bahsediyorum. Zor dönemde bakması zor evet ama şu an hiçbir zorluğu yok zaten yaşına gelmiş çocuk. Hala oturup oyun oynamayı bile beceremiyor ne yazık ki
Oyun oynamak da bi zorluk. Siz cocugunuzla oyun oynamaktan keyif alan ebeveynlerden olabilirsiniz ama bircok kisi sevmez, mesela ben de hic sevmiyorum ama bir seyler ogretbilmek zaman gecirebilmek adina oynuyoruz. Esiniz de hoslanmiyor ve bu sorumluluktan da kaciyor. Tekrar söylüyorum, bebek babayi kabul etmedi diye bir sey olamaz. Hatta ananne veya teyzeyi de kabul etmedi diye bir sey ilamaz. Yenidoganken kime alistirirsan onlari benimser kabul eder. 5-6 aydan sonra kisi secmeye basliyorlar. Ondan once alismadigi kisileri istemiyorlar o aylardan sonra
 
Gerekirse zora koşun diyorsunuz. Yarından itibaren uygulayacağım çok teşekkür ederim fikirleriniz için 🙏🏻❤️
Bebek sizin kucaginizdayken de aglamistir. Gazi oluyor, huzursuz oluyor annrdeyken bile agliyor. Babaya bebekle ilgili ne kadar sorumluluk verirseniz bebege olan ilgisi o kadar artiyor. Soyle dusunun bebegin 1.aydaki ihtiyaci ile 11.aydaki ihtiyaci ayni degil. Eger ilk aylarda sorumluluk vermeye baslarsaniz bebegin degisen ihtiyacına uyum saglar. Esiniz su an cocugun ihtiyaclarini bilemiyor. Kendinize bir bahane yaratin, 1 saat disari cikin, cocukla ilgilensin. Yemek yaparken cocugu babaya verin. Kuafore gidin, yine cocugu birakin. Boyle boyle alisacaktir
 
Bebek sizin kucaginizdayken de aglamistir. Gazi oluyor, huzursuz oluyor annrdeyken bile agliyor. Babaya bebekle ilgili ne kadar sorumluluk verirseniz bebege olan ilgisi o kadar artiyor. Soyle dusunun bebegin 1.aydaki ihtiyaci ile 11.aydaki ihtiyaci ayni degil. Eger ilk aylarda sorumluluk vermeye baslarsaniz bebegin degisen ihtiyacına uyum saglar. Esiniz su an cocugun ihtiyaclarini bilemiyor. Kendinize bir bahane yaratin, 1 saat disari cikin, cocukla ilgilensin. Yemek yaparken cocugu babaya verin. Kuafore gidin, yine cocugu birakin. Boyle boyle alisacaktir
Evet kolları sıvamanın zamanı geldi çoktan, çok teşekkürler değerli yorumunuz için
 
Siz çok sakin geldiniz bana,işler kötüye gitmesin diye zamanla birseylerin düzeleceğine inandırmaya çalışıyorsunuz kendinizi.
Eşiniz sorumsuz, bencil bir insan.
Çocukla ilk başlarda bağ kuramadı diyelim size yine yardımcı olabilirdi, işten gelince elinde telefonla 'dinlenirken " sizin ne yaşadığınız yorgunluğunuz umurunda değil. Sadece çocuk değil, ev işleri, yemek konusunda da aynı anladım kadarıyla. Üstelik sizde çalışıyorsunuz. Karşınızda bu kadar sakin ve anlayışlı davranmayı hakeden bir eş yok. Ayrıca çocuk büyüyüp hareketlendikce esinize daha zor gelecek ona ayak uydurmak. Öyle sakin sakin oyunlar oynamıyor çocuklar her zaman. Eşinizden ileriye dair de ukut yok üzgünüm.
 
Maalesef bag olusmamis gibi gorunuyor oglunjz adina cok uzuldum. Esinizin karakteri icin Allah sizin yardimciniz olsun . Terapiste gitmelisiniz mutlaka kesinlikle yaptigi dogru boyle baba olmaz. Icinde hissettigi o duyguyu cocukta hissediyor oyuzden zaten babaya uzak davraniyor milyon tane belgesel kitap var bi zahmet acip baksin vebali cok buyuk dini kismina girmiyorum hic ama o bebek Allahin emaneti.

Netflix bebekler belgeseline bakin orda iki erkehin tasiyici anneden sahip olduklark cocuklarina bakimlarindan sonra yapilan hormon testleri beyin emarlari vs bir kadinin hamileyken salgiladigi duzeyde ve degisen beyin yapisiyla birebir ayni seviyede cikiyor bu bilimsel bir calismadir. Belgeselde diyor ki babalar ne kadar cok bakimini yaparsa o kadar cok bag olusuyor ve o hormonlar salgilaniyor. Mutlaka bebegin bakimina katilmasi gerekiyir
 
Oyun oynamak da bi zorluk. Siz cocugunuzla oyun oynamaktan keyif alan ebeveynlerden olabilirsiniz ama bircok kisi sevmez, mesela ben de hic sevmiyorum ama bir seyler ogretbilmek zaman gecirebilmek adina oynuyoruz. Esiniz de hoslanmiyor ve bu sorumluluktan da kaciyor. Tekrar söylüyorum, bebek babayi kabul etmedi diye bir sey olamaz. Hatta ananne veya teyzeyi de kabul etmedi diye bir sey ilamaz. Yenidoganken kime alistirirsan onlari benimser kabul eder. 5-6 aydan sonra kisi secmeye basliyorlar. Ondan once alismadigi kisileri istemiyorlar o aylardan sonra
Kimse kendi ihtiyaçlarını bir kenara atıp bu kadar fazla fedakarlığın altına girmekten hoşnut değildir bence. Gün içinde it gibi çalışıp akşam eve geldiğimde bir fincan sıcak çay içmek lüks, tuvalete girmek bile lüks. Böyle olmamalı, olmamalıydı. Bir taraf çok yapıp diğer taraf umursamayınca hatayı iki tarafta da aramak gerek haklısınız
 
Siz çok sakin geldiniz bana,işler kötüye gitmesin diye zamanla birseylerin düzeleceğine inandırmaya çalışıyorsunuz kendinizi.
Eşiniz sorumsuz, bencil bir insan.
Çocukla ilk başlarda bağ kuramadı diyelim size yine yardımcı olabilirdi, işten gelince elinde telefonla 'dinlenirken " sizin ne yaşadığınız yorgunluğunuz umurunda değil. Sadece çocuk değil, ev işleri, yemek konusunda da aynı anladım kadarıyla. Üstelik sizde çalışıyorsunuz. Karşınızda bu kadar sakin ve anlayışlı davranmayı hakeden bir eş yok. Ayrıca çocuk büyüyüp hareketlendikce esinize daha zor gelecek ona ayak uydurmak. Öyle sakin sakin oyunlar oynamıyor çocuklar her zaman. Eşinizden ileriye dair de ukut yok üzgünüm.
Ben hep oldurmaya çalışan pozitif biri olduğum için meslek olarak da doktor olmayı seçtim zaten, karakterim bu. Sevmem olumsuzluğu hep yapıcı olmaya çalışırım. Problemleri elimden geldiğince çözüme ulaştırırım, çabalarım, huyum bu. İlişkimde de böyleyim, çıkış yolu bulamadığımdan burdayım sizlerden fikir alayım diye. Eminin vardır aynı şeyleri yaşayan annelerimiz, akıl akıldan üstündür
 
Maalesef bag olusmamis gibi gorunuyor oglunjz adina cok uzuldum. Esinizin karakteri icin Allah sizin yardimciniz olsun . Terapiste gitmelisiniz mutlaka kesinlikle yaptigi dogru boyle baba olmaz. Icinde hissettigi o duyguyu cocukta hissediyor oyuzden zaten babaya uzak davraniyor milyon tane belgesel kitap var bi zahmet acip baksin vebali cok buyuk dini kismina girmiyorum hic ama o bebek Allahin emaneti.

Netflix bebekler belgeseline bakin orda iki erkehin tasiyici anneden sahip olduklark cocuklarina bakimlarindan sonra yapilan hormon testleri beyin emarlari vs bir kadinin hamileyken salgiladigi duzeyde ve degisen beyin yapisiyla birebir ayni seviyede cikiyor bu bilimsel bir calismadir. Belgeselde diyor ki babalar ne kadar cok bakimini yaparsa o kadar cok bag olusuyor ve o hormonlar salgilaniyor. Mutlaka bebegin bakimina katilmasi gerekiyir
Annelik rahimde babalık kalpte. Babalarda babalık içgüdüsü olmadığı için bizdeki gibi, kalpten severek babalık yapabiliyorlar. Ne kadar vakit geçirirse o kadar bağlanıyorlar. Ben bebeğimin özel bir anını kaçıracağım diye ödüm patlıyor çalışırken, aynısını bir babanın da hissetmesi gerektiğini düşünüyorum haksız mıyım? Bunlar bir daha yaşanmayacak şeyler çünkü
 
Acaba bu babalık duygusu sonradan da gelebilir mi? Sevgi olarak kesinlikle var ama gösterme olarak sorun yaşıyoruz
evet cocuk ayaklandikca daha cok ilgilenebilir. ama siz de adama verin, of pof derse de o zaman baska bir is yaptirin. mesela siz cocukla ilgilenin o sofrayi toplasin, belki o zaman cocukla ilgilenmek daha mantikli gelebilir adama :)
 
evet cocuk ayaklandikca daha cok ilgilenebilir. ama siz de adama verin, of pof derse de o zaman baska bir is yaptirin. mesela siz cocukla ilgilenin o sofrayi toplasin, belki o zaman cocukla ilgilenmek daha mantikli gelebilir adama :)
Hiç üşenmedi banyoları uvdu gece gece ama bebeği uyutmak zor geldi inanır mısınız
 
Hiç üşenmedi banyoları uvdu gece gece ama bebeği uyutmak zor geldi inanır mısınız
ben olsam cok kasmam, o zaman ev islerini yaptiririm. siz calisan kadinsiniz, onemli olan kendi sagliginizi ve mutlulugunuzu dusunmeniz. madem ev isini seviyor onu yapsin, mesela sofradan kalktiniz, esiniz masayi toplasin, tezgahi silsin, cay yapsin, siz de gidip bebege banyo yaptirin ya da uyutun. burada soylenenlere bakmayin bag kurma meselesi cok abartiliyor. kucucuk bebegin en cok ihtiyaci karni doysun, rahat uyusun, ve rutinini korusun. biraz daha buyudukce adam da ilgilenmeyi ogrenir, siz de is verirsiniz. mesela beraber markete giderler, araba yikamaya giderler. o da bir sure sonra cocuk tepki verdikce ya da sizin davranislarinizi gorunce ogrenir. bence asil problem is yukunun siz de olmasi. bizim kulturumuzde kadin erkek esit olmasi zor ama en azindan siz cirpinirken ona da biraz is verin.
 
Acaba bu babalık duygusu sonradan da gelebilir mi? Sevgi olarak kesinlikle var ama gösterme olarak sorun yaşıyoruz
Mantıken bebeklerin en güçsüz, savunmasız oldukları an başlar. Ağzı var, dili yok. Bir derdi olsa anlatamıyor. Herşeyiyle sizin bakımınıza muhtaç.
Benim dediğim bu 2. Plana atılma duygusunu da göz ardı etmeyin. Uzman desteği alacaksanız bunu da sorun. Çünkü başlarda da yardım etmese diyeceğim eşinizin mizacı bu. Ama çocukla negatif yöne değişmiş.
 
En çok da buna üzülüyorum. Çevremde çocuğuyla ilgilenmek için iş değiştirmiş babalar var, biraz daha eve erken gelmek için evini ofise yakın taşımış babalar var. Böyle gördükçe çok daha fazla kuruyorum kafamda ve ondan çok soğuyorum
Ona cocugun sorumlulugunu verin
Bırakıp dışarı falan çıkın en azından markete
İlgilensin
Ki 11 aylık cocuk da durur zaten
 
X