Merhabalar..
Derdimi anlamanız için kısaca yaşadıklarımdan bahsetmek istiyorum. Benim annemle babam ben 1 bucuk yaşında ayrılmışlar. Babam en son 6 yaşında görmüş beni eniştem götürürmüş hep iş yerine. En son götürdüğünde 'bir daha getirme Shannayı işim gücüm var benim' demiş. Bi daha da hiç gitmedim , aramadı da..Sonra ben büyüyünce bi dönem psikolojik sorunlarım oldu babamı aradım o dönem bekle bir hafta içinde arayacağım seni dedi, aramadı hiç. Aynı yerdeyiz yolda karşılaşıyoruz, hiç bakmıyor bile. Babannemler, halamlar da aynı şekilde.
Bugün annemle markete gittik ve yıllar sonra babaannemi gördük. Annem 'git halini hatrını sor' dedi. Baştan istemedim ama 'onlar utansın, sen insanlığını yap büyüğün o çok baktı seni görünce git konuş bişey olmaz' dedi. Gittim konuştuk çok sarıldı. ''Niye gelmiyosun bize gelsene ''dedi. Normalde benim yerimde başkası olsa bunca yılın hesabını sorardı. Çünkü annemle babamın ayrılmasında çok katkısı olmuş. Anneme çok hakaretler etmiş, babam bebekken beni sevince 'sevme onu' diyomuş. Ama ben hiç bişey demedim.
Sonra annemle konuştuk babaannem beni çağırdı ama ben pek gitmek istemiyorum. Çünkü bizde kal diyecek ben kalamam. Annemi kötüleyecekler, biliyorum kendilerini haklı çıkarmak için daha çok moralim bozulacak. Sitede büyü, muska yasak olduğunu biliyorum ama bu ayrıntıyı belirtmem gerek bu tarz şeylere çok inanan insanlar. Zamanında kaç kişiye iftira atmışlar. Şimdi olurda bana da bu tarz bişey olursa üzülürüm, başım ağrır. Annemde dedi ki bayramlarda falan bir saatliğine gidersin, daha iyi olur. Bu yaşıma kadar kendilerinden hiç bir şey görmedim içimde kırgınlık var.
Bende böyle düşünüyorum mesafeli olmak istiyorum. Sizce haksız mıyım ? Bugün konuşmakla iyi yaptım mı ?