Simdi sevgili konu sahibesi size su kadar soyleyeyim, gunun sonunda onemli olan tek sey var o da eve ekmek goturmek. gercekten bu kadar. Kira verecek paran yoksa, yiyecek icecek alamiyorsan gerisi hikaye. Simdi sizin derdinizle ablanizin derdini karsilastirirsak, onunki daha kokten bir problem diyeyim: ekmek parasi.
Ablaniz bosanmis bir insan, cocuklarina bakmakla yukumlu. ustelik laylaylom akilli demissiniz. Bir de soyle bakin, onun hayatinda ilk kez sorumluluk almasi anneligine de, yegenlerinize de katkida bulunacaktir. Dedigim gibi kariyer edinmek istemeniz tabi ki guzel, ama ortada 2 cocuk var yegenleriniz. bana gore kariyer, para iyi hos ama asil onemli olan sey insanlar, hele ki sevdigimiz insanlar. benim kariyerim canavar gibi ama yarin obur gun isimi birakip ailemle ilgilenmem gerekirse hic nedamet duymadan yaparim. Cunku hayatta en onemli sey aile, is para vb icin iskalamamak gerek.
Ise sizin degil ablanizin girmesi yegenleriniz acisindan gayet pozitif bir durum aslinda. kendi acinizdan baktiginiz icin bu durumun farkinda degilsiniz gibime geldi. yani ablaniz sizin kadar nitelikli olmayabilir, siz bir isi daha cok hakediyor olabilirsiniz ama bu yegenlerinizin ekmek parasina ihtiyaci oldugu durumunu degistirmiyor. 3 universite bitirmis insansiniz, cocuklu paraya ihtiyaci olan bir insanla zaten kategorileriniz de farkli, kendinizi kiyaslamaniz abesle istigal.
Pozitif bakin, pozitif olsun. Bir daha babayla konustugunuzda "Baba ya, su ablami hayirlisiyla ise koyduktan sonra artik benimle de ilgilensen. Ben calismayi cok istiyorum, evde de cok bunaldim ablama kapak attirmak icin verdigin cabanin aynisini bekliyorum" diyin. babaniz simdi ablanizi bir yere koymak derdinde. O bittikten sonra size egilsin. Belki beklemenize gerek kalmadan bakmissiniz is buluvermissiniz

Ablaniz icin de dua edin ise girsin, hayati duzene girsin.