öncelikle ben çalışıyorum, bi tane çocuğum var ve yazın bi kaç ay annemlerde kalıyoruz, çocuğa orada bakıyorlar hemde bahçeli bi ev çocuk oynasın bahçesinde vakit geçirsin diye, annemler öyle teklif etti bizde kabul ettik, biz zaten sabah gidiyoruz akşam geliyoruz...
ama ben akşam anladımki yanlış yapmışım, akşam annemle babam konuşurken duydum biz 3 kızız ve babam beni ve ikinci kardeşimi hiç sevmediğini söyledi (küçük kız kardeşimi çok sever sevsinde zaten) anneme içimde onlara karşı hiç bir his yok dedi, ayrıca söyle gitsinler gelmesinler dedi, daha öncede beni istediği kişiyle evlenmiyorum diye gece yarısı evden kovmuştu küfürlerle ... şimdi diyeceksiniz sen ne yapıyorsun diye inanınki çocukluğumdan beri onun korkusundan karşısında konuşamam bile hep söz dinleyen bi insan oldum korkumdan sözünden çıkmadım, hiç asi bir çocuk olmadım.. ama 30 yaşımı aştım ve artık yeri geldiğinde düşüncelerimi söylüyorum ama yinede saygısızlık yapmam.. ne olursa olsun sevemedi sonuçta bende onu sevmiyorum nihayetinde maalesef baba sevgisi göstermediği için.. e bu durumda ben onlarda kalmamaya karar verdim bu kezde annem gidersen yüzüne bakmam bi daha falan filan diyo ne yapıcam bilmiyorum ama babamın yüzünü bile görmek istemiyorum.. ben zaten küsmem yine gider gelirim,, sadece kalmak istemiyorum beni sevmeyen istemeyen adamın evinde de sadece annem üzülmesin diye kalıcakmıyım ne yapıcamki...
öncelikle ben çalışıyorum, bi tane çocuğum var ve yazın bi kaç ay annemlerde kalıyoruz, çocuğa orada bakıyorlar hemde bahçeli bi ev çocuk oynasın bahçesinde vakit geçirsin diye, annemler öyle teklif etti bizde kabul ettik, biz zaten sabah gidiyoruz akşam geliyoruz...
ama ben akşam anladımki yanlış yapmışım, akşam annemle babam konuşurken duydum biz 3 kızız ve babam beni ve ikinci kardeşimi hiç sevmediğini söyledi (küçük kız kardeşimi çok sever sevsinde zaten) anneme içimde onlara karşı hiç bir his yok dedi, ayrıca söyle gitsinler gelmesinler dedi, daha öncede beni istediği kişiyle evlenmiyorum diye gece yarısı evden kovmuştu küfürlerle ... şimdi diyeceksiniz sen ne yapıyorsun diye inanınki çocukluğumdan beri onun korkusundan karşısında konuşamam bile hep söz dinleyen bi insan oldum korkumdan sözünden çıkmadım, hiç asi bir çocuk olmadım.. ama 30 yaşımı aştım ve artık yeri geldiğinde düşüncelerimi söylüyorum ama yinede saygısızlık yapmam.. ne olursa olsun sevemedi sonuçta bende onu sevmiyorum nihayetinde maalesef baba sevgisi göstermediği için.. e bu durumda ben onlarda kalmamaya karar verdim bu kezde annem gidersen yüzüne bakmam bi daha falan filan diyo ne yapıcam bilmiyorum ama babamın yüzünü bile görmek istemiyorum.. ben zaten küsmem yine gider gelirim,, sadece kalmak istemiyorum beni sevmeyen istemeyen adamın evinde de sadece annem üzülmesin diye kalıcakmıyım ne yapıcamki...
biz 3 kızız ve babam beni ve ikinci kardeşimi hiç sevmediğini söyledi (küçük kız kardeşimi çok sever sevsinde zaten) anneme içimde onlara karşı hiç bir his yok dedi, ayrıca söyle gitsinler gelmesinler dedi, daha öncede beni istediği kişiyle evlenmiyorum diye gece yarısı evden kovmuştu küfürlerle ...
çocuğumu seviyor güya ama benim oğlum 2 yaşında oğlumla yaşıt amcamın kızı var oğlumla onlar bazen birbirlerini itip vuruyorlar, sonuçta ikiside çocuk ben ikisine de bişey demiyorum güzel güzel anlatıyorum ama benim oğlum bişey yaptıysa niye yapıyosun yapma seni şöyle yaparım böyle yaparım bisürü söyleniyor.. diğeri yaparsa hiç ses etmiyor bu benim çocukluğumda da hep böyleydi babam amcamın çocuklarını hep arkasına alır ne olursa olsun suç bizimdir çocuğumada aynı yani seviyorda ama böylede davranıyo..Sizi sevmiyor peki torununa nasıl davranıyor...
Ben olsam çokta umursamam anneniz var sizin orada ...
Bazı babalar böyle malesef nedendir bilinmez..
1 ay filan olmuştur bu ayın sonuna kadar kalıcaktık ama biz işe gidip geliyoruz sadece gece yatmaya orda kalıyoruz oğluma annem ve kızkardeşim bakıyor..Ne kadar zamandır ordasınız ve normal şartlarda ne kadar daha kalmayı düşünüyordunuz ?
küçük kardeşime baktığı gibi onunla konuştuğu gibi bir kere olsun benimle konuşmuş bana sevgiyle bakmış insan değildir , ama benim umrumda değilki çünkü bende onu hiç sevmiyorum o yüzden kardeşimi de kıskanmıyorum aslasiz saygınızı gösterin yinede..o utansın bu laflarından..
içim cız etti inanki...nasıl evlat ayrımı yapılır anlamıyorum...
babanız hassas kırılgan ama kırıldığında da başkalarının hassasiyetini düşünmeyen biri anladığım kadarıyla.öncelikle ben çalışıyorum, bi tane çocuğum var ve yazın bi kaç ay annemlerde kalıyoruz, çocuğa orada bakıyorlar hemde bahçeli bi ev çocuk oynasın bahçesinde vakit geçirsin diye, annemler öyle teklif etti bizde kabul ettik, biz zaten sabah gidiyoruz akşam geliyoruz...
ama ben akşam anladımki yanlış yapmışım, akşam annemle babam konuşurken duydum biz 3 kızız ve babam beni ve ikinci kardeşimi hiç sevmediğini söyledi (küçük kız kardeşimi çok sever sevsinde zaten) anneme içimde onlara karşı hiç bir his yok dedi, ayrıca söyle gitsinler gelmesinler dedi, daha öncede beni istediği kişiyle evlenmiyorum diye gece yarısı evden kovmuştu küfürlerle ... şimdi diyeceksiniz sen ne yapıyorsun diye inanınki çocukluğumdan beri onun korkusundan karşısında konuşamam bile hep söz dinleyen bi insan oldum korkumdan sözünden çıkmadım, hiç asi bir çocuk olmadım.. ama 30 yaşımı aştım ve artık yeri geldiğinde düşüncelerimi söylüyorum ama yinede saygısızlık yapmam.. ne olursa olsun sevemedi sonuçta bende onu sevmiyorum nihayetinde maalesef baba sevgisi göstermediği için.. e bu durumda ben onlarda kalmamaya karar verdim bu kezde annem gidersen yüzüne bakmam bi daha falan filan diyo ne yapıcam bilmiyorum ama babamın yüzünü bile görmek istemiyorum.. ben zaten küsmem yine gider gelirim,, sadece kalmak istemiyorum beni sevmeyen istemeyen adamın evinde de sadece annem üzülmesin diye kalıcakmıyım ne yapıcamki...
çocuğumu sever yine bazen kızar ama öyle abartılı değil, valla bende hiç anlamadım sevgisizliğini çocukkende göstermezdi sevgi sevmezdi yani ki ben çocukken çok sessiz insan içine çıkamayacak kadar içe kapalı sorunsuz bir çocuktum erken yaşta baba olmuş belkide ondandır kimbilir..çok zor ve hiçbir şekilde anlayamayacağım bir durum. bir insan nasıl sevmez evladını aklım almıyor.
çocuğunuza nasıl davranıyor babanız. eğer çocuğunuza bir kötülüğü yoksa siz anneniz için biraz daha kalabilirsiniz ama çocuğunuza da sevgisiz hatta kırıcı davranıyorsa annenizi öpüp, alın yavrunuzu çıkın o evden hiçbir şey, hiçbir kimse çocuğunuzdan kıymetli değil.
işte annem şimdi gidersen hiç gelmem yüzüne bakmam diyo..Eğer babam beni istemiyorsa, gitmem. Annem bana geldiğinde onu istemeyen kimse olmaz ama ben oraya gittiğimde istemeyen olduğunu bilirim. Sizin yerinizde olsam annemle dışarıda buluşurum ya da bana gelmesini söylerim. O eve adım atmam.
zaten zaman içinde öyle oldu o bana değer vermedikçe bana saygı duymadıkça aşağıladıkça içimde zerre bir duygu kalmadıBabanda olsa sana değer vermiyorsa sende verme
Kalmak ne demek, kovmuş o seni..
Kedi köpekler bile daha iyi babalık yapıyor, evladını koruyor seviyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?