Öncelikle hepinizin bayramı mübarek olsun kızlar
Konumuza gelecek olursak, kısa ve öz anlatayım inşaAllah.Şimdi ben 2 yıl evvel eşimden boşanıp aile evine döndüm.Bu sürece adapte olmam asla kolay olmadı.Ben zaten yapı olarak dik başlı ve sert mizaçlı birisiyim ama bazen hatta çoğu zaman babamın anneme karşı olan narsist davranışları beni delirtiyor ve hemen soğuyorum babamdan ve aşırı sinirleniyorum.Davranış ne derseniz de mesela annem telefonda ailesi ile konuşunca annemin konuşmasına müdahale etmesi komşu ile ayak üzeri sohbet ederken bile "neden öyle konuştun işte ne gerek vardı"şeklinde tutumları ki gayet normal bir sohbet karışmaması gerekli.Ama kendisine telefon konuşurken arkadaşı ile asla müdehale edilmesini istemez işte mesela bazen sanki ev ve araba sadece onunmuş ve annemin hiçbir hakkı yokmuş gibi konuşması sinirlendiği zamanlar da yapıyor bunu.Benim veya kardeşlerimin dört dörtlük kusursuz olmasını beklemesi çok güldüğümüz de bazen işte "neye gülüyorsunuz bu kadar" veya Üniversite mezunu olduğumuz için her konu da bilgimizin olması gerektiğini düşünmesi.Tipik narsist eşler gibi anladınız siz beni bence.Yani demem o ki bu şekilde ki davranışları beni ondan uzaklaştırıyor.Bazen o kadar tatlı ve mülayim oluyor ki bayılıyorum o hallerine ama böyle narsistlik yapıp sorun annemde veya bizdeymiş gibi davranması beni delirtiyor.Babama karşı böyle düşünmek istemiyorum aslında evlenip ayrıldığım için babamın anneme olan bu tutumları beni direkt annemi savunmaya itiyor çünkü ben de kendimi değil eski eşime babama karşı bile ezdirmem.Hiçbir erkek eşine hatta bir kadına o şekilde bencilce yaklaşamaz.Bu durum da babamı aslında "baba"rolünde değil de normal bir "erkek"şeklin de görmeme neden oluyor ve bu düşüncelere itiyor.Var mı acaba benim gibi olan bu durumlar da nasıl bir yaklaşım da bulunmam gerekli sizce?Çünkü bazen böyle düşündüğüm ve davranışlarıma da yansıttığım için onu kırmış olmakta istemiyorum.Şimdiden teşekkür ediyorum
Konumuza gelecek olursak, kısa ve öz anlatayım inşaAllah.Şimdi ben 2 yıl evvel eşimden boşanıp aile evine döndüm.Bu sürece adapte olmam asla kolay olmadı.Ben zaten yapı olarak dik başlı ve sert mizaçlı birisiyim ama bazen hatta çoğu zaman babamın anneme karşı olan narsist davranışları beni delirtiyor ve hemen soğuyorum babamdan ve aşırı sinirleniyorum.Davranış ne derseniz de mesela annem telefonda ailesi ile konuşunca annemin konuşmasına müdahale etmesi komşu ile ayak üzeri sohbet ederken bile "neden öyle konuştun işte ne gerek vardı"şeklinde tutumları ki gayet normal bir sohbet karışmaması gerekli.Ama kendisine telefon konuşurken arkadaşı ile asla müdehale edilmesini istemez işte mesela bazen sanki ev ve araba sadece onunmuş ve annemin hiçbir hakkı yokmuş gibi konuşması sinirlendiği zamanlar da yapıyor bunu.Benim veya kardeşlerimin dört dörtlük kusursuz olmasını beklemesi çok güldüğümüz de bazen işte "neye gülüyorsunuz bu kadar" veya Üniversite mezunu olduğumuz için her konu da bilgimizin olması gerektiğini düşünmesi.Tipik narsist eşler gibi anladınız siz beni bence.Yani demem o ki bu şekilde ki davranışları beni ondan uzaklaştırıyor.Bazen o kadar tatlı ve mülayim oluyor ki bayılıyorum o hallerine ama böyle narsistlik yapıp sorun annemde veya bizdeymiş gibi davranması beni delirtiyor.Babama karşı böyle düşünmek istemiyorum aslında evlenip ayrıldığım için babamın anneme olan bu tutumları beni direkt annemi savunmaya itiyor çünkü ben de kendimi değil eski eşime babama karşı bile ezdirmem.Hiçbir erkek eşine hatta bir kadına o şekilde bencilce yaklaşamaz.Bu durum da babamı aslında "baba"rolünde değil de normal bir "erkek"şeklin de görmeme neden oluyor ve bu düşüncelere itiyor.Var mı acaba benim gibi olan bu durumlar da nasıl bir yaklaşım da bulunmam gerekli sizce?Çünkü bazen böyle düşündüğüm ve davranışlarıma da yansıttığım için onu kırmış olmakta istemiyorum.Şimdiden teşekkür ediyorum
