Okadar seviyorumki onu bir kere kirmazmi evladini bir baba...ah benim yurekparem...senin yaninda otururken icimden birkere sarilsam koklasam diye hayal kuruyorum...ama ne var birkere yapabilsem cok mu zorr....suan uyuyor ve ben herzamanki oturdugu yerdeki sirtini dayadigi minderi kokluyorum ve inanailmaz dercede agliyorum ..saatlerdir gecmedi aglamam....neden agliyorum ....yeni ev aldilar 1 aydir buradalar....ama ben sevinemiyorum aldiklarina...keske diyorum daha genc yasda alabilselerdi...en guzel yillari kirada bes parasiz bizleri buyutmekle gecti...tam rahat ettiler sukurler olsun..ama beni allahim gecinden versin bir olum korkusu sardi.....anam babam genc degiller...ne yani bu evde kac sene yasayabilecekler.....50 sene 30 sene 20 sene hangisi...rabbim bilir....ben dua ediyorum sadece rabbim saglik sihhat ver diye...elbette biliyorum bu dunya yalan orasi gercek...hepimiz rabbimin emanetiyiz...ama kalbime laf geciremiyorum....her babamlara geldigimde o gece yattiysa onun koltuguna bakarak agliyorum...nasil asicam ben bu duyguyu .bazi insanlar hep neseli hep eglenceli .bende oyle olmak istiyorum...babamin ansmin varligiyla neselenecegime ben ilerisi icin agliyorum...hepimizin tadacagi olum gununu dusunup agliuorum ...kendim icin hic degil ..anamla babam icin agliyorum....bana yardim edin.nolur...yatttiklari odanin yanindan gecerken dua ediyorum hep tek duam bu neredeyse..baska derdim yok sukur...suanki aglama krizini esimde geciremedi yok gecmiyor..tek ilacim babam galiba uyaninca simsiki sarilip aglasam anca rahtlarim ama bunu yapamam gun boyu yanyana oturuuoruz birkere temas edemiyorum.birekere eline dokunup.yuzune dokunup opemiyorum cok utaniyorum asamiyorum.bunu...annemede oyleyim...suan onlar icin agladigim akillarinin uclarindan bile gecmez....ama icim yangin yeri...