Babama sarilmak....

Depiedra

Hedef 60...
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
14 Mart 2016
1.871
1.148
48
35
Okadar seviyorumki onu bir kere kirmazmi evladini bir baba...ah benim yurekparem...senin yaninda otururken icimden birkere sarilsam koklasam diye hayal kuruyorum...ama ne var birkere yapabilsem cok mu zorr....suan uyuyor ve ben herzamanki oturdugu yerdeki sirtini dayadigi minderi kokluyorum ve inanailmaz dercede agliyorum ..saatlerdir gecmedi aglamam....neden agliyorum ....yeni ev aldilar 1 aydir buradalar....ama ben sevinemiyorum aldiklarina...keske diyorum daha genc yasda alabilselerdi...en guzel yillari kirada bes parasiz bizleri buyutmekle gecti...tam rahat ettiler sukurler olsun..ama beni allahim gecinden versin bir olum korkusu sardi.....anam babam genc degiller...ne yani bu evde kac sene yasayabilecekler.....50 sene 30 sene 20 sene hangisi...rabbim bilir....ben dua ediyorum sadece rabbim saglik sihhat ver diye...elbette biliyorum bu dunya yalan orasi gercek...hepimiz rabbimin emanetiyiz...ama kalbime laf geciremiyorum....her babamlara geldigimde o gece yattiysa onun koltuguna bakarak agliyorum...nasil asicam ben bu duyguyu .bazi insanlar hep neseli hep eglenceli .bende oyle olmak istiyorum...babamin ansmin varligiyla neselenecegime ben ilerisi icin agliyorum...hepimizin tadacagi olum gununu dusunup agliuorum ...kendim icin hic degil ..anamla babam icin agliyorum....bana yardim edin.nolur...yatttiklari odanin yanindan gecerken dua ediyorum hep tek duam bu neredeyse..baska derdim yok sukur...suanki aglama krizini esimde geciremedi yok gecmiyor..tek ilacim babam galiba uyaninca simsiki sarilip aglasam anca rahtlarim ama bunu yapamam gun boyu yanyana oturuuoruz birkere temas edemiyorum.birekere eline dokunup.yuzune dokunup opemiyorum cok utaniyorum asamiyorum.bunu...annemede oyleyim...suan onlar icin agladigim akillarinin uclarindan bile gecmez....ama icim yangin yeri...
 
Benim babam da uzun zamandır kanser tedavisi görüyor.
Bu yüzden ben de aynı şekilde hissediyorum, seni çok iyi anlıyorum.
O yüzden dolu dolu yaşıyorum..
Benden önce giderse hatırlayacağım zilyon tane mutlu anım olsun diye..
 
Babanız hasta sandım bir an çok pardon.Bende de benzer bir durum var maalesef yakınlarımı kaybetme korkusu
 
Baban sağ ve sağlıklı mı? E o zaman ölmeden niye yasını tutuyorsun ki? De ki 1 günlük ömrü kalmış bile olsa( Allah gecinden versin) o bir günü doya doya yaşamak lazım. Öldüğünde yas tutacak bol zamanın olacak merak etme. Önemli olan onlarlayken paylaştığınız anlar ve o zamanları ne kadar kaliteli yaşadığınız. Çünkü onlar gittikten sonra elinde sadece anılar kalıyor. O anıları da ağlayıp sızlayarak, onlar ölmeden yaslarını tutarak heba etme derim
 
Ölümü düşünerek yaşama hayat zindan olur. Sadece annen baban değil, sen ben gökteki kuş, yerdeki böcek, kedi köpek herkes ölecek bu bizim gerçeğimiz. Eger atlatamazsan pskyatriye git. Çünkü buda bir panik atak belirtisi
 
Benim babam da uzun zamandır kanser tedavisi görüyor.
Bu yüzden ben de aynı şekilde hissediyorum, seni çok iyi anlıyorum.
O yüzden dolu dolu yaşıyorum..
Benden önce giderse hatırlayacağım zilyon tane mutlu anım olsun diye..

Benim babamda 2010 yılında kanserdi atlattı çok şükür İnşallah Allah babana da şifa verir. Çok zor bilirim kaç kere köşelerde odalarda ağladım gizli gizli ama yanında hiç aglamadım hep güldük. Kanser değilde sanki grip olmuş gibi davrandık sizde öyle yapın. Allah yardimcinız hızır yoldaşınız olsun.
 
Kader yazılmış Can'ım .. Bence bu anın tadını çıkarmaya bak.. Şimdiden böyle üzülürsen bu günleri aradığında daha kötü olacak.. Bence sohbetin muhabbetin tadını çıkarın.. Her kız babasına çok düşkündür unutma ❣
 
Valla bilmem kaç sene sonra hayatımıza giren yabancı adamları eş,sevgili diye sarıp sarmalıyoruz kaldı ki o baba ömrümüzün tamamı olan adam hele ki böylesine seviyorsanız neden sarılmayasınız? Evladından böyle sevgi görmek onu mutlu eder, zor ve ekonomik açıdan sıkıntı çeken bir adam böyle muamele görse, sevilse ömrü daha güzel geçmez mi? Onu mutlu etmek varken kendinize onun varlığında acı çektiriyorsunuz gidin sarılın, sarılabiliyorken. Yarının sabrını bugünden harcamayın fazla duygusalsınız
 
Okurken ağladım,aynı duyguları,hisleri yaşadığımdan sanırım.Ama bunu dile getirmekte bile zorlanıyorum.Ben delireceğimi düşünüyorum...

Anksiyete bozukluğu...

Ama gittiğim süre boyunca psikoloğa,pek bi ilerleme kaydedemedim.
Bana şöyle geliyor;

Ne yaşamlar,ne aileler,anne babalar görüyoruz.Buna karşılık iyi zamanlarda zaten yanındalar ama kötü günlerinde sana hep destek olan,yanında olan,her sıkıntını,sorununu sorup danışabileceğin bir babaysa o adam,kaybetmekten korkuyorsun.Ona birşey olursa nasıl ayakta kalacaksın,kim onun kadar destek olacak sana,eşin mi,dostunmu?

Off,ağladım sabah sabah...

Evlenmeden uzun zaman öncede geceleri oturur babamın horlamasını dinlerdim,sesi kesilse oturur ağlardım...

Durduk yere hayatı zindan ediyoruz kendimize.Sağlık sorunu da yok çok şükür.Ama durum bu malesef... :KK61:
 
Babana sarılmak bu kadar zor olmamalı benim babam sarılmayı sevmez anlımdan öper :KK200:hep ama sevimlilik yapınca sırtına sarılıp başımı omzuna koyarım:KK200:
 
Vaktiniz varken sarılıp koklayın sonra çok geç kalmış olabilirsiniz.. Ben şimdi istesem de yok sarılamıyorum.. Hatta artık hissedemiyorum o gitti..
 
Sapa sağlam babamı 6 ay içinde kanserden kaybettim 2,5 ay önce...Onun öldüğü düşüncesine bile tahammül edemezken şuan bu gerçekle yaşamaya, kabullenmeye çalışıyorum hala...Fazla uzatmayacağım ruhum daralıyor çünkü...Hala sağken kıymetini bil ve doya doya sarıl ona...Sonra pişman olursun...Ben babamın ilk teşhisinden son nefesine kadar yanındaydım ama yine de bir sürü keşkem kaldı geriye :(...Mekanın cennet olsun inşallah canımdan can babam !
 
Back
X