Babamı 19 yıldan sonra ilk kez bu kadar yakından gördüm .

Kendini kandırmaya devam edersen her gördüğünde ayni üzüntüyü tekrar yaşarsın.

Tamamen yok saymak ise seni daha güçlü yapar :)

Anneyle mutlu olmaya devam Hoppa
Haklısın :) Annemle aramız iyidir çok şükür yoksa daha kötü olurdum eminim :)
 
Benim de babam var ama yok. Küçükken ben artık yokum bakın başınızın çaresine demiş arkasına Bile bakmadan çekip gitmiş. Allah ona rahmet etsin dedem bizim babamız oldu. Okuttu büyüttü evlendirdi. Dedemin evinden gelin çıktım ben. Baba diye onun elini öptüm. Nefret etmiyorum. Ona karşı hiç bir duygu hissetmeyecek kadar boşum çünkü. Küçük erkek kardeşim parkta babası ile oynayan çocuk gördüğünde böle bakar kalırdı. Şaşkınlıkla, hayranlıkla. Hiç yasamadı ki çünkü. Ben ki o zaman bende küçüğüm, aaaa bak şurda ne varmış diye dikkatini başka yöne çekerdim. Şimdi o çocuk büyüdü 17 yaşında ve benim düğünümde eşimin kulağına ablamı üzme. O üzülürse neler yapabilirim tahmin bile edemiyorum diyebilecek kadar cesur bi delikanlı oldu. Zor zamanlar geçirdik. Benim ve kardeşlerimin boğazında sıkışıp kalmış bi yumruk benim babam.
 
Kendini hazır hissettiğim zaman bence babamla yuzlesmeli ne varsa anlatıp rahatlamalisin asla baba eksikliğini gidermek için degil ama yüreğin biraz soğur ölümlü dünya o yeşil gözleri belki bir daha göremezsin sonra neden içindekileri söylemedim diye kendine kizarsin.içim sizladi okurken allah yardimcin olsun kardeşim.
 
Biraz uzun olabilir şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim .
Annemle babam ben 1 bucuk yaşındayken kaynana problemlerinden dolayı ayrılmışlar . 6 yaşına kadar belirli aralıklarla babamın dükkanına giderdim .Aynı ilçede yaşıyoruz. Az çok hatırlıyorum her gittiğimde dizlerine kapanır ağlardım . Enişteme yalvarıyor muşum ne olur babama götür beni diye . En son gittiğimde enişteme 'bunu bi daha getirme işim gücüm var benim' demiş . Ve o günden sonra eniştem 'shanna bana yalvarmasın üzülüyorum götüremem artık' demiş .
Sonra okula başladım , liseye gittim babamla hiç görüşmedim . Liseye giderken bi dönem psikolojim bozuldu ciddi anlamda okulda sürekli ağladığım için okuldaki psikoloji hocası benimle konuştu sonra annemi çağırdı .
Benim hayatımda baba rolü eksikmiş ve görüşmesi onu tanıması lazım yoksa ciddi anlamda psikolojik sorunlar artış gösterir demiş .
Sonra o dönem karar aldım ve babamı aradım . Bana 'kızım nasılsın' falan dedi .' Ben görüşmek istiyorum seni tanımak istiyorum senden maddi anlamda hiç bir beklentim yok ' dedim . 'tamam kızım ben seni arayacağım bekle bu hafta içinde ' dedi ve sonra ne aradı ne de benim telefonlarıma cevap verdi . Hatta yolda bile karşılaştık ve yabancı gibi geçti .
Yıllar geçti ve ben şuan 25 yaşındayım . 6 yaşından beri babamı sadece uzaktan gördüm .
Bugün annemle işimiz vardı çarşıda . Tam işimizin olduğu yerde babam oturuyordu . Aramızda 1 -2 metre ya var ya yok . İlk defa onu bu kadar yakından izledim . O bana bi kez baktı bi daha bakmadı . Ama ben yüzünü , ellerini inceledim . Orada beklediğim süre boyunca gözlerimi ayırmadan baktım . Hiç şefkatini hatırlamadığım ellerine baktım .Gözleri yemyeşilmiş meğer . Yılların verdiği yüzündeki kırışıklara baktım . Gözlerim doldu dudaklarımı ısırdım ağlamamak için çünkü annem yanımdaydı .
Bugüne kadar 'o benim için öldü artık yokluğunu hissetmiyorum' derdim ama hepsi kendimi kandırmak içinmiş meğerse ...
Bunları anlatacağım kimsem yok . Daha doğrusu bu kadar içimi dökmek istemiyorum çünkü ağlarım biliyorum .
Dilerim hiç bir çocuk bu durumu yaşamaz . Tekrar sabırla okuyan herkese sonsuz teşekkürler..


Bazen babanın olmaması olmasından çok daha iyi inan bana.
 
Cok cok uzuldum canim zor bir durum telafisi olmuyor yillarin, yara aciyor yureginde kocaman bir yara yani suan sana ne desek bos. Sen suan sadece nisanina odaklan kafani dagit mutlulugu hakediyorsun.
 
İnsanlar bi değişik gerçekten . Anlamak imkansız .
Şuan uzun yıllardır birlikte olduğum sevgilim var . Bu yaz nişanımız var hatta . Çocuğum olursa benim durumuma düşmesini asla istemem . Umarım evliliğim çok sağlam olur ve mutlu çocuklarım olur . Tabi herkes için geçerli inşallah seninde çok güzel bi evliliğin olur :)

Ya annesi babası ayrı olup da sizin durumunuzda olmayan bir sürü insan var.
Bu biraz da karşı tarafın karakteriyle vicdanıyla alakalı bence ;)
 
Belki Bazı adamlar böyledir yüzü yoktur konuşmaya yüze bakmaya utanıyordur pismanlik yasiyordur ama geri donusu yoktur bir kere red çekerse geri dönmez belki yıllardır hayata kendini kapatmistir.konuş içindeki öfke nefret ne varsa kurtul bu yükten...
 
Benim de babam var ama yok. Küçükken ben artık yokum bakın başınızın çaresine demiş arkasına Bile bakmadan çekip gitmiş. Allah ona rahmet etsin dedem bizim babamız oldu. Okuttu büyüttü evlendirdi. Dedemin evinden gelin çıktım ben. Baba diye onun elini öptüm. Nefret etmiyorum. Ona karşı hiç bir duygu hissetmeyecek kadar boşum çünkü. Küçük erkek kardeşim parkta babası ile oynayan çocuk gördüğünde böle bakar kalırdı. Şaşkınlıkla, hayranlıkla. Hiç yasamadı ki çünkü. Ben ki o zaman bende küçüğüm, aaaa bak şurda ne varmış diye dikkatini başka yöne çekerdim. Şimdi o çocuk büyüdü 17 yaşında ve benim düğünümde eşimin kulağına ablamı üzme. O üzülürse neler yapabilirim tahmin bile edemiyorum diyebilecek kadar cesur bi delikanlı oldu. Zor zamanlar geçirdik. Benim ve kardeşlerimin boğazında sıkışıp kalmış bi yumruk benim babam.
Çok üzüldüm sizi çok iyi anlıyorum benzer şeyleri yasamisiz . Bende küçükken arkadaslarima babaları shannanin yanında bana baba deyip sarilmayin üzülür onun yok derlerdi o zaman cocuktuk arkadaslarimda bana anlatıyordu babamiz böyle dedi senin baban yokmuş kiskanirmissin bizi diye . Dilerim bundan sonra güler yüzünüz
 
hicbirsey icin gec degil insallah baba kiz birbirinize uzun uzun sarilir gozyasi dokersiniz..mutluluktan..siz adim atin..
 
Kendini hazır hissettiğim zaman bence babamla yuzlesmeli ne varsa anlatıp rahatlamalisin asla baba eksikliğini gidermek için degil ama yüreğin biraz soğur ölümlü dünya o yeşil gözleri belki bir daha göremezsin sonra neden içindekileri söylemedim diye kendine kizarsin.içim sizladi okurken allah yardimcin olsun kardeşim.
Bende bunu dusundum ama daha önce aradım ve istemediginde ciddi anlamda cokus yaşadım yine aynısı olursa bi daha suanki sağlıklı halim olmaz . O dönemi iyi hatırlıyorum çünkü
 
Cok cok uzuldum canim zor bir durum telafisi olmuyor yillarin, yara aciyor yureginde kocaman bir yara yani suan sana ne desek bos. Sen suan sadece nisanina odaklan kafani dagit mutlulugu hakediyorsun.
Teşekkür ederim canim benim haklisin
 
Belki Bazı adamlar böyledir yüzü yoktur konuşmaya yüze bakmaya utanıyordur pismanlik yasiyordur ama geri donusu yoktur bir kere red çekerse geri dönmez belki yıllardır hayata kendini kapatmistir.konuş içindeki öfke nefret ne varsa kurtul bu yükten...
Büyük ihtimal dediğin gibi ama ben konuşsa konuşurum öyle sinirli agresif bi kız değilim aslında
 
Ya çok merak ediyorum profil resmin sana mı ait ordaki kız senmi sim?
Yok canım benim bana benzettiler çok o yüzden koydum saçlarını yüz şeklini falan :) beni görenler de ben sandılar başta :)
 
Zaten duygusal bi dönemimdeyim.. Bebeğimin düşmesini bekliyorum okuyunca ağladım.. Çok zor olsa gerek yaşanmadan anlaşılmaz. Senin daha önceki yorumlarını görmüştüm babanla ilgili bi kaç kere ama işte insan bazen kendisiyle bile yüzleşmeye utanıyor.. Gerçekler acı geldiği için..
 
Ne olursa olsun içinde kalacak bak malesef silip atamiyorsun ne olursa olsun atilmiyor ben son bir kez gorusurum.ben 13 yıldir annemi görmüyorum vefat etti.senin baba hasretin bebeklikte beri var ve konusmadigin sürece ömrünün sonuna kadar babana söylemek istediklerim boğazında düğüm gibi kalacak.kendini de kurtarmış olacaksin bence yükün ağır evet daha onceden sen adım Attın ama bir adim at yine ayni tepkiyle karşılaşırsanız kafanda biter ama en azından söylemek istediklerini söylersin.
 
Yok canım benim bana benzettiler çok o yüzden koydum saçlarını yüz şeklini falan :) beni görenler de ben sandılar başta :)
O zaman çok güzel bir kızmışsın Allah nazarlardan saklasın.Babana gelince çok hatalar yapmış sana karşı ve hala da yapmaya devam ediyor.Fakat baba neticede unutamazsın ,atamazsın,lazım değil diyemezsin.Bu içgüdüsel birşey yapmaya çalışsanda yapamazsın hep bastırırsın içinde ama bir bakmışsın daha büyük yaralar açmış.Git konuş bence ona iki seçenek sun ya seninle sürekli irtibat halinde olsun yada seni unutup ölene kadar yüzünü görmesin.Bu ne ya yazık değilmi sana kesin cevap al ağzından ya birlikte bir yola girin yada sana umut verip yıkımlar yaşatmasın sana gençliğine güzelliğine hayallerine umutlarına yazık.
 
Zaten duygusal bi dönemimdeyim.. Bebeğimin düşmesini bekliyorum okuyunca ağladım.. Çok zor olsa gerek yaşanmadan anlaşılmaz. Senin daha önceki yorumlarını görmüştüm babanla ilgili bi kaç kere ama işte insan bazen kendisiyle bile yüzleşmeye utanıyor.. Gerçekler acı geldiği için..
yarın bende kürtaja gidiyorum canım sana yazdım Kasım 2016 da. sen düşmesini mi bekliyorsun. sabırlar diliyorum
 
Back
X