Babam akciğer kanseriydi bilenler bilir eski konulardan dağ gibi babam eridi gözlerimin önünde 10 ayda sadece 10 ayda eridi bitirdi bu hastalık ve gitti.. ve ben ayakta duramıyorum yaşayamıyorum sanki.. sadece 21 yaşındayım neden diyorum allahım neden biz.. annem de yok babam da gitti.. nasıl devam edecek kimse var mı ben gibi olan kimsesiz gibiyim sadece ablalarım var ama artık baba evi yokkimsesiz nasıl devam etcem bu hayata nasıl?? Allahım sen geride kalan bizlere sabır ver.. dualarınıza ihtiyacım var.. yalnız olmadığımı ben gibi hayatların da var olabildiğini bilmeye ihtiyacım var..
Başınız sağolsunBabam akciğer kanseriydi bilenler bilir eski konulardan dağ gibi babam eridi gözlerimin önünde 10 ayda sadece 10 ayda eridi bitirdi bu hastalık ve gitti.. ve ben ayakta duramıyorum yaşayamıyorum sanki.. sadece 21 yaşındayım neden diyorum allahım neden biz.. annem de yok babam da gitti.. nasıl devam edecek kimse var mı ben gibi olan kimsesiz gibiyim sadece ablalarım var ama artık baba evi yokkimsesiz nasıl devam etcem bu hayata nasıl?? Allahım sen geride kalan bizlere sabır ver.. dualarınıza ihtiyacım var.. yalnız olmadığımı ben gibi hayatların da var olabildiğini bilmeye ihtiyacım var..
Sizi okuyunca derdimden utandım diyesim geldi, babamı bende yeni kaybettim annemi 3 yıl önce ve daha gençtiler, benim yakın akrabam 3 çocukla eşini kaybetti en küçüğü 4 yaşında var veya yok şimdi kocaman oldular ve babamı kaubedince ben ağlarken abla biz napalım hatırlamıyoruz bile dediler, benim babam 3 yaşında kaybetmiş babasını beterin beteri var diyerek teselli okuyoruz..Başınız sağolsun
Sizi en iyi anlayanlardan biri de benim sanırım
Bende 8 yaşındaydım babamı kaybettiğimde ve benden iki yaş küçük kardeşim vardı.. ilk başlarda pek bişey anlayamadık tabii e çocuklukta var işin içinde.
Amaaa sonra sonra çok koydu.. her akşam komşu çocukların babası eve gelir ama bizimki yok kardeşi le el ele evimize çıkardık onlar babaları ile..
Annem babamın 40 i çıkınca ile başlamıştı mecburdu buna ve sadece ortaokul mezunuydu ve çalışma alanı kısıtlı zor bir işi vardı. Çalıştığı yerde başka çocuklarla ilgileniyor işi gereği. Temizliğiydi yemeğiydi...
Ama akşam eve geliyor haliyle çok yorgun anca birlikte yemek yerdik onunla ve sonra ev işlerini yapıyor daha da yorgun düşüyor uyuya kalıyordu koltukta..
Annemden çok ananemin emeği var üzerimizde i büyüttü.
Baba ölmüş anne de yok gibi çok zor yıllardı maddi imkansızlıkları saymıyorum bile..
Babamdan önce derslerim çok iyiyken onu kaybından sonra derslerimde kötüye gitmişti
Bu psikoljiyle anca bu kadar oluyor
Orta okul lisede iyice zorlandım
Dediğim gibi annem ortaokul mezunu idi ve açıkçası derslerimize yardımcı olamıyordu
Kızım ben anlamıyorum derslerinizden keşke yardım edebilsem derdi
Ve baba acısı başka yerlerdende vuruyordu yaşasaydı o ilgilenirdi bilemediğimi sorardım ona.. öğretmenine sor derdi annem
Sorardıö ama bazen basit bişeyler sorduğumda güler dalga geçerlerdi arkadaşlarım..
İçimdeki boşluktan hiçbir zaman adepte olamıyordum hayata.. utanıyordum bilemediğim soruları öğretmenime sormaya. Ya gülerlerse...
İşte ortaokul böyle bitti
Lise ona nazaran daha iyiydi büyüyordum ve kendimi ifade etmeye başlamıştım babasızlığımın acısını2 kimseye hissettirmiyordum
Birgün arkadaşlarla okuldan otobüs durağına yürürken bi arkadaşım kızlar ben babamla ayakkabı almaya gideceğim görüşürüz diyip ayrıldı yanımızdan..(nispet olarak demedi tabiki) o an düşündüm ben babamla en son ne aldım ayakkabı almaya gittim mi hiç? Hatırlamıyorum bile...
Eve nasıl geldiğini bilmiyorum kapıdan içeri girer girmez bıraktım kendimi saatlerce ağladım.. duygularımı bastırdığım yılların acısı çıkıyordu sanki. Uyuya kalmışım..
Annemle kardeşim eve geldiklerinde uyandırdılar ama kafamı bile kaldıramıyordum anne başım çok ağrıyor ilaç alıp yattım diyebildim sadece..
Ve sabaha uyandığımda kendime bi söz verdim acım halen taze yaşayamadıklarım içimde bir uhte ama hayat devam ediyor
İçime attıkça dahada zor oluyor
İçime atmıyordum artık (yada acımı başaramadıklarımın bahanesi olarak görmüyordum) çünkü hayat yeterince acımasız, insanlar başkalarının acılarından bazen zevk bile alıyorlar.
Soramadığım çekindiğim sorularımı sormaya, hissettiklerimi açıkça konuşmaya başladım ve ben kazandım
Kendimi kabuğuma çekmek, duygularımı hapsedip kendimi hasta etmek yerine hayata karşı durmaya alıştım
Babamın acısı hiç geçmedi geçmeyecekte
Okuldan mezun oluyorum o yok
Kız istemeye geliyorlar nişan oluyor o yok
Gelin çıkacağım kuşağımı bir başkası bağlıyor o yine yok
Anne oldum babacığım yine yok
Ama acısı hep içimde
Ben çocukluğumuonsuz geçirdim yaşadıklarım sadece bunlar değil ama bir çocuk kalbiyle belkide ençok içime koyanlar bunlar
Sizin de şimdi herşey çok taze açınız hiç geçmeyecek ama onsuz yaşamaya alışacaksınız..
Lütfen öyle düşünmeyin baba acısı her yaşta koyuyor insana bende sizde yaşayamadıklarımıza üzülüyoruz..Sizi okuyunca derdimden utandım diyesim geldi, babamı bende yeni kaybettim annemi 3 yıl önce ve daha gençtiler, benim yakın akrabam 3 çocukla eşini kaybetti en küçüğü 4 yaşında var veya yok şimdi kocaman oldular ve babamı kaubedince ben ağlarken abla biz napalım hatırlamıyoruz bile dediler, benim babam 3 yaşında kaybetmiş babasını beterin beteri var diyerek teselli okuyoruz..
Başın sağolsun canım Allah rahmet eylesin annene de babana da. Sen dualarını bırakma Allah yanında olur. Kimsesizim diye düşünme.Babam akciğer kanseriydi bilenler bilir eski konulardan dağ gibi babam eridi gözlerimin önünde 10 ayda sadece 10 ayda eridi bitirdi bu hastalık ve gitti.. ve ben ayakta duramıyorum yaşayamıyorum sanki.. sadece 21 yaşındayım neden diyorum allahım neden biz.. annem de yok babam da gitti.. nasıl devam edecek kimse var mı ben gibi olan kimsesiz gibiyim sadece ablalarım var ama artık baba evi yokkimsesiz nasıl devam etcem bu hayata nasıl?? Allahım sen geride kalan bizlere sabır ver.. dualarınıza ihtiyacım var.. yalnız olmadığımı ben gibi hayatların da var olabildiğini bilmeye ihtiyacım var..
Koymaz mı canım rabbim kolaylık versin hepimize kalanlara uzun ömürler versin, Ölümle hayat iç içe işte.Lütfen öyle düşünmeyin baba acısı her yaşta koyuyor insana bende sizde yaşayamadıklarımıza üzülüyoruz..
Sadece çocuk olduğumuz için kabullenmemiz daha kolay oldu..
Babam akciğer kanseriydi bilenler bilir eski konulardan dağ gibi babam eridi gözlerimin önünde 10 ayda sadece 10 ayda eridi bitirdi bu hastalık ve gitti.. ve ben ayakta duramıyorum yaşayamıyorum sanki.. sadece 21 yaşındayım neden diyorum allahım neden biz.. annem de yok babam da gitti.. nasıl devam edecek kimse var mı ben gibi olan kimsesiz gibiyim sadece ablalarım var ama artık baba evi yokkimsesiz nasıl devam etcem bu hayata nasıl?? Allahım sen geride kalan bizlere sabır ver.. dualarınıza ihtiyacım var.. yalnız olmadığımı ben gibi hayatların da var olabildiğini bilmeye ihtiyacım var..
Çok teşekkür ederim o kadar ağladım ki mesajınıza kalbinizin iyiliği gibi güzellikler çıksın daima karşınıza çok sağolun...Başın sağolsun güzel kardeşim. Sen ne şanslısın bir bilsen, 21 yaşındasın, 21 yıl doya doya "dağ gibi" bir babaya sahip olmuşsun.
Yaptığım iş dolayısıyla öyle çok anasız babasız büyümüş, sahipsiz çocuk gördüm ki, sana diyeceğim tek şey ne kadar şanslı olduğunun bilincinde olman. Ablaların varmış, anne yarısıdır ablalar, bende de var 2 tane, dünyaları değişmem tek tırnaklarına. Kimsesiz değilsiz hem, her duanda, her kötü anında sımsıcak hissedeceğin ve daima hatırlayacağın annen baban var sağ omzunda. Bunu unutmadan yaşarsan, derdi veren Allah dermanını da verecektir.
Sana tüm kalbimle, çocuklarına baba olurken, senin evinin direği olacak, yeri geldiğinde baban olacak bir eş diliyorum.
Hayat her şeye rağmen devam ediyor, unutma, yarın yine gülecek, yine heyecanlanacaksın. Belki sözünde, nişanında babacığın anneciğin olmayacak ama o güzel söz masanda onların fotoğrafları yer alacak, rahmetle ve sevgiyle hatırlayacaksın o günde de onları.
Dua et, bol bol dua et. Benim dualarımda da bu gece sen ve ailen olacak, Allah'ım sana sabırlar versin, sen de hayata güzel taraflarından tutunmaya gayret et ne olursun. Biz de buralardayız, canın sıkılır, için darlanırsa bir mesaj uzağındayım.
Sevgilerle,
Basiniz sagolsun. Mekani cennet olsun insallah. Yuregim sizladi gercekten babama aşiri duskun bir kiz evladi olarak sizi cok iyi anliyorum. Onlar bbizim ilk askimiz...Babam akciğer kanseriydi bilenler bilir eski konulardan dağ gibi babam eridi gözlerimin önünde 10 ayda sadece 10 ayda eridi bitirdi bu hastalık ve gitti.. ve ben ayakta duramıyorum yaşayamıyorum sanki.. sadece 21 yaşındayım neden diyorum allahım neden biz.. annem de yok babam da gitti.. nasıl devam edecek kimse var mı ben gibi olan kimsesiz gibiyim sadece ablalarım var ama artık baba evi yokkimsesiz nasıl devam etcem bu hayata nasıl?? Allahım sen geride kalan bizlere sabır ver.. dualarınıza ihtiyacım var.. yalnız olmadığımı ben gibi hayatların da var olabildiğini bilmeye ihtiyacım var..
Basiniz sagolsunhepimizin gideceği yer...sadece onlar bizden biraz önce gittiler...çok kısa zaman önce erkek kardeşimi kaybettim...ancak bu şekilde düşünürsem içimdeki yangın soğuyor...Allah sabır versin size de bana da(
Basiniz sagolsun.icinizi asla rahatlatmaz ama yinede yazayim.keske benimde babam olseydide sizin gibi sevgiyle ansaydim babami.(bunu olmesini istedigim icin yazmadim)babam butun cocuklugumu mahfeden adam.anneme yaptiklari kardesime ve bana cektirdikleri bir cocuk icin kaldirilabilecek seyler degil.en son bosandilar da rahat ettik.ve bir dahada bizi ne aradi ne sordu.annem tek basina okuttu buyuttu bizi.benim hic babami kaybettim dipteyim diyebilecegim bir babam olmadi olmayacakta.iste bu nedenledirki keske olmus olsaydida bunu diyebilseydim.bu yuzden bile sansli hissetmelisiniz aslinda.yanlis anlamayin keske babaniz upuzun yillar sizinle birlikte olabilseydi keske.ama olmamis.bundan sonra size dusen guzel anilarinizi yasatmak.ne mutlu babaniza evlatlari tarafindan sevilen bir baba olmus.mekani cennet olsun nurlar icinde uyusun babaciginiz insallahBabam akciğer kanseriydi bilenler bilir eski konulardan dağ gibi babam eridi gözlerimin önünde 10 ayda sadece 10 ayda eridi bitirdi bu hastalık ve gitti.. ve ben ayakta duramıyorum yaşayamıyorum sanki.. sadece 21 yaşındayım neden diyorum allahım neden biz.. annem de yok babam da gitti.. nasıl devam edecek kimse var mı ben gibi olan kimsesiz gibiyim sadece ablalarım var ama artık baba evi yokkimsesiz nasıl devam etcem bu hayata nasıl?? Allahım sen geride kalan bizlere sabır ver.. dualarınıza ihtiyacım var.. yalnız olmadığımı ben gibi hayatların da var olabildiğini bilmeye ihtiyacım var..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?