• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Babamı kaybettim

Benimki de kendi kendini öldürdü gözümüzde. Aldatti dövdü sövdü ne çocukluk yaşadık ve gençlik. Ne mutlu etti ne izin verdi. Senin yerinde olup 1 saat bile öyle bir babamın olduğunu bilmek o kadar isterdim ki. Baban baba olabilmiş iyi anılar bırakmış ve seni çok sevmiş. Bunun için sukretmelisin. Kardeşlerim vefat ettiğinde kabullenememistim. Insan baya bir süre yok ya diyor. Sonra mezarlığa gittim hep ve beni hep gördüklerini dusunuyordum. Onun mutlu olucagi şekilde hareket ediyor kendimi hirpalamiyordum ama acimida yasadim. Acını yasa yasa ki içine atma. Ona dualar et Rabbim sabır versin. Mekanını cennet eylesin inşallah 🌸

Üzüldüm adınıza çok şükür güzel anılar bıraktı onlar hiç kaybolmaz inşallah hep taze kalırlar Allah size sabır versin hayat babanizin yasattığı tüm eksiklikleri kapatsin insallah
 
Başınız sağolsun çok büyük sabır diliyorum bundan 7 sene önce kaybettim babamı aniden üstelik hasta bile değildi. Rabbim sabrını veriyor.

Önceleri çok zor oluyor sanki kapıdan içeri her an girecekmiş gibi. Daha sonra insanın hayat telaşı ve hayatına yeni giren insanlar ile acı biraz daha hafifliyor. Mekanı cennet olsun insaallah 🤲🤲🤲

Bizimki de aniden oldu malesef insan çekmedi diyor bazen ama daha çok koyuyor kabullenemiyor bir de genc gitti ruhu daha da gençti sizin de başınız sağolsun Allah mekanını cennet etsin anneniz sağ mı nasıl toparladı ben annem için de endiseleniyorum cok duşkündü babama yikıldı onu toparlamaya calismaktan kendimi unutuyorum bazen
 
1 aydır süren hastane sürecimiz babamın ani ölümüyle sona erdi. Canımı her şeyimi arkadaşımı en güvendiğim en sevdığimi toprağa verdim artık yok artık sessiz her yer sanki bi parçamı kopardı da gitti gülemiyorum hiç gülemeyecek gibiyim bazen ölüyor gibi hissediyorum inanamıyorum inancımı yitirecek gibi oluyorum. Nasıl geçecek nasıl devam edicem? Hiç aklımıza bile gelmedi olüm bu zamana kadar ara sıra aklima geldiğinde bile ağladığım kendime gelemediğim korktuğum olay başıma geldi.
Başın sağolsun canım babacığının da mekanı cennet olsun
 
Başınız sağolsun.Allah rahmet eylesin.
Sizi çok iyi anlıyorum 7 ay önce bende babamı kaybettim.Günlerce gecelerce çok ağladım.Unutulmuyor ama zamanla hafifliyor.Çok özlüyorum :(Belki daha iyidir diye kendimi avutuyorum:)
Bir daha görmeyecek olmak duygusu çok kötü ama ölüm hepimiz için.Rabbim size sabır versin,yardımcınız olsun.
 
Başınız sağolsun. 15 yaşında babasını kalp krizi sonucu kaybetmiş bir kız çocuğu olarak başladı bende ölümle tanışma ve 15 yaşında kocaman olgun bir kadın olarak devam etti hayatım sorsalar hiç çocuk olmadım sanki babam öldü ve büyüdüm zorunda kaldım baba acısı çok zor oldukça zordur şuan öyle boş vre aynı zamanda öyle dolu hissediyor ve sıkışıyor ki içiniz çok iyi anlıyorum ama zaman geçtikçe yaşıyorsunuz zorunda olduğunuz için yaşıyorsunuz ama hep daha çok eksik yaralı sadece her gün ağlamadan devam ediyorsunuz mesela bugün bir tanıdığım '' baban görse kızlarını deli divane olurdu onlara nasıl severdi kimbilir'' dedi nasıl ağır geldi anlatamam nasıl yaktı canımı unutmadığım bir acıyı birde böyle hatırlıyorsun zor bazı acılar zor

Allah sabir versin size o açığı kapatmak zordur ama insallah bundan sonraki hayatinızda kolaylıklar güzellikler olsun ben duygularınızı yaşıyorum benim de çocugum var 1 bucuk yasinda suan hic hatirlamayacak diyorum ona da icerleniyorum kim bilir daha neler ağır gelecek insallah çok düşmeden atlatırım bu sureci zor gerçekten yaşayan bilir
 
Basiniz sagolsun,cok uzuldum. Ben de babami gecen sene kaybettim.60 yasindaydi,ani bir kayipti.Telefon gercekten aci aci calarmis. Ozlem gecmiyor ama bir sekilde gulunuyor. Hayat boyle bir sey malesef.Mutluluk kadar buyuk acilar da barindiriyor. Ilk zamanlar en zoru ,sabir diliyorum.O huzur icinde, aci cekmiyor ve sizi duyuyor. Oyle dusunun. Ben boyle avunuyorum. Onu hep gulen yuzuyle hatirliyorum.
 
Başınız sağolsun.Allah rahmet eylesin.
Sizi çok iyi anlıyorum 7 ay önce bende babamı kaybettim.Günlerce gecelerce çok ağladım.Unutulmuyor ama zamanla hafifliyor.Çok özlüyorum :KK43:Belki daha iyidir diye kendimi avutuyorum:)
Bir daha görmeyecek olmak duygusu çok kötü ama ölüm hepimiz için.Rabbim size sabır versin,yardımcınız olsun.

Belki ben de daha iyidir diyorum dunyanin sikintisini stresini uzuntusunu cekmeyecek bizi dusunmeyecek diyorum ama o bir daha gormemek duymamak sarilamamak çok kötü gercekten gozlerimi kapatip eskisi gibi benle konuştuğunu bana sarıldığını hayal ediyorum bazen iyi geliyor kokusu bile geliyor burnuma
 
Belki ben de daha iyidir diyorum dunyanin sikintisini stresini uzuntusunu cekmeyecek bizi dusunmeyecek diyorum ama o bir daha gormemek duymamak sarilamamak çok kötü gercekten gozlerimi kapatip eskisi gibi benle konuştuğunu bana sarıldığını hayal ediyorum bazen iyi geliyor kokusu bile geliyor burnuma
İlk günler bu duygu çok oluyor canım :/
Yani unutmak mümkün değil ama hafifleyecek...
Tarifi yok seni çok iyi anlıyorum.Öyle amca,dayı,teyze ,anneanne vefatı gibi değil çok başka bir duygu:(
 
Başınız sağolsun Allah sabır versin, acınız o kadar tanıdık ki defalarca yaşadım, babam gideli 10 yıl oldu, 61 yaşında hiçbir hastalığı olmayan bir adamdı, soğuk algınlığı sebebi oldu.

Zamanla acınız hafifleyecek sözü inandırıcı gelmiyordur belki, evet hep özleyeceksiniz burnunuzun direği sızlayacak, yaşıtlarını yaşlanırken görünce neden benim babam erkenden gitti diyeceksiniz, acınız bitmeyecek içiniz hep sızlayacak ama hafifleyecek.

Amin sağolun basima gelmeden ciddiyetini anlamadım hiç ve bu son olmayacak malesef hiç yaşamadigim icin gercekten hic gecmeyecek gibi avare gibiyim sanki hep boyle devam edecek gibiyimsizin de başınız sağolsun Allah sabır versin size
 
Basiniz sag olsun , babanizin mekani cennet olsun insallah . Boyle konular gorunce , herseyi yeni bastan yasiyorum .
Ben de babami kaybedeli 10 ay falan oldu Eylul de bir yil olacak . Agustosun 14 . Gunu aslinda kaybettim . Komaya girdigi gun .
Her gun o anlari yeniden yasiyorum, hic bitmiycek bu aci azalicak belki . Bir kac yil sonra
Yarin ucuyorum Tr ye babamin evine , o kadar zor ki o eve girmek , onun gezdigi mahallamizde yurumek ,, Bir de en zoru onu hic gormek istemedigim yerde mezarina gitmek .. hic unutmuyorsun . Benim her gun aklimda , cok iyi bir baba oldugu icin . Keske kotu olsaydi
Sevmeseydim bu kadar uzulmeseydim diyorum bazen .

Ben öldüğü anı her gün yaşıyorum hem gün içinde hem gece ruyamda atlatirım inşallah demeyin öyle hiç.. o olmasaydı siz siz olmazdınız çok şey kattı babam bana bazen uzulsem de ben de soyleyecek gibi oluyorum keske kotu olsaydi diye ama sonra yok iyiki benim babam iyi biriymis diyorum dua edeni ozleyeni hatirlayani cok biz oluyoruz yaptiklarimiz yasattiklarimiz kaliyor geride Allah size de sabir versin mekanı cennet olsun babanizim
 
Bende babamı Aralık ayinda kaybettim aynı sizin babanız gibi Kasım'da kalp krizi geçirdi ayakta atlattı sonra anjiyo yapıldı 4 damar tıkalı dediler sonra ameliyat taburcu oldu çok iyi dediler 3 gün sonra kalbi durdu onunla birlikte benimde kalbim durdu onu gömdüler beni unuttular sanki hiçte hafiflemedi acısı hergun daha çok özleyerek uyanıyorum ama şunu unutma bizde yanlarina gidicez ama bugün ama yarın hiç birimiz kalıcı değiliz ki mekanı cennet olsun babanızın inşallah konuyu okuyunca birebir aynisi
 
Basiniz sagolsun,cok uzuldum. Ben de babami gecen sene kaybettim.60 yasindaydi,ani bir kayipti.Telefon gercekten aci aci calarmis. Ozlem gecmiyor ama bir sekilde gulunuyor. Hayat boyle bir sey malesef.Mutluluk kadar buyuk acilar da barindiriyor. Ilk zamanlar en zoru ,sabir diliyorum.O huzur icinde, aci cekmiyor ve sizi duyuyor. Oyle dusunun. Ben boyle avunuyorum. Onu hep gulen yuzuyle hatirliyorum.
Sizin de başınız sağolsun Allah sabır versin beni gordügunu bilsem dunyalar benim olurdu herhalde bir an gitmiyor gulen yuzu gozumun onunden sağolun
 
Sizin de başınız sağolsun Allah sabır versin beni gordügunu bilsem dunyalar benim olurdu herhalde bir an gitmiyor gulen yuzu gozumun onunden sağolun
Bende öyleyim çok şükür yinede öyle bir babam vardı ve hepimizin gideceği yere gitti oğlum olmasa yasayamazdim heralde onsuz rabbim sabır versin sizede annenizede
 
Bende babamı Aralık ayinda kaybettim aynı sizin babanız gibi Kasım'da kalp krizi geçirdi ayakta atlattı sonra anjiyo yapıldı 4 damar tıkalı dediler sonra ameliyat taburcu oldu çok iyi dediler 3 gün sonra kalbi durdu onunla birlikte benimde kalbim durdu onu gömdüler beni unuttular sanki hiçte hafiflemedi acısı hergun daha çok özleyerek uyanıyorum ama şunu unutma bizde yanlarina gidicez ama bugün ama yarın hiç birimiz kalıcı değiliz ki mekanı cennet olsun babanızın inşallah konuyu okuyunca birebir aynisi

Gerçekten birebir aynısı yasadiklarimiz yalniz hissetmesem de keske yasamasaymissiniz bunlari tv izlerken nefes egzersizerini yaparak gitti babam ben evde aglarken ona yarım saat şok verdiler sonra vedalaşmam morgda oldu kafamdan silmem zor o gunü hic unutamicak gibiyimi berbat bir gundu Allah size de bize de dayanma gücü versin mekanı cennet olsun babanızın
 
Ben öldüğü anı her gün yaşıyorum hem gün içinde hem gece ruyamda atlatirım inşallah demeyin öyle hiç.. o olmasaydı siz siz olmazdınız çok şey kattı babam bana bazen uzulsem de ben de soyleyecek gibi oluyorum keske kotu olsaydi diye ama sonra yok iyiki benim babam iyi biriymis diyorum dua edeni ozleyeni hatirlayani cok biz oluyoruz yaptiklarimiz yasattiklarimiz kaliyor geride Allah size de sabir versin mekanı cennet
 
Gerçekten birebir aynısı yasadiklarimiz yalniz hissetmesem de keske yasamasaymissiniz bunlari tv izlerken nefes egzersizerini yaparak gitti babam ben evde aglarken ona yarım saat şok verdiler sonra vedalaşmam morgda oldu kafamdan silmem zor o gunü hic unutamicak gibiyimi berbat bir gundu Allah size de bize de dayanma gücü versin mekanı cennet olsun babanızın
Amin inşallah Bende kafamdan silemiyceme eminim babamada şoku ambulansta verdiler yolda durdu kalbi her ambulans sireninde ağlıyorum hala babam içinde sanıyorum hangi şehirde siniz biz kayserideyiz
 
Başınız sağolsun, Allah sizleri cennetinde kavuşturmayı nasip etsin.
Ben de anneciğimi bir ay önce kaybettim. Daha dün gibi, ne çabuk geçiyor günler... O kadar zor ki yokluğuna dayanmak. 34 yaşındayım, bu yaşıma kadar annemden hiç ayrı kalmadım, hep ana kuzusu büyüdüm, onun dizinin dibinde. İnsan bazen aklını kaçıracak gibi oluyor. Dün mezarına gittim, benim annem burada mı şimdi? Yok cnm imkansız asla olamaz diyorum, ölümü yakıştıramıyorum kabullenemiyorum. Kabullenmeyeceğim de.
Annesini babasını kaybetmiş insanlar artık hayata yaşayan bir ölü olarak devam ederler, en azından benim hayatım artık öyle. O mezara ben de annemle birlikte girdim.
 
Back
X