• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

babamı sevmiyorum

seyda83

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Şubat 2012
768
65
73
eskiden beri anneme bana kardeşlerime hakaret eden yanına alıp gezdirmek bile istemeyen, hiçbirşeyimizden memnun olmayan, başkalarına kızıp sürekli kalbimizi kıran bir babamız var sağolsun..
yinede karşısından saygısızlık yapmadım, hakkı var okuttu evlendirdi dedim ama artık eşimin yanında da aşağılamasına laf söylemesine dayanamayıp dün tartıştık,
olan şu, dün oğluma yapma diye sesimi yükselttim biraz babam bunu duydu bidaha çocuğa bağırırsan seni döverim vs bana söylenmeye başladı bende ne var bunda yapmaması gereken birşey konusunda uyarıyorum çocuğumu dedim ve eskiden biz bir hata yapınca sen bizi dövüyordun bile ben neden çocuğumu uyaramıyorum, ben senin gibi değilim en azından sen bir güler yüzü bile göstermiyordun bize dedim, bu sinirlendi dangalak saygısız ne varsa saydı bana eşimin yanında bizde kalktık aldık çocuğu evimize gittik, ama ben bu sabah yine büyüğümdür dedim aradım dün için kusura bakma ayıp oldu hakkını helal et dedim bu bana hiçbişey demeden suratıma kapattı telefonu, sonra kızkardeşim aradı sen buna ne dedin küfrediyo yine saydırıyo kızmış dedi halbuki kötü bişey demedimki ben özür diledim hakkını helal et dedim neymiş ben onun asker arkadaşı gibi konuşmuşum telefonda halbuki normal konuştum kötü bi laf çıkmadı ağzımdan, şimdide annem akşam gelin uzamasın bu kavga diyo kavgayı ben başlatmadım ben uzatmadım ama şımarık babam daha ne istiyo bilmiyorum bıktım bu hareketlerinden illa yüceltceksin bunu pış pışlıcaksın karşısında konuşmayacaksın çünkü sürekli konuşmayın gürültü etmeyin tv izliyorum siz şöylesiniz siz böylesiniz sürekli kendini üstün bizi aşağılık gören bir insan.... ne yapmam gerekiyor artık bilmiyorum çocukluğumda da sevmiyordum şimdide sevmiyorum artık saygımda kalmadı kendini bilmeyen bi insan bıktım artık ne yapılır bilmiyorum...
 
Son düzenleme:
boşver hiç takma kafana.. eşini bu gibi şeylerden uzak tutmaya çalış yeter.. ben evli değilim ama babamla ilişkilerim üç aşağı beş yukarı aynı... benimde babadan taraf payım buymuş diyip kabullendim :KK53:
 
eskiden beri anneme bana kardeşlerime hakaret eden yanına alıp gezdirmek bile istemeyen, hiçbirşeyimizden memnun olmayan, başkalarına kızıp sürekli kalbimizi kıran bir babamız var sağolsun..
yinede karşısından saygısızlık yapmadım, hakkı var okuttu evlendirdi dedim ama artık eşimin yanında da aşağılamasına laf söylemesine dayanamayıp dün tartıştık,
olan şu, dün oğluma yapma diye sesimi yükselttim biraz babam bunu duydu bidaha çocuğa bağırırsan seni döverim vs bana söylenmeye başladı bende ne var bunda yapmaması gereken birşey konusunda uyarıyorum çocuğumu dedim ve eskiden biz bir hata yapınca sen bizi dövüyordun bile ben neden çocuğumu uyaramıyorum, ben senin gibi değilim en azından sen bir güler yüzü bile göstermiyordun bize dedim, bu sinirlendi dangalak saygısız ne varsa saydı bana eşimin yanında bizde kalktık aldık çocuğu evimize gittik, ama ben bu sabah yine büyüğümdür dedim aradım dün için kusura bakma ayıp oldu hakkını helal et dedim bu bana hiçbişey demeden suratıma kapattı telefonu, sonra kızkardeşim aradı sen buna ne dedin küfrediyo yine saydırıyo kızmış dedi halbuki kötü bişey demedimki ben özür diledim hakkını helal et dedim neymiş ben onun asker arkadaşı gibi konuşmuşum telefonda halbuki normal konuştum kötü bi laf çıkmadı ağzımdan, şimdide annem akşam gelin uzamasın bu kavga diyo kavgayı ben başlatmadım ben uzatmadım ama şımarık babam daha ne istiyo bilmiyorum bıktım bu hareketlerinden illa yüceltceksin bunu pış pışlıcaksın karşısında konuşmayacaksın çünkü sürekli konuşmayın gürültü etmeyin tv izliyorum siz şöylesiniz siz böylesiniz sürekli kendini üstün bizi aşağılık gören bir insan.... ne yapmam gerekiyor artık bilmiyorum çocukluğumdanda sevmiyordum şimdide sevmiyorum artık saygımda kalmadı kendini bilmeyen bi insan bıktım artık ne yapılır bilmiyorum...
aman boşver bizimkide aynı kırgın evlendim ,düğünümde babalığını görmedim doğru dürüst bidaha yüzüne bakmıycam dedim ama dayanamadım bi kaç ay sonra yine gittim eşimle,ama aynı tas aynı hamam .bende saldım çayıra ne gidiyorum ne arıyorum.Benden uzak olsun ,mısıra sultan olsun hesabı,kendimi gerip duramam
 
sizi anlıyorum. mutlaka büyük kırgınlıklarınız, kızgınlıklarınız vardır. haklı olduğunuz ama siz de ona eşinizin yanında "sen bizi döverdin..."filan demişsiniz ya, ona gücenmiş olabilir. damadının yanında böyle azarlanınca dokunmuş olabilir. babalar böyle maalesef.
size haksızsınız demiyorum da zaten uzmasını istemediğiniz bu küslükte bu açıdan da bakın diye belirtmek istedim.
 
Başlığı okuyunca verdiğim cevap ; Ben de sevmiyorum .
Demek evlenince de sevmemeye devam edicem senin gibi .
Hayatına bak , boşver.
 
boşver hiç takma kafana.. eşini bu gibi şeylerden uzak tutmaya çalış yeter.. ben evli değilim ama babamla ilişkilerim üç aşağı beş yukarı aynı... benimde babadan taraf payım buymuş diyip kabullendim :KK53:
tahammülüm yok ya bu kadar egoist kendini seven bir insan olamaz yani, benimde evladım var ne olursa olsun ben onun yanında olurum severim saygı duyarım başka türlüsünü düşünemem, bunun gibilerde baba sıfatını hak etmediği halde başımızda bulunuyo malesef
 
aman boşver bizimkide aynı kırgın evlendim ,düğünümde babalığını görmedim doğru dürüst bidaha yüzüne bakmıycam dedim ama dayanamadım bi kaç ay sonra yine gittim eşimle,ama aynı tas aynı hamam .bende saldım çayıra ne gidiyorum ne arıyorum.Benden uzak olsun ,mısıra sultan olsun hesabı,kendimi gerip duramam
valla çocukluğumdan beri sevemedim adamı eve gelmesini istemezdim akşam olunca ne sever ne güler yüz gösterirdi korkumuzdan siner kalırdık köşelere her hareketimi o kızmasın diye ayarlardım yinede kızcak bişi bulur döverdi elimden gelse görüşmem bende umrumda olmaz en ufak bi özlemim bile olmaz benim buna
 
görüşmeyi hiç hak etmiyo zaten çocuğumu bile yakıştıramıyo bana, ben kimmişimde ona kızabilirmişim

Benimki de hak etmiyor. Ben yaktım gemileri en sonunda. Benim durum biraz farklı, boşanma sürecinde benim annemle babam. Ama senin durumunda olsaydım da yine sadece annemle görüşür, babamla konuşmazdım.

Kızanlar olacak bana ama ben inanmıyorum öyle üzerinde emeği var, ne olursa olsun baban laflarına. Sevmeyecekse, bakmayacaksa, baba olamayacaksa evlenmesinler. Kadınların hayallerini, çocukların hayatını çalmasınlar. Ne diyeyim, Allah sabır versin sana da.
 
Benimki de hak etmiyor. Ben yaktım gemileri en sonunda. Benim durum biraz farklı, boşanma sürecinde benim annemle babam. Ama senin durumunda olsaydım da yine sadece annemle görüşür, babamla konuşmazdım.

Kızanlar olacak bana ama ben inanmıyorum öyle üzerinde emeği var, ne olursa olsun baban laflarına. Sevmeyecekse, bakmayacaksa, baba olamayacaksa evlenmesinler. Kadınların hayallerini, çocukların hayatını çalmasınlar. Ne diyeyim, Allah sabır versin sana da.
sürekli korku veren hakaret eden bi adamdı çocukluğumda ona dair hiç güzel bişey hatırlamıyorum düşün yani o kadar, benim arkadaşlarım var onlar babalarına çok düşkün mesela bana siz çok mesafelisiniz diyorlar...
e adam mesafe koyuyordu..
çocukken bi kez çorabını geç getirdim diye kafamda sandalye kıran bir adam, bir kerede babişko dedim diye bana düzgün konuş senin ağzını dağıtırım demişti çocuktum daha düşün yani, nasıl sevilirki böyle bir adam saygı bekler kendisi ama karşısındakine hiç saygı göstermez daha bisürü sebep...
 
keşke benim babam da böyle olsaydı da onu kaybettiğim için üzülmeseydim..
 
keşke benim babam da böyle olsaydı da onu kaybettiğim için üzülmeseydim..

Başın sağolsun. :( Kaybetsem bende üzülürüm, ama görüşemiyorum artık, onunla konuşmaya dayanamıyorum. Her konuştuğumuzda anneme hakaret eden, bizi suçlayan, açık açık ben haklıyım hiçbir hatam yok diyen bir insanla konuşamıyorum. Sözde aileyken de böyleydi. Bazı insanlar anne-baba olmamalı. Anneliğinde babalığında sonradan öğrenildiğini düşünüyorum. Hatta bunun bi okulu olmalı. Eğitimi olmalı ve bu zorunlu olmalı.
 
nankörlük mü ediyorum bilmiyorum ama onu kaybetsem üzülmem sanırım...
bilmeiyorum yani snein gibi düşünemiyorum.
babam benim idolümdü, sağımdı, solumdu, arkamdı, önümdü, 34 yaşında bile ihtiyacım olurdu onun her an sevgisine.
moralim bozuk olunca iş yerinde beni arardı: neyin var derdi.
"yok bir şey " derdim.
"söyle ben senin ses tonundan anlarım var bir şeyin " derdi.
konuşurdum rahatlardım.
kızım hasta olurdu gece 3 te babamı arardım annemi değil, "baba çok ateşi var, ne yapayım" derdim.
o gitti şimdi ben hep yarımım artık. bir tarafım hep onu arıyor..
 
bilmeiyorum yani snein gibi düşünemiyorum.
babam benim idolümdü, sağımdı, solumdu, arkamdı, önümdü, 34 yaşında bile ihtiyacım olurdu onun her an sevgisine.
moralim bozuk olunca iş yerinde beni arardı: neyin var derdi.
"yok bir şey " derdim.
"söyle ben senin ses tonundan anlarım var bir şeyin " derdi.
konuşurdum rahatlardım.
kızım hasta olurdu gece 3 te babamı arardım annemi değil, "baba çok ateşi var, ne yapayım" derdim.
o gitti şimdi ben hep yarımım artık. bir tarafım hep onu arıyor..
başın sağolsun cennet mekanı olsun İnşallah, ama benim babamla konuşulmuyor bile baba olabilmek farklı birşey biyolojik olarak herkes baba olabiliyor ama babalık yapabilmek farklı birşey demekki ben benimkinden görmedim hiç, sürekli hakaret, aşağılama, yokmuşum gibi davranılması veya sesini çıkarma konuşma göze batma herşeye olur de sen kimsin senin fikrin ne olabilirki vs vs... ben senin babana hissettiğin duyguları babanneme hissederdim ona çok düşkündüm herşeyimi paylaşabildiğim bana güleryüz tatlı dil gösteren şefkat gösteren hiç kimse olmasa o bana yeter dediğim tek insandı bende onu kaybettim ve evlenirkende çocuğum olduğunda da hep eksikliğini hissettiğim tek insan o...
 
Başın sağolsun. :KK43: Kaybetsem bende üzülürüm, ama görüşemiyorum artık, onunla konuşmaya dayanamıyorum. Her konuştuğumuzda anneme hakaret eden, bizi suçlayan, açık açık ben haklıyım hiçbir hatam yok diyen bir insanla konuşamıyorum. Sözde aileyken de böyleydi. Bazı insanlar anne-baba olmamalı. Anneliğinde babalığında sonradan öğrenildiğini düşünüyorum. Hatta bunun bi okulu olmalı. Eğitimi olmalı ve bu zorunlu olmalı.
saol. diyorum ya senin gibi olsaydı ben de nefret edebilirdim belki.
sonuçta biyolojik baba olması sevgi ve emek vermedikten sonra ne işe yarar ki...
o yüzden hiç bir şeyi yaşamadan bilemezsin tam olarak..
benim de bu içimdeki acı hiç ama hiç hafiflemeyecek sanki.
hele böyle konular açılınca iyice depresifleşiyorum, eski günlerimiz aklıma geliyor falan.
Çok kasma ilişkileri doğalına bırak.
sevmek zorunda değilsin.
 
Back
X