Merhaba kızlar. 24 yasındayım 1 yıllık evliyim. 3 yıl önce annemle babam boşandı ve ben 2 yıl annemle ananemde yaşadım bosanma sebepleri ise şiddet, anlaşamama ve babamın alkolik olmasıydı. Ve annemi ben boşanmaya zorladım çünkü artık dayanamıyordu çok mutsuz bir hayat ıçersindeydi sırf benim düzenim bozulmasın diye daha fazla evli kalmasına göz yumamazdım. 6 ay önce babam evlendi ve evlendiğini günden beri onla görüşmüyorum. Biz evimizi düzenimizi ona bırakıp gittik oda kucuk cocuklu bir kadınla evlendi ve annemin benim yasadığım evimizde sımdı onla yasıyor. Ve butun esyalarımızı annem almıştı annem sadakam olsun dedi giderken almadı esyaları... ama bu durum o kadar zoruma gidiyor ki. Bızım evımız bızım esyalarımız bızım anılarımız sımd baska cocuk baska kadın hıcmı aklına gelmıyorum hıcmı kötü hissetmiyor.. belki baska eve tasındaydı yeni esya yeni düzen kursaydı bu kadar canım acımazdı. Kadını bıde baya baya sülale içine sokmaya calısıyor heryere getiriyor. Ben daha karsılasmadım ve karsılasmakta asla istemiyorum. Bir düğün olsa baba tarafımda bi ton telaş yaşıyorum kadını alıp gelicek mi gelirse nasıl dayanırım onları öyle görmeye diye. Cocuga bıde baya baya babalık yapıyormus halbu ki bize yapmadı. Üstüne hamıleyım zaten daha duygusal bakıyorum sanıyorum. Ama keske yabancı bırını sokmasaydı hayatımıza. Ablam bu durumu cok cabuk kabullendı ama ben yapamıyorum daha hayatım boyunca babamı görmek istemiyorum. Ne yapmam gerek kızlar bu durumda kurtulmak için iyi mi yapıyorum kötü mü ne yapsam doğru ne yapsam yanlış bilemiyorum..
aynısını o da yaşayacak ve çocuğu da var.belki gidecek yeri de yok,katlanmak zorunda hissedecek
