Ben anne olmadığım halde yeğenlerimi kendi çocuklarımmışcasına deli gibi seviyorum, şimdiden onların evlenip çocuk sahibi olmalarını onların çocuklarını görmeyi hayal ediyorum... İnsan en azından merak eder yaaa
Ben anne olmadığım halde yeğenlerimi kendi çocuklarımmışcasına deli gibi seviyorum, şimdiden onların evlenip çocuk sahibi olmalarını onların çocuklarını görmeyi hayal ediyorum... İnsan en azından merak eder yaaaBenim de anne olduktan sonra aklım almıyor işte
Benim babam da seninki gibiydi. Sürekli anneme eziyet ederdi. En sonunda mafyaya bulaştı, adamların önüne bizi yem edip ortadan kayboldu. Babası vefat edince mirasla borçlarını kapadı. Sonra ortaya çıktı çıkmaz olaydı. Maddi manevi kazığını attı gitti. Yıllardır kimse ondan haber almıyor ve benim umrumda bile değil. Bazı insanların yokluğu varlığından daha hayırlı.
Bu benim içimden gelen tabi. Benim onunla ilgili bir merakım yok. Sen kendi içinden geldiği gibi yap.
Annelikten o güzel duygusallıkGenel düşüncem bu aslıda benim de. Aynı tarz insanlarmış seninkiyle benimki. Varlığı dert, yokluğu rahat. Ben neden duygusala bağladım onu bilemiyorum işte.
Genel düşüncem bu aslıda benim de. Aynı tarz insanlarmış seninkiyle benimki. Varlığı dert, yokluğu rahat. Ben neden duygusala bağladım onu bilemiyorum işte.
Anne olunca evladına bakıp bakıp "bu duygusu yaşayıp da insan nasıl çocuklarına kıyabilir ki" diye düşünmekten oGenel düşüncem bu aslıda benim de. Aynı tarz insanlarmış seninkiyle benimki. Varlığı dert, yokluğu rahat. Ben neden duygusala bağladım onu bilemiyorum işte.
Anne olunca evladına bakıp bakıp "bu duygusu yaşayıp da insan nasıl çocuklarına kıyabilir ki" diye düşünmekten o
İnanamıyor insan
Hatadır belki çark ermiştir diyor
Mantıklı bahanelere sığınmak istiyor
Bilmek istiyor pişman oldu mu
Olmalı aslında ama olmaz olamaz çünkü serde babalık yok
Başınız sağolsun çok acıdır ...
Ama yanlış anlamayın lütfen , İnanın kötü bir babanız olsaydı bu kadar yanmazdı yüreğiniz .. baba aşkıyla büyüdüğünüz için öyle düşünmüşsünüz .. bende baba aşkıyla büyüdüm ... ama bir arkadaşımdan biliyorum , komşum ölse babamın ölümünden daha çok üzülürüm demişti .. bizler yaşamadığımız için “baba sevgisizliğini” , gölgesi bile yeter diyebiliyoruz
Eksiğiz zatenÖzellikle çocuğumla babasının ilişkisinin görünce hissediyorum. Ben ne kadar eksik büyümüşüm meğer diyorum.
ağzınıza sağlık. bende böyle düşünüyorum.
konu sahibi; siz sanki hem özlem duyup hem biraz vicdan mı yapıyosunuz ‘sonuçta babam’ diyerekten?
benim babam hayatta ama zamanında yaptığı bencilliklerden ötürü görüşmüyoruz.
Bi ara acaba görüşüp yüzleşsem mi diye düşündüm ama sonra işte Allah büyük ya karşıma yaptığı hataların bedelini bende ödediğim şeyler çıkıyor, bişeyleri hatırlıyorum. ‘aman boşver’ diyorum kendi kendime.
Bakın bizde yetişkin insanlarız bi yerde. Biz o kadar bencil olabilir miyiz/miydik? Hayır. O zaman zamanında bencil olup sorumsuz olup o hataları yapmayacaktı.
Hayır adım atanda o değilki. öyle olsa bi nebze anlarım.
Adam merak etmiyor bile.
sizin için üzgünüm ama durum sanki biraz böyle?
Eksiğiz zaten
Öyle arkamızda dağ gibi duran gölgesi yeter denilen babalardan değil işte bizimkiler
Düşmandan beter
Kabullenmekten başka çaremiz yok
Aynilarini yasamis biri olarak soyluyorum (cocuk sahibi olmak haric) ben olsam gorusmem. Baska dusunecek birsey bulun. Bosuna sinir harpleri yasayacaksiniz tekrar. Bunu siz de biliyorsunuz... Torunu gormek isteyen arar sorar.Herkese iyi geceler,
Babamla hiçbir zaman iyi bir ilişkimiz olmadı. Annemle babam ben küçükken boşandılar ve kendisi yılda birkaç kez gördüğüm biri haline geldi. yetişkin biri olduğumda da durum pek değişmedi, asla yakın olamadık. Annem vefat ettiğinde onunla yakınlaşmaya başladığımızı sanmıştım ama maddi düşüncelerle bana yaklaştığını düşünüyorum. Ondan sonra ilişkimi kestim zaten. Kendisi psikolojik açıdan çok sağlıklı biri değil, can sıksın, sözleriyle can yaksın çok sever. Dünyanın en sorumsuz insanıdır, çocuklarına babalık yaptığı görülmemiştir. Sürekli evlilik yapar. Sadece çok çok zor durumlarda insanlara hayrı dokunur. Böyle biri olmasına rağmen Ben onun eksikliğini çok hissettim, 1 yaşında oğlum var özellikle onun doğumundan sonra daha da arttı bu duygu.
Son günlerde ne oldu bilmiyorum ama sürekli elim sosyal medyada onu ekleme butonuna gidiyor. Kullanıyor mu bilemiyorum ama çok defa elim gitti geldi. Bir kere ona torununu göstermek için adım atsam mı atmasam mı bilemedim. Torununu çok görmek isteyen biri bana kızsa da bir yolunu bulurdu diye de düşünüyorum. Çok çok kararsızım. Sorumsuz ama yine de hayatınızda gölge de olsa bir babayı mı seçerdiniz yoksa hiç olmasa daha iyi seçeneğini mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?