Babamla son günümdü bugün: (

Başınız sağ olsun. Babacığınızın ve dedenizin de mekanları cennet olsun. Sabırlar diliyorum.
 
Ben de annemi tam 2 yıl önce kaybettim
2 yıl sonra aynı ayda bi kızım oldu
Şu anda onu kucağımda tutarken anneme olan özlemim tavan yapmış durumda... alıştım mı evet alıştım ama bir yanım hep keşke o da görseydi, keşke yanımda olsaydı diyip duruyor...

Başın sağolsun acını paylaşıyorum...
 
Başınız sağolsun.Babamı ambulansa gönderip bir daha göremediğim bir güne gittim yazdıklarınızla ağlattınız beni.15 yıl olmuş..
 
Canim benim rabbim nur icibde yatirsin butun ölmüşleri bende yasadim 12 yasindaydim babam vefat etti 12 sen oldu ama duamda herzaman var unutmam kimsede unutturamaz rabbim bizlere bizim gibi olanlara sabir ihsan etsin
 
Başın sağolsun. Bende ameliyata gönderdim yoğun bakımdan çıkamadı babacım. nerdeyse 2 yıl oldu hala inanamıyorum öldüğüne. Unutulmuyor ama acıya alışıyor insan. Keşke ölüm arada mola verilebilen arada görüşebildiğimiz bişey olsaydı. Çok özlüyorum.
 
Başınız sağolsun Allah'ım bol sabır versin
O kadar zordur ki eminim Rabbim kimseye yasatmasin bu acıyı bazen aklıma geliyor da babama birşey olursa ben naparim düşüncesi, düşünmesi bile insanı mahvederken kim bilir içiniz nasıl yanıyordur.
Rabbimin cennetin de kavuştursun inşAllah babanıza
Allah rahmet eylesin
 
mekanı cennet olsun
 
Doğum yaptın mı oy çok sevindim gözün aydın, uzun mutlu bereketli ömrü olsun kızının
Konu sahibi başın sağolsun, çok sabır diliyorum sana.
 
Allah razı olsun Rabbim sizede sabır versin çok zor kızınızı sağlıklı sıhhatli büyütğn inşallah
 
Başınız sağolsun.Babamı ambulansa gönderip bir daha göremediğim bir güne gittim yazdıklarınızla ağlattınız beni.15 yıl olmuş..
Gözlerim kan çanağı ola ola yazdım son ama kadar umudunu kaybetmedim morgtan bile umut bekledim o kadar dökesim var ki içimi: ( babam gidince sanki her awy bitmiş gibi hayatta yalnız kalmış gibiyim gurbet ellerde geçti ömrüm belkide en çok zoruna giden bu babama doyamadım
 
Keşke ben babamın kızıydım çok düşkündüm 13 ay boyunca kanserle mücadele ettik basaramadık yenemedik, bir evladın babasının öleceğini bile bile yaşaması sabahlara kadar soluk dinlemesş kadar acı bişey olamaz
 
babam uzakta sanirim 3 aydir goremiyorum. annemle aram kotu sirf annem eziyet etmesin diye babami da goremiyorum. ne o gelebiliyor ne ben gidebiliyorum. cok ozledim onu... Allah basimdan eksik etmesin. uzun saglikli omru olsun. senin de basin sagolsun. alisamazsin ki alisilmaz ki...
 
Başınız sağolsun,sabırlar dilerim.
Ben babamı 2004 yılında kaybettim,kanserdi,son günlerinde hep nefesini dinlerdim uyuyormu yasıyor mu diye. Morfin bantları bile işe yaramiyordu artık. Yemek yiyemez olmuştu,yataktan kalkamaz haldeydi. Bana en çok koyan babamı hala o hasta haliyle hatırlıyor olmam. Öncesi sanki silinmiş gibi,hep hasta halini görüyorum.
Çok zor ,kac yaşında kadınım hala pazar kahvaltılarınin,akşam yemeklerinin tadı yok sanki. Burnumun direği sızlıyor hala eski günleri düşününce.
Unutmadım,acımda dinmedi ama zamanla hafifliyor sadece.
Allah sabır versin size de,çok zor.
 
Cennet olsun mekani... Basinsagolsun baban emin ol cok huzurludur seningibi bir evladi oldugu icin. Herseyi yapmissin onun icin Allah senden de razi olsun..
 
Ben 7 yasi da kaybettim babami ve zerre aklimdan cikmiyir ustunden koca 26 yil gexti Hayat bu ya 5 yil olmayan bebegimin hanile haberini babamin olum yildonumunde aldim Hayat o ladar tuhafki hersey ters duz olaniliyor Allah sabir versin
 
Başınız sağolsun. Ben de çocukluğumu, gençliğimi ailemden biri ölür korkusuyla geçirdim. Sonra iki annenin gencecik çocuklarını toprağa vermelerine şahit olunca, dualarımın içeriği değişti. Yine korkuyorum anne babamın ölmesinden lakin "Allah sıralı ölüm versin. Daha uzun yıllar benimle olsunlar. Ancak Allah bana ve aileme evlat acısı yaşatmasın" diyorum.

Benim rahmetli yengem ailesine çok düşkündü. "Allah bana anne babamın, kardeşlerimin ölümünü göstermesin" diye dua ederdi sürekli. Ben de her seferinde "Allah aşkına şöyle dua etme. Onların ölümünü görmemen demek, onlardan önce ölmen demek" derdim. 31 yaşında kanserden kaybettim dostumu. Duaları kabul oldu. Annesi, onun ardından keşke onun yerine ben ölseydim diyor şimdi.

Acınızı çok çok iyi anlıyorum. Babam yaşıyor ama neredeyse babamdan daha çok düşkün olduğum dayımı kaybettim ben de geçen yıl. Çocukluğum onunla geçmişti, babam onun bana sarıldığı gibi sarılmazdı. Onun gibi "bal kızım benim" demezdi mesela. Hala demiyor o ayrı. Anlıyorum acını erken ölümler zor oluyor... Acın geçmez belki ama hafifler zamanla. Acıya bile alışılıyor. Gün geliyor, başka acılar ekleniyor üstüne. Öyle bir hale getiriyor ki hayat, bazen unutuyorsun bile acını. Tekrar başın sağolsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…