Babamla son günümdü bugün: (

Başınız sağolsun Allah sabır versin. Benim babam hayatta cok şükür ama o ölüm korkusunu bizde çok derinden yaşadık. Ölümün ucundan kıyısından döndü ve ben ömrümün sonuna kadar o korkuyu unutamicam. Yazdıklarınızı okurken gözyaşlarımı tutamadım gerçekten insan yaşamadan anlamıyor bazi şeyleri. Ellerim titriyor gerçekten böyle bi acı karşısında söyleyecek kelime bulamıyorum. Allah sabrını versin size ve ailenize uzun sağlıklı ömürler versin ınsallah babanizin da mekanı cennet olsun
 
Başınız sağolsun insan babasını kaybedince kolunu kanadını kaybediyor sanki. Tam 5 sene oldu babamı kaybedeli ani ölümdü bizimkisi hala dün gibi hatırlarım.

Kavgalarimizi bile özledim yanımda olsa keşke. Ölüm gelince keskelerin bir anlamı kalmıyor ne yazık ki.

Rabbim kalanlara sabır versin inşallah.
 
Tam 4 sene önce dün ben de babamı toprağa verdim.Bütün duygularımı aktarmışsınız.Çok zor bir acı.Keşke babamla geçireceğim birkaç günüm saatim daha olsaydı diyorum.Zamanla acı azalmıyor fakat Allah bir şekilde sabrını veriyor.Başınız sağolsun
 
Allah rahmet etsin ..kaç yaşındasın
 
Babamı kaybettiğimde 15 yaşındaydım. Acı tarifsiz en son beni okula uğurlamıştı. Ağırdı çok ağırdı. O günden sonra çok zor oldu bir şeyler. Seni anlıyorum. Geçmeyecek ama Bu kadar kanamasada hep kanayacak başın sağolsun
 
 
Babasını kaybetmiş biri olarak sizi anlıyorum. Babanız arkasında kendisine dua eden bir evlat bırakmış. Onun için bundan daha kıymetli hiçbir şey olamaz. Özlüyorsunuz, her zaman da özleyeceksiniz. Fakat alışacaksınız da.. Ben ilk yıl sizin gibiydim. 4 yıl oldu. Hâlâ çok özlüyorum, onun yokluğu öyle belli ki. En çok ta kendimi savunmasız hissettiğim anlarda onun yokluğunu hissediyorum. En çok ta biri kalbimi kırdığında ve bunu da babam olsaydı yapamazdı diye düşündüğüm anlarda arıyorum.. Fakat güçlü olmalıyız. Dünya fani. Düzen böyle. Rabbim yardımcın olsun. Hiç kimseyi annesiz babasız bırakmasın. Kaç yaşına gelirsek gelelim, anne baba işte...
 
Allah sabırlar versin size, Allah rahmet eylesin...artık yaşarken, babanızın mutlu olacağı şeyleri yapın, sizin gibi hayırlı bir evlat yetiştirmiş, sizi sanırım sevgiyle büyütmüş..çok şanslınız...
 
Bende sizle aynı şeyleri yasadım morfin bantları agrısını kezmezdi , yataktan kalkamazdı en çok yürümeyi istediğini söylerdi benim burnunun direği sızlar benimde aklımda sadece hastalık zamanları kaldı öncesi hiç yok gibi
 
Dedem de son nefesinde keşke oğlundan önce ölseydim dedi, babamdan öyleydi anasına babasına çok düşkündü onların yokluğunu bile hayal etmek istemedi hiç bi zaman Rabbim mekanlarını cennet etsin sabır versin sıralı ölüm versin diye dua ediyorum artık
 
Ben 7 yasi da kaybettim babami ve zerre aklimdan cikmiyir ustunden koca 26 yil gexti Hayat bu ya 5 yil olmayan bebegimin hanile haberini babamin olum yildonumunde aldim Hayat o ladar tuhafki hersey ters duz olaniliyor Allah sabir versin
Dinmşyor ve dinmeyecek acılar: Rabbim evladınızı sağlıkla büyümeyi nasip etsin
 
Amin Allah Razı olsun o kadar çok doldum ki bugün btütün anılar gözümğn öğnnden geldi geçti bugün
 
Allah razı olsun , hiç bi zaman ölümü yakıatırmadım babama hala da kabullenemiyorum, bi yerlerden çıkıp gelecek gibi bekliyorum
 
Duygularımı anlatmıssınız özelliklede biri bişey dediğinde babam olsaydı diyemezdş yapamazdı diye düşğnmek çok kahrediyor insan keşke olsaydı kimse bakmasa bile ben bakardım diyorum ama olsaydı nefesi yeterdi diyorum, çok zor bugünlerde geçecek biliyorum ama acısı her zaman içimde kalacak
 
Of babam yasiyor ama inan her an onu kaybetme korkusu vardir bende de .su yazdiklarini okuyunca icim ciz etti.allah sabir versin malesef hayatin gercegi.
 
Başın sagolsun, Allah dayanma gücü versin...
Ben 3 ay önce dayımı kaybettim. Kötü bir ölümdü.. idrak etmem ve kabullenmem Cok zor oldu. Son yıllarda çok sık görüşmesekte çocukluğumdan kalan çok anı çok güzel günlerin izi kaldı bende işte... çok severdim- çok seviyorum..
Ilkkez cenazeye katılmış oldum onu yıkandıktan sonra görmek istedim.. sanki yanına gitmemi istedi öyle hissetmiştim ama göndermediler atlamayacagimi düşündüler yengem-annem....geçen televizyonda aynı onun ses tonundan bir adam röportaj veriyordu. Hicte izlemediğim bir kanaldı yanlışlıkla açılmıştı, ekrana bakamadım oturdum ağladım saatlerce... ne geciyor ne alışılıyor. Insan unutmaya programlaniyo iste hayata devam edebilmek için..Allah rahmet eylesin..
Allah başka acı göstermesin. Sevdiklerimizle sınamasın...
Bende içimi dökmüş oldum...
 
3yıl doldu babamı kaybedelii .. Alışılmıyorki zaten .. Bende özlüyorum silmedim kayıtlı hala bazen arıyorum açılmıcagını bıle bıle .. Nur içnde yatsın hepsii
 
Gözyaslariyla okudum ..
Rabbim rahmet eylesin mekani cennet bahcesi olsun insallah.
Bu duruma alisilir mi bilemem ?
B a b a .... .
 
Çok zor biliyorum hala aklıma geldikçe üzülüyorum,aç öldü benim babam diye. O ölünce 3 gün yemek yiyememiştim,babam aç öldü diyerek. Hatta bizde cenazeye gelenlere yemek verilirdi,yemek yiyenlere sinir olmuştum,benim babam aç öldü siz yemek yiyorsunuz diye içten içe.
Kaç sene geçti üzerinden hala düşündükçe kötü oluyorum. Onun sevdiği birşey görünce üzülüyorum. Mesela antep fıstığı yiyemem hala ben,çok severim diye bana alırdı hep,elleriyle soyar yedirirdi. Tavuk yemezdim bana göğüs eti alır mangalda pişirirdi yedirirdi hala yemem kac sene geçti.
Ben size unutursunuz demiyorum,diyemem biliyorum unutulmuyor ama zamanla hafifliyor. Güzel anıları hatırlamaya başlıyorsunuz zamanla. Öyle yaşamaya alışıyorsunuz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…