- 5 Şubat 2011
- 1.869
- 2.376
- 358
Herkes aksini savunmuş ama bende size kesinlikle katılıyorum. Şiddetin normali olamaz. Ben bi anne olarak 7/24 cocuklarima tek basıma bakmama,bazen çileden çıkacak kadar sinirlenmeme rağmen asla asla vurmam ,bagirmam başkasının bagirmasina hele hele vurmasına da izin vermem. O eli kiriveririm kim olursa olsun . O çocuk benim malım değil bana emanet Allah tarafından sabretmek, iyi yetiştirmek ve en önemlisi bir BİREY olduğunu kabullenmek ona gore davranmak benim görevim. Bilmiyorum ben istisna anneler kısmına mi giriyorum ama olması gerekenin bu olduğunu düşünüyorum.Hayır verin .
Hiç kimsenin el kadar çocuğa şiddet uygulamaya hakkı yok.
Sakın yaparsada izin vermeyin.bacağına,poposuna vurmasına.şiddet bu, her türlüsü masum değil.çocukta yara açar.
Neden denilmez?? Yazık değil mi o çocuğa " sana herkes dilediği zaman kizabilir,bagirabilir alış bu duruma" msjini vermek doğru mudur? Dedesi olur halasi olur farketmez çocuklara anne baba olarak bizler bile bagirmamaliyiz ,kendilerini savunma,kişiliklerini koruma haklarını olduğunu anlatmalıyız diye dusunuyorumböyle durumlarda tepki verilmez..hatta aa dedn mi bağırdı yavrum gel sarılayım ağlama bile denmez..
İroni yaptı sanırım...Neden denilmez?? Yazık değil mi o çocuğa " sana herkes dilediği zaman kizabilir,bagirabilir alış bu duruma" msjini vermek doğru mudur? Dedesi olur halasi olur farketmez çocuklara anne baba olarak bizler bile bagirmamaliyiz ,kendilerini savunma,kişiliklerini koruma haklarını olduğunu anlatmalıyız diye dusunuyorum
Sanırım. Yani çocuğu terbiye etmek bağırmak,vurmak demek değildir ki ben en iyi yetismenin,terbiyenin önce saygıyla ,sevgiyle olduğuna inanıyorum. İlerde her isini bağırarak ,vurarak cozecegine konuşarak cozsun,tatlılıkla cozsun. Bizim toplum insani zaten asabi ,sinirli kavgacı çocuklarımızı bari değiştirelim değilmiİroni yaptı sanırım...
Haklısınız,katılıyorum.Sanırım. Yani çocuğu terbiye etmek bağırmak,vurmak demek değildir ki ben en iyi yetismenin,terbiyenin önce saygıyla ,sevgiyle olduğuna inanıyorum. İlerde her isini bağırarak ,vurarak cozecegine konuşarak cozsun,tatlılıkla cozsun. Bizim toplum insani zaten asabi ,sinirli kavgacı çocuklarımızı bari değiştirelim değilmi
Neden denilmez?? Yazık değil mi o çocuğa " sana herkes dilediği zaman kizabilir,bagirabilir alış bu duruma" msjini vermek doğru mudur? Dedesi olur halasi olur farketmez çocuklara anne baba olarak bizler bile bagirmamaliyiz ,kendilerini savunma,kişiliklerini koruma haklarını olduğunu anlatmalıyız diye dusunuyorum
canım baban sinirli ise ve huyu bu ise çok değişmez.
bu durumda ben çocuğu sakinleştirir, farklı bir odada çocuğa dedesinin biraz sinirli olduğunu, çocuğun suçu olmadığını ama dedesi yaşlı olduğu için onu idare etmemiz gerektiğini, dedesinin onu çok sevdiğini anlatırdım.
benim babam sinirli değildir mesela, o yüzden bu tarz bir durumda ben babamla da konuşmayı düşünebilirim, yaptığının yanlış olduğu konusunda.
Ama sen babanı daha iyi tanırsın, eğer konuşmanın işe yarama ihtimali yoksa hiç deneme, babana da kızma, gerçekten belirli yaş sonrası için çocuk sesi çok rahatsız edici olabilir.
En az benim kadar onem ve deger verdigini bilecegim icin sorun etmem..Günaydın mutlu sabahlar herkese
Farzedin ki çocuğunuz oyun oynarken ses yaptı yada sizden birsey istedi siz de yapmadiginiz için ağladı. Bu sebeplerden dolayi dedesi kalkıp bagirirsa yada herhangi bir sebepten dolayı zorunuza gider mi ? Yani incinir misiniz ? Peki tepkiniz ne olur ?
Teşekkürler herkese :)
Bu arada hemen cvp veremezsem yanlış anlaşılmasın malum işler güçler :)
benim de bekarken kalan iletisim bozuklugu vardi ama biraz evlenmeye yakin duzeldi simdi biraz konusuyorum sende uygun bir dille konusabilirsinBenim babamla bekarliktan kalan iletişim bozuklugum var öyle karsisina geçip bak babacim diye bir cümleye baslayamam. Evliyim çocuğum var ama yinede o şekilde iletişim kuramiyorum. 1 kaç kez bağırdı ve cok zoruma gitti üzerinden 3 4 gün geçmesine rağmen hâlâ çok Üzgünüm
Walla annem bana bağırdı da dövdü de maalesef . Belki de bu yüzden bu konuda bu kadar hassasim. Bağırarak dövülerek büyüdüğüm için bunun ezikliğini yasiyorum. Ve evlatlarimin da yaşamasını istemiyorum. Çok şükür ki benimki yazı da kalmıyor çok sinirlendiğim zamanlar olduğunda geliyorum başka odaya bağırıyorum ağlıyorum rahatliyorum. Yada çocukları alıp parka atiyorum kendimi o an onlara bagirsam dayanamam sanırım bilmiyorum ben boyle yasiyorum.tanıdığım en sakin insan bile yeri geldiğinde çocuğuna bağırabiliyor..malesef hayat böyle yazdığımız veya okuduğumuz gibi değil..mesela anneniz size hiç bağırmadan mı büyütmüş..şuan bile yeri geliyor eşimizle tartışıyoruz bağırıyoruz...insanlığın doğasında var..
annem bize çok bağırırdı yaramazdık çünkü..kadın çileden çıkıyordu..ama çok şükür kişiliğimle ilgili veya kendimi korumamm savunmamla ilgili hiçbir problemim yok...
Şöyle söyleyim bizede çok bağırdı hatta çok şiddet gösterdi küçükken. Babama karşı tabularimi yikamadim ona net olamadım hatta bazen beni de azarlar yinede sesim çıkmaz. Kazık kadar oldum ama hala karşısında titrerim. Ama ona rağmen babamı çok başka seviyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?