- 24 Ocak 2012
- 1.598
- 1.087
- 333
Merhaba hanımlar, hepinize bu yorucu salgın döneminden en az kayıp ve hasarla çıkma dileklerimi sunuyorum :)
Ben 27 yaşında, üniversiteyi aileden uzakta okumuş ve okul bittiği gibi yine ailenin olmadığı bir şehre atanmış öğretmenliğinin 6.yılında olan bir eflatuns. Şöyle ki sorun bu yaşıma gelip kendi düzenimi kurup kendi kazancımla yaşayan fakat okul olmadığı zamanlar tatiller, sömestr, bayramlar vb. ailemin yanındayım. Ailemizde bağlar kuvvetlidir, saygı duymak saygılı davranmak her zaman ilk önce gelir, fakat babam saygıyla bağımsızlık veya özgürlük ihtiyacını birbirine karıştırmış, bir kadının ( ben oluyorum ) sadece evlendiği zaman istediği şekilde yaşayabileceğini ve özgür olabileceğini savunan bir adam. Ve ben evlenene kadar istediğim yerlere, şehirlere, tatillere gidemeyecek olduğumu düşününce afakanlar basıyor. Bu zamana kadar sustum ama artık benim onlardan ayrı bir birey kararlarımı tek başıma alabileceğimi göstermem gerekiyor ama nasıl ? Sizler böyle şeyler yaşadınız mı ve neler yaptınız bu durumlara karşı ?
Artık çok zorlanıyorum, dışarıya çıkacağım zaman akşam arayacaklar diye ödüm kopabiliyor en geç saat 10da evde oluyorum yaz bile olsa. Erkek arkadaşım şehir dışında, yanına gittiğimde ya görüntülü ararlar ve evde olmadığımı anlarlarsa diye hop oturup hop kalkıyorum. Yaz tatili gelsin dahi istemiyorum, diyelim ki erkek arkadaşımla tatile gitmek istiyorum bunu asla yalan söylemeden gerçekleştiremem ki bu kadar büyük bir yalanı da söyleyebileceğimi düşünmüyorum. Ki insanlar yurtdışlarına gidiyorlar, çifte vatandaslıgım var kullanamıyorum bile. Buna boyun eğerek yaşamaya devam edersem en güzel zamanlarımdan yine kayıplar vermeye devam edeceğim. Ve evlendikten sonra özgürsünü kabullenemiyorum, bunu nasıl başarabilirim, yolu var mıdır ?
Ben 27 yaşında, üniversiteyi aileden uzakta okumuş ve okul bittiği gibi yine ailenin olmadığı bir şehre atanmış öğretmenliğinin 6.yılında olan bir eflatuns. Şöyle ki sorun bu yaşıma gelip kendi düzenimi kurup kendi kazancımla yaşayan fakat okul olmadığı zamanlar tatiller, sömestr, bayramlar vb. ailemin yanındayım. Ailemizde bağlar kuvvetlidir, saygı duymak saygılı davranmak her zaman ilk önce gelir, fakat babam saygıyla bağımsızlık veya özgürlük ihtiyacını birbirine karıştırmış, bir kadının ( ben oluyorum ) sadece evlendiği zaman istediği şekilde yaşayabileceğini ve özgür olabileceğini savunan bir adam. Ve ben evlenene kadar istediğim yerlere, şehirlere, tatillere gidemeyecek olduğumu düşününce afakanlar basıyor. Bu zamana kadar sustum ama artık benim onlardan ayrı bir birey kararlarımı tek başıma alabileceğimi göstermem gerekiyor ama nasıl ? Sizler böyle şeyler yaşadınız mı ve neler yaptınız bu durumlara karşı ?
Artık çok zorlanıyorum, dışarıya çıkacağım zaman akşam arayacaklar diye ödüm kopabiliyor en geç saat 10da evde oluyorum yaz bile olsa. Erkek arkadaşım şehir dışında, yanına gittiğimde ya görüntülü ararlar ve evde olmadığımı anlarlarsa diye hop oturup hop kalkıyorum. Yaz tatili gelsin dahi istemiyorum, diyelim ki erkek arkadaşımla tatile gitmek istiyorum bunu asla yalan söylemeden gerçekleştiremem ki bu kadar büyük bir yalanı da söyleyebileceğimi düşünmüyorum. Ki insanlar yurtdışlarına gidiyorlar, çifte vatandaslıgım var kullanamıyorum bile. Buna boyun eğerek yaşamaya devam edersem en güzel zamanlarımdan yine kayıplar vermeye devam edeceğim. Ve evlendikten sonra özgürsünü kabullenemiyorum, bunu nasıl başarabilirim, yolu var mıdır ?