Sana kardeşimin bakıcılarını yazayım
1. Bu hanım abla 4 yaşındaki kardeşimi sokağa salıp kaybolmasına sebep oldu. Kendi dizi keyfi daha önemliydi çünkü. Kardeşim nerede diye yırtınırken bile "Bilmem buradaydı" dedi. Evinden çıkıp aramadı bile. Meydan dayağı atmadığım için veya evini ateşe vermediğim için aşırı pişmanım.
2. Olan teyze güya dini bütün teyzeydi. Bir gün eve erken gelme sonucu çocuğa hep soğuk yemek yedirdiğini yakaladık. Sadece pilav koymuş önüne. Onu da buzdolabından çıkardığı gibi koymuş. Vicdansız adi. Bari çorba vs vermeye üşendin en azından pilavı ısıt. Allah korkuları yok.
3. Bu da söyleneni anlamayan alığın tekiydi. Kardeşimin saçlarını o kadar ama o kadar sıkı topluyordu ki biz açmak için tokayı kesmek zorunda kalıyorduk. Bin defa dedik ki toplama. Saç kalmadı ya çocuğun kafasında çekiştirmekten.
Bunlar 18 yıl önce doğunun küçük bir şehrinde başımıza gelen üç bakıcı. Zar zor yalvar yakar bulduklarımız. Sonunda kreşe verdik de kurtulduk.
Kreşte de küpelerini çaldı bakıcı abla

orası da ayrı mevzu.
Her şeyin iyisi olduğu gibi kötüsü de var. Ben bu üç olumsuz deneyim yüzünden ya evi kameralarla donatırım ya da işe dönmem ben büyütürüm kreş zamanına kadar.
Bir de iyi örnek vereyim. Oturduğumuz sitede bir bakıcı var. Resmen sıradayız ona baktırmak için. Yok böyle bir yetiştirme bakma. Herkes kuyruk. Ben bile onu bekliyorum. O bakıcam desin işe dönerim tereddüt etmeden.