Bence önce bir psikiyatri uzmanı ya da psikolog ile görüş ve tedavini ol bu fobi ve özgüven eksikliği için.Merhabalar , ben öğretmenim . Lise yıllarından beri yoğun olarak sosyal fobi yaşıyordum . Üniversite çalişma hayatı derken aştım . Şu an sadece topluluk önünde konuşmada sorun yaşıyorum . Bir de takım elbiseli erkek olunca eşim dahil , çok tedirgin oluyorum( küçükken yaşadiğim bir travmadan dolayı , biliyorum)ancak bunu aşamıyorum...
Gel gelelim hayatımı nasıl etkilediğine, bu topluluk önünde konuşma fobisi yüzünden , sürekli okulda korku yaşiyorum, ya resmî yazı gelirde öğretmenler ile eğitim olurda konuşmam gerekirse vs vs..
Kafam o kadar doluyor ve içsel olarak bi huzursuzluk korku yaşiyorum ki bunlarla , günlük hayata zor adapte oluyorum zaman zaman . Bu nedenle de kendimi kapatıyorum diş dünyaya . Ben nasıl olsa diğer insanlardan geriyim . Bana değmez koyafet almaya, şuna değmez buna değmez . Ortaya çok sade , sıradan , bakımsız biri çıkıyor . Hep idare ediyorum kendime bşr şey almamaya çalişiyorum ama çocuklara ve kendim dişinda her şeyim önemli olduğunu düşünüyorum . Haliyle eşim de bakımsız değersiz birini görüyor . Ne bir hediye alır ne hatası içim özür diler . Ne teşekkğr eder yaptıklarım içim . Üstelik ailemle telefonla konuşmam dan rahatsız olur iş yapmamı bekler sürekli . Ne kitap okuyorum ne samimi bi arkadaşim var . Ne de komşum . Aileme uzak bir şehirdeyim .eşim durduk yere çocuğu bi tut dedim diye çok yorulmuş akşamı bana zehir etti . Bağriş çağris .... kendimden nefret ediyorum yetersiz görüyorum çok yetersiz , değersiz . Nasıl aşacağim ben nasıl düzeleceğim . Lütfen yol gösterin
Bir öğretmen ,her zaman noktalama işaretleri ne ve yazım kurallarına dikkat edecek diye bir kural mi var ,Allah aşkına!İnsan bazen dalgın olabilir ,acele yazmıştır vb.Öğretmen olduğunuzu söylemeseydiniz; noktalama işaretlerinin yanlış yere konulmasından, yazım yanlışlarından dolayı hayatta anlamazdım.
Ben herkese destek alin, tedavi görün vs demem ama ( takim elbiseli olay yüzünden) dahi ve tum korkularinizla en azından bir yardım alarak azaltmaya çalışmalısınız.
Çünkü mesleğiniz gereği, siz bu haldeyken bir öğrenciye ne katabilirsiniz ki? Ders anlatıp çıkmakla bitiyor mu?
Ne yapmalıyım , ne düşünmeliyim inanın bilmiyorumdavranması
Terapiste gitmez gereksiz gelir ona biliyorum . Robotta öyle .Bence önce bir psikiyatri uzmanı ya da psikolog ile görüş ve tedavini ol bu fobi ve özgüven eksikliği için.
Benimde eşimle aynı sorunlarım vardı ,çift terapistine gittik faydasını gördük. Kendini bu kadar da değersiz görme, eşine de bunu sana yapmasına izin verme. Evet o da yoruluyor ama sende yoruluyorsun, evde iş bölümü yapın .Bak ben robot süpürge aldım, bir tık rahatladım benim eşimde pek iş yapmıyordu. Bu arada ben de öğretmenim.
Aynen katılıyorumBir öğretmen ,her zaman noktalama işaretleri ne ve yazım kurallarına dikkat edecek diye bir kural mi var ,Allah aşkına!İnsan bazen dalgın olabilir ,acele yazmıştır vb.
Ne yapmalıyımNasıl bir travma bahsettiğiniz?
Bakın bu iki cümlenin enerjisini evrene o kadar net yayıyorsunuz ki eşinizin size iyi davranması mümkün olamaz ki. Bu enerji insanın sonunu dahi hazırlar o kadar güçlü.
Bütün bu olanların cevabı sizde.
Sadece meslektaşlarınızın önünde konuşmaktan mı korkuyorsunuz? Kendinizi küçük düşürmekten mi korkuyorsunuz? Yetersiz, eksik görülmekten mi? Sizi ezmelerinden
Kendinize bakmaya baslarsaniz,
daha iyi hissetmeye baslarsiniz,
daha iyi gorunursunuz,
ve daha cekici olursunuz.
Her sey sizinle baslar.
Ben demiyom, psikoloji bilimi diyor valla.
Aynı şey kesinlikle değil emin olabilirsiniz, 40 kişilik sınıflarda rahatlıkla ders anlatıyor ama topluluk önünde konuşma korkusu yaşıyor olabilir bi öğretmen, çok rastladım
Bilemiyorum, ama bu işi hiç yapmayan birine göre bir tık daha rahat olabilirler gibi geliyordu bana. Öyle değilmiş demek ki.
Bu kadar cümlenin içinde doktora gitmek niye aklınıza gelmiyorMerhabalar , ben öğretmenim . Lise yıllarından beri yoğun olarak sosyal fobi yaşıyordum . Üniversite çalişma hayatı derken aştım . Şu an sadece topluluk önünde konuşmada sorun yaşıyorum . Bir de takım elbiseli erkek olunca eşim dahil , çok tedirgin oluyorum( küçükken yaşadiğim bir travmadan dolayı , biliyorum)ancak bunu aşamıyorum...
Gel gelelim hayatımı nasıl etkilediğine, bu topluluk önünde konuşma fobisi yüzünden , sürekli okulda korku yaşiyorum, ya resmî yazı gelirde öğretmenler ile eğitim olurda konuşmam gerekirse vs vs..
Kafam o kadar doluyor ve içsel olarak bi huzursuzluk korku yaşiyorum ki bunlarla , günlük hayata zor adapte oluyorum zaman zaman . Bu nedenle de kendimi kapatıyorum diş dünyaya . Ben nasıl olsa diğer insanlardan geriyim . Bana değmez koyafet almaya, şuna değmez buna değmez . Ortaya çok sade , sıradan , bakımsız biri çıkıyor . Hep idare ediyorum kendime bşr şey almamaya çalişiyorum ama çocuklara ve kendim dişinda her şeyim önemli olduğunu düşünüyorum . Haliyle eşim de bakımsız değersiz birini görüyor . Ne bir hediye alır ne hatası içim özür diler . Ne teşekkğr eder yaptıklarım içim . Üstelik ailemle telefonla konuşmam dan rahatsız olur iş yapmamı bekler sürekli . Ne kitap okuyorum ne samimi bi arkadaşim var . Ne de komşum . Aileme uzak bir şehirdeyim .eşim durduk yere çocuğu bi tut dedim diye çok yorulmuş akşamı bana zehir etti . Bağriş çağris .... kendimden nefret ediyorum yetersiz görüyorum çok yetersiz , değersiz . Nasıl aşacağim ben nasıl düzeleceğim . Lütfen yol gösterin
+10000000000Burdan birçok çıkarım yapardım da, gerek yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?