Bana bir yol gösterin lütfen...

haknur

kıymetlilerim benim...
Kayıtlı Üye
8 Aralık 2011
1.575
3
108
Bursa
Arkadaşlar merhaba size danışmak istediğim bir konu var bana yardımcı olursanız sevinirim....

Öncelikle biraz kendimi tanıtayım size 3.yılında evliliği olan 8 aylık bir bebek sahibi biriyim ev hanımıyım daha doğrusu nişanlandıktan sonra bıraktım işimi...Eşim özel bir şirkette müdürlük yapıyor durumumuz kendimize göre...Nişanlıyken biz bir ev aldık ve ödemesi uzun vadeli devam edecek evimi seviyorum(semt konusunda çok tartışmıştım eşimle) eşimlede mutluyum ama gelin görünki bu ev bana artıkk dar gelmeye başladı eşim ve bebeğimle mutlu olduğum bu yuvayı bana zindan eden komşularımla derdim benim nolur yardım edin...Oturduğum yer yani semt olarak pek iyi bir yer değil yani her kesimden her seviyeden insan var(yanlış anlamayın beni sakın insanları asla küçümsemem).Komşularımla ilk önce çok iyiydim daha doğrusu ben öyle sanıyormuşum yüzüme gülüp arkamdan iş çevirenler sürekli dedikodu yapanlar nereye gidip gelmişim seceresini tutanlar bana nereye gittin nereden geldin ne aldın gibi hesap sormalar bıktım bu durumdan ve tartışarak hiçbiriyle konuşmamaya karar verdim yolda görsek yüzlerine bile bakmıyoruz ne ben nede eşim...Gerçi yolda görmeye gerek yok sürekli apartmanın girişinde ki merdivenlerde oturuyolar apartmana girmek için müsade isteyip geçiyoruz dşünün seviye yerlerde yani...burda daha bir sene kalmam lazım seneye allah nasip ederse çıkacağız ama seneye kadar nasıl dayanırım burda bilmiyorum seneden öncede çıkmamız imkansız(Ya burdaki insanları size anlatmak kelimelere sığmaz bir iki örnek vereyim anlayın siz...mesela çocuklar yazın dışarı çıkarlar havada küfürler uçuşur, kapımı çalarlar yemek varsa gelelimmi diye(çocuğumun bu zihniyetteki ailelerin çocuklarıyla büyütemem asla).Burdakilerin bir tanesi bilgisayar bilmez o kadar eğitim ve hayattan uzaklar işleri güçleri insanlarla uğraşmak...Nolur beni yanlış anlamayın bunları yazıyorum onları küçümsemek için değil size onları anlatabilmek için...

Şimdi gelelim sorunlarıma...
1.Ben gitgide bu insanlara benzemekten korkuyorum çünkü farkettimki evde dururken sürekli bi merak sarıyo beni acaba kim nereye gidecek nerden gelecek(oysa ben kimseyle ilgilenen biri değildim)
2.Ben bu evden cıkana kadar napıcam bu insanlarla yüzlerine bakıp konuşmamak bana yakışmıyor hazmedemiyorum nedense?neden böyle diyorum ama konuşsam herşey eskisi gibi olacak sürekli onları çekmek zorunda kalcam böylesi daha iyi diyorum o yüzden
3.Siz benim yerimde olsanız neler yapardınız onları görmemek onlarla yüzyüze gelmemek onlarla görüşmemek için lütfen bana akıl verin napayım ben her türlü görüşe açığım ....
 

merhaba de, geç, başka bişey söyleme fırsatları kalmadan
çok kafana takmışsın bence, bi sene ne ki su gibi geçer gider, zaten çocuğun 8 aylık, onlarla oturup kalkmadıktan sonra bi zararları olmaz çocuğuna
selam ver geç derim, öyle durup sohbete falan girme, soru sorarlarsa hiç adımlarını durdurmadan kısa cevap verip merdiveni çıkmaya devam et, hadi görüşüz de basitçe
 
Son düzenleme:
anlatmak istediğinizi o kadar iyi anladım ki aynı yerde mi oturuyoruz acaba:))) bir an önce kış gelse diye dua ediyorum bu semtte.bizde başta herkese ceok iyi davrandık soframıza konuk ettik yardıma ihtiyacları oyunca ayrım yapmadık koştuk şimdi ise hicbiriyle konuşmuyoruz evimize dedikodu malzemesi toplamak için giriyorlarmış.Bunları duyunca soğuyor insan karşılaşmak dahi istemiyor Basta karşılaşıp konuşmamak içini kemirsede sonradan alışırsınız emin ol.Ve en iyisi konuşmamak 1 senen kalmış ne güzel bizim aile apartmanımız taşınamıyoruzda
 

Canım tartıştık bu konular yüzünden selam bile vermiyorum ama bu nedense bir insan olarak beni rahatsız ediyor offf niye takıyorsam ama elimde değil bide onlara benzersem offf...Kednimi bazen tutamıyorum apartmandan bir ses duyayım hemen cama koşuyorum kim nereye gidiyo diye ne yapıyorum ben yaa((((((
 
Öncelikle bebeğin varmış,Allah bağışlasın canım.
Gelelim sorununa,bence bu tip insanalar heryerde var,sen çok çektiğin için sana orada daha fazla gibi geliyor.Çok fazla samimi olmamayı dene yine yüzlerine bakıp selamını kelamını ver onda bir sıkıntı olmaz ki,kulaklarını tıkayacaksın sabır etmek zorundasın çünkü.Bence o merak herkeste vardır benziyorum diye korkma,bir sene nedir ki hemen geçiyor çocuğuna yoğunlaş sen sıkma gönlünü ferah tut.
 

Birebir aynı şeyleri yaşıyoruz evet canım...Bir sene bana asır gibi geliyo sabah eşim işe gidince bende burda durmamak için kendimi çarşıya vs atıyorum ya evimde duramıyorum ya((
 

Sağol cnm zaten seneye imkanları zorlayıp çıkcaz burdan o da çocuğum için...Selam verince ben dayanamıyorum konuşuyorum çünkü bişeyler soruyolar falan bende tersleme huyu yoktur çok güleç imdir hemen samimiyeti kurarım beceremem yani diyorum ya selam vermeyince bile içim içimi kemiriyo insanız neyi paylaşamıyoruz diye(
 
bizimde o sıkıntıyı annem cekiyor biz çalışıyoruz ama eve gitmek benimde içimden gelmiyor kapıdan pencereden sarkan merakli gözler vs. ya yasayan biliir evden bile soğuttular kışın güzel kapı pencere kapali napalım artık en sonunda konuşmamakta bulduk çareyi içini ferah tutmaya çalış bak sadece 1 senecik.cocuğunu orada büyütmeme gibi bir şansın var en azından benim küçük kardeşim var 6 yaşında o kadar sıkıntı cekiyoruz ki inş sen o sıkıntıları cekmez kurtulursun bir an önce sabırlı ol canım
 

Ne güzel çalışıyorsunuz canım keşke bende çalışsaydım ama onların yüzünden bebeğimi bakıcıya vermek istemiyorum...Zaten seneye çıkamazsak atarım heralde camdan kendimi o kadar sıkıldım burdan yani tek tesellim seneye çıkmak burdan...
 
yemek varsa gelelim ne demek yahakikaten yüzsüzmüş bu insanlar.bebeğiniz çok küçükmüş zaten uzak tutarsanız bu insanlardan etkileneceğini sanmıyorum.siz de hiç muhatap olmayın ne kadar olursanız o kadar sinirleriniz bozulacak.seneye taşınma şansınız varsa sabredin birazcık kendi ruh sağlığınız için sabredin.çünkü anlattığınız insan tipini biliyorum bırakın tartışmayı dövseniz anlamaz adam olmaz o insanlar.
 

Hayırlı sabahlar canım seni çok iyi anlıyorum eski oturdugumuz yeri tarif etmişsin aynı senin komşuların gibiydi sabah ezanına kadar sokakta oturmalar alışveriş yaparız ne aldık diye poşetlerin içine tek tek bakanlar evimize kim gelmiş kim gitmiş onu takip eden insanlar yada evimizde ne yemek pişmiş etli mi etsizmi tencereyi açıp buzdolabının içine bakan insanlar vardı en sonunda birisine çok kızdım ona patlama seviyesine gelmiştim biz sizin evinize geldikmi bir tek oturma odanıza geçiyoruz bundan sonra bizim evimze geldiginizde sizde bizim oturma odamıza geçin demiştim tabi ondan sonra o söyledigim kişi bir daha evimize gelmedi şu yaşıma kadar kimsenin buzdolabını açmadım en basit kendi amcamların bile açamam ben bizde ordan taşındık canım birde hırsızlık olayları artmıştı hergün bir eve giriyorlardı bizim evede girdiler tabi hemde akşamın ilk ışıklarında saat18.30 da çıktık 19.30 da eve geldik ev soyulmuş onun üzerine zaten babam evi sattı şimdi daha nezih bir semtteyiz bir siteden ev aldık çok güzel darısı senin başına inşallah.
 

Aynı sorunlar evet canım inşaallah benim sonumda senin gibi olur nolur dua edin...
 
evlendiğimde ilk oturduğumuz mekanı tarif etmişsin canım ya. 5 sene kaldım hemde o semtte. ben şöyle yaptım açıkcası ev sahibimiz dışında kimseye oturmaya gitmedim. onlar geldiğinde ayıp olmasın diye evimi açtım ama karşılık vermeyince onlarda fazla gelemedi. bir tek ev sahibimiz çok iyiydi. onlara da bayramda alan gittik sadece. ilişkilerimi çok kısa tuttum. çünkü komşular felaket dedi koducuydu. ben ilk 2 yıl işsizdim. o sıralar kursa gidiyorum. sabah eşimle çıkıyorum bazen akşam eşimden sonra geliyordum. ay bunun bile dedikodusunu yapmışlar. birgün biri yolumu kesti hergün nereye gidiyorsun dedi. bende gezmeye dedim arkadaşlarımla falan buluşuyorum dedim iki gün sonra başka bir komşu youmu kesti. sen hergün dışarda geziyor muşsun hatta eşinden sonra eve geliyormuşun falan gibi laflar etti ay birde akıl veriyo bak yeni evlisin çocuk niye yapmadınız falan diye ona ne ise benim hayatım
diyeceğim bu tiplerle uğraşılmaz. en iyisi selam ver geç hatta bazen selam bile verme. onlar gelse de sen hiç gitme. ben bir keresinde kapıma dayanan alt komşuma kapımı aömadım. evde yok numarası yaptım çünkü kadın felaket dedi koducu aman hepsi geçiyor. ben işe başlayınca daha rahat ettim zaten. sabah iş akşam ev ohhh rahattım. korkma bu insanlara benzemekten falan. 1 yıl göz açıp kapayana kadar geçer. ben 5 yıl dayanmıştım
 

Ben tek değilmişim yani...Ya dua edin arkadaşlarda çıkayım bende burdan sıkıldım iyice...
 
Canım seni o kadar iyi anlıyorum ki, bu komşulardan cektigimiz nedir ya?
bir yere çıkmaya korkuyorsun insanın gözünün içine içine bakıyorlar, kafalarını bile çevirmiyorlar, o denli görgüsüz..
Çok samimi olmadıgın biri bile olsa, nereden gelıyorsun dıyorlar
Sanane gerizekalı diyesim gelıyor içimden, sanki onu ne ilgilendırıyorsa?
Öyle boş insanlar ki..
Annem bu yüzden bir karar aldı geçerken görmemezlikten gelıyor, yüzlerıne bakmıyor.. Onlarda birşey diyemıyorlar halıyle, deselerde cevap alamıyorlar..
Sende oyle yap , umursamadan evine git.
 

Benimle aynı şeyi yaşayan ne kadar çok kişi varmış...Dengesiz görgüsüz cahil insanlar...
 
ayyyy bende dayanamazdimmm bos bos konusan kadinlar her seyi dedi kodu mazemesi yapanlar
arkadaslarin dediklerine tek tek katiliyorumm fazla yüz verme selam de gec evine fazla sokmaaaa
her aradiklarinda müsait deyilsin cokkkkk komsun olacana kafa dengi iki tane olsun yeterrrrr
 
bizimde daha önce otturduğumuz yerde böyle bi sorun vardı,yaşadım yani biliyorum
kadınlar kapı önünde oturup gelen giden hakkında yorum,dedikodu yaparlardı,merdivenlerden çıkarken acaba kim geliyor diye açıp bakalardı
sizi çok iyi anlıyorum biraz daha sabredin görmezden gelin kulaklarınızı tıkayın onları fesatlıklarıyla başbaşa bırakın. böylece zaman daha çabuk geçer
ben olsaydım hiç konuşmamak yerine en azından selam verir geçerdim başka şekilde de muhattap olmazdım.
komşu önemli ama böyle olduğu zaman insanda huzur kalmıyo
yani hesap sormak ne demek,yok bu saatte gelmişsin,nereye gitmişsin filan..ayıp yani
Allah bizi böyle komşulardan korusun:)
 
bazı anlattıkların hariç aynı bizim mahalleyi anlatmıssınız böle ınsanlarla uğraşmak gerçekten zor
 
ev alma komşu al sözü ne kadar doğru ben bilirim bir evim var görenlerin canı gidiyor ama gelin görünki ben komşulardan bıktım artık zaten hep mesafeliydim ama üst kattakinin çırınması günlük sabahlara kadar kavgaları,diğerinin 3 çocuğuyla gece gündüz aartman arasında oturması bıktım artık..çalışıyorum bakıcımız eve geliyor o bile bıktı bebeğimi odasında uyutamıyor gürültüden ..bizde evi satıyoruz şimdi bir eve girdik daha inşaat halinde 1 yada en geç 2 seneye bitecek ama ben bu sene kışıda geçiri evi satıncada kiraya çıkmayı düşünüyorum ev bitene kadar bunlara tahammül edemem.bu kışı atlatmak zorundayım bebeğimle nerde ev tutacağımız belli değil bakıcımızın evi buraya yakın onun için.seneye zaten kreşe gidecek bu sene bir geçse diye dua ediyorum..bence sizde çok rahatsızsanız 1 sene nasıl geçecek diye düşünüyorsanız evinizi 1 yıllığına kiraya verin ve sizde kiraya çıkın evinizi satıncada başka biyerden alın...berbat bir durum yaşayan bilir...ben hem korkuyorumda o kadar vicdansız Allah korkusu olmayan biri var aartmanda oğluma bir bakışı vardı valla korktum eline geçse parçalayacak gibi..Rabbim bundan sonra iyilerle karşılaştırsın hepimizi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Hangisi mantıklı ?
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
4K
TozsuzPembe
Bir insan böyle bir konuda neden yalan söyler?
5 6 7
Yorumlar
127
Görüntüleme
5K
Revenrose
U
Babamı kırdım galiba
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
2K
Doymayanbayan
D
Annemin Uzun Süren Misafirliği ve İçsel Sorgulamalarım
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
4K
leyla_17
L
Sanırım aldatıldım
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
2K
pisekar
P
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…