• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bana gelen komşu kızının giderken kriz olusturmasi

çocuk gayet normal davranıyor.
siz annesi olmadan o kadar uzun süre kabul etmemelisiniz.
hatta komşuluktur deyip elbette hastalık veya acil bir durum olduğunda ilgilenirsiniz de, onun dışında annesi ile gelsinler yarım saat oynasınlar gitsinler, siz onlara gidin yarım saat oynayın, dönün.
çocuğun tek başına gelmesi garip. ama o kadar sizde durup alıştıktan sonra sizi kendi evine ısrarla davet etmesi garip değil.
 
olayını şöyle çözebilirsiniz; annesine telefon edin gelip kapıdan alsın, sizinkini hiç kapıya çıkarmayın o giderken, direk arkasından kapıyı kapatın ki ağlayıp olayı uzatamasın.
 
Çocugunuzun pskolojisini bozuyor farkında degilsiniz sanırım.yakında evladınızda aglayarak bişeyler yaptırmaya baslayacak.bir bahane bulup kabul etmeyin.yada direk istemedgnizi söyleyin.bu sekilde olmaz
 
Komsunuzun cocuguyla fazla ilgileniyorsunuz.
Gerek yok.
Size guvenip mi 2.yi dogurdu?

Cocuga bakmayi birakin
 
Çocuk sizin evde 5 saate kadar duruyor ama annesi evde bebek baktığı için hiç sormuyor mu:KK57: bebekle ilgilenirken ilk doğurduğunu size mi sallıyor nasıl birşey bu ya. Ben kimselere bırakamam bir de olsa üç de olsa nasıl güvenip salıyor. Şok içindeyim.
Beceriksiz çocuğu dışlayıp yeni doğurduğuna konsantre oluyor, kızda sadece kıskançlık oluşuyor yazık.
Bu Arada kızınızı oyun gruplarına götürün, parka falan çıkın diğer çocuklarla da iletişimde olsun, çocuk oyun yeri olan cafelere gidin siz çay kahve için gözünüzün önünde oynasın, avmlerde çocuk etkinlikler var onları takip edin.
 
Bir dahaki sefere evde işleriniz olduğunu,misafiriniz geleceğini, hazırlık yapacağınızı vs söyleyerek evinize kabul etmeyin; göz kulak olamam deyin.
 
Ya inanın bende bu tarz konularda çok hassasim hemde buraya yeni taşındım sayılır ilk evime davet ettim görüşelim istedim yakın komşuyuz iyide bir kız.once ben kimseyle yakınlık kuramam kimle kurarsam çocuğum o eve gitmek istiyor dedi.bende gelsin ne olcak oynarlar dedim.ama ben bukadar uzun bırakıp sorumluluk vereceğini düşünmemistim.cocuunu bıraktığı an unutuyor sanki.bense tam tersi içim içimi yiyor bırakınca.
1 saat sonra ..islerim var durmuyor...deyip yollayacaksin.

Nasil idare ediyorsun o kadar saat 2 cocugu.

Ne gerek var?
Dusse birsey olsa daha mi iyi?
 
Çocugunuzun pskolojisini bozuyor farkında degilsiniz sanırım.yakında evladınızda aglayarak bişeyler yaptırmaya baslayacak.bir bahane bulup kabul etmeyin.yada direk istemedgnizi söyleyin.bu sekilde olmaz
Yani.

Kendi cocugum neden etkilensin?

Sanki kardesi?

Tamam komsudur arada idare edilir ama bu kadari da fazla
 
Bizdeki durum tsm tersi.
Benim iki cocugum var komsunun tek.
Kucuk olan daha cok kucuk :/
Komsum söz geçiremiyor cocuguna. Cocuk gunde 5 kere geliyor bize.
Ama cok garip, geliyor, oynuyor, aklına bir sey geliyor eve cikiyor 5 dk sonra tekrar geliyor.
Once idare etmeye calistim, simdi sinirim bozulduğunda hadi evinize git artik deyip postaliyorum evden.
Benimkiler bana yetiyor bir de komsu cocugu ziriltisini hic cekemem.
 
Cocugu annesine vermeden once guzelce konus. Ikna et kendi kizini da ikna et ona da anlatmaya calis.
 
Açıkçası bana tuhaf geliyor çocuklar misafirliğe gitmesin, siz de kendi çocuklarınızı göndermeyin demek. Benim çocukluğum 90lar-milenyum dönemindeydi, ortada müge anlı olmasa da herkes etrafın eskisi kadar güvenli olmadığı fikrindeydi ama sitedeki çocuklar hep birbirimizin evinde zaman geçirir, bazen birbirimize yatılı misafirliğe giderdik biz. Hatta aslında yakın olmadığım yaşıtım bir kıza pijama partisine gönderildiğimi hatırlıyorum ben, annesi anneme rica etmişti x'in sitede hiç arkadaşı yok kızınız bizde kalsa kaynaşsalar olur mu diye, gerçekten de kaynaşmıştık onlarda kaldıktan sonra. Arada 2-3 yaş civarı çocuğu olan komşular çocuklarını uyuturken uyuyor taklidi yapayım, yemek yedirirken onlarla yiyeyim de çocukları heveslensin ya da bir yarım saat göz kulak olayım diye çağırırdı, arada bebekleri bizim eve gelirdi. Bazen annem siteden arkadaşlarımla beni alır tiyatroya götürürdü bazen ben onların aileleriyle avmye giderdim. Komşuluk ölmüş artık nasıl sosyalleşecek ki şimdiki çocuklar birbirleriyle?

Neyse komşuluk ölmüş konulu tiradımı geçersek annem annesi çağırdığı halde eve dönmek istemeyen küçük çocuklara tatlı bir ses tonuyla acıklı acıklı hikaye yazardı. Atıyorum adı 'can' olsun. 'Birazdan Can'ın babası eve gelecek. Oğlunu çok özlemiştir sarılmak isteyecek 'nerede benim oğlum' diye soracak. Ama canı bulamayacak. Can yok. Arayacak arayacak yok. Çok üzülecek Can'ı bulamayınca' Duygu sömürüsü olayında hep doğal bir yeteneği vardır zaten, abartısız söylüyorum çocuklar 'böhü babam babacım' diye ağlaya ağlaya eve koşarlardı. Siz bu kadar abartmayın tabi duygu sömürüsünü ama 'annen seni özlemiştir' temalı bir konuşma eve gönderme konusunda daha etkili olabilir.
 
Bu kadar uzun süre almayın çocuğu, hatta acil birşey yoksa hiç almayın, keyfi oynamak için hergün olacak iş mi..
Sizde göndermeyin, yemek yiyecek, uykusu geldi, dışarı çıkıcaz vs uydurun birşey.
Ağlasın tepinsin, annesinin çocuğu aldığını gördünüz mü kapatın kapıyı, ne yaparlarsa yapsınlar.
Bu annesinin düşüneceği iş. Zaten edeceğiniz yardımı ediyorsunuz, ki bu kadarı bile bence çok fazla.
Dikkat edin Allah korusun, iyilikten maraz doğar derler.
 
Biraz can sikintim var o yuzden sonuna kadar okuyamadim tatlim ama anlamadigim sey komsunun cocugu neden sana geliyor.. ne sen gonder ne de onu kabul et. Ugrasilmaz boyle kendine yazik edersin. Ona verecegin enerjini kendi cocuguna ver
 
Hic almayın stres te olmayın ne o cocuk düzelir ne de anne sonunda memnun olur .Kendi çocuğunuzun huyunu bozmayın onunla ilgilenin .Hasta vs. bulasmasın deyip almayın uzaklassın.
 
Arkadaşlar çok iyi bir komşum var beş yaşında kızı var benim çocuğumla oynamaya geliyor genelde 2-3 bazen 4+5 saat bende duruyor.kendi çocuğumun yemek saatiyse aynısını onada yediriyorum.benim tek çocuğum olduğu için daha ilgilenebiliyorum.ama komşum yeni doğum yaptı sayılır gece gündüz sürekli bebeği ağlıyor perişan.Ya sorun şu ki bu çocuk çok aksi önce ona çok merhametle yaklaşıyor aşırı iyimser bir tutum içindeydim ama baktım beni yönetmeye çalışıyor.acim diye ağlayıp kendini yere atıyor.istedihi olmayincae filan gereksiz odalara kusmeler ağlamalar tripler sanki ergenlik çağında.neyse şimdi tavır aldım biraz eski ilgimi azalttık mesafe koydum ben yonetimi ele aldım.boyle dacranirsan yemek yok ama izin istersen hazırlarım diorum.cocuhumla yaptığımız faaliyetleri aşırı kıskanıyor onunlada yapmaya çalışıp ödül takdir ilgi göstermeye calisiyorm sırf annesi az rahat etsin diye.cocuhun bana gelmesinden şikayetim yok.fakat beni deli eden bir olay var ki çocuğu annesine teslim edicem diyelim önce ya çizdiğimiz bı resmi götürüyor veya bı oyuncak verip gönlünü yapiorumki gitmek istemiyor yoksa.burda kal desem kalican o derece.neyse tam gidiyor sakin bı şekilde bu sefer annesinin ziline basıp başlıyor ağlamaya..anneeee komşu teyzenin çocuğuda bize gelsin die zıplıyor hopluyor.ahliuor bağırıyor annesine asiliyor.ay zaten minimum 2+3 saat burdaydiniz birde mükemmel de anlaşmiuorlar kadininda bı bebeği var çok yoğun.esimde asla hiçbir komşuya yollama çocuğu diyor.3 yaşında benimki.o an başlıyor benimkide ağlamaya illa gidicem diye.kadinda istersen gelsin bizde oynasın hadi filan die ısrar ediyor bazen kiramiyorum ama içim huzursuz oluyor.bi saat sonra basıyorum zilini çocuğu alıyorum kalsaydi diyor filan ama bu küçük kızın bizi yönetmesi çok zoruma gidiyor..acaba diyorum kız giderken direk kapıyı kapatsam sadece kapının dürbününden baksam annesine ulaştığına emin olunca da kapıyı acmasam ayıp olurmu??ben çocuk annesine teslim oldum diye bakıyorum bu her seferinde annesi kapıyı açınca çıldırıyor kriz ortamı oluuor,x markete gidecekmis gitmesin bize gelsin.hoplayip ziplamalar..hayır x e i birde çok kıskanıyor.zarar vermiyor ama bazen bağırıp seni sevmiyorum filan diyor benimki ağlıyor filan psikolojik baskısı çok.inanin napsam bilemedim.ewimdeyken psikolojik baskılarını konuşarak torpulemeye çalışıyorum biraz toparladı sanki gelişme var ama şu kapı olayı beni çok geriyor.
Çocuk kardeşe alisamamis sanırım ilgiyi siz de arıyor. Ama bunları neredeyse aynısını yaşadım. Inanın çok zor. Ben artık mesafe koydum hepsine. Çünkü onlara harcadığım enerjimi kızıma evime eşime harcıyorum. Bi de allah korusun çocuğa en ufak bi şey olsa sizden kötüsü olmaz ne gerek.var
 
Arkadaşlar çok iyi bir komşum var beş yaşında kızı var benim çocuğumla oynamaya geliyor genelde 2-3 bazen 4+5 saat bende duruyor.kendi çocuğumun yemek saatiyse aynısını onada yediriyorum.benim tek çocuğum olduğu için daha ilgilenebiliyorum.ama komşum yeni doğum yaptı sayılır gece gündüz sürekli bebeği ağlıyor perişan.Ya sorun şu ki bu çocuk çok aksi önce ona çok merhametle yaklaşıyor aşırı iyimser bir tutum içindeydim ama baktım beni yönetmeye çalışıyor.acim diye ağlayıp kendini yere atıyor.istedihi olmayincae filan gereksiz odalara kusmeler ağlamalar tripler sanki ergenlik çağında.neyse şimdi tavır aldım biraz eski ilgimi azalttık mesafe koydum ben yonetimi ele aldım.boyle dacranirsan yemek yok ama izin istersen hazırlarım diorum.cocuhumla yaptığımız faaliyetleri aşırı kıskanıyor onunlada yapmaya çalışıp ödül takdir ilgi göstermeye calisiyorm sırf annesi az rahat etsin diye.cocuhun bana gelmesinden şikayetim yok.fakat beni deli eden bir olay var ki çocuğu annesine teslim edicem diyelim önce ya çizdiğimiz bı resmi götürüyor veya bı oyuncak verip gönlünü yapiorumki gitmek istemiyor yoksa.burda kal desem kalican o derece.neyse tam gidiyor sakin bı şekilde bu sefer annesinin ziline basıp başlıyor ağlamaya..anneeee komşu teyzenin çocuğuda bize gelsin die zıplıyor hopluyor.ahliuor bağırıyor annesine asiliyor.ay zaten minimum 2+3 saat burdaydiniz birde mükemmel de anlaşmiuorlar kadininda bı bebeği var çok yoğun.esimde asla hiçbir komşuya yollama çocuğu diyor.3 yaşında benimki.o an başlıyor benimkide ağlamaya illa gidicem diye.kadinda istersen gelsin bizde oynasın hadi filan die ısrar ediyor bazen kiramiyorum ama içim huzursuz oluyor.bi saat sonra basıyorum zilini çocuğu alıyorum kalsaydi diyor filan ama bu küçük kızın bizi yönetmesi çok zoruma gidiyor..acaba diyorum kız giderken direk kapıyı kapatsam sadece kapının dürbününden baksam annesine ulaştığına emin olunca da kapıyı acmasam ayıp olurmu??ben çocuk annesine teslim oldum diye bakıyorum bu her seferinde annesi kapıyı açınca çıldırıyor kriz ortamı oluuor,x markete gidecekmis gitmesin bize gelsin.hoplayip ziplamalar..hayır x e i birde çok kıskanıyor.zarar vermiyor ama bazen bağırıp seni sevmiyorum filan diyor benimki ağlıyor filan psikolojik baskısı çok.inanin napsam bilemedim.ewimdeyken psikolojik baskılarını konuşarak torpulemeye çalışıyorum biraz toparladı sanki gelişme var ama şu kapı olayı beni çok geriyor.
Yazdıklarınızın aynısını birkaç ay önce yaşadım. Konuşumun kızı 8 oğlum 3 küsur yaşındaydı. Kız hergün kapıyı çalıp geliyor. Ama hergün. Bir de giderken benimki ağlama krizine giriyor. Gittikten sonra da oğlum onlara gitmek istiyor. Artık bıkmıştım. Kız da bizdeyken sürekli oğlumu ağlatıyor. Kızdırıyor, hayalet, cin gibi şeylerle korkutuyor. Aynen dediğiniz gibi Kızın elinde oyuncak olmuştuk. Sonra her geldiğinde oğlum uyuyacak dedim, bir bahane uydurdum. O şekilde azaldı ve zamanla bitti. Gerçekten çok yıpratıcı , sinir bozucu. Çünkü ben de oğlumun kimseye gitmesini istemiyorum.
 
Back
X