Bana kuş beyinli diyen babam..

Keşke herkes eğitimle hava atsa.
Ben takdir ediyorum eğitim için koşan, dil okullarına giden, yurt dışında eğitim için fırsat kollayan insanları.
Kırılmakta haklısınız kim olsa kırılır. El olsa belki güler geçer insan ama en yakını olunca daha çok kırılıyor.
 
ben de çocuksuzum :KK70:

babası da kesinlikle ayıp etmiş
ama hani sadece çocuk bakması bakmaması meselesi değil
kızının bir hayatı/kararları var baba buna gerekli saygıyı duymuyor, yoksa benim de çocuğum olmadığna göre baktırma talep hiç etmiş olamam ama babamla gerginliklerimiz olmuştur çünkü neden benim hayat tercihlerim onun istediği gibi olmadı diye.

asla köprüleri atmadım
ama kırıldıysam kırıldığımı
fikirlerimiz uyuşmuyorsa uyuşmadığımızı hep ifade ettim hep iletişimi sürdürdüm ama mesela araya mesafe de koydum gerekiyorsa. sizi çok seviyorum ama bakın böyle böyle diye geçti bizim bi 15 senemiz :KK70: bizim aile kabalık babamın sülalesi çok önceliği oldu bunun getirdiği çok meselemiz oldu.

baba bu, başka bir arkdaşınız vs. değil. baba-kız ilişkisinde maalesef ki ülkecek çok kötüyüz.

benim babam mesela başta çooook kırar döker. (beni evlatlıktan reddediyordu, ramak kalmıştı, nedeni de çok basit bir olay yani anlatsam gülersiniz). sonra ben çizdiğim yolda yine başarılı oldum, güzel bir yere geldim mesela, sanki bana o aklı o vermiş, o kararı o almış gibi sahiplenir, hiiiç demez ki ben çok karşı çıktım ama bu kız dik durdu diye :KK70:

babamın karakteri böyle. sadece bana değil hep böyle, statükocu. sabit fikirli. ben üzerime alınmıyorum :KK70:

annem de mesela çok kötümserdir hastayım diyene kanser mi der, kimsenin işini beğenmez (gerçekten mükemmel olması lazım mesela 95 alsan neden 100 değil der) o da öyle zor. o da bana özel değil.

anne babalarımızın zor yanları bizim imtihanımız. özellikle çocuk yetiştiren kişilerin bunu kabullenmesi lazım bence. ha hiç çekilmeyecek karakterlerde iseler illa anne baba diye paspas olalım , heder edelim kendimizi de demiyorum tabi ama bir şekilde yönetilebiliyor.
Ben anne baba konusunda çook şanslı insanlardanım (bunun ülkemizde ne kadar nadir ve kıymetli olduğunun elbette farkındayım) bu yüzden yorum yapmak istemiyorum. Fakat bir anne babanın saygı görmek istediği kadar saygı duyması gerektiğini savunuyorum. Aynı şekilde mutluluk ve huzur için kendimizi toksik insanlardan mümkün olduğunca soyutlamamız gerektiğini de düşünüyorum. Yani bir anne babanın cennet ayaklarımız altında inancına sığınıp çocuğuna hayatı zehir etmesini kesinlikle kabul edemem.

Ama tekrar belirtiyorum, benim çocuğum yok. Ebeveynlerimle hep mükemmele yakın bir ilişkim oldu. Ciddi yaş farkımıza rağmen bana anne babadan çok en yakın arkadaş oldular ki hala öyleler, bu sebeple ben de bu yaşımda hala onların yanındayım beraber yaşıyorum. Her kararıma saygı duyuldu, her işim desteklendi, azar işittiğimi bilmem, bir kere hakaret duymamışımdır vs… Tabii ki anlaşmazlıklarımız olmuştur onda da en fazla karşılıklı ses tonu yükselmiştir birkaç saate unutulmuştur. Yalan yok ben de her zaman bunlara karşılık onlar için mükemmele yakın bir evlat olmaya çalışmışımdır. Uzun lafın kısası ben problemli ebeveyn görmediğim için bu kadar kolay kestirip atıyor olabilirim. “Bekara boşanması kolay” gibi bir durum olabilir bir şey diyemiyorum.

Ayrıca dipnot geçmek isterim: yukarıdakileri aile dinamiğimin anlaşılması için yazdım. Kimseyi üzmek veya aileden kalan yarasını kaşımak niyetinde değilim. Türkiye şartlarında büyümüş bir kız çocuğu olarak aile konusunda “şanslı” kategoride olduğumun farkındayım ve bunun için aileme minnetimi hep gösteriyorum. Benim de hayatta şanssız olduğum başka konular var. Sevgiler. 💗
 
Kızlar akşam akşam o kadar sinirlendim ve üzüldüm ki…Babam bana kuş beyinli, iki çocukla yüksek lisans mı yapılır, Instagramda hava atmak için yapıyorsun bunu dedi, niye dedi annemin kızıma bir gün bakmasını istediğim için. Kalbimi çok kırdı, ne babadan ne de eşten yana hiç şanslı olmadım, kırgınım…Telefonu kapattım, tekrar aradı açmadım telefonu. Bi süre görüşmek istemiyorum, sonra vicdan yapıyorum yaşlandı diye ama insan 40 yaşına gelmiş kızıyla böyle mi konuşur…
Babanız sizi anlamıyor ve muhtemelen anlamayacak da. İnsanın bir yaştan sonra düşüncelerini değiştirmek çok zor. Ya aranıza mesafe koyun ya da merhaba-merhabalık bir ilişkiniz olsun ve bir şey istemeyin.
 
Babanızın söyledikleri moral bozucu, kırılmakta çok haklısınız. Ancak kendi içinizde umutsuzluğa kapılmayın. Çocuklu bir kadın yüksek lisans da yapar, doktora da. Karnı burnunda veri toplayan arkadaşım da oldu, gayet de tamamladı süreci. Hem hocalarınız da iyiymiş, çok sevindim sizin adınıza 🙏🏻👏
 
Kızlar akşam akşam o kadar sinirlendim ve üzüldüm ki…Babam bana kuş beyinli, iki çocukla yüksek lisans mı yapılır, Instagramda hava atmak için yapıyorsun bunu dedi, niye dedi annemin kızıma bir gün bakmasını istediğim için. Kalbimi çok kırdı, ne babadan ne de eşten yana hiç şanslı olmadım, kırgınım…Telefonu kapattım, tekrar aradı açmadım telefonu. Bi süre görüşmek istemiyorum, sonra vicdan yapıyorum yaşlandı diye ama insan 40 yaşına gelmiş kızıyla böyle mi konuşur…
bence babana he de geç .mesafeli ol sanırım cahil bir insan.
çocugı başka birine bırak.
ev yüksek lisans yap
 
Kızlar tüm derslerim online oldu . Babam bana beyinsiz derken hocam azmime hayran olduğunu yazmış. Keşke ailemizi de seçebilsek..
Çok ama çok sevindim buna❤️ Kıymetinizi dışarıdaki insanlar bile biliyor. Boş verin babanızı, o da eril bir zihniyete sahip bir erkek sonuçta. Çoğu erkek gibi o da önünüze taş koymaya çalışacak “icat çıkarma”cılardan biri. Hocalarınızın size özel bir ders planlamasıyla tüm dersleri online yapmalarının tadını çıkarın. Eminim doktora da yapacaksınız siz.🧿🪬 Emeklerinizin karşılığını almanızı dilerim🙏🙏🙏
 
X