Önceki evimizden biraz olaylı bir şekilde taşındık. 3 arkadaş yaşıyoruz. İş nedeniyle güneydoğuda bir şehirdeyiz.
Yeni ev sahibimiz benden 5 6 yaş büyük. Evli. Çocuklu. Normal medeni bir insan artı öğretmen diye tercih ettik. Eski ev sahibimiz yaşlı cahil ve hacıydı. Kılık kıyafetimize karışıyordu, düşünün artık.
Neyse 1 kez ev sahibimize whatsapptan mesaj gonderdim. "X bey, arkadaşım kirayi size 2 kere yollamis. Kendisinin hesap nosu bu" diye internet bankaciliginin ekran görüntüsü yolladım. O da arkadaşıma kirayi geri yolladi.
Bu olaydan sonra bir kere karikatür yolladı. Meslegimle ilgili. Gülen surat yaptım. O kadar. Sizin meslek de zor yazdı. Cevap yazmadım.
Bir kere güllerin içinde bir "iyi günler, hayırlı cumalar" yazan resim yolladı. "Cumayla pek ilgim yok" yazdım. Kahkaha atan surat yollayip "iyi gunler dilemek istemiştim aslında. Hem halinizi hatirinizi sormak istemistim" yazdı. Cevap yazmadim.
Dün bir şiir göndermiş. Whatsapptaki profil resmim burdaki ünlü bir şairin evinin bahçesinde çekilmiş bir foto. "Şiir seviyorsunuz sanırım..fotografiniza bakınca bu şiiri size yollamak geldi içimden" demiş. "Evet seviyorum. Eşiniz de öğretmen mi? O da edebiyat seviyor mu?" Dedim ki anlasın. "Hayır eşim şu devlet dairesinde çalışıyor" demiş. "Ne güzel..selamlarımızı iletin" dedim.
Bugün tekrar bir aşk şiiri yollamis. Dünkü eş muhabbetinin üstüne yazmaz saniyordum. Şaşırdım..
Kızlar ne yapayim? Cevap yazmadim. Ama cevap yazmamak çanak tutmak mi demek? Sessiz kalmak umut vermek mi demek?
Erkenden evleniyorlar bu sehirde. Laf olsun diye. Birileri uygun gordü diye. Sonra sıkılıyorlar. Cinsellikten ve karilarindan sıkılıp "ben aşk yaşayacak adamdim, bu heyecanlardan mahrumum artık" moduna giriyorlar. Başka heyecanlar ve heyecanlı tutkulu cinsellik yaşamak istiyorlar. Ama ben istemiyorum tabii.
Ne yazayım?