- Konu Sahibi caresiz4848
-
- #1
21 yaşındayımm..anlatacaklarım için çok utanıyorum ama anlatmazsam veya bir şekilde içimdekileri atmazsam daha fena olacagım.buraya yazacklarımı daha önce kendimle bile konuşmamıstım..keşke kendimle birazda olsa konuşup kendime bi çeki düzen verseydim..üniversite öğrencisiyim bunuda söyleyeyim.21 yıllık hayatıma o kadar sey sıgdırdımki..o kadar acı o kadar göz yaşı..lisedeyken bekaretimi kaybettim..kendimi iyice saldım..lise bitince tekrar başka biriyle hemde tanımadıgım biriyle sadece cinsel anlamda bi ilişkiye girdim çok pişman oldum ama pesimi bırakmadı tehtitlerle ve bu kişi bi polisti..hikayeler herzmn bira abartı gelir okuyanlara ama bnm hikayem gercek ve buraya yazdıklarımda eksik var fazla yok..hayatıma bi çok erkek girdi hiç biriyle doğru düzgün bi ilişkim olmadı ya ihanete ugradım bitti yada tekmeyi bastılar..inanmazsınız 21 yaşındaki bi kız bu kadr cok seyi nasıl yaşamıs diye ama yaşadım işte..1 buçuk sene önce hayatıma birisi girdi ve herkesten farklı birisi..o hyatıma girince bn çok değiştim düzelmeye basladım ve pişmanlıklarım arttı.bizimkisi yalan üzerine kurulmus bi aşk..yaşadıklarımı bilmiyor anlatmadım..anlattıgım tek sey biriyle ilişkiye girdiğim ve cok pişman oldugum..o beni bu halimle kabullendi ama dahasını bilse yüzüme bile bakmaz..ilk başlarda hersey çok güzeldi ama git gide ilişkimiz büyüsünü kaybediyor hersey ters gidiyor tam bn düzelmeye başlamısken yeni bi hayata yelken açmısken bu seferde onunla aramızda sürekli problmler cıkıyor hiç yoktan kavgalar tartısmalar..eskiden bnm her türlü tavırımı bunalımımı cekerken şimdilerde artık kaldıramadıgını yorulduğunu tavırlarıma gelemediğini söylüyor..hayattaki herseyim problem herseyim..bzen yaşamaya bile hakkım olmadıgını düşünüyorum..buraya bunları niye yazdıgımı ne beklediğimi amacımın ne olduğunu bile bilmiyorm.tek bildiğim cok zor durumda oldugum ve pişmanlıklarımın tüm vücudumu ruhumu sarmıs olması..o kadar kötü haldeyimki her an bi önceki anda canıma kıymadığım için şükrediyorum..bana kızın hakaret edin ama ne olursunuz bundan snraki hayatım için bi yol gösterin..
21 yaşındayımm..anlatacaklarım için çok utanıyorum ama anlatmazsam veya bir şekilde içimdekileri atmazsam daha fena olacagım.buraya yazacklarımı daha önce kendimle bile konuşmamıstım..keşke kendimle birazda olsa konuşup kendime bi çeki düzen verseydim..üniversite öğrencisiyim bunuda söyleyeyim.21 yıllık hayatıma o kadar sey sıgdırdımki..o kadar acı o kadar göz yaşı..lisedeyken bekaretimi kaybettim..kendimi iyice saldım..lise bitince tekrar başka biriyle hemde tanımadıgım biriyle sadece cinsel anlamda bi ilişkiye girdim çok pişman oldum ama pesimi bırakmadı tehtitlerle ve bu kişi bi polisti..hikayeler herzmn bira abartı gelir okuyanlara ama bnm hikayem gercek ve buraya yazdıklarımda eksik var fazla yok..hayatıma bi çok erkek girdi hiç biriyle doğru düzgün bi ilişkim olmadı ya ihanete ugradım bitti yada tekmeyi bastılar..inanmazsınız 21 yaşındaki bi kız bu kadr cok seyi nasıl yaşamıs diye ama yaşadım işte..1 buçuk sene önce hayatıma birisi girdi ve herkesten farklı birisi..o hyatıma girince bn çok değiştim düzelmeye basladım ve pişmanlıklarım arttı.bizimkisi yalan üzerine kurulmus bi aşk..yaşadıklarımı bilmiyor anlatmadım..anlattıgım tek sey biriyle ilişkiye girdiğim ve cok pişman oldugum..o beni bu halimle kabullendi ama dahasını bilse yüzüme bile bakmaz..ilk başlarda hersey çok güzeldi ama git gide ilişkimiz büyüsünü kaybediyor hersey ters gidiyor tam bn düzelmeye başlamısken yeni bi hayata yelken açmısken bu seferde onunla aramızda sürekli problmler cıkıyor hiç yoktan kavgalar tartısmalar..eskiden bnm her türlü tavırımı bunalımımı cekerken şimdilerde artık kaldıramadıgını yorulduğunu tavırlarıma gelemediğini söylüyor..hayattaki herseyim problem herseyim..bzen yaşamaya bile hakkım olmadıgını düşünüyorum..buraya bunları niye yazdıgımı ne beklediğimi amacımın ne olduğunu bile bilmiyorm.tek bildiğim cok zor durumda oldugum ve pişmanlıklarımın tüm vücudumu ruhumu sarmıs olması..o kadar kötü haldeyimki her an bi önceki anda canıma kıymadığım için şükrediyorum..bana kızın hakaret edin ama ne olursunuz bundan snraki hayatım için bi yol gösterin..
21 yaşındayımm..anlatacaklarım için çok utanıyorum ama anlatmazsam veya bir şekilde içimdekileri atmazsam daha fena olacagım.buraya yazacklarımı daha önce kendimle bile konuşmamıstım..keşke kendimle birazda olsa konuşup kendime bi çeki düzen verseydim..üniversite öğrencisiyim bunuda söyleyeyim.21 yıllık hayatıma o kadar sey sıgdırdımki..o kadar acı o kadar göz yaşı..lisedeyken bekaretimi kaybettim..kendimi iyice saldım..lise bitince tekrar başka biriyle hemde tanımadıgım biriyle sadece cinsel anlamda bi ilişkiye girdim çok pişman oldum ama pesimi bırakmadı tehtitlerle ve bu kişi bi polisti..hikayeler herzmn bira abartı gelir okuyanlara ama bnm hikayem gercek ve buraya yazdıklarımda eksik var fazla yok..hayatıma bi çok erkek girdi hiç biriyle doğru düzgün bi ilişkim olmadı ya ihanete ugradım bitti yada tekmeyi bastılar..inanmazsınız 21 yaşındaki bi kız bu kadr cok seyi nasıl yaşamıs diye ama yaşadım işte..1 buçuk sene önce hayatıma birisi girdi ve herkesten farklı birisi..o hyatıma girince bn çok değiştim düzelmeye basladım ve pişmanlıklarım arttı.bizimkisi yalan üzerine kurulmus bi aşk..yaşadıklarımı bilmiyor anlatmadım..anlattıgım tek sey biriyle ilişkiye girdiğim ve cok pişman oldugum..o beni bu halimle kabullendi ama dahasını bilse yüzüme bile bakmaz..ilk başlarda hersey çok güzeldi ama git gide ilişkimiz büyüsünü kaybediyor hersey ters gidiyor tam bn düzelmeye başlamısken yeni bi hayata yelken açmısken bu seferde onunla aramızda sürekli problmler cıkıyor hiç yoktan kavgalar tartısmalar..eskiden bnm her türlü tavırımı bunalımımı cekerken şimdilerde artık kaldıramadıgını yorulduğunu tavırlarıma gelemediğini söylüyor..hayattaki herseyim problem herseyim..bzen yaşamaya bile hakkım olmadıgını düşünüyorum..buraya bunları niye yazdıgımı ne beklediğimi amacımın ne olduğunu bile bilmiyorm.tek bildiğim cok zor durumda oldugum ve pişmanlıklarımın tüm vücudumu ruhumu sarmıs olması..o kadar kötü haldeyimki her an bi önceki anda canıma kıymadığım için şükrediyorum..bana kızın hakaret edin ama ne olursunuz bundan snraki hayatım için bi yol gösterin..
21 yaşındayımm..anlatacaklarım için çok utanıyorum ama anlatmazsam veya bir şekilde içimdekileri atmazsam daha fena olacagım.buraya yazacklarımı daha önce kendimle bile konuşmamıstım..keşke kendimle birazda olsa konuşup kendime bi çeki düzen verseydim..üniversite öğrencisiyim bunuda söyleyeyim.21 yıllık hayatıma o kadar sey sıgdırdımki..o kadar acı o kadar göz yaşı..lisedeyken bekaretimi kaybettim..kendimi iyice saldım..lise bitince tekrar başka biriyle hemde tanımadıgım biriyle sadece cinsel anlamda bi ilişkiye girdim çok pişman oldum ama pesimi bırakmadı tehtitlerle ve bu kişi bi polisti..hikayeler herzmn bira abartı gelir okuyanlara ama bnm hikayem gercek ve buraya yazdıklarımda eksik var fazla yok..hayatıma bi çok erkek girdi hiç biriyle doğru düzgün bi ilişkim olmadı ya ihanete ugradım bitti yada tekmeyi bastılar..inanmazsınız 21 yaşındaki bi kız bu kadr cok seyi nasıl yaşamıs diye ama yaşadım işte..1 buçuk sene önce hayatıma birisi girdi ve herkesten farklı birisi..o hyatıma girince bn çok değiştim düzelmeye basladım ve pişmanlıklarım arttı.bizimkisi yalan üzerine kurulmus bi aşk..yaşadıklarımı bilmiyor anlatmadım..anlattıgım tek sey biriyle ilişkiye girdiğim ve cok pişman oldugum..o beni bu halimle kabullendi ama dahasını bilse yüzüme bile bakmaz..ilk başlarda hersey çok güzeldi ama git gide ilişkimiz büyüsünü kaybediyor hersey ters gidiyor tam bn düzelmeye başlamısken yeni bi hayata yelken açmısken bu seferde onunla aramızda sürekli problmler cıkıyor hiç yoktan kavgalar tartısmalar..eskiden bnm her türlü tavırımı bunalımımı cekerken şimdilerde artık kaldıramadıgını yorulduğunu tavırlarıma gelemediğini söylüyor..hayattaki herseyim problem herseyim..bzen yaşamaya bile hakkım olmadıgını düşünüyorum..buraya bunları niye yazdıgımı ne beklediğimi amacımın ne olduğunu bile bilmiyorm.tek bildiğim cok zor durumda oldugum ve pişmanlıklarımın tüm vücudumu ruhumu sarmıs olması..o kadar kötü haldeyimki her an bi önceki anda canıma kıymadığım için şükrediyorum..bana kızın hakaret edin ama ne olursunuz bundan snraki hayatım için bi yol gösterin..
Herkesin bir hikayesi vardır ve hayat maalesef her zaman toz pembe değil.
Madem ki son ilişkinde kendini toparlamaya başladın, o zaman ondan ayrılsan bile hayatına devam edecek gücün var. Hayatımıza giren her insan bize ya birşey öğretir, ya mutlu eder ya acı verir ya da başka bir nedenle var olmuştur. Şimdiki adam da senin için kurtarıcı olmuş, kendini toparlaman için bir vesile olmuş. Demek ki artık görevini tamamlamış ve gitmesi gerekiyor, sen de bunu kabul etmeye çalış. Hala hayattasın ve çok güçlü bir kızsın bunca acıya göğüs germişsin bunu da atlatabilirsin, yeter ki iste!Daha yaşın genç, karşına kimler çıkacak; ileride inşallah seni sen olduğun için seven, her halinle kabul edebilecek, olgun kişilikte bir adam da çıkacaktır. Mutluluk zor değil yeter ki sen olumlu düşün.
Yazmak istersen de yaz, içini dök burada sana herkes elinden geldiğince destek olmaya çalışır. Hayat boyu başarı, sevgi ve güzellikler seninle olsun.
canım geçmişine artık bir sünger çek kendin için.hayatına kimseyi sokma bir müddet hatta okulunu bitirene kadar.çünü anladığım kadarıyla çok duygusalsın ve çok yıpranmışsın. okulunu bitir güzel bir işe girmeye çalış hayatını düzene sok. önündeki hedefin okulun ve işin olsun. bir gün birisi çıkarsa karşına sevgili olarak onunla ilişkini seviyeli tutmaya çalış. geçmiş geçmişte kalmış artık. geçmişi sürekli düşünürsen bişey yapamazsın.zaten pişman olmuşsun. tertemiz sayfa aç ilkönce okulun ve işin
Bence seni ona bağlayan şey sevgiden çok sığınacağın bir liman olması... Eğer ki o seni gerçekten seviyorsa bir şekilde birbirinizi tolere edebilirsiniz. Ama madem ki artık "seni çekemiyor" o zaman demek ki yollarınızı ayırmanız gerekiyor. Duygusal bir insansın belli ki ama hayat maalesef salt duygulardan ibaret değil bir de hayatın gerçekleri var. Ben her ne olursa olsun bir kadının dimdik ayakları üzerinde durması gerektiğini düşünüyorum. Sen önce kendine ve okuluna odaklan. Bir erkeğe bel bağlama sonra o çok sevdiğin kişi seni hayal kırıklığına uğraştırsa, yıkımın daha da büyük olur.onu okadar cok seviyorumki onsuz bi hayatı düşünemiyorum bile..oda cok seviyor eminim ama kafası karısıyor ben o kadar zor bi insanımki onuda anlıyorum..ne bna git diyebiliyor nede artık bni cekebiliyor..herseyden ötesi en ufak bi düşmede eskiler aklıma geliyor..kendimde o gücü bulamıyorum
onu okadar cok seviyorumki onsuz bi hayatı düşünemiyorum bile..oda cok seviyor eminim ama kafası karısıyor ben o kadar zor bi insanımki onuda anlıyorum..ne bna git diyebiliyor nede artık bni cekebiliyor..herseyden ötesi en ufak bi düşmede eskiler aklıma geliyor..kendimde o gücü bulamıyorum
Eskiyi kapat artik, neyse ne. Herkes, hepimiz yapiyoruz hatalar. Sevdigine saril ve devam et yoluna. Ben zor bi insanim falan triplerini birak, mutlu olmaya bak
Geçmişe takılma, geçmiş adı üstünde yaşandı ve bitti! Bugünü yaşa, yarına umutla bak, geçmiş de arkada kalsınkafamda bu soru işaretleri varken ve sürekli gecmişi düşünürken hiç bir şeye kendimi veremiyorum.ben o kadar güçlü bi insan degilim
ben eskiyi bıraksam bile hergün karsıma eskiden yasadıgım bi olay veya kişi cıkıyor..o kadar cok gereksiz insana yer vermişimki hayatımda
21 yaşındayımm..anlatacaklarım için çok utanıyorum ama anlatmazsam veya bir şekilde içimdekileri atmazsam daha fena olacagım.buraya yazacklarımı daha önce kendimle bile konuşmamıstım..keşke kendimle birazda olsa konuşup kendime bi çeki düzen verseydim..üniversite öğrencisiyim bunuda söyleyeyim.21 yıllık hayatıma o kadar sey sıgdırdımki..o kadar acı o kadar göz yaşı..lisedeyken bekaretimi kaybettim..kendimi iyice saldım..lise bitince tekrar başka biriyle hemde tanımadıgım biriyle sadece cinsel anlamda bi ilişkiye girdim çok pişman oldum ama pesimi bırakmadı tehtitlerle ve bu kişi bi polisti..hikayeler herzmn bira abartı gelir okuyanlara ama bnm hikayem gercek ve buraya yazdıklarımda eksik var fazla yok..hayatıma bi çok erkek girdi hiç biriyle doğru düzgün bi ilişkim olmadı ya ihanete ugradım bitti yada tekmeyi bastılar..inanmazsınız 21 yaşındaki bi kız bu kadr cok seyi nasıl yaşamıs diye ama yaşadım işte..1 buçuk sene önce hayatıma birisi girdi ve herkesten farklı birisi..o hyatıma girince bn çok değiştim düzelmeye basladım ve pişmanlıklarım arttı.bizimkisi yalan üzerine kurulmus bi aşk..yaşadıklarımı bilmiyor anlatmadım..anlattıgım tek sey biriyle ilişkiye girdiğim ve cok pişman oldugum..o beni bu halimle kabullendi ama dahasını bilse yüzüme bile bakmaz..ilk başlarda hersey çok güzeldi ama git gide ilişkimiz büyüsünü kaybediyor hersey ters gidiyor tam bn düzelmeye başlamısken yeni bi hayata yelken açmısken bu seferde onunla aramızda sürekli problmler cıkıyor hiç yoktan kavgalar tartısmalar..eskiden bnm her türlü tavırımı bunalımımı cekerken şimdilerde artık kaldıramadıgını yorulduğunu tavırlarıma gelemediğini söylüyor..hayattaki herseyim problem herseyim..bzen yaşamaya bile hakkım olmadıgını düşünüyorum..buraya bunları niye yazdıgımı ne beklediğimi amacımın ne olduğunu bile bilmiyorm.tek bildiğim cok zor durumda oldugum ve pişmanlıklarımın tüm vücudumu ruhumu sarmıs olması..o kadar kötü haldeyimki her an bi önceki anda canıma kıymadığım için şükrediyorum..bana kızın hakaret edin ama ne olursunuz bundan snraki hayatım için bi yol gösterin..
BU KADAR ÇOK MU HAYATINA GİREN ÇIKAN
sevgilin var ne kadar güzel bence psikologa gidip kafanı rahatlatmalısın
sonra herşey düzene girer
yaşadıysan yaşadın sil eskileri aklından geçti gitti.
ailen nerede birlikte mi yaşıyorsunuz ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?