bana yol gösterin. artık olmuyor.

Umutlu_OL_ .!.:

"Sizce çok mu erken 20-21 yaş?" diye sormuşsunuz, evet...

Sırf birlikte oluyorsunuz diye "iki evli insanın ayrı" yaşaması kadar basit değil durumunuz... Evlilik sadece birlikte olmak değil ki... Sadece imza atsanız her şey daha da güzel devam eder diye düşünüyorsunuz... Tek sorumluluk cinsellik değil ki evlilikte, "bunu yaşadıktan sonra aynı evde oturmak kaldı bir tek geriye" diye düşünmeyin... Tek sorun bu olsa, her türlü imkanı olduğu, ailesi sorun çıkarmadığı gayet rahat bir ilişki yaşadığı halde yıllarca devam ettikleri beraberliklerini evliliğe varmadan neden sonlandırsın insanlar?

"Tamam" dedikten sonra anlayışlı olup en fazla iki hafta sonra "yine bir şey olunca" en ufak şeye "sinir yapar" olduğunuzu ifade etmişsiniz... Aynı eve geçince bu durum bitmeyecek... Başka bir sorun çıkacak, anlayış göstereceksiniz, sonra tekrar patlama noktası olacak, vs. Beraber yaşayabilseniz her şeyin güllük gülistanlık olacağına öyle inanmışsınız ki... Sizin şu an ilişkinin merkezinde gördüğünüz "mesafe" sorununun yerini evlilikte öyle meseleler alıyor ki birçokları ailelerin tanıştığı nişanlı, sözlüsüyle sizden daha nadir görüşürken sizin bu durumu dert ediyor olmanız ileride -size bile- şaka gibi gelecek... Bu karamsarlık değil, hayatın gerçeği... "O zaman hiç mi evlenmeyelim, sevmeyelim!" elbette değil... Fakat doğru zamana karar verirken ailemiz, eğitimimiz ve başkalarının bu evrelerde ne sıklıkta görüştüklerini, onların ne badireler atlattıklarını dikkate alalım...

Demek istediğim babanızın bu anlamda baskıcı olmasını "tek sorun" olarak görmeyin... "Ne o benden başkasını ne ben bir başkasını düşünebiliriz" diyecek kadar gözü kapalı olmanız (bunu kimse iddia edemez, insan kendisi için bile bu kadar kesin konuşmamalı, öyle bir durum yaşarsınız ki "Sevdiğim adam bu muymuş!" dersiniz...) evlilik için yeterince olgun olmadığınızı düşündürecektir ona... Yaşınızı, sevdiğiniz insanı hayatınızın merkezi yapmanızı hesaba katarsak pek de haksız sayılmaz... Büyükleriniz bir konuda zamana ihtiyacınız olduğunu düşünüyorlarsa genelde haklıdırlar, zaman kavramına sizden daha uzun süredir şahit olmaları ve tecrübeleri onları haklı çıkartacaktır...

Genişletmek için tıkla...

saciuzunaklikisa .!.:

Beraberlik yaşamışsınız ve seviyorsunuz birbirinizi anladığım kadarıyla. Evlen bence bu yaşlarda seviyorsan kaçırma derim yoksa cidden sorun yumağı haline geliyorsun.

Genişletmek için tıkla...

giz09 .!.:

Ben sana bir yaş vermiycem
25-26 yaşında evlen demek anlamsız geliyor bana
bende nişanlıyım 3 yıldır farklı şehirlerdeyiz
7 aydır nişanlıyım en son 1 ay önce gördüm yeri geliyor 2 ayda bir görüyorum
zor bi durum ,ama çok ta problem değil açıkcası
iyi düşünmelisin hazır hissetmelisin
hayırlısı ne ise o olsun senin adına..

Genişletmek için tıkla...

fazladertli .!.:

29 yaşıma kadar bekleyeyim mi yani :/

Genişletmek için tıkla...

wenars .!.:

sevgilimi ayda 1 bile görsem dayanabiliyorum.
çünkü hayatım ondan ibaret değil. okul var arkadaslarım var en başta kendim varım.
nişan, söz bişeyler olsun çok isterdim ama o da olmadı.
sen sevgilini öyle bir hayatının merkezine koymuşsun ki.
o sinirlenmesin, tartısma çıkmasın diye evlenmeyi bile düşünüyorsun.
düşününce evlilikten çok gözüm korkuyor benim. bana ait ve ben temizlemezsem asla temizlenmeyecek olan bir ev. ben yemek yapmazsam aç kalacak olan iki kişi...çocuğum olmaz bin dert olur... çocuk sahibi olurum binlerce dert olur...
olaya her gece sevgilinin koynunda uyumak, elinde güllerle gelen bir eş, sıcacık yuvamda sıcacık yemeğim olarak bakarsak hata ederiz.

bir de her 21 yasında olan insan aynı değil. yaşanmışlıklar, ailenin durumu, kişinin erken olgunlaşmak zorunda kalması vs. insanı çok etkiliyor.
sen kendinde bu gücü buluyorsan nişan yapın, 4.sınıfta da evlenirsiniz.
ama olaya tamamen gerçekçi baktığından emin ol önce.

Genişletmek için tıkla...

gul77 .!.:

ben şunu soylemek ıstıyorum arkadasım,sormuşsun ya 20,21erken mı diye ben dıyorum eger kendını hazır hıssedıyorsan hatta ıkı taraflı hıssedıyorsanız beklemenın bır anlamı yok aslında....ben 21yaşında evlendım ve su an 25im ve çok guzel bır evlılıgım var çok şukur...hatta umdugumdan daha cok..bız senelerce esımle gorusmedıgımız oluyordu nışanlılık donemınde.cunku ben yurt dsında kalıyordum ve sadece bazen yaz tatıllerınde gelıyoduk ve ınanırmısın o zamanlar daha cok kavga edıyoduk belkıde senın soyledıgın gıbı ayrı kalmanın da buyuk etkısı vardı kavgalarımızda...ve bız evlenmeye karar verdıgımızde esım daha yenı okulu bıtırmıstı ve henuz ısı yoktu ama bunlara aılelerın ve bırbırımızın destegıyle üstesınden geldık...babanı ıkna etmek bu durumda zor olabılır.tabı her sey bıtmısken evlenmek daha guzeldır,her ıkı taraf ıcın de ama goruyorum kı su durum sana ıyı gelmekten zıyade acı verıyo ne yazık kı...dıger arkadasların soyledıgı gıbı evlılık çok kolay degıl ve sorumluluk ısteyen bır sey ama bunları bılıyosundur...benım fıkrım boyle

Genişletmek için tıkla...

vampgirl .!.:

7.5 sene önce açmışım bu konuyu. Şu an her şey o kadar beklendik ve farklı ki... Evlendik bu posttan 1 sene sonra. Burada beni uyaran, yol göstermeye çalışan üyelerin tahmin ettiği bir çok şey oldu... Pembesi gitti tozu kaldı...Çok şey atlattım ama daha güçlüyüm. Kabullendim. Pişman değilim, üzgünüm. Birazcık. Hala seviyorum akıllanmam. Keşke ona bu kadar bağımlı olmayıp eğitimime ve işime odaklansaydım. Hala işsizim. Geçen sene bebek de düşürdüm. Hala oyun bağımlısı eşim. Çok iyi aramız fakat yıprandım. Aslında bunu yazdığımda çoktan yıpranmış bazı şeyler can çekişiyormuş da çözümü evlilikte mi buldum diye düşünüyorum bazen sonra çok şımarma hayat bu herkesin kendine ait sana sonsuza dek kusursuzca tapmasını mı bekliyordun diyorum ve tam bunu dediğimde de bir ömrü onun yoluna heba mı ettim yoksa diye düşünmeden edemiyorum. Oysa her şeyim o fakat hayat romantik değilmiş.... Bunu fark etmenin bana bir faydası olmaz çünkü artık 30uma yaklaştım. Gençliğime elveda.... Tıkalı yolum için onu suçlamayı ne zaman bırakırsam işte o zaman bu buruk çocukluğum kendini olgunluğa bırakacak ama her yol heba olmuş bir ömre çıkıyor. Seni seviyorum eşim...

Genişletmek için tıkla...

kitap dostu .!.:

Bence iyiki evlenmişsiniz yoksa içiniz de kalacakmış gibi yani okurken öyle düşündüm baktım son sayfada yazmışsınız
Çok mutlu bir evlilik yok zaten mutlaka engeller var
Umarım hayatınız boyunca mutlu olursunuz

Genişletmek için tıkla...