- 13 Mart 2015
- 2.965
- 4.480
- 40
Hani çocukken bize bomboş bir beyaz kağıt verirlerdiya, bir tarafta da renk renk boya kalemleri olurdu. Ben o zaman kağıdın neresinden başlasam ne yapsam bilemezdim ve saçmasapan çizgilerle, yanlışlarla mahvederdim kağıdı. Sonra yenisini isterdim ve yine aynı şeyi yapardım... Şimdi yaşım 30 oldu hayatın hata yaptığımda baştan başlayamayacağım yıllarındayım ve ben bana verilen beyaz kağıdı mahvettim. Şimdi o kağıdı yeniden alsam biliyorum yine mahvedicem zaten artık kimse bana yeni kağıtta vermez. ben kağıt israfıyım...
Bir çocuk doğurdum ve büyüyor. doğanın kanunu bu olduğu için hücreleri bölündüğü için büyüyor ben annesiyim diye değil. bir adamla evlendim, yanlışlıkla boya kutusuna çarpıp kağıdıma devirmişim gibi çıkaramadığım anlamsız izler bıraktı. kendide kayıp ben de...
Bir iş kurdum ama dengesini kuramadım. olmuyor yürütemiyorum hem anne hem eş hem bilim insanı hem iş kadını olamıyorum. aslında ben en başından bilim yapmak istememiştim zaten, ben sanatçı olacaktım. ama şanssızdım ailemdeki herkes mühendis yada bilim insanıydı onlara göre matematik becerisi olmayan çocuklar sanata yönlendirilirdi. en aristokrat ama en anlayışsız hatta cahil adamın sperminden hayat buldum. bu benim suçum değildi ama kalan her şey benim suçumdu. bütün tercihlerim...
sevgi dedğim şey benim esaretim... "ama ben çok aşığım!" peki ben mutluluk oyunumda oynarken kaç kişi benim kendi yazdığım masalım bittiğinde beni tutmak sarsıp hayata geri döndürmek için bekliyordu biliyor musunuz?? ne sağlam dostlarımı kaybettim bu yüzden....
Ben iyi biriyim iyi bir eşim ama belki de var olmayan yada tanıma fırsatını kaçırdığım başka bir adam için. O çok iyi bir adam çok iyi bir eş ama dünyanın bilmem neresinki bir kadın için. peki biz birlikte iyi miyiz? ne kadar uğraşsak çabalasakta ı ıh...
peki oğlum iyi mi? her çocuk mutludur. tabiki iyi. peki ilerde iyi olacak mı? ahh ahhhh umarım....
evet benim derdim bu. ben kağıdımı kirlettim ve yenisini alamıyorum. aranızda yaşananları yaşanmamış kılabilecek biri var mı? peki ya zamanı geri çevirecek olan?
Bir çocuk doğurdum ve büyüyor. doğanın kanunu bu olduğu için hücreleri bölündüğü için büyüyor ben annesiyim diye değil. bir adamla evlendim, yanlışlıkla boya kutusuna çarpıp kağıdıma devirmişim gibi çıkaramadığım anlamsız izler bıraktı. kendide kayıp ben de...
Bir iş kurdum ama dengesini kuramadım. olmuyor yürütemiyorum hem anne hem eş hem bilim insanı hem iş kadını olamıyorum. aslında ben en başından bilim yapmak istememiştim zaten, ben sanatçı olacaktım. ama şanssızdım ailemdeki herkes mühendis yada bilim insanıydı onlara göre matematik becerisi olmayan çocuklar sanata yönlendirilirdi. en aristokrat ama en anlayışsız hatta cahil adamın sperminden hayat buldum. bu benim suçum değildi ama kalan her şey benim suçumdu. bütün tercihlerim...
sevgi dedğim şey benim esaretim... "ama ben çok aşığım!" peki ben mutluluk oyunumda oynarken kaç kişi benim kendi yazdığım masalım bittiğinde beni tutmak sarsıp hayata geri döndürmek için bekliyordu biliyor musunuz?? ne sağlam dostlarımı kaybettim bu yüzden....
Ben iyi biriyim iyi bir eşim ama belki de var olmayan yada tanıma fırsatını kaçırdığım başka bir adam için. O çok iyi bir adam çok iyi bir eş ama dünyanın bilmem neresinki bir kadın için. peki biz birlikte iyi miyiz? ne kadar uğraşsak çabalasakta ı ıh...
peki oğlum iyi mi? her çocuk mutludur. tabiki iyi. peki ilerde iyi olacak mı? ahh ahhhh umarım....
evet benim derdim bu. ben kağıdımı kirlettim ve yenisini alamıyorum. aranızda yaşananları yaşanmamış kılabilecek biri var mı? peki ya zamanı geri çevirecek olan?
Son düzenleme: