Merhaba sevgili hanımlar.
Benim konularımı hatırlayanlarınız olacaktır mutlaka. Şu an yine bi'öfke patlamasıyla kendimi buraya attım.
Ne yapmalıyım, nasıl yapmalıyım diye soramıyorum artık, şayet üretecek pek bir çözümün kalmadı.
Bundan 6-7 ay önce pek çok konu açtım, eşime boşanma davası açtım bir çocuğum olduğu için ilk ve son şans vererek, şartlarımı bildirip eşimle barıştım.
Meseleye gelecek olursak, son zamanlarda yine eşimin ailesi yüzünden sık sık tartışır olduk. Bizden uzağa taşındılar 15 gün önce, rahat edeceğim derken, her gün gitme görüşme istekleri başladı.
Kv imaları ise beni ayrıca çıldırtıyor. Eşim evinizde hayırlı oturun diyor, kv "vaaay demek siz biz olduk, kardeşin hayırla oturalım diyor, sen oturun diyorsun, bizi kendinden ayrı görüyorsun" diyor.
Eşim, "şurayı şöyle yapın, misafir geldikçe düzeltirsiniz" diyor, kv "vaaay ne demek misafir, siz her gün geleceksiniz canım" diyor.
Eşim o an ortalarda cevaplar veriyor geçiştiriyor ama annesi çağırdığında da bana "çocuğu görmek istiyorlar, çok ısrar ediyorlar" diyor, gitmesem başka bir şeyi bahane edip küsüyor.
Bugün yine arayıp çağırdı, ben de artık beni her gün çağırmayın, haftada bir gideriz yeter, biz boşanmadan siz rahatlamayacaksınız dedim ve bir sinir harbi yaşandı.
Gerçekten bu kadın bizi ayırmadan rahat etmeyecek.
Tabi benim anasının ağzına bakan kocam da.
