- 10 Mayıs 2024
- 70
- 46
- 3
- 38
- Konu Sahibi anneolmakkk
-
- #101
Ya valla çok komiksiniz kendi başarısızlığınızı anne babanıza yüklemeyin.Ama az once sartlar kısıtlamalı diyen bi yorumu begendiniz, kısıtlı şartlarınızı bahane ediyorsunuz simdi de kendiniz için.
15 yaşında bir çocuk hırslı azimli olmak zorunda degilki. Anne olmayan yazmasin diyip duruyorsunuz ama ben de bir evladım tam olarak da sizin evladiniz gibiydim onun yaşlarında. Başkalarının başarılı buldugu, kapasitesinin hepsini kullanamadığı söylenen, hırsı yok azmi yok denen bi evlattım. Ailemi hic tatmin edemedim. Çok gamsizsin diye diye buyutuldum. Bugün 30 yaşında muhendisim evliyim, hamileyim. Universite cagimda anksiyete tedavisi gormeye basladim, kendimden tatmin olamiyordum yetersiz hissediyordum hep kendimi. O gamsiz kiz gamdan bir suru hastalik atlatti. 2 yıl once dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozuklugum oldugunu ogrendim. Perisan oldum, benim sucum değilmiş çünkü. Ben gamsiz degilmisim, maymun istahli degilmisim. İlgimi cabuk kaybetmemin sebebi simariklik degilmis.
Kızınızı takip ederken defter, kitap ve karnelerine bakmayin sadece. Mutlu bi evladiniz iyi bi evladiniz olsun.
Bi de 14 yasinda bi çocuk pdr istedigine karar verip buna yonelik nasıl çalışabilir ki acele etmeyin cocugunuzu da terapiye götürün kendiniz de gidin asıl sorun neredeymis farkedin
Arkadaşım siz okuduğunuzu anlamıyorsunuz galiba
Bunlar çocuğun konuştuğu istediği hedefler bana kalırsa sınıf öğretmeni olsun isterim .
Bu yaşta hedefinin olmasi gayet normal
Ne beklemişim mesela çocuktan?
Doktor avukat mühendis???
Yalnuz bu çocuk mühendis oldu ve aynı istikamette ilerliyor .simdi söyle bir sey var ama. bu cocuk büyük ihtimalle aileye yaranmak için böyle çabalıyor. ben de öyleydim sırf babam beni övsün diye cok ders calisirdim. ama o cocugu harekete geciren motivasyon bir sekilde ortadan kalkınca cocuk komple salıyor. bende öyle olmustu. ne zaman ergenliğe girdim ve kendi fikirlerim olmaya basladı saldım valla. daha cok sosyal aktivitelere yöneldim hep ve işin kötüsü ailemden de gizledimyani cocuğa bu bir yarış gibi hissettirirseniz o çocuğun hayatı mahvolur bence. cocuk bunu bi yasam tarzı haline getirmedi lazım. o da baskıyla değil, birlikte sürecte yol alarak olur. mesela benim bir orta okul öğrencim bana ‘annem de babam da lise mezunu. babam çok iyi maasla makine operatörlüğü yapıyor. o yüzden okumak istemiyorum’dedi. ailesi yıllarca üzerine baskı yaptı, destek oldu sırf en azından üniversite mezunu olsun diye. ama cocuk ailesinin hatırı için dönem dönem çabalasa da en fazla 1-2 hafta sürdü hepsi. çocuk da kesinlikle zeki bir cocuktu. ama calisma, oturup derslerle ilgilenme alışkanlığı ve ilgisi yoktu. zar zor bir liseye girdi onu da yarıda bıraktı. yani daha bebekken bilinçli olmak lazım bu konuda. bu zamana kadar gördüğüm en iyi örnek kuzenim olduğu için de onu söyledim. ama cok var. bir öğrencimin annesi daha yeni doğanken bile bebeğine kitap okuyormus her gece uyurken. ve sürekli cocuğuyla etkinlikler yapar, her hafta sonu birlikte ailecek dışarı çıkarlardı. cocuk yenin ederim gördüğüm en mükemmel cocuklardan biriydi. sınıfın en iyi 3 öğrencisinden biriydi. ama asla kompleksi de yoktu. ne ailenin ne de cocugun. bazen denemelerde 2-3. olurdu. bir kere bile cocugun üzüldüğünü veya annesinin sorguladığını görmedim. hep saygılı ve gözde bir öğrenci oldu okulda da. yani bir eğitimci olarak cocugun kapasitesinin %50sini aile oluşturur. %25 aldığı eğitim. %25 de cevre.
İşte siz kıyas yapıyorsunuz ama çocuğunuz da kıyas yapabilir baska ailelerle demek istiyorum. Siz harika değilsiniz ki çocuktan harikalik bekliyorsunuz.Yahu ne alaka asgari ücretle çalışan adamın kizi okul 1.si
Fakir diye başarısız mi
Bakin insanlara önyargılı olmayin diyorsunuz kendiniz onyargilisiniz ben başarısız degilim bu yorumunuzdan anladigim kadariyla kiziniz da degil. Sadece kendimden tatmin olamadim hayatim boyunca yetersiz hissettim. Sizin bahcesine giremeyeceginiz okullarda okudum belki ama hic bi zaman kendime basardim diyemedim. Fazla tevazunun sonu vasat insandan nasihat dinlemektir. Kızınızı mahvedeceksiniz. Yardim etmeye calistim ama anlamadınız. Allah yardımcınız olsunYa valla çok komiksiniz kendi başarısızlığınızı anne babanıza yüklemeyin.
Kizim basarisiz değil sadece çalışma motivasyonu eksik biraz rahat bir cocuk
Bunu ben değil rehber öğretmeni de söylüyor.
Burda herseyi yazıya dökemiyiruz
Yanlış yazıp kendimizi yanlış ifade edebiliyoruz .
Vallahi kusura bakmayın da ülkede egitim hayati tamamen çöp daha da kötü olmaya gidiyor bu kadar tarihi olan binlerce yıllık gecmisi olan bir millet icin egitimin tamamen çöp olmasi da ayri birsey balikla maymunu yaristirmak da ayri kpss ye giriyorsunuz mulakatta torpili olan ataniyor vs bu ülkede tıp okumak icin tüm derslerinin iyi olmasi lazim o da her insanda mümkün değil kendimden de biliyorum orta okulda lisede öğrenirsiniz lisede orta okulda ogrenmissinizdir diye bir cok egitim verilmedi dahasi ulke olarak egitim konusu tamamen sinifta kaldi geri kalanlarda ezbere bir yerlere gelebilirse geliyor bir kismida zaten özel okullardan sonra torpil meselesi başarı dan kastiniz okul vs ise geçmiş olsun şanslı olan bir kisim sadece verdiği emegin karşılığını aliyor o da diyoruz ya şansa
Yalnuz bu çocuk mühendis oldu ve aynı istikamette ilerliyor .
Maşallah çok başarılı
Abla ben de muhendisim ama bana basarisiz dedin az once djjdhdhd kompleksli olmak boyle bisey isteYalnuz bu çocuk mühendis oldu ve aynı istikamette ilerliyor .
Maşallah çok başarılı
Daha az destek gören, olanakları daha az olan çocukların daha azimli ve çalışkan olmaları normal. Çünkü onlar çalışmak zorundalar. Başarısız olmaları durumunda mahkum olacakları hayatı düşünmek onları motive ediyor. şöyle düşünüyorum da hayatımda çooook çalıştığım, her hafta fazla mesai yaptığım bir dönem vardı. O dönem evlilik hazırlığındaydım ve daha çok paraya ihtiyacım vardı. Şu an düşününce o kadar işin sorumluluğunu o yaşta kaldırmış olmama şaşırıyorum. Ancak insan mecbur olunca yapıyor işte. İnsanda en azından eser miktarda gelecek kaygısı olmazsa başarı ve çalışmak konusunda da gamsız oluyor. Aileden iyi olanaklara sahip çocukların çalışma ve başarılı olma motivasyonları bu yüzden düşük oluyor. Özellikle mizacı gereği hırslı biriyse anca öyle. Sizin hayat şartlarınızı bilmiyorum tabi farazi konuştum.Of hocam yapmayın Allah aşkına dediğiniz şekilde tanıdığım bir aile var 3 oğluna çok başarılı adamın yaptığı tek şey bugun bu kadar test çözülecek akşam gelip bakicam.
Bu dediğim aile ne oturup kitap okur nede farklı bir aktivide
Ben daha birkere bile bir sanat dalına bir kursa yonlendirdiklerini görmedim
Varsa yoksa tüm derslerin 100 olacak
Başarılı olmak zorundasın
Çocuklarda çok azimli
Benim nazarımda bu anne ve babanın değil cocugun başarısı ve azmi
Vardır vardır.Başarısız çocuk yoktur, ne konuda başarılı olacağı keşfedilmemiş çocuk vardır.
Aslında böyle değil bu durum. İnanılmaz ilgili ailelerden gerçekten de ne yaparsalar yapsınlar asla başarılı olmayan çocuklar çıkıyor öğretmen olarak bizzat şahidim. Ve aynı şekilde ailesi hiç umursamadığı halde tamamen kendi isteğiyle çok başarılı olanlar da var konu sahibinin dediği gibi. Aile çok önemli bir etken ama günün sonunda yine iş çocukta bitiyorHer başarılı çocuğun arkasında ona koşulsuz destek olan anne babalar vardır, öncelik çocuğun aile ortamında ne kadar huzurlu , mutlu ve özverili olduğudur, başarı asla tesadüf değildir, çocuğunuzda hiperaktivite bozukluğu vb. rahatsızlıklar yoksa bu dediğim mevzularla yakından alakalıdır başarı konusu ...
Bizim neslimizin universite okumaktan başka çaresi, seçeneği yoktu. Bizim neslimizdeki çocuklara büyüyunce ne olacaksın dediğinde Max 5-6 meslek ismi geciyorduml. Polis, öğretmen, avukat ,futbolcu vs. Şuan yeni neslin tek çaresi üniversite değil. En saçma örneği gratiste bir kadınla kavga eden kızın, şuan 1 milyona bir filme oyuncu olarak seçilmesi. Tiktokta herkesin oyuncu gibi klipler çekmesi, şarkı söylemesi ... " Cakmaginiz var miiiii" diye gvsekce konuşan bir kız son model arabada orda burda konserler ( ! ) veriyor. Örnekleri bu olan çocukların ilgilerini toplamalari da zaman aliyor.Ablacım hiç bir şey düşünmüyor bi ilgisi yok .
Çok güzel resim çizer uğraşamam diyor
Çok güzel hikaye yazar zor geliyor yazamam diyor .
Aşçı olacam diyor sonra ben kapalı ve sıcak alanlarda kalamam diyor
Pdr istiyorum diyor ama asla istikametle ilerlemiyor .
Özel hoca tutalım diyorum bir hafta devam edip ikinci hafta bıraksak olur mu diyor.
Sizin anlamadığınız şu çocuk başarısız. Degil cocuk uğrasmiyor
Pratik yapmıyor
Ders tekrarı yapmıyor.
Bugün ders programı yapar kusursuz bir şekilde bu programa sadece bir gün uyar .
Ben galiba başlığı yanlış yazdım
Sorun bizde değil sorun cocugumun çabasında.
Lütfen sizde insanları tanımadan yargılamayın
Ben bu yaşta bile ikinci universitemi okuyorum .
Teşekkür ederim bunlarida konuştukİşte siz kıyas yapıyorsunuz ama çocuğunuz da kıyas yapabilir baska ailelerle demek istiyorum. Siz harika değilsiniz ki çocuktan harikalik bekliyorsunuz.
Size ne başkalarının çocuğunun başarısından. Bunun sonu yok ki, siz onlara öykünün, sizin cocuk başkasının ailesine öykünsün... bunlar kimseye yarar sağlamayan düşünceler.
Onun payına siz, sizin payıniza o düşmüş işte yaradan tarafindan:) Belli ki memnunsunuz genel olarak kızınızdan. O zaman kıyas yapmayı bırakın. Belki aileniz de içten içe (hatta dıştan disa) sizi kıyaslardi o yüzden size normal geliyor ama kıyas cok kirici bir şey. Benim ailemde neyse ki çok yoktu ama Türk toplumunda yaygın bir şey. Cocukken de kim beni kıyaslayacak olsa kalbim kırılırdi ve o kişiyi daha acımasız kiyaslardim, bir daha en azından bana yapamazlardı :) kendimce böyle bir savunma mekanizması kurdum.
Kendinizi telkin edin ve bu sağlıksız düşünceden uzaklaşın.
Herkesin hayat yolculuğu kendisine özel. Bizim bir akraba cocugu lisede sınıfta kaldı, ilk senesinde uni kazanamadı, ikinci senesinde kazanamadı (daha doğrusu ailesi uzağa göndermedi İstanbul'da da okul kazanmak kolay degil)
Ben hatırlıyorum hep "aman aman çalışın. bakın onun gibi olmayin" cümleleri kurulurdu, sülalenin kötü örneğiydi. Üçüncü senesinde artık vakıf okuluna yazdırdı ailesi, cocuk mezun oldu güzel bir işe girdi, derken kendi atölyesini kurdu, şimdi rezidansta yaşıyor, evli çocuklu. Zamanında kendi çocuğunu onla kıyaslayip mutlu olanların cocugu memur oldu zor geçiniyor.
aynı şekilde bir başka akrabam liseyi o zamanlar kredili sistemle 2,5 yılda bitirmisti, daha 17 olmamışken öğretmenlik okudu, hemen atandı. Ailesine hep yardım etti. Herkes onu 'masallah elin cocugu' diye örnek gösterirdi, kendi çocuklarıyla kıyas yapardı. 15 temmuz olaylarından sonra bank asyada parası var diye şüpheli göründü , terör örgütüne maddi destek ile suçlanip KHK ile meslekten ihraç edildi. Şimdi 8 yıldır orada burada sigortasız çalışıyor, bu sefer insanlar onu kötü diye kıyaslıyor . Benim eski sevgilim ilkokuldan itibaren özel okullarda tam burslu okumuş, dereceli olduğu icin okullar dershaneler ailenin peşinde koşuyormus bizde okusun diye, burs adı altında maaş gibi para alırmış dershaneden. O zamanlar gıpta edilen bir cocukken çok güzel bir ünide mühendislik okurken en son uyuşturucu kullanan, hatta ailesi para vermediğinde ese dosta kuryelik yaparak mal temin eden bir cocuk haline geldi. Bu sefer insanlar kınadı.
Hayat yolu uzuuuuun bir yol. Kimseye özenmeyin, kızınızı da iyi olduğu yönlerde destekleyin. Maymun istahli - heves ettiği şeyi bırakıyor dediniz. Verdiğiniz örnekler benim yetişkin DEHB'i için terapi alan arkadaşıma benziyor. Belki de böyle bir sorunu vardır. Ya da başka bir şey. Ergenlerden anlayan bir psikoloğa gidip bu konuya yogunlasin.
Abla ben de muhendisim ama bana basarisiz dedin az once djjdhdhd kompleksli olmak
Cocukken basarisizdim dedin bunu ailené yükledinAbla ben de muhendisim ama bana basarisiz dedin az once djjdhdhd kompleksli olmak boyle bisey iste
Cocukken basarisizdim demedim, aileme de yuklemedim, benim ailemin imkanlari daha kisitliydi, annem farketmis bendeki hareketliligi mesela ama babam bende bi "sorun" oldugunu kabul edememis, ben size ailemi tatmin edemedim dedim ama sizin gibi biri icin bu basarisizliktir tabi. ben 3. Olurdum babam 1. Olmamami problem ederdi tatmin edemezdim. Okudugunuzu anlamıyorsunuz sanırımTeşekkür ederim bunlarida konuştuk
Cocukken basarisizdim dedin bunu ailené yükledin
O çocuğa bir sor bakalım mutlu mu ? İçinde ne ukteler kaldı ?Of hocam yapmayın Allah aşkına dediğiniz şekilde tanıdığım bir aile var 3 oğluna çok başarılı adamın yaptığı tek şey bugun bu kadar test çözülecek akşam gelip bakicam.
Bu dediğim aile ne oturup kitap okur nede farklı bir aktivide
Ben daha birkere bile bir sanat dalına bir kursa yonlendirdiklerini görmedim
Varsa yoksa tüm derslerin 100 olacak
Başarılı olmak zorundasın
Çocuklarda çok azimli
Benim nazarımda bu anne ve babanın değil cocugun başarısı ve azmi
Ya ters teper de; " varlık içinde yokluk yaşatıyorlar " diye depresif bir saldırgan ya da " ben ailemin imkan sunmasına bile değmeyecek kadar degersizim ."diyip ozguvensiz içine kapanık olursa ? Böyle keskin öneriler asla verilmemeli. Hele ki şuanda hayattan çok kolay vazgeçen bir nesil varken !Bence başarı için kaynakların kisitlanmasi lazim. İlgi icinde, bulundugu evden memnun, yediği önünde yemediği arkasinda, mental olarak huzurlu oturduğu yerden kimsenin çalışası gelmez. Hırs için kurtulmam lazim bu hayattan ya da bu kişilerden dedigin birileri biseyler kosullar vs olmasi lazim insanin. Kendime dönüp baktigimda onu görüyorum çünkü bi takim ruhsal problemlerime ragmen basariliydim hep. Hep daha iyi daha rahat kafamdakine yakin bi hayat için didindim.
Bununla alakalı da yorum yaptım , evet dedikleriniz çok doğru buna katılıyorum...Aslında böyle değil bu durum. İnanılmaz ilgili ailelerden gerçekten de ne yaparsalar yapsınlar asla başarılı olmayan çocuklar çıkıyor öğretmen olarak bizzat şahidim. Ve aynı şekilde ailesi hiç umursamadığı halde tamamen kendi isteğiyle çok başarılı olanlar da var konu sahibinin dediği gibi. Aile çok önemli bir etken ama günün sonunda yine iş çocukta bitiyor
Evet her insanın bir yeteneği vardır. Bunu okulda da bariz görüyorum. Her insan yetenekli doğar ve bazıları bunu değerlendiremeden yaşar ve ölür hepsi bu.Başarısızlık diye bir şey vardır ve dünya üzerinde milyonlarca hiçbir aman aman özelliği olmayan insan var.
Yani fen ve matematik yapamayan çocuk pekala resim müzik ve daha hiçbir şey yapamıyor olabilir. Hatta çoğunluk bu şekilde .Her insan biricik ve tektir herkesin mutlaka harika özellikleri vardır yaklaşımı da sıkıntılı bir yaklaşım. Büyük bir çoğunluğun ortalama hayat becerileri dışında bir becerisi yok.
Konu sahibi ve başarısız çocuk anneleri yapacak bir şey yok Einstein değil sıradan bir çocuk doğurduğunuzu kabul edip geleceğe çok daha fazla yatırım yapmaktan başka elinizden bir şey gelmez. Belli ki bir ömür çocuğunuzun maddi sorumluluğunu üzerinizden atamayacaksınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?