Ablacım hiç bir şey düşünmüyor bi ilgisi yok .
Çok güzel resim çizer uğraşamam diyor
Çok güzel hikaye yazar zor geliyor yazamam diyor .
Aşçı olacam diyor sonra ben kapalı ve sıcak alanlarda kalamam diyor
Pdr istiyorum diyor ama asla istikametle ilerlemiyor .
Özel hoca tutalım diyorum bir hafta devam edip ikinci hafta bıraksak olur mu diyor.
Sizin anlamadığınız şu çocuk başarısız. Degil cocuk uğrasmiyor
Pratik yapmıyor
Ders tekrarı yapmıyor.
Bugün ders programı yapar kusursuz bir şekilde bu programa sadece bir gün uyar .
Ben galiba başlığı yanlış yazdım
Sorun bizde değil sorun cocugumun çabasında.
Lütfen sizde insanları tanımadan yargılamayın
Ben bu yaşta bile ikinci universitemi okuyorum .
Ben çok iyi anladım çünkü evinizdeki o kız 20 sene önce bendim.
11 yaşımdan beri özel ders ve dershanelere gittim, 8 yaşımda 2 yabancı dile başladım, birçok kurs vs saymıyorum bile.
Ha istediklerini sınav başarısı olarak bir yerde verdim alın size derece alın size diploma lakin…
Benden inatla ‘bir başarı’ isteyen aileme ev hanımı çocuklarının anası olarak en büyük golümü attım
Bir rahat mı bıraksanız acaba kızı, kendini bulması için?
Hayallerini inşa mı etse, ne istiyor ne istemiyor şuan karar vermek zorunda değil hatta hiçbir şey yapmak zorunda değil.
Birgün elbet bir şeye heves edecek ama bunu kendi bulması gerek.
Anneliğimde daima annemi örnek alıyorum, o ne yaptıysa yapmayarak bir sonuca ulaşıyorum.
Hayatımdaki başarım da bu benim, çocuklarım isterse temizlik işçisi olsun yeter ki en iyi şekilde çalışarak, şevkle kendini ona adayarak olsun, gün sonunda evine mutlu dönsün.
Şu hayatta en büyük başarı bu, her şeye herkese rağmen ‘mutlu ve kendin’ olabilmek.
O yüzden rahat bırakın kızı, kim olduğu oluştursun.