O adamdan hemen ayrılmanı öneririm. Bu küçük şeyler o kadar belli eder ki genel karakterini.
Yaşamış tecrübe etmiş bir insan olarak söylüyorum. Saçma şeyleri bahane etmezdim. Çok yakın bir arkadaşım kızardı bana. Mesela ben şehir dışından evime geliyorum, buluşmak için onun kursunun bitmesini bekliyorduk.
Sen onu değil, o seni bekliyor olmalı, burada olmayan sensin. Zamanı kısıtlı olan sensin derdi.
Ya da bana çiçek gönderecekmiş, yurttaki arkadaşı aramış, sen oradan ayarla, ben parasını sana göndereyim filan diye. Arkadaş da yapmamış, benden gizli oluyor bunlar. Sonra bana söylüyor, işte arkadaşın yapmadı, ben hatırlamıştım filan diye. Ben aman takılmıyorum filan. Düşünmüş diyorum.
O saf salak ben gittim bu adamla evlendim. Şimdi genele göre mutlu bir ilişkimiz var Aslında. Kısıtlamaz beni, istediğim yere giderim. Para sıkıntı etmez, cimrilik yapmaz. Artı özellikleri katlanılır kılıyor.
Ama bir o kadar Large bir ilişki bu. Onun ne istediği önemlidir. Onun afra tafrası, onun ailesi önemlidir ve bunlar 10 yıldan sonra hala parça parça çıkıyor ve o salak aşkı azar azar süpürüyor.
Ben onunla evlenmek için kendi ailemi karşıma almışken, o kendine sorun çıkarmayacak iyi huylu kız bulma çalışmasındaymış yalnızca.
Geçen senelere ve emeğe üzülüyorsun yalnızca.
Yol yakınken ayrıl derim. Hiç düzeltmeye gerek yok. Çünkü bir insan ya düşüncelidir, ya değildir. Zorla düşünceli hale getiremezsin. En fazla dereyi geçene kadar.
Sana değer verdiğini hissetmelisin buram buram her hareketinde, hele bu sevgililik döneminde.
Seni rest ediyor aslında, bakalım ne kadar sallanmamaya tahammül ediyor diyor, ona göre kendini ayarlayacak. Kırıldığın zamanda bir iki hareketle gönlünü alacak filan ama hiç düzelmeyecek.
Koy götüne gitsin, ne olduğunu şaşırsın.