İnanin, ben artık asosyal olup olmadığımı sorgulamaya başladım. Eşime, gidelim tabii ki, çocuklar eğlenirken, biz de muhabbet sohbet ederiz ama akşam evimize gelelim diyorum. Bana diyor ki, onlar geldi kaldı, biz kalmazsak kuserler. O yüzden de gidemiyorum işte.
Bir de küçücük bebekle misafirlikte yatıya kalıp, nasıl rahat ediyorlar anlayamıyorum. Ben mi çok pimpirikliyim acaba?
Bilmiyorum ya, eşimin ailesinde önceden günlerce yatıya kaldım, çok zorlandim, eşimin yüzünden katlanmak zorunda kaldım, onlar geldi kaldı o kadar. Burada da konusunu actigim sebep yuzunden konusmuyorum suan onlarla. Onlarin, konusmamama sebep olan son olaylarında gorumcem zaten misafir de sevmiyorsun gibi bir sey demisti. Halbuki evime geldiklerinde bebek gibi ilgilenmistim hepsiyle. Neden boyle dedi ki?
Bir de şimdi bebekle çok zor bir yerlere gitmek. Bir iki saat sonra bir avm ye gidecegiz. Bir sey yiyip icip biraz dolanip gelecegiz. Bunu bile zor yapiyorum. Gitmeden bebegimi giydirmek, yedirmek, hazırlamak vs zor isler. helak olur yollarda yavrum. Ben mi tuhafim ya?
