Konuma resmen başlık bulamadim :) çok kafama takıldı sizle paylaşmak istedim. Ya ben bugün bir arkadaşa çok kırıldım bana yazdıki mesaj canım birşey sorcam ama kızarmısın diye korkuyorm hayır dedim sor evlenmek istemiyomusun 31 yaşındasın yaş geçiyor hayat geçiyor yazık değilmi gençliğine dedi bende dedimki düşünüyorum elbette ama dedim doğru insan çıkmadi ayricada dedim napabilirim zaman geçiyorsa bende istemem zamanında herşeyi yaşamak isterim ama kısmet olmadi bende çok sevdim yeri geldi ama olmadi işte .Sana dedi birini diycem kabul edermisin konuşmalarindan itildim zaten dedim yok ya bu sıra istemiyorum kimseyle görüşmek felan bana dedi ki biri var 40 lı yaşlarda öyle dediya sinirim bozuldu sus dedim tamam .Ya bana insanlar hep bunu yapıyo sanki dünyada adam kalmamış beni anca alsa alsa onlar alir ve tarzimi az çok bilirler.Yanliş anlaşilmasin lütfen kendimi övmek için asla ve asla söylemiyorum çevremde teklif eden oldumu beni 24 25 saniyorlarmiş yaşimi hemen söylüyorum olmuyor tabiki karşı taraf istese bile olmuyor çünkü 23 yaşındakiler teklif ediyor. Bu da olmaz ben kendimden küçük olsun değil beklentim ama en fazla 2 3 yaş büyük olsun istiyorum sanki benim bi beklentim olma hakkım yokmuş gibi davranilmasindan bunaldim ya ben pskolojimi topluyorum biri çıkıp batiriyor herşeyi hayır bide adamlar büyük olduğu yetmiyor bide amcam gibi duruyorlar yemin ederim hani bende güzel bakimliyimdir bende türkiye yakışıklisi beklemiyorum belkide eşim çirkin olcak oladabilir yeterki seveyim ama giyim tarzlari bile ya insan çok güzel yakışıklı olmaz ama kendine bakar bi hoş hava katar nebileyim doğru kelimeleri seçmeye çalışıyorum yanlış anlaşılmamak için bende dünya güzeli felandeğilim sadece insanlar bana birini derken tavırları aynen şu al bunla evlen işte sana bu çok bile ama ben çok yoroldum ya bu tarz insanlardan anında kescem o kızlada iletişimi zatende neden insanlar bunu yapar anlamiyorum