Senede toplam 15 gün filan tatilim var 1 haftasının böyle geçmesi abartı mı. Sorun 1 hafta da değil 1 yıl da olsa bu insanların saygı duymaması ve düşüncesiz olması. Sürekli kendi ailemle kıyaslıyorum ne yazık ki.Senede bir hafta için verdiğiniz tepkiler abaertılı geldi.
karamsarlığa kapılmayın. hayatin belirli donemlerinde hatır icin bazı fedakarlıklar yapmak durumunda kalıyoruz ki..İyi geceler, yıllar önce burada ilişkimle ilgili ufak bir soru sormuşum. Şimdi o ilişki evlilik oldu.Birbirimizi çok seviyoruz, asla beni hiçbir şey için zorlamaz, baskı yapmaz o konuda mükemmel bir insandır. Başka sorularım var. Daha önce belirttiğim gibi eşimle aramızda kültür farkı var. Ailelerden uzakta yaşıyoruz. Zaten benim pek akrabam yoktur. Prensesten hallice yetiştirildim. Eşimin ailesi kırsalda yaşayan, kalabalık, iç içe olmaktan zevk alan insanlar. Senede birkaç kez gider 1 hafta gibi bir süre kalırız. O bir hafta curcunayla geçer ben daha yorulmuş olarak eve dönerim. Eşimin memleketini henüz gezebilmiş değilim. Sürekli akraba gezeriz annesinin zoruyla. Başbaşa bir gün şuraya gidiyoruz deme şansımız yoktur. Herkesin ayrı bir isteği olur. Ben bu durumdan aşırı bunaldım. Özgür alan benim için çok önemli. Senede 1 haftada olsa saygı duyulmasını istiyor insan. Bugün artık patladım bir daha gelmeyeceğimi istiyorsa yalnız gidip akraba gezip gelmesini söyledim. Henüz çocuğumuz yok. Açıkçası bu insanları artık kendime yakıştırmamaya başladım. Kafam çok karışık. Kocamı aşırı çok seviyorum ama durum da bundan ibaret. Bazen evliliğimizle ilgili karamsarlığa kapılıyorum.
Maalesef öyle galiba. İnsan 1 hafta da olsa kendi alıştığı düzeni istiyor.Kamu spotu; Ailesine senede bir hafta katlanamadığınız adamlarla evlenmeyin.
Yok öyle bir şey. İnsan hatır için, sevdiği insanı üzmemek için bir çok şeyi idare edebilir. Evlilik idare etme sanatıdır. Bunu beceremezseniz bir yerde yıkılır gider. Fazla benmerkezcisiniz.Maalesef öyle galiba. İnsan 1 hafta da olsa kendi alıştığı düzeni istiyor.
Anlaşılan iki ayrı dünyaların insanlarısınız.... Sonuç böyle olması normal. Ya kabul edeceksiniz yada pes edeceksinizİyi geceler, yıllar önce burada ilişkimle ilgili ufak bir soru sormuşum. Şimdi o ilişki evlilik oldu.Birbirimizi çok seviyoruz, asla beni hiçbir şey için zorlamaz, baskı yapmaz o konuda mükemmel bir insandır. Başka sorularım var. Daha önce belirttiğim gibi eşimle aramızda kültür farkı var. Ailelerden uzakta yaşıyoruz. Zaten benim pek akrabam yoktur. Prensesten hallice yetiştirildim. Eşimin ailesi kırsalda yaşayan, kalabalık, iç içe olmaktan zevk alan insanlar. Senede birkaç kez gider 1 hafta gibi bir süre kalırız. O bir hafta curcunayla geçer ben daha yorulmuş olarak eve dönerim. Eşimin memleketini henüz gezebilmiş değilim. Sürekli akraba gezeriz annesinin zoruyla. Başbaşa bir gün şuraya gidiyoruz deme şansımız yoktur. Herkesin ayrı bir isteği olur. Ben bu durumdan aşırı bunaldım. Özgür alan benim için çok önemli. Senede 1 haftada olsa saygı duyulmasını istiyor insan. Bugün artık patladım bir daha gelmeyeceğimi istiyorsa yalnız gidip akraba gezip gelmesini söyledim. Henüz çocuğumuz yok. Açıkçası bu insanları artık kendime yakıştırmamaya başladım. Kafam çok karışık. Kocamı aşırı çok seviyorum ama durum da bundan ibaret. Bazen evliliğimizle ilgili karamsarlığa kapılıyorum.
Şöyle söyleyeyim. Asla kimse ne yapmak istediğimizi sormuyor. Tavırları çok kaba. İşten çıkıp saatlerce yol gelmiş adama hemen şu işler yapılacak şu akrabaya gidilecek denebiliyor. Aynen ailem başkadır. Ben değil eşim söylüyor. Kendi ailemden görmediğim ilgiyi sizden gördüm diye.Senede bir hafta idare edemeyecek ne yaşıyorsunuz?
Nasıl insanlar bunlar ki kendinize yakıştırmıyorsunuz? Çok irrite etti beni bu tabir.
Eşim bana ekstra birşey yokken bunu söylese, aynı şekilde ailesinin evine adımımı atmam. Ama tabi sizin aileniz çok çok başkadır onlardan,hep böyle olur.
Evet bütün yıl başbaşa eşek gibi çalışıyoruz, nöbetimiz oluyor aynı evde denk gelemiyoruz. Birlikte vakit geçirmeyi denedim ailesiyle bir şeyler yapmayı. Çok zor. Aynı vizyona sahip değiliz. Kendini beğenmişin teki olduğumu düşüneceksiniz ama gerçek bu elimden daha fazlası gelmiyor.Eşinizle zaten bütün yıl baş başasınız. Yılda bir hafta ailesi ile geçirdiği sürede de başbaşa olmayıverin. Bu hep benim isteklerim, benim rahatım tavrı beni çok huzursuz ediyor.
Bir yalan uydurup 2 saat bir yeri gezmeye gidebildik başbaşa, 30 yaşında insanım ağrıma gidiyor böyle kaçak göçek kocamla takılmak. Zaten kalabalıklar birlikte kesinlikle organize olunmuyor.1 yıl yoğun çalışınca o 15 gün çok kıymetli oluyo çok iyi anlıyorum sizi eşinize farklı alternatifler sunsanız ya da mesela ziyaret edip çevresinde gicebileceginiz yerler varsa organize etseniz her sene gitmeye tatilin yarısını mutsuz geçirmeye mecbur olduğunuzu düşünmüyorum
Çalışıyoruz bazen aynı evde denk gelemiyoruz. Gece nöbetlerimiz oluyor. Eşimi kırmamak için o mutlu olsun diye gidiyorum. Böyle de ben mutsuzum, hayatı evliliğimi sorguluyorum.Oraya gitmediğiniz dönemde zaten başbaşa değil misiniz eşinizle. Bence onlar evlatlarını senede en fazla 15 gün görüyor
Bu düşünceyle devam ederseniz mutlu olamazsınız. Bende kayınvalidemi sevmem, o elma ben armut o derece farklıyız ama o beni değiştiremiyor, bende onu.Senede toplam 15 gün filan tatilim var 1 haftasının böyle geçmesi abartı mı. Sorun 1 hafta da değil 1 yıl da olsa bu insanların saygı duymaması ve düşüncesiz olması. Sürekli kendi ailemle kıyaslıyorum ne yazık ki.
Ne hoş, dediğim gibi hep böyle oluyor zaten.Şöyle söyleyeyim. Asla kimse ne yapmak istediğimizi sormuyor. Tavırları çok kaba. İşten çıkıp saatlerce yol gelmiş adama hemen şu işler yapılacak şu akrabaya gidilecek denebiliyor. Aynen ailem başkadır. Ben değil eşim söylüyor. Kendi ailemden görmediğim ilgiyi sizden gördüm diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?