Evet bilerek evlendim benden gizlemedi. Ailem de benim kararıma bıraktı. Bunlar hep vardı. Sadece zaman geçtikçe çok bunaldığımı fark ettim.Ben büyük şehirde büyüdüm, eşim köyde ve gelişmiş bir köy değil. Wc ve mutfak dışada dökme su ile bulaşık ve yemek yapıyorum gidince. Sabah namazı herkes ayakta dolayısı ile biz de kalkıyoruz. Ömrümde ilk defa eşimle köy gördüm.
Demem o ki nişanlıyken ve öncesinde ailesini gördüm, öyle kabul ettim. Şimdi kalkıp eşime " ben köye gitmek istemiyorum" desem cok ciddi kırılır bana. Aramızda kültür farkıda çok fazla lakin evlenmeden evvel ailesini saklamadı bile göre evlendiysem sonradan ben oynamıyorum olmaz.
Sizin eşinizin ailesi o şekilde ve değiştiremezsiniz. Bilerek evlendiniz katlanamayacaksanız başında yok deseydiniz. Napsın adam? Ailesini mi terbiye etsin veya hiçe mi saysın? Biz de birbirimizi sık görmüyoruz, tatilimiz kısıtlı. Eşinize büyük haksızlık bu.
Açıkçası ailesini evlenene kadar birkaç kez gördüm o da tanışma isteme. Uzaklıktan dolayı. Bu kadar olacağını tahmin etmemiştim.Konunuz tamda bu zira beğenmediğiniz aşağıladığınız aileyi öncesinde gördünüz eşinizle evlendiniz. Sen ve ailen çok vizyonluysan kendi vizyonunda biriyle evlenirdin böylece eşinin ailesini aşağılamazdın.Ortalık okumuş cahil kaynıyor sanki her eğitim alan insan vizyon sahibi oluyor.
Off siz katlanırsınız her şeye, teşekkürler.Öncelikle prenses değilsiniz. Bunu fark edin. Eşimi çok seviyorum demişsiniz, seven insan bir hafta her şeye katlanır. Sizinki olmayan prensesliğin havası. Ayrıca Allah eşinizin yardımcısı olsun. Cümlelerinizi okurken sinirlendim. Eşiniz bunları yaşıyor. Eşinize sabır size mütevazılık dilerim.
Açıkçası bu insanları artık kendime yakıştırmamaya başladım bu söz farklı yaklaşmaya çalıştıkça uzaklaşıyorum ve kendime yakıştıramıyorum sözü farklı anlama geliyor.İkisi de sizin sözünüz ben söylemedim.Birincisinin ne anlama geldiğini yazdım zaten.Ve ayrıca diğer siteminizde haklı olduğunuzu da yazdim.Evlilik ve flört çok ayrı şeyler.İnsanlar flört ederken eş,dost,akraba kimse devrede olmuyor maalesef.Taraflardan biri diğerini etkilemek için el üstünde tutuyor.Bir dediğini iki etmiyor.Öteki tarafta zannediyor ki evlilikte flört gibi bir şey.Her zaman 1 numara kendisi olacak.Hayatta ikisinden başka kimse olmayacak.Her kararı birlikte alacaklar.Ama ne yazık ki hayallerdeki gibi olmuyor.Evlenince iki tarafta birbirinin ailesiyle,akrabasiyla evlenmiş oluyor.He nadiren eş ve ailesi arasındaki dengeleyen insanlar var o ayrı.Dogru olanı da bu zaten.Bakın ben uyumsuz bir insan olsam evlerine adım atmam. Elimden geleni yapıyorum. Sadece biraz saygı bekliyorum. Covid var dedim güzel dille konuştum. Yine de emrivakiyle, zorla gelmediğim akraba kalmadı. 2 saat bir yere gidip gelip çocuk gibi hesap vermek beni yoruyor. Yaklaşmaya çalıştıkça uzaklaşıyorum ve kendime yakıştırmamaya başlıyorum. Bunda herhangi bir sorun var mı?
Çocuğum yok ve yazdığınız konuları düşünmeye başladım. Neye ne kadar tahammül edebilirim diye. Sorun da buradan sonra başlıyor zaten.Anladığım kadarıyla eşiniz ve ailesi evlilik öncesinde de sizden bir şey saklamışlar ve görerek evlenmişsiniz . İnsanlar şu saatten sonra yaşam tarzını, huylarını değiştirmez adapte olması gereken burada sizsinizbir hafta eşiniz içinde ortama ayak uydurmanız size bitr saygısızlık yoksa eşinizin sizdeki değerini gösterir kanımca. Çocuğunuz var mı bilmiyorum ancak yoksa ve ileride de çocuğunuz olursa torunlarını daha sık görmek isteyecekler tatil süreleri uzayacak sizi daha sık çağıracaklar; yanınıza gelecekler tek torunları da sınırlı değil tabi bu durum hayatn neler getireceğini kestiremiyoruz bunun hastalık ve sağlığı da var yatılı kalmak veya duruma göre birlikte yaşamak da gerekebilir bunlarıda göz önünde bulundurun lütfen.
Yapmaya çalışıyorum ama zorlanıyorum gördüğünüz gibi.Bir hafta için mi bu kadar mızmızlanıyorsunuz? Evet tam olarak premses sendorumu bu.
Yetişkin bir insan gibi gerektiği zaman politik davranmayı öğrenmelisiniz. Hiç değilse eşiniz için yapın bunu.
Anlıyorum demek istediğinizi ancak şu da bir gerçek eşinizle karşılıklı sevgi ve saygı içeren bir birlikteliğiniz varsa gerisi aşılamaz değil gibime geliyor ancak lütfen yanlış anlamayım ama aile mevzusu eşinize olan muhabbetinize gölge mi düşürüyor? Fark etmeden eşinize olan sevgi ve saygı kesesinden yiyip eşinize karşı olumsuz mu koşullanıyorsunuz? Eğer böyle bir durum varsa fark etmeden eşinizi ve ilişkinizi tüketiyor olabilir misiniz?Çocuğum yok ve yazdığınız konuları düşünmeye başladım. Neye ne kadar tahammül edebilirim diye. Sorun da buradan sonra başlıyor zaten.
Sizin çocuğunuz varmiİyi geceler, yıllar önce burada ilişkimle ilgili ufak bir soru sormuşum. Şimdi o ilişki evlilik oldu.Birbirimizi çok seviyoruz, asla beni hiçbir şey için zorlamaz, baskı yapmaz o konuda mükemmel bir insandır. Başka sorularım var. Daha önce belirttiğim gibi eşimle aramızda kültür farkı var. Ailelerden uzakta yaşıyoruz. Zaten benim pek akrabam yoktur. Prensesten hallice yetiştirildim. Eşimin ailesi kırsalda yaşayan, kalabalık, iç içe olmaktan zevk alan insanlar. Senede birkaç kez gider 1 hafta gibi bir süre kalırız. O bir hafta curcunayla geçer ben daha yorulmuş olarak eve dönerim. Eşimin memleketini henüz gezebilmiş değilim. Sürekli akraba gezeriz annesinin zoruyla. Başbaşa bir gün şuraya gidiyoruz deme şansımız yoktur. Herkesin ayrı bir isteği olur. Ben bu durumdan aşırı bunaldım. Özgür alan benim için çok önemli. Senede 1 haftada olsa saygı duyulmasını istiyor insan. Bugün artık patladım bir daha gelmeyeceğimi istiyorsa yalnız gidip akraba gezip gelmesini söyledim. Henüz çocuğumuz yok. Açıkçası bu insanları artık kendime yakıştırmamaya başladım. Kafam çok karışık. Kocamı aşırı çok seviyorum ama durum da bundan ibaret. Bazen evliliğimizle ilgili karamsarlığa kapılıyorum.
Evet tam olarak korktuğum şey bu. Mutsuz oldukça, yapamadıkça kabuğuma çekiliyorum. Belli etmemeye çalıştım şimdiye kadar ama her insanın bir patlama noktası vardır, işin çirkinleşmesini istemiyorum. Bu adam benim için kıymetli, meselenin aramızdaki muhabbete zarar vermesini istemiyorum.Anlıyorum demek istediğinizi ancak şu da bir gerçek eşinizle karşılıklı sevgi ve saygı içeren bir birlikteliğiniz varsa gerisi aşılamaz değil gibime geliyor ancak lütfen yanlış anlamayım ama aile mevzusu eşinize olan muhabbetinize gölge mi düşürüyor? Fark etmeden eşinize olan sevgi ve saygı kesesinden yiyip eşinize karşı olumsuz mu koşullanıyorsunuz? Eğer böyle bir durum varsa fark etmeden eşinizi ve ilişkinizi tüketiyor olabilir misiniz?
Evlilik ciddi bir müessese ve anlık kararlar ile mutsuz olursunuz. Evlenirken otomatikmen o ailede kendi ailemiz oluyor. Yaşam şartları ve kültür farkından dolayı insanları sizden altta görmeniz çok yanlış.Evet bilerek evlendim benden gizlemedi. Ailem de benim kararıma bıraktı. Bunlar hep vardı. Sadece zaman geçtikçe çok bunaldığımı fark ettim.
HayırSizin çocuğunuz varmi
Annelikle kutsallıkla alakası yok. Konuyu iyi anlamamışsınız.Evlilik ciddi bir müessese ve anlık kararlar ile mutsuz olursunuz. Evlenirken otomatikmen o ailede kendi ailemiz oluyor. Yaşam şartları ve kültür farkından dolayı insanları sizden altta görmeniz çok yanlış.
Eşim bana bile bundan dem vursa kırılırım ve bu işin sonu iyi yere varmaz. Ne münasebet? Sizi farklı şekilde huzursuz ederler davranışları vs. Tamam mesafe koyun ama, bu sebeplerden dolayı aileyi yadırgayamazsınız.
Bir an kendimi eşimin ailesini küçümserken düşündümde çok çirkin geldi. O aileden nasıl çıktı dediğiniz çocuğu o, ana ve baba ne zorluklarla büyüttü. Evladınız olunca ne demek istediğimi anlarsınız. Sizin bir haftaya tahammülünüz yok, anneciği kim bilir kaç hafta, ay, yıl o çocuğun zahmetine, uykusuzluğuna, huzursuzluğuna katlandı?? Çok beğendiğiniz eşiniz, o tü kaka kadının karnında şekillendi.
Yemin ederim bazen burda yazılanları okuyunca oğullarımı sanki boşuna büyütüyorum. Birisi gelip benden alacak ve beni hiçe sayacakmış gibi endişe taşıyorum.
Anladım bir gün bir çocuğunuz olduğunda sizin yaşlara gelip evlendiğinde gelmelerini bekleyip gelmeyi istemediklerine yada geldiklerinde pekte memnun kalmadiklarinda o zaman şuan ki yaşadıklarınızı hatırlayın
TmmAnladım bir gün bir çocuğunuz olduğunda sizin yaşlara gelip evlendiğinde gelmelerini bekleyip gelmeyi istemediklerine yada geldiklerinde pekte memnun kalmadiklarinda o zaman şuan ki yaşadıklarınızı hatırlayın
Evet birkaç kez kıyafetime karışmaya kalktılar oralı olmadım. Eşim zaten karıştırtmaz. Erkekli ortamda çalışıyorum. Buraya gelince kocamla aynı odada başka erkek varsa bile oturmam problem onlar için. Tabi bunlar benim için önemsiz meseleler. Ben sadece bizim artık ayrı bir aile olduğumuzu bilmelerini saygı duymalarını istiyorum.
Nasıl alakası yok? Aile derken Hakkı dayıdan mı bahsediyorsunuz? Anne, baba, kardes vs. Değil mi? Eşinizi büyüten kim? O büyütenlerin kültürlerini, yaşam şekillerini yadırgayan siz değil misiniz? Yanlışım var ise biri düzeltsin, konu bunun dışında ve ben anlamamışım (!)Annelikle kutsallıkla alakası yok. Konuyu iyi anlamamışsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?