Bende anlamıyorum bunu.
Arkadaşım hiç bir şey tam olmuyor bu hayatta,hatta hayat bunun üzerine kurulmuş.Kimisinin eşi kötüdür ama eşinin ailesi çok iyidir,kimisi her yıl tatil köylerinde tatile gider ama sıkıntılı bir eltisi vardır her tatil o eltiyle yapılır,kiminin ailesi de iyidir eşi de iyidir ama cepte para yoktur evlilik boyu borç içinde yüzer vs vs vs..Yani eşinizi seviyormuşsunuz dikenine de katlanın ama bu bazı kadınlar var burada yazıyor mesela eşimin ailesi üst katta oturuyor,yok kv kp bizde 1 ay kalacaklarmış köyden geliyorlar şeklinde ise sıkıntı değilse bir haftayı napıcan görmicen mecbur idare edicen bacım
Güç savaşı tamamen. Bakın bakın oğlunuz beni sizden daha çok seviyor, değer veriyor. Görün de ayağınızı denk alın eyyy kayınaile ahalisi.
Ne kadar doğru bir yerden bakmışsınız. Konu sahibinin uslubuna kızıldığı için konunun özü göz ardı ediliyor. “kendime yakıştıramıyorum” kısmı başka bir tartışma konusu. Konu sahibi yılda 15 gün yapabildiği tatilinin 1 haftasını bu şekilde sinir stres içerisinde geçiriyor. Hayat zor, iş hayatı koşulları ağır, insan koca bir yıl dört gözle o 2 haftalık tatili bekliyor. Kocanla koca 1 sene yanlızsın 1 hafta da ailesi görsün deniliyor, çalışan insanların birbirine ne kadar zaman ayırabildikleri aşikar diye düşünüyorum. Ayrıca konu sahibi ailesiyle görüşmesin gibi bir beklenti içinde de değil. Konuya şu açıdan bakalım evimizde 1 hafta için ailemizi ya da dostlarımızı ağırlasak, kafamıza göre biz nereye gitmek istiyorsak ne yapmak istiyorsak insanları peşimizde sürüklemek ne kadar doğru olur? Fikirlerini sormaz mıyız? Olması gereken budur. Bıraksınlar da oğulları ve gelinleri karar versin kimi ziyaret edip etmemek istediklerine. Konu yılda 1 hafta diye geçiştirilmemeli. Yarın öbür gün 2 hafta olur 1 ay olur derken belki ileride buna müsade ettikleri için bir çok konuda eş ailesi her şey kendi istedikleri gibi sürüp gitsin ister. Olmadığında yine sorunlar yaşanır. Gerçekten nasıl alıştırılırsa öyle gidiyor. Mesela ben kendi akrabalarımı bile sık ziyaret etmem, neden eşimin akrabalarını kapı kapı gezmek zorunda kalayım. Bu adamı bu aileyi bilerek evlenmişsiniz deniliyor konu sahibine ancak aynı şekilde eş de ailesi de konu sahibini bilerek tanıyarak kurmuyorlar mı bu yuvayı? Aynı şey işte. Söylediğiniz gibi bu noktada pozitif ayrımcılık yapılıyor ve her zaman fedakarlık kısmı kadına bırakılıyor. Konu sahibi zaten bir arada olmaktan rahatsız olduğu halde gidiyor ancak ne zaman ne yapacağına eş ailesi kafasına göre karar vermesin, fikirleri sorulsun istiyor. Her gittiğinde istemediği ortamlarda bulunduğu için de eş ailesinden giderek soğuyor. Üzerinde baskı hisseden hangi insan bu uzaklığı yaşamaz ki? Belli ki kendi ailesinde daha bireysel yaşamlar hakim. Ben de boğuluyorum bu akrabacılık mevzularından. İnsan sırf akraba diye kimseyi hayatına almak zorunda değil. Seversiniz, iyi bir iletişim dili yakalarsınız görüşürsünüz bu kadar.
O insanlar aslında geline değer verdikleri için çağırıyorlar yemeğe, çaya vs. Bunları emrivaki olarak algılarsanız tabi ki rahatsız olur kayınaileye karşı bilenirsiniz. Nereden baktığınızla alakalı tamamen.
Konu sahibi gibi düşünen ve davranan bir yengem var(amcamın eşi ) . Bizler ondan ne hizmet bekliyoruz nede istemediği bir şeyi yapmaya zorluyoruz. 2-3 senede bir gelir en fazla 1 hafta kalır ve amcamın da bizlerin de burnundan getirir.
Ben konu sahibinin yazdığı kadar yorumlayıp cevap verdim bunu belirteyim öncelikle. 1 hafta boyunca ordan oraya yorulduğundan bahsetmiş. Belki o gün yorgun istemiyor bunu deMeye bile hakki yok belkide.
Ben konu sahibi değilim. Herkes yaşadığı çerçeveden bakıyor. Ben burda konu sahibinin derdine ithafen yorum yapıp yapıcı bir çözüm önerdim.
İşte o çift taraflı saygının olmayan tarafı konu sahibi aslında...
Karşılıklı saygı ;
Güzel kardeşim, 358 gün bir arada olduğun eşinle aile ziyaretinde başbaşa gezmek istemenin mantığını bana bir açıkla hak vereyim sana.
Yanlış anlamayın yıllar önce bı yazı okumuştum istemeye yöresel kiyafetle geleceklerdi o sizin eşinizin ailesi miydi?
