Bebeğe, çocuğa kv mi bakmalı anne mi?

Bu durum değişir aslında mesela benim annem bebekken ağladığında tahammül edemiyordu ama kayınvalidem saatlerce bunalsa da ilgilenirdi ve kolikti oğlum. Ağlama krizleri geçince şimdi ikisi de bakabiliyor :)

Ama ben olsam anneanne, babaanne ay annesi baksın ben bakamam derim sanırım
 
Belli bir yastan sonra tahammul sınırı azaliyor. Bence ikisi de bakmamali. Guvenilir bir bakici ya da krese gondermek en uygun cozum. Cunku bazen iliskiler de ister istemez bozulabiliyor.
 
Ay sıraya bindir birkaç ay o bi kaç ay öbürü baksın
Bulunmaz bir nimet sana denk gelmiş kimseyi küstürme :)
 
Torun her ne kadar sevilse de tek bir kişinin bakması zor oluyor, ilk başta her şey mükemmel ama devamlılık arzedeceği için sonrasında bakan için yorucu oluyor. Etrafımda torununa bakan herkes bundan şikayetçi... Benim iki tarafta bakacak güçte ve istekte olsalar 1 ay birine 1 ay birine bırakırım. Hem dinlenirler hem gönülleri kırılmaz hem hastane vb işleri olsa hallederler. Biri anneanneyse biri babaanne 2sinin de canının canı çoook iyi bakarlar muhakkak, akıl kalacak Bi şey yok. Çocuk bakmak o yaştaki insanlar için kolay değil eve bağımlı olmak, kafan esse komşuya gidemiyorsun böyle Bi çözüm sizin için de makul olabilir.
 
Kızıma daha çok babannesi baktı.oğluma da hem annane hem babanne ortaklaşa baktılar.gercekten çok iyi baktılar haklarını ödeyemem ama çok yıprandılar.yani bakan kişi yıpranıyor fedakarlık yapıyor.hangisinşn bakacagına karar vermek biraz da kişinin becerisine baglı.iyi bakamayacak olana emanet etmek istemez kimse.mesela yaşlıdır.veya zaten çocukbakma becerisi de bir kabiliyet meselesi herkes yapamaz.ama her ikisi yapabilecek şekildeyse kv ni tercih edebilirsin kolay degil çocuk bakmak anneni yıpratmaya bilirsin mesela
 
1 kişinin bakması terbiye açısından daha uygun 2 kişinin bakması ve terbiye anlayışı farklı oluyor çocuk iyice şımarıp zıvanadan çıkıyor tabi uygun olan 3 sonra kreş sosyalleşmesi açısından çocuğu çocukta konuşma problemleri yaşanıyor çekirdek aile çoğaldığında
 
Valla çok şanslısınız benim annem rahmetli. Kaynanamda çocuklarım olduğunda ben bakıyım diye direnmek yerine, bana mı güvenip yaptınız kim yaptıysa o baksın dediği için 2 kere işten ayrılıp 5 sene çalışamadım
 
Yaban bu bana birini hatırlattı
MERAK ETME HEPINIZI GÖZ ARDI ETTİM VE KONU AÇMIYORUM. Mune BÖYLE MORAL BOZAN INSANLAR KEŞKE BURADAN YOLLASANIZ. HERŞEYE MUALEFETLER. AYRICA BENİM İÇİN DERT OLAN SENİN ICIN OLMAYABİLİR TEKRAR TEKRAR YAZIP DURMAYIN
 
Gözardı edip mesajımı alıntılamak da ne bileyim..
Sana milyon kere açtığın, yorum istediğin konuda bana göre doğru olanları yazdığım için mi "yollanacağım"? Defalarca aynı konuyu temcit pilavı gibi açanlar kural ihlali yapmış sayılmıyorasa bir kelime hakaret etmeyen, her söylediğinin altı dolu olan ben niye yollanıyorum? Forum burası farkında mısın? Yorum almak için konu açacaksın istediğin yorumu yapmayanı yollayacaksın ohh ne ala iş.
 
Ben bekarken yeğenim vardı ablam calısıyodu 1 hafta biz bakıyoduk yani annem anane oluyor 1 hafta babaannesi bakıyodu gayette her iki tarafında gönlü oluyodu (bende anane bakması taraftarıyım her zaman ama eşinle gerilme ihtimalin yüksek )
 
Ülkemizde maalesef büyük ebeveynlerin torun bakması olağan bir durum, hatta doğal bir görev sanılır oldu. Çocuk dünyaya getiren anne ve baba çocuğu dünyaya getirmeden önce bütçelerini bir bakıcı tutabilecek duruma getirmeliler. Anne doğum sonrası yasal izinlerini kullanmalı, sonuna doğru da bakıcıyı evdeki düzene, çocukla birbirlerine ve bakım ile ilgili annenin tercih ve ayrıntılarına alıştırmalı, öğretmeli. Babaanne ve anneanne ise eğer istiyorlarsa arada gelip bakıcı ve bebeğin durumunu gözlemleyebilir, bakıcının acil izin vb durumlarında devreye girebilirler. Ama rutinde anne tarafından eğitimli bir bakıcı, çocuk odası ve çocuğun fazlaca zaman geçirdiği salon veya odada bakıcının da haberdar olduğu birer kamera olması da şahsi tavsiyemdir. İnsanların hayatlarının sonbaharında rahatça dinlenip, huzurlu bir yaşam sürmesi gerektiği yaşlarda yeniden çocuk bakım ve büyütme telaşına mahkum edilmesini onlara yapılan büyük bir haksızlık ve acımasızlık olarak görüyorum ben. Aynı düşüncelerimi rahmetli anneciğime de anlatmıştım zamanında. İyi ki de öyle yapmışım. Büyük ebeveynler torunlarını sevmek için onlara zaman ayırmalı, onlara bakıp büyütmek için değil.
 
Bu arada Çocuk pedagog ve Psikiyatristi olan iş arkadaşım eğer çocuğa hem anneanne hem babaanne bakıyorsa her birinin kesintisiz en az 3 ay süre ile çocuğa bakmasını öneriyordu insanlara. Çocuğun eğitimi ile ruhsal ve kişisel gelişimi için çocuğa bakan kişilerin sıkça değiştirilmesini çok yanlış buluyor ve aileleri uyarıyordu bu konuda. Bunu da belirtmek isterim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…