Bebeğime bağırıyorum..Vicdan azabı çekiyorum..AKIL VERİN BANA LÜTFEN :(:(:(

Yarın 50 günlük olacak bebeğim. 40ına kadar o kadar sessiz, uslu ve sorunsuzdu ki nazar değmesin diye kimselere söyleyemedik. Bir süredir, uykusu çok hafif, çok mızmızlanıyor ve sizin anlattığınız gibi babasında susuyor. Biz bunu şöyle anladık. Bendeyken (beni tanıdığı için) sürekli emmek istiyor, doysa bile uyuyamıyor, ağzı sürekli meme arıyor. Uykusu da gelince ne memeden vazgeçiyor ne de uyuyor; böylece mızmızlanıp huysuzlaşıyor. Ne zaman ki babası kucağına alıyor ağladığında, abartmıyorum 2-3 dakika içinde uyuyakalıyor. Annem ve kayınvalidemde de aynı şekilde. Ben bundan rahatsızlık duymuyorum, çünkü daha 2. ayındaki bir bebeğin tercih yaptığını düşünmek biraz fazla hassasslık olur. O şuan içgüdüleriyle hareket ediyor. Kokudan sesten etkileniyor. Anneyi ihtiyaçlarını gidermek için kullanıyor. 9.ayda içgüdülerini bırakıp öğrendikleriyle devam edecek. Biz anneler ilk aylarda onlar için ihtiyaçlarını karşılayan kişileriz. Bir dergide okumuştum, kızlar da erkekler de ilk yıllarında babaya daha düşkün oluyorlarmış; çünkü çocuklar annelerini kendilerinden farklı tutmazlarmış. Baba onlara farklı, eğlenceli gelirmiş. 2 aylık çocuk için şöyle yazıyordu; bebek anne memesini kendi bedeninin bir parçası zanneder...

Kısacası, üzülmeyin; hatta sevinin. Çocuğunuz doğanın gerektirdiği gibi davranıyor. Bir süre sonra yine doğanın gerektirdiği gibi konuşmalarınıza olumlu tepkiler verecek inşallah.

Benim kızım 25 günlük.Aynen benimde sinirlendiğim zamanlar oluyor ama ona bağırmıyorum.Beni her sinirlendirdiğinde sarılıp öpüyorum.Neden mi, .çünkü 8 yaşında bir kızım var ve 2 gün beni uyutmadığı için ona bağırmıştım ve halen düşündükçe kötü oluyorum ve vicdan azabı hiç bitmiyor.İlk çocuklar deneme tahtası gibi oluyorlar.Bütün acemiliklerimiz onlarla çıkıyor.Şimdi oğlumada 25 günlük kızımada her baktığımda 8 yaşındaki kızım aklıma geliyor ve sanki diğer çocuklarıma her yaptığım iyi davranışı ona yapmışım gibi hissediyorum.2 çocuk yeterliydi ama 3. sünü sırf kız olsunda kızıma sırdaşlık yapsın,yarenlik etsin diye düşündüm.Ve şimdi hiç pişman değilim çünkü kızımı çok seviyorum.

benim bebeğim de huysuz ve zor bir bebek. bazen ben de çileden çıkıyorum ama ona belli etmemek için şöyle bir yöntem buldum. biliyorsunuz bebekler popolarına küçük pat patlarla vurulmasını çok severler. ben de o beni çok kızdığında " seni sıpa" diyerek poposuna pat pat vuruyorum :) böylece hem onun hoşuna gidiyor hem ben de hırsımı almış oluyorum:))
bağırmayın bebeklerinize kızlar. onlar bizim en ufacık gerginliğimizden bile hemen huzursuzlanıyor. sonuçta bizi kızdıran bebeklerimiz değil yorgunluğumuz ve ondan kaynaklı stresimiz. onların ne suçu olabilir ki. deneyin benim yöntemi tabi kızgın bir şekilde değil. gülerek, ses tonunuzu yumuşatark. aha uyandı benim ki cırlayarak yine :))

Nazendeim mesaji mi gorursen lutfen cevap yaz suan bende ayni durumdayim uzun bir.zaman olmis sen yazali durumunda.nezamam duzelme oldu acaba

kardelenalev34 .!.:

Nazendeim mesaji mi gorursen lutfen cevap yaz suan bende ayni durumdayim uzun bir.zaman olmis sen yazali durumunda.nezamam duzelme oldu acaba

Genişletmek için tıkla...

Canım bebişin nasıl oldu benimde 6 aylık oğlum var cok mızmız sürekli ağlar sabretmeye calısıyorum ama cok bağırıyorum bu sefer vicdan azabı cekiyorum cek cekebildiğin kadar