O da sizin bebeğiniz ama sağlıklı doğup sonradan hastalık başka durumlardan da engelli kalan çocuklarımız var. Ve down sendromu eğitimle çok iyi yerlere gelebilir. Downlu kardeşim var inanın o kadar tatlı ki. Kıymayın bebeğinize
Ben anne değilim olmak için çabalıyorum çok da dua ediyorum olsun diye, seni çok iyi anlıyorum yaşayan bilir bence, zor bir karar ALLAH yar ve yardımcın olsun
Merve,Sevgili Mune. Kalp atışı o kadar erken başlıyor ki 9 haftalıkken embriyo fetus adını alıyor artık ultrasonda hareketleri hozlemlenebiliyor. Ve 24. hafta sonrası doğarsa yaşayabilecek gelişmişlikte olanlar var. 26. Haftaya gelince bu oran çok çok artıyor. Yasalar kürtajı cinayet kabul etse, engel gibi durumlarda gebelik sonlandırmayla ilgili biraz daha katı kurallar olsa. Insanların zihniyeti de buna göre şekillenmiş olacak. Olmalı demiyorum haddim değil. Ama öyle olurdu. Şimdi kürtaj 10 haftaya kadar yasal diye bebek kabul edilmiyor bile aldırılan bir çok kişi tarafından. Her neyse. 20. Haftadan sonra ben sürekli tekmeleniyorum çok net. Inanılmaz bir hismiş. Rabbim tüm dileyenlere nasip etsin inşallah.Tüm evlatlara da hayırlı ömürler nasip etsin.
Sizin verdiğiniz örnek baştan sona toplumun hastalıklı kafa yapısını içeriyor. Yani toplumun bu zorbalığı için can almak (Ki bunun başka adı yok. Atan kalp durduruluyor doğumla büyüyen bir cana son veriliyor.) tepki çekecektir. Ve o kadar fazla örneği var ki hakikaten downlu denip normal kromozom sayısıyla doğan bebeklerin. Bu gebelik sonlandırmaları normal kabul etmeler bu durumun da önüne geçiyor.
Ayrıca eklemek istiyorum ki benim tarama testinde risk 847de 1di. Tüm kemik ölçümleri ve ayrıntılı ultrason da normaldi. Bana dendi ki downlu bebeklerin %10unda hiç bir bulguya rastlanmaz. Dilersen amniyosentez ya da fetal dna testleri yaptır. Ben kabul etmedim. Şahsi görüşüm bu. Ama demek istediğim burda her şeyin yolunda olduğunu sanan tüm gebe arkadaşlarımızın da bu yüzde onluk dilime girme ihtimalleri var.
Bu hassas konularda konuşulan can çünkü üzülüp yargılamadan yorum yapılabilmesi mümkün değil.
Benim ablam çok sağlıklı bebek olarak dünyaya geldi 5 yaşında araba çarptı ayağının birini kaybetti. Ailem çok iyi olduğu için eksikliğini hissettirmediler kendi ne çocukluk yaşayabildi ne gençliğini ,okulda arkadaşları ve hep çevresi engelli olduğunu hissettirdi .Yaşam acımasız anne baba olarak sen vazifeni en iyi şekilde yapsanda çevre izin vermiyor .Gerçekten dışardan konuşması çok kolay.
Ben yasaların toplumun algısını şekillendirişini anlattım. Asla şu ya da bu olsun demiyorum. Haddim de değil zaten. Sadece konuya tepkisiz kalamayışları daha iyi anladığımdan sanırım o kısma yönelik kendimce bir kaç açıklama yaptım.
Amin, keşke yasalar toplumun algısını şekillendirmek de insanların öncelikli kılavuzu olsa lakin birinin beden bütünlüğüne zarar vermek suç olmasına rağmen neredeyse her gün en az 1 kadın tecavüze, 1 çocuk cinsel istismara uğruyor, üstelik bazı değerlerimize göre de tecavüzün istismarın olmaması gerekiyor ama gelin görün ki hayatımızın gerçeği oldu ne yazık ki
Maalesef bedensel engelliler ve yaşadıkları zorluklara çok hakimim babamdan dolayı.Amin, keşke yasalar toplumun algısını şekillendirmek de insanların öncelikli kılavuzu olsa lakin birinin beden bütünlüğüne zarar vermek suç olmasına rağmen neredeyse her gün en az 1 kadın tecavüze, 1 çocuk cinsel istismara uğruyor, üstelik bazı değerlerimize göre de tecavüzün istismarın olmaması gerekiyor ama gelin görün ki hayatımızın gerçeği oldu ne yazık ki
Toplum algısını şekillendirmek bebeklikten itibaren eğitimden geçiyor, hem aile eğitimi, hem okul eğitimi, hem toplum olarak toplum bilinci eğitimimiz olması lazım.
Oysa biz bedensel ve zihinsel engelli insanların sorunlarına sorun katıyoruz, kaldırımlardaki tekerlekli sandalye rampalarında dahi arabalar park halinde, görme engelliler için kaldırımlara konmuş işaretleri söküyoruz, toplu taşımalarda yaşlılar hamileler için ayrılan kısma dahi kim kaparsa mantığıyla hareket ederek oturup uyuyor numarası yapıyoruz.
Velhasıl kurallara pek riayet eden bir toplum değiliz ne yazık ki
Amin
Allah babanıza da tüm engelli insanlara da yardım etsin, üzgünüm ama ben hala bu konularda yeterli toplum bilincine ulaştığımızı düşünmüyorum, gerçekten çok düşüncesiz ve acımasız olabiliyoruz, öyle ki işitme engelli bir çocuğun işitme cihazını, yürüme engelli birinin akülü sandalyesini çalacak kadar, otistik bir çocuğu dövecek kadar vicdansız merhametsiz olabiliyoruz.
