Bebeğimi bırakıp işe gitme vaktim geldi :(

nurblc

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Mart 2016
608
510
33
33
Kimilerine göre belki çokta abartılmaması gereken bi mesele. Sonuçta milyonlarca çalışan anne var. Ama her anne bu bunalım yolundan geçiyor dimi? Bebeğim şuan 8 aylık,kurumsal bir şirkette çalışıyorum ancak bu kadar izin alabildim. Bebeğim olsun diye tedaviler gördüm vazgeçtikten bir kaç ay sonra hamile olduğumu öğrendim. Hamileliğim tatlı bi heyecandan çok eziyete dönüştü,çalışmak zorundaydım ve 33 haftalıkken erken doğum yaptım. Psikoloji olarak hiç rahatlayamadım 8 aydır evdeyim çok şükür oğlum şuan sağlıklı ama yaşadıklarımın etkisinden bir türlü çıkamadım derken ayrılma vakti geldi çattı. 21 haziranda iş başı yapacağım ve uykularım kaçıyor. Nasıl olacak,uyku düzenimiz yok,istediğim gibi yetiştirebilecek miyim,ilklerini göremeyeceğim belkiler vs. beynimi kemirip duruyor. Bu konuda tecrübe sahibi ya da önerilerde bulunabilcekler varsa çok memnun olurum.
Dipnot: çalışmak zorundayım :(
Uzun oldu biraz kusuruma bakmayın. Bi derdim vaar kendime göre çok büyük !!! :(
 
:( herseyin hayirlisi. günde kac saat caliscaksin?
 
Çok zor o kadar iyi anlıyorum ki ..Kim bakacak peki
 
Bebeğe kim bakacak?
Siz büyük fedakarlık yapıp onun için çalışıyorsunuz kendinizi üzmeyin.
Hem tamamen atmıyorsunuz ya ilklerinde yine siz olacaksınız inşallah.
Babaannesi bakacak, evet onun için çalışacağım / çalıştım ama şunu da atamıyorum beynimden. Ilerde büyüyüpte anne keşke bu imkanlara sahip olmasaydık ama seninle olsaydım sen büyütseydin beni derse kahrolurum
 
8 ay yine iyi bakmışsın. çok daha erken bırakmak zorunda kalanlar var. ama bunların hepsi onun için daha güzel bir geleceği olsun diye...
Evet bende böyle teselli ediyorum kendimi ama içimdeki o huzursuzluğu yok edemiyorum. Bi yandan teselli olup diğer yandan içimi kemiriyor bişeyler :(
 
Yapmayın lütfen , bu kadar üzülmeyin . Tabiki çalışan anne olmak zor . Ama bu şekilde büyüyen sadece sizin çocuğunuz değil . Kadın doktorlar , öğretmenler , avukatlar , fabrika , şirket çalışanları ve daha niceleri . Elbette zor oluyor ama İnanın insan alışıyor . İşteyken açıp fotoğraflarına bakıyorsunuz , özlüyorsunuz . Ama yeri geliyor az rahat ver be çocuğum diyorsunuz . Emin olun çalışmak iyidir . Bazen de evdeki koşuşutırmacadan kaçıp dinlenmektir. Değişik insanlar görüp Yeni muhabbetlerdir. Sadece biraz özlem ve eve dönüşte koşuşturmayla geçen zaman olacak
 
Yalnız değilsin demeye geldim :) aynı dert bizde de var ama ne yapalım her şey minikler için.
 
Ben beş aylıkken başladım. Benim bebeğimin de hiç düzeni yoktu. Kolikti. Çok ağlıyordu. Eve gelene kadar içim içimi yiyordu. Babaannesi baktı sağolsun. Şu an dokuz aylık. Biraz daha düzene girdi (dis olayı hariç). Zamanla bu tempoya alışırsın. Gün içinde yanında olamasan da eve gelince işi gücü boşver sadece bebeginle ilgilen. Gittikçe her şey rayına oturacak. Bunu onun için yapıyorsun unutma. Keşke imkan olsa da biz kendimiz buyutsek bebeklerimizi
 
Kimilerine göre belki çokta abartılmaması gereken bi mesele. Sonuçta milyonlarca çalışan anne var. Ama her anne bu bunalım yolundan geçiyor dimi? Bebeğim şuan 8 aylık,kurumsal bir şirkette çalışıyorum ancak bu kadar izin alabildim. Bebeğim olsun diye tedaviler gördüm vazgeçtikten bir kaç ay sonra hamile olduğumu öğrendim. Hamileliğim tatlı bi heyecandan çok eziyete dönüştü,çalışmak zorundaydım ve 33 haftalıkken erken doğum yaptım. Psikoloji olarak hiç rahatlayamadım 8 aydır evdeyim çok şükür oğlum şuan sağlıklı ama yaşadıklarımın etkisinden bir türlü çıkamadım derken ayrılma vakti geldi çattı. 21 haziranda iş başı yapacağım ve uykularım kaçıyor. Nasıl olacak,uyku düzenimiz yok,istediğim gibi yetiştirebilecek miyim,ilklerini göremeyeceğim belkiler vs. beynimi kemirip duruyor. Bu konuda tecrübe sahibi ya da önerilerde bulunabilcekler varsa çok memnun olurum.
Dipnot: çalışmak zorundayım :KK43:
Uzun oldu biraz kusuruma bakmayın. Bi derdim vaar kendime göre çok büyük !!! :KK43:
Şuan doğum iznindeyim. 8 aylık olunca bende ise döneceğim mecburen. Endişenizi üzüntünüzü o kadar iyi anlıyorum ki. Istiyorum ki hep dibimde olsun.
 
Babaannesi bakacak, evet onun için çalışacağım / çalıştım ama şunu da atamıyorum beynimden. Ilerde büyüyüpte anne keşke bu imkanlara sahip olmasaydık ama seninle olsaydım sen büyütseydin beni derse kahrolurum

ne yazıkki bunu diyorlar ,
benım kızım halaaa söylüyor 10 yaşına geldi , ne zaman emekli olacaksın ben seni okuldayken bile çok özlüyorum diyor ,

gene şükür et ben tam 3 aylıktı bıraktıgımda.
 
Bir de su yonden dusunun zaman ilerledikce ayrilmak daha zor olacak. Yani bebek anlamaz ki 8 ayda mi biraktin 18 ayda mi biraktin.benim bebegim 18 aylik bazen bakan olsaydi da keske erkenden ise baslasaydim diyorum ama bakan kimse olmadigi icin hala baslayamiyorum. Evde bunaldim calisan insanin evde durması zor
 
Ben de haftaya 6 yasindaki kizimi annemin yazligina birakip donecegim, gunlerdir uyuyamiyorum bu yuzden...
Yasi kac olursa olsun calisan anne olmak da zor, calisan anne cocugu olmak da...
 
Back
X