Bebeğini kaybedenler......

slm kızlar bebeğimi düşürdüm yeni neden düştüğüne dair hiç bir test yapılmadı ilk hamileliğim olduğu için oyüzden sebebini bilmiyorum bir daha ne zaman hamile kalsam sağlıklı olur doktor 2 ay bekleyin dedi

ece ulusoy .!.:

slm kızlar bebeğimi düşürdüm yeni neden düştüğüne dair hiç bir test yapılmadı ilk hamileliğim olduğu için oyüzden sebebini bilmiyorum bir daha ne zaman hamile kalsam sağlıklı olur doktor 2 ay bekleyin dedi

Genişletmek için tıkla...

Benim de ilk bebeğim öldü, biz kendi isteğimizle test yaptırdık. Haftasına göre değişiyor hamile kalma süresi. Doktor iki ay dediyse iki aydır :)

Furcula .!.:

Hayir belli degil fakat dr hamile kaldiginda dikis aticani ve gobekten igne vurcani soyledi garantiye almak icin.. kuzenim baska kadin dogum uzmaninin yaninda asistan olarak calisiyor dusuk yapilanlara bir suru test yapiliyormus kromozom testleri bunlarla neden daha iyi buluna biliyormus genlerden gelen birseyse tedavisi varmis internetten onu arastiriyordum nasil birsey die senin bellimi test istedilermi sizden

Genişletmek için tıkla...

Canım önemli bir bilgi olursa bizimle de Paylaş bende 3 defa bebegimi kaybettim biri düşük ikisi erken doğum. Sebebi de ortaya çıkmadı. Hiç bi sorun gözükmüyor

Emineeetuba .!.:

Canım önemli bir bilgi olursa bizimle de Paylaş bende 3 defa bebegimi kaybettim biri düşük ikisi erken doğum. Sebebi de ortaya çıkmadı. Hiç bi sorun gözükmüyor

Genişletmek için tıkla...

canım araştırmalarını tam yaptır genetik testlerini rahim ağzının boyunu rahim filmi ile rahminde olan olabilecek durumları iyice netleştir çok geçmiş olsun

bende kaybettim yavrumu. 15.11.2015te doğum yaptım. herşey gayet normal, bebeğim sağlıklıydı. 39.haftada doğdu oğlum. 5 gün yaşadı. 20.11.2015te kaybettim onu. ani bebek ölümü dedi doktorlar.hiç bir sebep bulunamadı. o kadar zor o kadar acı ki.Allahım dayanma gücü versin.Allahım yavrusunu kaybeden tüm anne babalara sabır versin. kokusunu nasıl özledim kuzumun anlatamam. doya doya sevemedim saramadım.allah onu gerçek dünyada buluştursun bizimle

toprakin annesi .!.:

bende kaybettim yavrumu. 15.11.2015te doğum yaptım. herşey gayet normal, bebeğim sağlıklıydı. 39.haftada doğdu oğlum. 5 gün yaşadı. 20.11.2015te kaybettim onu. ani bebek ölümü dedi doktorlar.hiç bir sebep bulunamadı. o kadar zor o kadar acı ki.Allahım dayanma gücü versin.Allahım yavrusunu kaybeden tüm anne babalara sabır versin. kokusunu nasıl özledim kuzumun anlatamam. doya doya sevemedim saramadım.allah onu gerçek dünyada buluştursun bizimle

Genişletmek için tıkla...

Aminnn.. Bende erken doğum yaptım tam bir yıl önce ama bebeğim sağlıklıydı. küvözde kaldı 18 gün sonra kaybettim. Ölüm nedeni enfeksiyon dediler. Ama hastane ihmaliydi bence. Bir kere bile kucağıma almak nasip olmadı yavrumu.

merhaba hepinize geçmiş olsun çok zor bir durum zaman gerekli toparlamak için ben daha yeni yeni toparladım bebek görünce hala etkileniyorum mesela 13 aralıkta nasip olsaydı doğacaktı o tarihte aklıma geldi sürekli git geller yaşıyorsun işe başladım iyiki başlamışım yoksa zor toparlardım.bebeğimin sonuçlarını aldım down sendromu yazıyordu ve arka sırt bölgede kanama ödem varmış benden sürekli gelen kanama sanırım oradan geliyorum rabbim hayırlısını versin hamiş olan bayanlar sizde içinizi ferah tutun kötü düşündükçe kötüyü çekiyoruz sanırım.

BEBEĞİ DOĞUMDA ÖLEN BİR ANNENİN BEBEĞİ BİR

GÜN RÜYASINA GİRER VE ANNESİNE BUNLARI

SÖYLER ...

Merhaba anneciğim...oluşumuma ,gelişimime ve gidişime

karar veren cenabı allah beni ve arkadaşlarımı

cennet bahçelerinde yaşatıyor. Ben de arkadaşlarım da en güzel cennet elbiselerini giyor en güzel

nimetlerden tadıyoruz sadece anne sütünün......

Tadını bilmiyoruz. Burada huriler var beni ve

arkadaşlarımı çok seviyorlar hatta hep bizi

emzirmek istiyorlar ama biz annelerimizi,sizleri

bekliyoruz sonra huriler ne kadar talihli olduğunuzu söylüyorlar. Ben seni, senin karnımda

varlığımı öğrendiğin andan sonraki gibi yeterince

tanımadan bilmeden çok ama çok seviyorum

sadece özlemiyorum çünkü hüzne ya da acıya

sebep olacak hiçbir şeyi hissettirmiyor rabbimiz.

Hem dünyada nefes alıp veren ya da dünyaya gelemeden anne rahminin içinde ruhu buraya

alınan hiçbir arkadaşımız acının ne olduğunu

bilmiyor nasıl rahminize düşerken acı çekmediysek

buralara çağrılırken de acı çekmedik aksine

buralara gelmek için hepimiz çok istekliydik bu

isteği yine allah vermişti. Hem acı ya günahlara kefaret olsun diye ya da kişinin makamı yükselsin

diye çektirilirmiş ama anneciğim bizim hiç

günahımız olmadı hani vildan deniyor ya bize yani

cennet çocukları bizim makama da ihtiyacımız yok

ki.hz.ibrahim sizi anlatıyor bize dünyada

doktorların sizi bizim adımıza bilgilendirmesi gibi bi şey bu,ve ekliyor''size öğreteceklerimi kıyamet

koptuğunda sakın unutmayın annelerinizi almadan

hiç biriniz cennete girmeyin.çünkü onlar sizler

yanlarından alınınca çok üzüldüler onları o kutlu

günde sevindirin..''.anneciğim üzüntünün ne

olduğunu bilmiyorum ama hissedemediğimize göre iyi bir şey olmamalı,ben şanslı bir bebeğim ve sen

de şanslı bir annesin çünkü milyonlarca beden

varken ben sana sen bana seçilmiştin.ve şimdi

herkesin gelmeye çalıştığı yerde seni bekliyorum

ve herkesin hesap korkusuyla titrediği günde

kundaktaki halimle kucağına verilicem bana kavuşmanın mutluluğuyla hesabın sana nasıl

geldiini hissetmeyeceksin yine ben sana ortalığın

kavrulduğu o sıcak günde cennetten buz gibi sular

getiricem ve rabbime ayrılığımla üzülen anne ve

babamı müsade et bugün sevindireyim diyeceğim

ve bizim bir istediğimizi iki etmeyen allah, bizi en büyük sevgiyle seven, sana sadece sevgisinin ve

şefketinin en küçük zerresini veren allah tebessüm

ederek ne yapmak istediğimi soracak ben de senin

ellerinden tutup cennete getiricem, sizin için burada

hazırlıklar yapıyor hz. Ibrahimin her söylediğini

aklıma kazıyorum.biz burada tekrar bir aile olunca başka insanlar sana çok özenecek çünkü ebedi

hayatınızda ebeden hanenizi şenlendirecek ve hiç

büyümeyecek olan bir yavrun var ben varım...sen

şimdi hamilelere ya da yaşayan akranlarıma

özenerek bakıyorsun oysaki onlar en fazla on sene

daha sevimli olcaklar sonra ergenlik sıkıntıları başlayacak ya da başka problemlemler daha da

büyüdüklerinde kendi hayatları olacak bekledikleri

istedikleri gibi vakit geçiremeyecek anneleri belki

annelerini çok üzecek onlar kötü şeyler yapacaklar

ya da başkalarının kötülüklerinden etkilenecekler

ama ben hiç büyümeyeceğim seni hiiiiiç üzmeyeceğim.anneciğim benim olduğum yer çok

güzel lütfen benim için üzülme hem kendini

suçluyormuşsun bana olanlar için halbuki benim

varlığıma da yokluğuma da karar veren bir kudret

var o bizim için her zaman iyi olanı seçer ama bazı

şeyler görünürde o an için iyidir bazı şeyler o an için kötü ancak sonrası için o an göremediğimiz

akıbeti için iyidir.anneciğim bizim ayrılığımızda

böyle inan sonradan anlayacaksın ikimizin de

seçilmiş olduğunu,anne benim için sahip olduğun

her şeyi düşünmeden feda edebileceğini biliyorum

bana olanlar senin suçun değildi hem sen benim annemsin allahın kulusun senin de benim de asıl

sahibimiz o ,sen onun sana verdiği şefkat ve

sevgiyle bağlısın bana inan ki o ikimize de

zulmetmedi sadece sabret lütfen isyan etme ve

lütfen gücünü aşan şeyler için kendini suçlama ben

seni tanıyor, biliyorum mahşer günü milyonlarca insan içinde seni bulacam ve seni kendimle cennete

getirene kadar ağlayıp feryad edeceğim.senden

isteğim işimi zorlaştırmam büyük günahlardan

uzak durman ve farz olanları yerine getirmen

çünkü şefaat hakkımı aşan günahlara sahip

olursanız ben de üzülücem ...yanında olsaydım bana her şeyi sen öğretecektin anneciğim lütfen

bana üzüntünün ne olduğunu öğretme şefaatimi

aşan günahlardan uzak dur olur mu? hastaneden

eli boş döndüğünüz günü hatırlıyorsun değil mi

aynı şeyleri bana yaşatma anneciğim cennetteki

evime sizsiz dönmek istemiyorum...şefaatimi aşmasından korktuğum günahlardan biri de

kaderimden kendini sorumlu tutmak oysaki

gidişim hem senin hem de benim kaderimdi ve

lütfen kadere isyan etme çünkü ikimiz içinde en

hayırlısı en iyisi buydu.allah sana ve bana

zulmetmedi anneciğim...

……..ELİF’ immm……

Sabah dogal yoldan kisa surede 1 aylik hamile arkadasim, biraz kanamasinin oldugunu ve cok korktugunu soyledi. Ilk hamileliginde de 4-5 haftalikken dusmustu.
Benim gibi tedavilerle bogusan 2 yavrusunu kaybetmis ve tup bebekten negatif sonuc almis birine"yine kaybedersem diye cok uzuluyorum demesi beni cok sinirlendirdi nedense..
Daha kan pihtisiydi o. Kayip mi ki dedim...tedavilerle mi bogustun ki.. bebegini mi kaybettin ki..bari bana boyle soylemeseydi..
Insanlar cocugunu kaybeden insanlarin yaninda daha olumlu olmali. Kendi kucuk acilarini , buyuk aci cekmis birinin yaninda boyle anlatmamali... beterin beteri var halimize sukur dese yalandan bile olsa...
Tup bebek yaptirmak istemiyorum artik.. dogal yoldan bir tane sorunsuz saglikli olsa.. her melek annesine insallah

Sıradan bir şekilde baslayan bir gun.. saatlrr sonra hissedilen kanama ve korku icerisinde hastaneye gidisimiz. Bebegimin eşinde ayrilma olusmus. Kendimi bir an once kavusacaz diye teselli ettim. Doguma alindim ve aglama sesini duydugum oglum yuzunu goremeden kuveze alindi. Kendimi teselli ederek gecirdim hastane odasindaki ilk gecemi. Ertesi gun bebegimi gidip görebildim kuvezde solunum cihazina bagli diye ağladım. Guzel gozlerini bana açtı. En çok ona bi faydam yok diye agladim sanirim. Orda bi basina birakiyormus gibi suçlu hissettim ona da ayri agladim. Bir yandan sut sagmaya ugtastim. Ama gun sonunda kendimi toparladım. Daha cok sut sagip hergun sut getirerek ogluma fayda saglarim dedim. Hastanedeki 2. Sabahima yan odamdaki yenidogan bebegin aglamasiyla bende aglayarak uyandim. Guclu olacaktım ve toparlandim. Hastane evimize uzak oldugu icin sehirde kalacak yer ayarlicaz bende hergun oglumu gorup cikmasini beklerim diye yine kendimi avuttum. 2 saat sonra yenidogan doktoru cagirdi. Rutin bir konusma sanarak gittim yanina. Solunum cihazina bagli oglum diye dayanamaz korkarken ben bunu dert ederken doktor kan hastaligim olup olmadini akraba evliligi olup olmadığını sordu. Oğlumda 2 adet leke olusmustu. Doktor vakanin adini soyledi ve ilk kez duydugumuz birseydi. Yuzde yetmis olum riski oldugunu söylediğinde durumun ciddiyetini ancak anladık. Tedaviye hemen baslanarak 48 saat onemli derken bebegim purpura fulminans denen hastaliga sadece 35 saat dayanabildi. Butun organlari kan dolmustu bu kadwr kisa surede. Sonrasi oncesi her yani acı. Dilerim Rabbim kimseyi boyle sinamaz. Benim evladim bu dunyada acı cekmeden kurtuldu Allahtan gelene hamd olsun. Ama canimin acimasi yinede gecmiyor. Kalbimin meyvesi koptu. Hastanede evladimi 3 gun boyu birakip ciktim. Telefon caldiginda olum haberi alacagimizi biliyorduk. Eve elim kolum karnim bos gittim. Oglumun besigi esyalari gozumum onunde. Evadimin kimligini almayi hayal ederken mezar tasini aldim. Sagdigim sutun bir damlasini bile ogluma icerememislerdi. Gelen sutumu kesmeye calisirken ayri agladim. Karnimda bir yara agri aci var ama yawrumun gulumsemesi yokki yanimda hepsini unutayim. Lohusasin dikkat et laflari ama ben buni hatirlamaya bile dayanamiyorum. Cunku kucağım bos. Oglumun ilk kiyafeti kefen oldu cok agir bir sinav. Sesini bi kez duydum. Kokusu nasildi bilemedim. Ellerine yuzume bir fanustan baktim dokunamadim. Bunlari derken asla isyan etmiyorum tövbe. Allahtan gelene hamd ediyorum. Ve simdi eşimin memleketine defnettigimiz ogluma bir kez daha veda edip evimize donmek zorundayiz. Yuregimdeki acı geçecek mi Allahim bize sabir ver. kimse boyle sinanmasim dilerimki. Evladi hasta olan herkese sabir şifa dilerim. Sadece acimı bi aciyi taniyann birileriyle paylasmak konsmak istedim

Merhaba uzun yıllar geçmiş aradan inşallah sağlıkla bebeklerinizi kucağınıza almissinizdir. Suan sizinle tam olarak aynı durumu yaşıyorum iki bebegimi de 4.5 aylık kaybettim ve ikincisi serklajli idi. Ne yaptınız sonrasında bana biraz yardımcı olur musunuz?

keops35 .!.:

geçmiş olsun arkadaşlar,
biz de ağustos 2008'de buraya yazmaya başladığımızda aynı acıları yaşıyorduk.şimdi birçok arkadaşım benim gibi bebek sahibi oldu.inşallah sizin de annelik haberlerinizi alacağız.umudunuzu yitirmeyin,melekleriniz size kardeşlerini gönderecek,buna inanın opuyorumnanaktan

Genişletmek için tıkla...

gececek mi bu acı, hafifleyecek mi, yeniden bebek sahibi olunca yeni hayaller umutlarla doluyor mu insan?

nilesa .!.:

gececek mi bu acı, hafifleyecek mi, yeniden bebek sahibi olunca yeni hayaller umutlarla doluyor mu insan?

Genişletmek için tıkla...

Henüz yeni bebeğimi kucagima almasamda hafifledigini soyleyebilirim
Ama bu bizim elimizde. Ben yasam seklimde buyuk degisikler yaptim. Duaya inancima yöneldim. Çünkü daha iyi gelen hicbirsey yoktu. Dusunsenize Allah bize cennette sonsuz evlat sevgisi hediye ediyor aslinda. Biz bu dunyada agliyoruz ama kendimiz icin. Giden yawrumuz tertemiz gunahsiz. Koşup oynuyor simdi hicbir hesabi sorgusu olmayacak. Kolaymi tabiki deil ama ben inancim dogrultusunda bunlqri dusundugumde okudumda teselli oluyorum. Cok sukur esim saglikli diyorum beterin beteri war diyorum. Ama gun geliyor agliyorum Allahim kokusunu burnuma bir kez hissettir. Ruyamda opsem koklasam die. Özlüyorum evime bile getiremedigim yawrumu cok ozluyorum. Ama ona kavusabilmek icin kendi inancim gereği yaşayarak Allaha layik bir kul olmaya calisiyorum. Cunku annemide cennete istiyorum diyen yawrumunda eli bos kalsin istemiyorum. Herkesin teselli sekli baska ben nacizane hislerimi yazmak istedim. Rabbim sabrimizi arttirsin ve hicbir kadinin kucagi bos kalmasin. Tabiki hayirli olacaksa..