Bebek fikrine alışamıyorum.

Izabelya

Izabelya

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2016
252
212
103
Günaydınlar.
2 yıllık evliyim ufak tefek sorunlar dışında çok güzel bir evliliğim var. Eşim ev işlerinde vs yardımcıdır asla beni yormaz. Beraber işten döner beraber evi toplar beraber otururuz.
Çok kuvvetli bir bağımız var. Sürekli sarmaş dolaş ilgililiyiz. 2 kişilik hayatımız bizi çok mutlu ediyor. Beraber boş boş oturmayı bile çok seviyoruz. Her ortamda eğleniyoruz. Kafamıza esiyor dışarı çıkıp sabaha karşı geliyoruz. Özgürlük benim için herşey. Eşim de bana ayak uyduruyor.
Sanırım artık çocuk istiyor. Hevesleniyor.
Fakat ben özgürlüğümü kısıtlayacak, eşimle aramdakı bağ kopacak, dizilerim yarım kalacak, uykularım keza öyle.. diye çok kokuyorum. Bebekleri çok seviyorum. Ama kendimi anne olarak kabullenemiyorum.
Eşim sıkma zorlama kendini 1-2 yıl daha bekleriz diyor fakat sanki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim gibi. Sorumluluk beni boğuyor. Pişman olmaktan, iyi bir anne olamamaktan deli gibi korkuyorum.
Benim gibi hissedip sonra iyi ki anne olmuşum diyen var mı ? :KK51:
 
Demettek1 .!.:
Günaydınlar.
2 yıllık evliyim ufak tefek sorunlar dışında çok güzel bir evliliğim var. Eşim ev işlerinde vs yardımcıdır asla beni yormaz. Beraber işten döner beraber evi toplar beraber otururuz.
Çok kuvvetli bir bağımız var. Sürekli sarmaş dolaş ilgililiyiz. 2 kişilik hayatımız bizi çok mutlu ediyor. Beraber boş boş oturmayı bile çok seviyoruz. Her ortamda eğleniyoruz. Kafamıza esiyor dışarı çıkıp sabaha karşı geliyoruz. Özgürlük benim için herşey. Eşim de bana ayak uyduruyor.
Sanırım artık çocuk istiyor. Hevesleniyor.
Fakat ben özgürlüğümü kısıtlayacak, eşimle aramdakı bağ kopacak, dizilerim yarım kalacak, uykularım keza öyle.. diye çok kokuyorum. Bebekleri çok seviyorum. Ama kendimi anne olarak kabullenemiyorum.
Eşim sıkma zorlama kendini 1-2 yıl daha bekleriz diyor fakat sanki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim gibi. Sorumluluk beni boğuyor. Pişman olmaktan, iyi bir anne olamamaktan deli gibi korkuyorum.
Benim gibi hissedip sonra iyi ki anne olmuşum diyen var mı ? :KK51:
Genişletmek için tıkla...
Demekki tek bu hisleri yaşayan ben değilmişim. benim eşimde çok çocuk istiyor ama bu hissiyat içinde bende yapamıyorum.yaş kaç bu arada
 
bende ozgurlugume cok duskunum ama Allahtan bana her daım destek aılem var , 31 yasında anne oldum ama ben 30 da evlendım amaç artık çocuk yapmaktı hemende yaptık ;) İlk bır evet zor oluyor gazı -uyku duzenı-beslenmesı vs ama yasına bır gırsın hersey bır anda değişiyor -sizin en ıyı arkadasınız oluyor adeta ve eşiniz bazen aklınıza bile gelmiyor... Egerki eşiniz size destek olan bir erkek ise anne olmak sizi zorlamaz ama kendinizi her anlamda hazır hissetmeniz önemli o nedenle yaşınız gençmiş ben sizin yerinizde olsam bir doktor kontrolunden geçer sağlıkla alakalı sorun teşkil eden bir durum var mı yok mu öğrenirdim eğerki herşey yerinde ise bekelrdim 30 a kadar ama çocuk konusunda sıkıntılı bir durum varsa çalışmalara başlardım ve eminimki iyi bir anne olursunuz.
 
Demettek1 .!.:
Günaydınlar.
2 yıllık evliyim ufak tefek sorunlar dışında çok güzel bir evliliğim var. Eşim ev işlerinde vs yardımcıdır asla beni yormaz. Beraber işten döner beraber evi toplar beraber otururuz.
Çok kuvvetli bir bağımız var. Sürekli sarmaş dolaş ilgililiyiz. 2 kişilik hayatımız bizi çok mutlu ediyor. Beraber boş boş oturmayı bile çok seviyoruz. Her ortamda eğleniyoruz. Kafamıza esiyor dışarı çıkıp sabaha karşı geliyoruz. Özgürlük benim için herşey. Eşim de bana ayak uyduruyor.
Sanırım artık çocuk istiyor. Hevesleniyor.
Fakat ben özgürlüğümü kısıtlayacak, eşimle aramdakı bağ kopacak, dizilerim yarım kalacak, uykularım keza öyle.. diye çok kokuyorum. Bebekleri çok seviyorum. Ama kendimi anne olarak kabullenemiyorum.
Eşim sıkma zorlama kendini 1-2 yıl daha bekleriz diyor fakat sanki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim gibi. Sorumluluk beni boğuyor. Pişman olmaktan, iyi bir anne olamamaktan deli gibi korkuyorum.
Benim gibi hissedip sonra iyi ki anne olmuşum diyen var mı ? :KK51:
Genişletmek için tıkla...
Ben de senin gibiydim.Cocuk olduktan sonra esimle aramizdaki ask ve ihtiras azaldi mi? Tabiki de.Gezme tozma sosyal etkinlik? Bircok denemeden sonra cin iskencesi cekmektense evde yaslanmak daha cazip hale gelmeye basladi.Arada bir cocuguna bakip destek olacak aile bireyleri olsa hayat cok guzel olabilirdi.Ama bizde o imkan yoktu.Basbasa atildigimiz sayisiz maceralarin sonu oldu cocuk.Yani eski hayatimdan eser kakmadi evet ama 2.yi yaptim desem inanir misin? Annelik delilik bence.Ben de o delilerden biriyim.Insan bile bile kendine bunu niye yapar? Bunun cevabini ben kendime bile veremiyorum.Hayirlisi olsun hakkinda arkadaşım.
 
Demettek1 .!.:
Günaydınlar.
2 yıllık evliyim ufak tefek sorunlar dışında çok güzel bir evliliğim var. Eşim ev işlerinde vs yardımcıdır asla beni yormaz. Beraber işten döner beraber evi toplar beraber otururuz.
Çok kuvvetli bir bağımız var. Sürekli sarmaş dolaş ilgililiyiz. 2 kişilik hayatımız bizi çok mutlu ediyor. Beraber boş boş oturmayı bile çok seviyoruz. Her ortamda eğleniyoruz. Kafamıza esiyor dışarı çıkıp sabaha karşı geliyoruz. Özgürlük benim için herşey. Eşim de bana ayak uyduruyor.
Sanırım artık çocuk istiyor. Hevesleniyor.
Fakat ben özgürlüğümü kısıtlayacak, eşimle aramdakı bağ kopacak, dizilerim yarım kalacak, uykularım keza öyle.. diye çok kokuyorum. Bebekleri çok seviyorum. Ama kendimi anne olarak kabullenemiyorum.
Eşim sıkma zorlama kendini 1-2 yıl daha bekleriz diyor fakat sanki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim gibi. Sorumluluk beni boğuyor. Pişman olmaktan, iyi bir anne olamamaktan deli gibi korkuyorum.
Benim gibi hissedip sonra iyi ki anne olmuşum diyen var mı ? :KK51:
Genişletmek için tıkla...


Evli değilim ama ben de çocuk fikrine karşı böyleyim. Deli gibi severim tüm bebekleri çocukları ama bebeğin fedakârlık demek olduğunun da çok fena farkındayım.


Kaybedeceğim şeyler bazen daha ağır basıyor :bicak:
 
Demettek1 .!.:
Günaydınlar.
2 yıllık evliyim ufak tefek sorunlar dışında çok güzel bir evliliğim var. Eşim ev işlerinde vs yardımcıdır asla beni yormaz. Beraber işten döner beraber evi toplar beraber otururuz.
Çok kuvvetli bir bağımız var. Sürekli sarmaş dolaş ilgililiyiz. 2 kişilik hayatımız bizi çok mutlu ediyor. Beraber boş boş oturmayı bile çok seviyoruz. Her ortamda eğleniyoruz. Kafamıza esiyor dışarı çıkıp sabaha karşı geliyoruz. Özgürlük benim için herşey. Eşim de bana ayak uyduruyor.
Sanırım artık çocuk istiyor. Hevesleniyor.
Fakat ben özgürlüğümü kısıtlayacak, eşimle aramdakı bağ kopacak, dizilerim yarım kalacak, uykularım keza öyle.. diye çok kokuyorum. Bebekleri çok seviyorum. Ama kendimi anne olarak kabullenemiyorum.
Eşim sıkma zorlama kendini 1-2 yıl daha bekleriz diyor fakat sanki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim gibi. Sorumluluk beni boğuyor. Pişman olmaktan, iyi bir anne olamamaktan deli gibi korkuyorum.
Benim gibi hissedip sonra iyi ki anne olmuşum diyen var mı ? :KK51:
Genişletmek için tıkla...
Kendiniz hazir hissetmeden asla cocuk yapmayin. Oyle olunca bakmakta zor olur.
 
Bu arada gorumcem 40 yasinda yaptı cocugu cok da mutlu iyi ki beklemisim simdi hazir hissediyorum icimde hicbirsey kalmadi dedi.zevkle bakiyor çocuğuna.
 
Biz eşimle sabahlara kadar gezer eğlenirdik ne yattığımız saat belliydi ne kaldığımız saat
Sonra kızım doğdu ne annem vardı me kayınvalidem bir de aksi gibi eşim Yen'i bir işe başladı işi çok yoğun olmaya başladı . Tek başıma baktım büyüttüm.
Yaptıgım en iyi şey.
He bazen aklıma geliyor eski günler
Emzirdiğim için öyle eski günlere dair kaçamaklar da yapamadım
Hayal kuruyorum eşimle eskiden yaptığımız şeylerden bahsediyorum
Büyüsün söyle yapalım büyüsün böyle yapalım diye . Kızım büyümeden ikinci geliyor şimdi bizim hayaller başka bahara kaldı ama yine de üzülmüyorum çünkü biliyorum bi kaç sene kendimden ödün versem de sonra yavaş yavaş eski hayatıma dönebileceğim, tabi eğer hala istiyorsam o hayatı. Ve bu sefer iki de evladım olmuş olacak . Bence böylesi en güzeliydi iyi ki varlar ..
 
Hazır hissetmeden yapmayın sakın. Ben bile isteye tüp bebekle yaptım çok uğraştım yani ama kimsemiz yoktu eşimle birlikte buyuttuk evdeydi o dönem çocuk 3 aylık olunca yeni bir işe başladı ve inanılmaz yoğun çalışıyor ben bile sorguluyorum kendimi hazirmiydim diye. Ben 33 yaşında anne oldum bikac sene sonra duruma bakın değerlendirin hazırsanız yapın bence
 
Demettek1 .!.:
Günaydınlar.
2 yıllık evliyim ufak tefek sorunlar dışında çok güzel bir evliliğim var. Eşim ev işlerinde vs yardımcıdır asla beni yormaz. Beraber işten döner beraber evi toplar beraber otururuz.
Çok kuvvetli bir bağımız var. Sürekli sarmaş dolaş ilgililiyiz. 2 kişilik hayatımız bizi çok mutlu ediyor. Beraber boş boş oturmayı bile çok seviyoruz. Her ortamda eğleniyoruz. Kafamıza esiyor dışarı çıkıp sabaha karşı geliyoruz. Özgürlük benim için herşey. Eşim de bana ayak uyduruyor.
Sanırım artık çocuk istiyor. Hevesleniyor.
Fakat ben özgürlüğümü kısıtlayacak, eşimle aramdakı bağ kopacak, dizilerim yarım kalacak, uykularım keza öyle.. diye çok kokuyorum. Bebekleri çok seviyorum. Ama kendimi anne olarak kabullenemiyorum.
Eşim sıkma zorlama kendini 1-2 yıl daha bekleriz diyor fakat sanki 10 yıl sonra da böyle hissedeceğim gibi. Sorumluluk beni boğuyor. Pişman olmaktan, iyi bir anne olamamaktan deli gibi korkuyorum.
Benim gibi hissedip sonra iyi ki anne olmuşum diyen var mı ? :KK51:
Genişletmek için tıkla...

ben de öyleyim. severken güzel ama alışamıyorum bu fikre.. Hayırlısı ne diyeyim. Bu kadar insan bebek için yanıp tutuşurken istememek büyük nankörlük. aslında istememek değil hazır hissetmemek. Büyük sorumluluk. Benim eşim öyle her şeye yardım eden bir tip değil. Onun da etkisi var. görmek gezmek istediğim daha bir sürü yer var.. Uykusuz kalacak olmak, sürekli aklının birisinde kalması büyük sorumluluk ve cesaret. Yaş arttıkça bu daha da zor oluyor. Katlanmak zor çünkü. Hayırlısı olsun diliyorum hepimiz için.
 
Ben de boyleyim. Aslında önceden böyle hissetmezdim ama sonra 1-2 sene içinde cevremde birçok kişi çocuk yapınca ve biz onlarla takilmak zorunda kalinca gördüm ki cocuk bircok seyi öldürüyor. Kari-koca iliskisinden çıkıp anne-baba rolune daha cok giriliyor. Hep bebekten konusuyorlar, tum ilgileri bebegin ustunde oluyor. Uyku saatiydi yemek saatiydi derken disari cikmayi bir sure sonra tercih etmemeye basliyorlar. Bunlari gördükten sonra cocuk yapmaktan korkmaya başladım o_O biz henüz yeni evliyiz su anda planimizda yok ama sanki hic bu hislerim gecmezmis gibi.:KK14:
 
Aceleye gerek yok

30 yaşımda çok isteyerek tüp Bebekle anne oldum

Ama bir süre kısıtlanılmışlık duygusu sardı

Hatta bir ara baktım eşim de kısıtlandı zira ben evde çocuk bakıyorum diye o da normalde yapılan birçok şeyden fedakarlık etti

Çocuk Kocaman oldu ama biz sadece bu surede bir gece onsuz uyuduk o gece de ne yapacağımızı şaşırdık ya neyse

Çocuklu hayatımız eskisinden elbet farklı ama pişman değilim

Yalnız ikinciyi yapmaya cesaret edenlere de şaşkınım
 
hayatımın tüm anlamı çocuğum
benim için cocuk hayatın anlamı iyiki var
benim candostum arkadasım ailem herseyim yavrum
onun için yasıyorm tek hayatta pişman olmadıgım sey yavrum
insalhh ikinci kez anne olmayı tattırır rabbim
 
Kusura bakmayın ama sizin düşüncenizi sadece bencillik olarak görüyorum sonuçta eşiniz bebek istiyor ve bu konular evlenmeden önce konuşulmalıydı değil mi şimdi olmasa 1 -2 seneye isteyecek yani. Herkes uyumayı tv izlemeyi seviyor çocuk yapanlar gezip tozmuyor muydu yapmadan önce ama herzaman bu halinizde olmayacaksınız ki. Eşiniz artık tamam istiyorum dediğinde ne yapacaksınız ben özgürlüğümden vazgeçemem bana ayak bağı olmasın mı diyeceksiniz bu ben istemiyorum denip kestirip atılacak birşey değil ki.
 
Bir yaşına kadar çok zor aşısı ateşi ishali kusmasi uykusuzluk yorgunluk hastalığı hele ek gıdaya geçiş dönemi tam bi işkence yememesi ortalık batıyor ne hali kalıyo ne elbise heryer kirli yetisemiyon helede çalışan bayansan ve esin destekci değilse ama bi gülüşü bi bakışı ilk adımları emeklemesi yemek yaparken arkandan gelip bacağına yapismasi kanepenin arkasindan çıkıp cik demesi hapsurmandan bile kahkaha atıp güldürmesi ilk kelimeleri helede ane demesi tepkilerine karşılık vermesi düştüğünde saba deli gibi sarilmasi emzirirken parmağını ağzına burnuna katmaya çalışmasi uyandığında besikten yüzüne bakip gözünü açmani beklemesi ve gulumsemesi ......bir yaşında kızım var ilk yedi ay çok zor geçti istahsiz kolik bi bebekti hatta bebek yaptığım için çok pişman olmuştum ama tepki vermeye başladıkca çok sevdim bir saat ayrı kalsam özlüyorum sürekli aklımda bide evliligim kızım doğduktan sonra daha iyi oldu eşimle tartismalarimiz azaldı öncesi aramız kötüydü .....evlat başka bişey ya bir hafta önce kızımın ayağı kırıldı onun canı bir acidiysa benim bin acıdı senden bile once geliyo evlat
 
1-2 yıl daha bekle demiş neden şimdiden stres yaptın ki? illaki fikrin değişir.
 
Bazı kadınlar dünyaya anne olmak için gelmezler.
Ben de öyle olduğumu düşünüyorum.
Annelik iç güdülerim yok. Çocuk doğurmaya karşı herhangi bir sempatim, isteğim de yok.
Dünya da zaten yeterince kötü... Yetimhaneler ağlayarak uyuyan yavrularla dolu...
Ha severim, etrafımda bir çocuğun kılına zarar gelsin, yakarım orayı.
O ayrı.
Evleneceğim, eşim hiç değilse bir tane olsun diyor ama onun yerine bir tane daha kedi almayı yeğlerim ben.
Yumurtalıklarımda sorum vardı, kistim falan.
Umarım kısırımdır diye umuyorum :/
 
Ben de rahatima cok cok düşkünüm. Evliligimin 5. Yilinda yeni bebek sahibi oldum. Diğer herkes gibi keske bu kadar beklemeseydim demedim esimle bunca zamanda gezdik tozduk iyi de yaptik.
Iyi ki bebek yapmisim butun rahatim kacti ama değer.
Aa ama 2.yi yapmam o ayri mesele
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
3K
nilsu83
nilsu83
E
  • Kilitli
Eşime yetemiyorum.. Yada ben bu işi bilmiyorum!
6 7 8
Yorumlar
140
Görüntüleme
9K
albatroza
albatroza
N
Düşük AMH yüksek FSH 4 Tüp bebek sonrası SÜRPRİZ
Yorumlar
7
Görüntüleme
3K
_tiffany_
_tiffany_
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
474
Görüntüleme
26K
bafelis
B
E
İntiharın eşiğindeyim fikir verir misiniz ?
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
4K
yesilimtrak
yesilimtrak
Back
X