Bebek isteği ve kariyer

Caglisko .!.:

Merhabalar,

3,5 yıllık evliyim, eşim sürekli şaka yollu başlayan ama yavaştan ciddileşen şekilde bebek istediğini söylemeye başladı. Hiçbir sorunumuz yok, ben de istiyorum tabi ki bir çocuğumuz olsun ama kariyerimin en başarılı yıllarındayım ve gerçekten önemli bir pozisyonda çalışıyorum şirketim için. Bir yandan da hayatım boyunca hep başarı odaklı oldum, okullarım, iş hayatım vs hep en önceliğimdi, bu ne kadar devam edecek bilmiyorum. Bebişi olan ve kariyeri olan hanımlar, özellikle sorum size: siz bu kararı nasıl aldınız, kariyerinizin hangi döneminde aldınız, ne kadar sürede geri dönebildiniz (gerçek anlamda)? Kafamda pek çok soru var, bir yanda hormonlarım bir yanda rasyonelliğim

Genişletmek için tıkla...

hukukkusu .!.:

Geçen buna benzer bi konu açılmıştı bdvde. Ben özelde şirket seviyelerinden felan anlamam ama kızlar bir seviyeye gelince heryerde iş bulursun diye akıl vermişlerdi. Ben sizin yerinizde olsam cv’imde yazdığım zaman rahatlıkla iş bulabileceğim bir seviyeye gelince bebek düşünürdüm. Bebek nerden baksan rahat iki sene iş dünyasından uzak kalmanız anlamına gelir. Siz ücretli izinden sonra başlasanız dahi her daim aklınızda yer edineceği için tam olarak odaklanamama problemine yol açabilir. Ama ben zaten o seviyedeyim nolursa olsun çok rahatlıkla iş bulabilirim diyorsanız eğer, bebek isteğiniz de varsa düşünebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

tulumbachen .!.:

Ben 35 yaşimda doğurdum. Bir sene sonra geri döndüm işe. Simdi ikinci bebeği düşünüyoruz.
Ben kariyer konusunda sorun yaşamadim (yurtdişindayim) ama eğer 100% istemiyorsan bebek konusunu ertele.
Ben cok rahat bir hamilelik gecirdim ve bebeğim aşiri sakin olmasina rağmen cok yorucu. Bebek yorucu degil (benimki oyuncak bebek gibi) ama hayat yoruyor.

Mesela bebekten önce iş cikişi arkadaşlarla oturup bir şarap iciyordum kafama estiği zaman. simdide yapilir ama bebek 7de uyuduğu icin o gün görmemiş olurum. Kücük şeyler gibi görünsede toplaminda tüm hayatim değisti.
En basiti, saclarimi bile sonunda kestim. Fön cekmesi vs. cok uzun sürüyordu. Bebekli bir hayata uymadi.

Genişletmek için tıkla...

tulumbachen .!.:

Ben 35 yaşimda doğurdum. Bir sene sonra geri döndüm işe. Simdi ikinci bebeği düşünüyoruz.
Ben kariyer konusunda sorun yaşamadim (yurtdişindayim) ama eğer 100% istemiyorsan bebek konusunu ertele.
Ben cok rahat bir hamilelik gecirdim ve bebeğim aşiri sakin olmasina rağmen cok yorucu. Bebek yorucu degil (benimki oyuncak bebek gibi) ama hayat yoruyor.

Mesela bebekten önce iş cikişi arkadaşlarla oturup bir şarap iciyordum kafama estiği zaman. simdide yapilir ama bebek 7de uyuduğu icin o gün görmemiş olurum. Kücük şeyler gibi görünsede toplaminda tüm hayatim değisti.
En basiti, saclarimi bile sonunda kestim. Fön cekmesi vs. cok uzun sürüyordu. Bebekli bir hayata uymadi.

Genişletmek için tıkla...

Caglisko .!.:

Merhabalar,

3,5 yıllık evliyim, eşim sürekli şaka yollu başlayan ama yavaştan ciddileşen şekilde bebek istediğini söylemeye başladı. Hiçbir sorunumuz yok, ben de istiyorum tabi ki bir çocuğumuz olsun ama kariyerimin en başarılı yıllarındayım ve gerçekten önemli bir pozisyonda çalışıyorum şirketim için. Bir yandan da hayatım boyunca hep başarı odaklı oldum, okullarım, iş hayatım vs hep en önceliğimdi, bu ne kadar devam edecek bilmiyorum. Bebişi olan ve kariyeri olan hanımlar, özellikle sorum size: siz bu kararı nasıl aldınız, kariyerinizin hangi döneminde aldınız, ne kadar sürede geri dönebildiniz (gerçek anlamda)? Kafamda pek çok soru var, bir yanda hormonlarım bir yanda rasyonelliğim

Genişletmek için tıkla...

Prenses bella .!.:

Kaç yaşındasınız? Bebeğiniz olduğunda bakacak insan olacak mı, ailelere yakın mısınız? Eğer bakıcı seçeneği olacaksa 3 yaşa kadar kalmanızı tavsiye ederim bir sürü düşünmesi gereken nokta var , kariyer bunlardan biri sadece. Şunu net diyebilirim ki hayatınız tamamen değişecek bu değişime hazır olduğunuzda bu yola girin mutsuzken yada sırf olsun diye değil. Yaşınız çok ileri değilse iş durumunuz oturana kadar bekleyin 35+ iseniz evliliğinizde güzelse bence öne alabilirsiniz bebek planını

Genişletmek için tıkla...

Bercem_3434 .!.:

Kariyer çok güzel birşey kadının kendi ayakları yere basması kendi parasını kazanıp yiyebilmesi aşırı lezzetli oluyor :) o yorgunluk bile paha biçilmez çok iyi biliyorum.. bende henüz anne değilim fakat elimden olmayan sebeplerden ötürü.. korkutmak istemiyorum ama daha önce hiç test yapmadıysanız işte kadın doğum uzmanında, eşiniz sperm testinden geçmediyse, hiç çocuk çalışmaları yapmadıysanız işiniz biraz zor olabilir hamile kalmak hiç kolay değil malesef bu yüzden yazma gereği duydum açıkçası. İlişkiye girip Pat diye hamile kalmak herkese nasip olmuyor 5 yıl evliyiz ilk senesi istemedik ama sonra bazı sağlık sorunlarımın olduğunu öğrendim sonra eşimde de problem çıktı. Öğrenmesi uzun zamanımı aldı doktor doktor gezdim. Lütfen sağlık kontrollerinizi yaptırın testlerinizi yaptırın.

Bu arada herşey kariyer değil , bu konu isteyip hemen yapmakla da alakalı değil hazır hissetmek de gerekiyor tabi ki.. o yüzden anlıyorum sizi ama eşinizin böyle hevesleri istekleri varsa şanslısınız istemeyen çok erkek var Baba olmayı anne olmayı isteyen herkese nasip olsun inşallah siz zaten güçlü bir kadınsınız evlilikten 3-4 sene sonra da ideal bence çocuk sahibi olmaya ayrıca işinizi çocuk varken de bir şekilde devam ettirebilceğinize inanıyorum ,Ben annemden örnek vereyim :) annem beni dünyaya getirdikten sonra çalışmaya hiç ara vermemiş ve ben kendimi bildim bileli annem hep çalıştı hala çalışıyor şuan 60 küsür yaşında , beni kreşe birakır çalışırdı sonra gelir alırdı dün gibi hatırlıyorum verdiği emeği herşeyi .. Anne olmak kolay değil böyle düşününce sorumluluklar artıyor fakat eminim dünyanın en güzle hissidir.. ben baya hasret çekiyorum bir evlat için gerçekten ..düşünüyorsanız olsun birtane be ya :))

Genişletmek için tıkla...

Caglisko .!.:

Heh tam aradığım yorum, hiç küçük gibi değil inanın, ben de öyleyim mesela; iş çıkışı otururum şarabımı da biramı da neyse artık o anlık içerim, insanlarla takılırım, iş arkadaşlarım iş arkadaşı gibi değildir genelde (tabiki hepsi değil ama) iyi ilişkiler geliştiririm, Allah da güzel insanlar çıkarttı karşıma heralde. Bakımlıyımdır, önemserim saçımı başımı tırnağımı vs. Bir yandan bunlardan da korkuyorum. Bir taraftan yaşım da geçiyor mu diye korkuyorum, bazen inanılmaz stresli oluyorum ve diyorum lanet gelsin böyle hayata, çocuğumla ilgileniyor olsam da bu hengamede olmasam… inanılmaz bir dilemmadayım yani en azından tek değil de 2 çocuk olsun istediğim için 33 yaşına gireceğim, çok da geç kalmak istemiyorum bir yandan. Kişilik bölünmesi içindeyim kısacası :)

Genişletmek için tıkla...

Caglisko .!.:

33 yaşıma gireceğim 4 ay kadar sonra. Eşimle yaşıtız, 3,5 yıldır evliyiz ve nazar boncuğu da koyayım ama 1 gün kavgayı geçtim tartışmamız olmadı
Çok şükür her şeyimiz düzgün gitti, tabii ki bu da şansa bala değil ikimiz de gece gündüz çalıştık yeri geldi. Ben ondan bir tık daha hırslı ve başarı odaklıyım sadece.
Kayınvalidemle yakın oturuyoruz 3 dk falan yakınlık, anca ona emanet edebilirim bakıcıya hiç güvenemem kedimi bile evde bırakamayan bir insan olarak. Ama tabii bilemiyorum bakmam falan derse -zannetmiyorum ama hiç de ciddi ciddi konuşmadık bu konuyu- o zaman nanay zaten :)

Genişletmek için tıkla...

Caglisko .!.:

Çok haklısınız, benim olmasa da çok yakın arkadaşımın bu konuda inanılmaz şeyler geldi başına maalesef ne yaparsa yapsın kucağına alamadı bebeğini de. Allah isteyen ve layığıyla yetiştirebilecek olan herkese nasip etsin inşallah niyetine girdiğimden emin olduğum an ben de ilk işim olacak, her şeyim düzenli falan ama tabii bu iş karşılıklı, kimi afedersiniz dokunmayla ürüyor kimi de ne yapsa olmuyor, hiç bilmiyorum o kısmını bakalım niyetine girmeye bir cesaret etsem adım atacağım da şu an duygularım ve mantığım arasında savruluyorum daha ziyade…

Genişletmek için tıkla...

tulumbachen .!.:

Bende aşiri bakimli bir kadinDIM. En son 6 ay önce pedikür yaptirdim. Gerisini sen düşün :) hala hamilelik öncesi bakimlarimin ekmeğini yiyorum ama artik reservede fazla kalmadi.

Hayatim 180 derece değişti. Bebekli hayatimi sevmedim ama anne olmayi sevdim. Iyikide 20lerimde yapmamişim diyorum kendime. Ben kafayi yerdim.

Benim normal bir günüm şöyle (hafta ici, bebek hasta vs. degilse)
Sabah 4.30 kalkiş
En gec 6da Büro (avukatim)
16de bebeği kreşden alma
Oyun Parki
Akşam yemeği (yalap şalap ne bulursak, eskiden beslenmem ölüm kalim meselesi gibi önemliydi benim icin)
Bebekle mincirma, kitap okuma
Yatak

Son 14 ayim böyle gecti. Böyle olacağini biliyorduk ve bile bile bu işe girdik ama asla imrenilicek bir hayat değil.

Genişletmek için tıkla...

hukukkusu .!.:

Konuyla alakasız bebeğiniz kaç aylık oldu? Benim eşim de ikinci bebeği istiyor da ben emin olamıyorum. Benim bebeğim beni çok yoruyor ancak.

Genişletmek için tıkla...

Bercem_3434 .!.:

Gerçekten bu kadar mı kötü ? 5 yıl boyunca bebeğim olmuyor diye kendimi yedim bitirdim.. neler yaşadım nelerden geçtim tedaviler vs. Şimdi bu moddan çıksam pat diye kalırım kesin

Genişletmek için tıkla...