Bebek isteği ve kariyer

Öylemi sizde baya savaş vermişsiniz ozaman tüp bebek te kolay değil maddi manevi insan yıpranıyor .. herşeyin ayrı tadı var bu gerçek tabi bizde şuan öyleyiz eşimle istediğimiz gibi hareket ediyoruz çocuklu olunca biraz farklı olabilir. benim biraz da başka duygularım ön ayak oluyor anne olmaya aslında ..bide çok çevre baskısına maruz kaldım üstüne pco olayı var eşimde de sıkıntı var bilmiyorum nasıl olucak herşeyin hayırlısı herkes aile planlamasını hazır olduğunda yapmalı elbette
 
Tek cocuk yeter dersen bir sene daha erteleyebilirsin ama birden fazla düsüncesi varsa bir an önce harekete gecmelisin yaşın var,hatta geç kalmak üzeresin.ilk gebeliğim 28 yaşında ikinci gebeliğim 35 yaşında idi, bedenen ve ruhen arada dağlar kadar fark var. İlki çok rahat geçti ama 35 yaşında çok zorlandım ikisinide çok net kıyas edebilirim.Oyun oynayacak peşine koşturacak sabrın olmayabilir belli bir yaştan sonra.şimdi denemeye başlasan bile zaten hemen olmuyor beklemeniz gerekebilir. Ama arkadaşlarında dediği gibi buna ruhen hazır olmak lazım , gerçekten bazı bebek çok zor ve hayat bir anda değişiyor
 

Kesinlikle öyle.
Cevre baskisini cikart aklindan. Kimse sizin hayatinizi yaşamiyor. Önemli olan senin kendini hazir hissetmen.
Cocuklu hayat hic kolay değil. Helede calişan bir kadin icin.
Bebekle evde olduğun sürece hic sorun olmuyor. Bebek sakin bir yapiya sahipse rahat geciyor zaman ama işyerinde 100% verip ayni performansi evdede göstermek olmuyor. Ister istemez hayat 180 derece değisiyor.
 
Haklısın aslında ben hazır hissediyorum kendimi sadece sağlık sorunlardan dolayı gebelik elde edemedik 5 yıldır. Çocuk olsa da çalışmayı düşünüyorum açıkçası annem bana büyük örnekti herzaman.. Allah bağışlasın bu arada mutluluğunuz daim olsun sevdiklerine Allah can sağlığı versin
 
Yıllardır çalışan bir kadınım kariyer olarak da iyi bir yerdeyim
Ben de iş bagimlisi olduğum için erteledikce erteledim ve sonuç erken menapoz riskiniz var bu yumurtalar ile çocuğunuz olmaz yumurtaniz yok denecek kadar az
Neden böyle oldu stresli bir işte mi çalışıyorsunuz deyince bana dank etti
Ne için bu stres diye düşündüm ve hemen çalışmalara başladım Cat ilk aydan hamileyim
Önümde bir sürü kişi emekli oldu yanlarına kalan hicbirsey. Günün sonunda bence önemli olan aile.
Bu arada benim üçüncü çocuk ara vere vere yapıyorum hicbiseyi de etkilemedi
 
Bende tecrubelerimi aktarmak istiyorum 46 yaşındayım ilk gebeliğim 25 yaşındayken oldu sonra 28 yasinda tekrar gebe kaldım derken 3. Kizimi 35 yasinda dunyay getirdim söylemek istediğim şu ki 35 gerçekten bunun için geç bir yaş zaten doktor da 35 e kadar bebek işini halledip bitirmek gerek demişti
Benim hamileliklerim hep kolay geçti çoğu gelgelelim 3. Kizimin büyümesi ilk ikisinden zor oldu desem inanır mısınız oncelikle ablaları akrandi ve bir arkadaşa bile ihtiyaç duymadan büyüyüp gittiler ama ablalariyla arada yaş farkı çok olduğu için bu defa arkadaşlık pek olmadı dolayısıyla yalnız kaldı ev hanımı olmama rağmen sosyalleşmesi açısından kresle erken tanıştı
Sonrasında benimde yaşımın ilerlemesi eski enerjimin kalmayisi sebebiyle inanın çok zorlandım bir anne olarak çocuğumun hakkına girmemek için elimden geleni yaptım Ayrıca kendimi çok zorladım ama ilk 2 kızım da her şey kendiliğinden gelişiyordu asla bu kadar yorulmuyordum uzun lafın kısası yaş çok ama çok önemli
 
Benim de kardeşimle aramda epey fark var, annem 38 yaşında hamileydi kardeşime. Onun için tek artısı ben küçük annecik gibi oldum zamanla, nasıl kafası kaldırdı o yaştan sonra valla şimdi düşünüyorum da helal olsun.

Sanırım biraz gerçekten ne istediğime karar vermem lazım çünkü ikisinin arasına çok ara da vermem mümkün olmayacak, art arda gibi olacak biraz ve bir daha dönemezsem bu aradan sonra diye endişeliyim galiba.
 
Bizim de yaş oldu 34 , kariyer dedik zaman yok dedik zart dedik zurt dedik yapmadık , şimdi de deniyoruz 7-8 ay olacak bakalım... Bu arada eve temizlik için bile birini bulamıyoruz, çocuk olsa bakacak birini nasıl buluruz o da ayrı... neyse uzun lafın kısası kervan yolda duzulur dedik bıraktık bazi seyleri de çok düşünmüyoruz
 
Çocuğa bakacak birisi varsa hemen dönersiniz ama yoksa sorun
 
Bir noktada anne olmak istiyorsanız bence zamanı gelmiştir. Emin değilseniz bekleyin tabi ki. Benim arkadaş çevrem 30-31-32 yaşlarında anne oldu hep. Ben de 31 yaşında anne oldum. Güzel bir zamanlama idi. Kariyer açısından bir özel sektör çalışanı kadar düşünmem gerekmedi elbette ama almam gereken bir terfi vardı tez yazma, yeterlilik sınavı gibi süreçleri içeren. Onu halletmiştim. Borcumuz yoktu, kafamiz rahattı vs.

Annelikle ilgili beni en çok zorlayan şey eve kapanmak ve kendime vakit ayıramamak oldu. Eve kapandim çünkü pandemi dönemi idi. Normal bir zamanda olsaydı belki o konuda daha rahat olurdum. Ama pandemi olmasa bile akşamları oturup sessizce kitap okuyamamak, bir şeyler izleyememek, konser, tiyatro gibi etkinlikleri askıya almak zorunda kalmak beni çok zorlamıştı. Kaldı ki sürekli gezmeyi seven biri de değilim ama ev içinde kendime vakit ayirabilmek, sabah kalkıp işe gitmek benim için önemli.
Oğlum uykusu çok sıkıntılı olan bir bebekti. Hala da uykuyu sevmez. İlk iki yıldan sonra yavaş yavaş rayına oturdu her şey. Ben işe döndüm, oğlum kreşe başladı. Tabi ki çocuksuz insan rahatlığında değiliz. Bu mümkün değil. Ama daha iyiyiz.
 


Çok genç yaşta çocuk doğurmak isteyen doğurmak isteyen doğurabilir tabi ama 35 yaşın annelik için geç bir yaş olduğunu düşünüyorum. Ablam 40 yaşında 2 ay önce ikinci çocuğunu doğurdu. " Annelik hiç bu kadar keyifli gelmemişti" diyor.
 
Ben de ilkini 27de ikinciyi 35te doğurdum. İkinci bebeğimi büyütmek daha kolaydı aslında bebeğim kolay değildi uykusuzluk kolik vs. Ama ben daha rahattım o yüzden ablanız haklı bence de
 
İş hayatında karşılaştım üst düzey pozisyonda olup, bebek sahibi olup aynen devam edenleri. Hatta geri döndüğünde pozisyonu yükselenler de oldu. Şirket için önemli biriyseniz en azından 6 ay idare edilir diye düşünüyorum. Sonrasında bebek bakımı için destek alarak devam edersiniz. Mümkünse evden çalışırsınız arada. Kendi dünyamda iş için bebek fikrim/isteğim varsa ben ertelemeyi düşünmezdim. Çok önemli olduğumuz kurumsal şirketlerde ufak bir değişimle bile önemimiz ya da bizim motivasyonumuz değişebiliyor.
 
Bakıcı bulup, kv gözetimi bence en ideali. Yas alinca zorlaniyor buyukler. Daha bebek yok ortada ama fikrimi paylasmak istedim
 
joynss .!.:
Bakıcı bulup, kv gözetimi bence en ideali. Yas alinca zorlaniyor buyukler. Daha bebek yok ortada ama fikrimi paylasmak istedim
Genişletmek için tıkla...
Kv öğretmen, biraz ona güveniyorum açıkçası :) kendi annem ben bakmam dedi mesela direkt daha hiiiç evlilik işi bile yokken baştan net çizdi kadın yolunu
 
Haklısınız, var örnekler tabii ki, benim içinde bulunduğum şirkette de tek bir çocuklu insan var bu arada, inanılmaz zor koşturmacası olan bir işteyim, yurtdışı seyahatim de bol, kimsenin çocuklu olmayışı da bir tesadüf olamaz zira kendime zaman ayırma konusunda bile zorlanıyorum şu an çocuğum olmamasına rağmen. Beni biraz o ürkütüyor sanırım daha ziyade.
 
31 yaşında özel sektör çalışanıyken çocuk sahibi oldum. 3,5 sene ara verip kendim baktım. Sonra üst düzey yönetici olarak başka bir yerle anlaşarak işe geri döndüm. Yeterli donanımınız varsa kaldığınız yerden hatta daha da üstlerden işe geri dönebiliyorsunuz
 
Ben mesleğimde 10 yılıma yaklaşmıştım neredeyse çocuk fikrine karar verdiğimde. Artık yorulmuştum ve biraz işe ara vermek istiyordum. İş değiştirmek istiyordum gücüm yoktu. Böyle işten bıktığım zamanlardı. Hadi dedim bir doğum izni beni paklar.
Bizim plan başından beri bakıcılıydı. Ben evdeyken bakıcı ile başladık bana yardımcı oldu ev işlerinde ve bağımsızlaşmamda.
7. Ayımda işe döndüm. Döner dönmez iş değiştirdim. Şu an oğlum 3 yaşına geliyor ikinci çocuk perileri geldi.
Bakıcı’ya güvenemem bana biraz tuhaf geliyor o sebeple. Babaanne/anneanneden daha güvenilir kesinlikle. Yemesi içmesi gün içindeki akışı benim istediğim gibi oldu bakıcı ile. Her gün parka götürdü. Çocuğu olan komşularla sosyalleşti. Oyun gruplarına jimnastiğe götürdü bakıcı oğlumu. Anneme bunları yaptırtamazdım. Muhtemelen ekran bağımlısı olurdu. Etrafta anneannenin baktığı çocuklar gördüğüm kadarıyla bu modda. Annemin bakması gerektiği zamanlarda da annem aşırı yorulup sürekli söylendi kolay bir şey değil. Zaten bu yaşta insanlara yüklenmek de doğru değil.
Önce onun teyidini alın. Bebeği bırakıp işe gitmek psikolojik olarak da yıpratıcı.
Şöyle olabilir babaanne gözetiminde bakıcıya baktırılabilir. Benim içimin en rahat edeceği düzen bu olurdu.
 
Bence o biraz ikinci çocuk olması ile alakalı
İlk çocukta biraz evham vs fazla oluyor herşey endiselendiriyor işte ne zaman yurucek ne zaman konusacak
Ikinci çocukta anneliğin keyfi anlaşılıyor herşeyin tadını çıkarıyorsum
ben şuan 38 yaşındayım sanki ilk bebeğim gibi heyecanlıyım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
3K
Vaalbara
bunaltan iş - istifa mı devam mı?
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
albatroza
4 - 10 Ağustos 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
638
Nhessa
7 - 13 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
835
Nhessa
14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
1K
Nhessa
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…