Bebek ziyaretine gidecek gücüm yok 😢

Öncelikle başınız sağolsun kalbi duran minik yavrunuzla cennette kavuşun inşaAllah bu bir imtihan ne olur güçlü olun bebeğiniz cennette sizi bekliyor..
Rabbim tekrardan sağlıklı hayırlı evlat nasip etsin size arkadaşlarınız gerçekten düşüncesizlik etmişler sonuçta sizin bu durumunuz üzerinden çok geçmemesine rağmen beşik kurdurmaya çalışmak sürekli bebekten bahsetmek falan enazından sizin yanınızda çok dikkatli davranmaları gerekirdi. Ben sizinle aynı şeyi yaşamadım fakat sizinle empati kurabiliyorum anlıyorum sizi.. sizin ki fesatlık falan değil üzülmekte haklısınız üzülmeyin ağlamayın diyemem elbet üzülüceksiniz ama acınızı dindirmek üzüntümüzü azaltmak için Allah’a sığının bol dua edin bu yolun sonu mutluluktur Rabbim sizi hayırlı bir evlatla ödüllendirecek inşaAllah
 
Valla seni çok iyi anlıyorum canım çünkü aynı şeyleri bende yaşadım benimde eltimle aramda 3 hafta vardı benimkinin kalbi durdu kürtaj oldum eltim hep bana nispet yapar gibi ne zaman beni görse eli hep karnına koyardı hep o konuları açarlardı ben 2 yıllık evliyim o 1 yıllık çok üzüldüm ağladım ama yapacak bisey yok nasibimiz böyleymiş ama daha hamile kalamadım herkes sorup duruyor biktim artık
 
sonuçta hiç doğmamış evlat acısı değil mi?
 
Duygu ve düşüncelerime tercüman olmuşsunuz. 5 sene bebek bekledim. Tüm bebek ziyaretlerine mutlu mesut gittim. Konuyu ve yapılan yorumları şaşkınlık ile okudum. İnsan oğlu içinde neler gizliyormuş meğer
 
Öncelikle geçmiş olsun. Psikolojik destek alın lütfen, daha sağlıklı atlatabilmeniz adına.
 
Sevdıgım bır arkadasımın bebegı olsa bende sevınırım nasıp bu ısler uzuldum bebegınıze ama bundan kıskanclık yapacak bısey yok. 3 sene once bende kuzenımle aynı hamıleydık bı cenazemız vardı oraya gıttık onunda benımde duauk tehlıkem vardı cenaze gunu benımkı dustu ben kurtaj oldum geldım hıc oyle bı hısse kapılmadım ve bu sefer kuzene sureklı dıkkat et onu kaldırma bunu yapma dıye onu korumaya basladım. Herkes bebegı olacagı zman resım paylasır dılınden dusurmez bıraz guclu ol yıne olur kımse bebegını kaybettı dıye kendı sevıncını kesmezkı. Emınım oda senın adına uzulmustur ama dunyanın sonu degıl allah bıda nasıp etsın
 
Sizi anlıyorum, Rabbim tekrar nasip etsin ama şükredinki hamile kalıyosunuz bir sorununuz yok bizler napalım 2 yıldır uğraşıyoruz, o test çubuğunda göremediğim 2 çizgiyi rüyalarımda görüyorum, rüyalarımda hamile oluyorum, doğuruyorum, tüp bebek aşamasındayız artık bir sürü zorlu yollardan testlerden, ameliyatlardan geçiyoruz yinede isyan etmiyorum kimseye ve bebeğine kin tutmuyorum, mevlütlerede gidiyorum bebek görmelerinede, o bebekleri kucağıma almak bile mutlu ediyor beni, silkelenin ve kendinize gelin lütfen.
 
doğurup kaybetmiş, büyütüp kaybetmiş bir annenin acısıyla tabiki bir tutulamaz ama
herkesin acısı kendine büyüktür bu sizin sorgulayabileceğiniz bir konu değil.....
konu sahibi derdini paylaşmış ne yapabılırım yardım edın dıyor. ben de fikrimi belirmişim doğal olarak. bu sorgulamak mı? kıyaslamak mı? önce okuduğunuzu anlayın bir.
 
Hepinizin yorumlarını tek tek okudum.Hak verenler de olmuş hak vermeyenler de.Teşekkür ederim hepinize Olumsuz düşünmeyi inanın ben de istemiyorum bu hissi kendimden nefret ediyorum.Bu ben değilim zaten benim gerçek karakterim kıskanç karakter olsa bu hissettiklerimden dolayı kendimi suçlamazdım.Uzman yardımı alınca daha iyi olacağım inşallah
 
yaşadıkların gayet insani duygular, ve seni kötü biri asla yapmaz.. inşallah en kısa zamanda kavusursun isteklerine
 
Basınız sagolsun kac haftalıktı bebeginiz kaybettiginizde
Cunku eşinizde babasıydı o nasıl bu kadar cabuk atlatmıs onu merak ettim
 
Basınız sagolsun kac haftalıktı bebeginiz kaybettiginizde
Cunku eşinizde babasıydı o nasıl bu kadar cabuk atlatmıs onu merak ettim
9 haftalıktı çok minikti daha.Ben kürtajdan sonra bebeği görmedim bana göstermediler ama eşim görmüş eli ayağı bile belliymiş sadece o o zaman çok ağladı ömür boyu içimden çıkmaz acısı dedi.Ya üzüntüsünü çok iyi gizliyor ya da gerçekten unuttu
 
Çok mu realist düşünüyoruz acaba. Tamamen aynı fikirdeyim, benzer bir mesaj yazdım, beğenmeyenler olmuş.
İki çocuğumda da düşük riski yaşadım, kanamam oldu sürekli. Hep dua ettim Allahım sağlıksızsa tutunmasın, daha fazla büyümeden kendi düşsün diye.
bir de şunu anlayamıyorum ben. Hepimiz hayatta çeşitli acılar yaşıyoruz. Ama insanlarla iletişimlerimizi buna göre sınırlandırıyor muyuz ?
Örneğin çocuğumun doğum günlerine davet ettiğim arkadaşımı düşük yaptı diye bir daha çağırmayayım mı? Aynı şeyi yaşasam ve davet edilmesem kırılırım mesela, dışlandığımı düşünürüm. Ya da sırf bizim çocuğumuz var diye çocuksuz arkadaşlarımızla görüşmeyelim mi içleri burulursa diye?
Çok sevdiğim bir arkadaşım var, çocuğu yok. Çok bahsi geçmez ama çocuk istediğini biliyorum. Çocuklu her aktiviteye çağırırım mesela, severek de gelir. Sırf çocuğu yok diye kendi başına bir hayat mı sürsün? Yaşlarımız kırka gidiyor arkadaş çevremizde herkesin çocuğu var. Böyle bakış açılarını da burda okuyorum, çocuklu evlere gidince üzülürmüş darılırmış vs vs. İnsanları anlamak çok zor gerçekten.
 
Ömür boyu da evlat sahibi olamasak tabii ki de kendimizi çocuklu ailelerden kısıtlayamayız.Yokmuş gibi davranamayız toplumun gerektirdiği şeyleri yapmakla mükellefiz.Ben şu an acım taze olduğu için böyle hissediyorum ve bu histen hiç ama hiç memnun değilim.Bunu aşmak için de yardım alacağım.Zaman alıştıracak normalleştirecek inşallah, düşük yaptım diye kimse her planını bize göre şekillendirmeyecek elbette
 
çok samimi 4 arkadaşımla birer ikişer ay arayla hamile kaldık . ben 6 aylıkken kaybettim onlar doğurdu Allah sağlık versin........ ortak vatsap grubumuz var her dogumgünlerinde resimleri paylaşırlar.... 8 yıl oldu ve onlar her resim paylaştığında benim içim sızlar...ha kutlarım ederim geçerim görüşmemezlik zaten yapamazsın hayat bu ama bazı şeyler elde değil....
hissettiklerin gayet normal... ama gitmemezlik etme git
 
Bu mantığa göre boşanmış insanlar düğünlere gitmesin, nişanı bozulmuş insanlar nişanlara, annesini babasını kaybetmiş insanlar aile, eş, dost, akraba ortamlarına girmesin. Kim hayatında ne eksikse bunun üzerine yoğunlaşsın ve hayatı hem kendine hem çevresine zehir etsin. Eşiyle arası iyi olmayan eşiyle arası iyi olanla görüşmesin. Yani kimse kimseyle görüşmesin, sosyalleşmesin, toplumsal görevlerini yerine getirmesin.
Bu hayatta herkes kendi macerasını yaşar. Eltiyle, kuzenle, arkadaşla yapılan kıyaslamalar, birlikte hamile kaldık o doğurdu ben doğuramadım diye ağlamalar....
Bilemiyorum....
Konu ve bazı yorumlar gerçekten çok rahatsız etti beni.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…