- 23 Ağustos 2019
- 737
- 473
- 53
- 27
- Konu Sahibi leylosvemecnun
-
- #121
Öncelikle başınız sağolsun kalbi duran minik yavrunuzla cennette kavuşun inşaAllah bu bir imtihan ne olur güçlü olun bebeğiniz cennette sizi bekliyor..Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Valla seni çok iyi anlıyorum canım çünkü aynı şeyleri bende yaşadım benimde eltimle aramda 3 hafta vardı benimkinin kalbi durdu kürtaj oldum eltim hep bana nispet yapar gibi ne zaman beni görse eli hep karnına koyardı hep o konuları açarlardı ben 2 yıllık evliyim o 1 yıllık çok üzüldüm ağladım ama yapacak bisey yok nasibimiz böyleymiş ama daha hamile kalamadım herkes sorup duruyor biktim artıkEşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyuEşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu
şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
sonuçta hiç doğmamış evlat acısı değil mi?Hamile kalamamak başka da kadının bebeği ölmüş beşik montajına kocasını çağırıyorlar normal mi yani bu ? Ben de bir süre bebek sahibi olamadım ama bebek kaybetmek başka bir şey. 9 ay kaybetme korkusuyla yaşamış biri olarak söylüyorum ki bebek sahibi olamamak ile karnında kaybetmek çok başka
Duygu ve düşüncelerime tercüman olmuşsunuz. 5 sene bebek bekledim. Tüm bebek ziyaretlerine mutlu mesut gittim. Konuyu ve yapılan yorumları şaşkınlık ile okudum. İnsan oğlu içinde neler gizliyormuş meğerHer duyguyu böyle uçlarda mı yaşarsınız? Her şeyde hüngür hüngür ağlamalar falan. Eşiniz için hiç kolay değil böyle biriyle yaşamak..
Ne olmuş bebek odası için yardım ettiyse? Erkekler kadınlar kadar abartmaz yaşananları..
Her 3 ilk gebelikten 1 i sonlanır. Bunu bana doktor söylemişti yüzüme karşı duygusuzca "yarın sabah gel alalım" derken. Kürtaja oraya gitmedim mesela..
Benim de ilk gebeliğim sağlıksız olduğu için gelişmedi ve kürtajla sonlandı. Eşimin yanında ağladığım tek an anestezinin etkisindeyken ameliyathaneden çıkarken ağladığım andır. Şimdi bir çocuğum var..
Herşeyin yeri ve zamanı var. Allah en hayırlı zamanı biliyor deyip geçmeniz lazım. Keşke biraz arabesklikten sıyrılıp bu şekilde baksanız..
Öncelikle geçmiş olsun. Psikolojik destek alın lütfen, daha sağlıklı atlatabilmeniz adına.Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Sizi anlıyorum, Rabbim tekrar nasip etsin ama şükredinki hamile kalıyosunuz bir sorununuz yok bizler napalım 2 yıldır uğraşıyoruz, o test çubuğunda göremediğim 2 çizgiyi rüyalarımda görüyorum, rüyalarımda hamile oluyorum, doğuruyorum, tüp bebek aşamasındayız artık bir sürü zorlu yollardan testlerden, ameliyatlardan geçiyoruz yinede isyan etmiyorum kimseye ve bebeğine kin tutmuyorum, mevlütlerede gidiyorum bebek görmelerinede, o bebekleri kucağıma almak bile mutlu ediyor beni, silkelenin ve kendinize gelin lütfen.Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
doğurup kaybetmiş, büyütüp kaybetmiş bir annenin acısıyla tabiki bir tutulamaz amasonuçta hiç doğmamış evlat acısı değil mi?
konu sahibi derdini paylaşmış ne yapabılırım yardım edın dıyor. ben de fikrimi belirmişim doğal olarak. bu sorgulamak mı? kıyaslamak mı? önce okuduğunuzu anlayın bir.doğurup kaybetmiş, büyütüp kaybetmiş bir annenin acısıyla tabiki bir tutulamaz ama
herkesin acısı kendine büyüktür bu sizin sorgulayabileceğiniz bir konu değil.....
yaşadıkların gayet insani duygular, ve seni kötü biri asla yapmaz.. inşallah en kısa zamanda kavusursun isteklerineHepinizin yorumlarını tek tek okudum.Hak verenler de olmuş hak vermeyenler de.Teşekkür ederim hepinizeOlumsuz düşünmeyi inanın ben de istemiyorum bu hissi kendimden nefret ediyorum.Bu ben değilim zaten benim gerçek karakterim kıskanç karakter olsa bu hissettiklerimden dolayı kendimi suçlamazdım.Uzman yardımı alınca daha iyi olacağım inşallah
9 haftalıktı çok minikti daha.Ben kürtajdan sonra bebeği görmedim bana göstermediler ama eşim görmüş eli ayağı bile belliymiş sadece o o zaman çok ağladı ömür boyu içimden çıkmaz acısı dedi.Ya üzüntüsünü çok iyi gizliyor ya da gerçekten unuttuBasınız sagolsun kac haftalıktı bebeginiz kaybettiginizde
Cunku eşinizde babasıydı o nasıl bu kadar cabuk atlatmıs onu merak ettim
Çok mu realist düşünüyoruz acaba. Tamamen aynı fikirdeyim, benzer bir mesaj yazdım, beğenmeyenler olmuş.Her duyguyu böyle uçlarda mı yaşarsınız? Her şeyde hüngür hüngür ağlamalar falan. Eşiniz için hiç kolay değil böyle biriyle yaşamak..
Ne olmuş bebek odası için yardım ettiyse? Erkekler kadınlar kadar abartmaz yaşananları..
Her 3 ilk gebelikten 1 i sonlanır. Bunu bana doktor söylemişti yüzüme karşı duygusuzca "yarın sabah gel alalım" derken. Kürtaja oraya gitmedim mesela..
Benim de ilk gebeliğim sağlıksız olduğu için gelişmedi ve kürtajla sonlandı. Eşimin yanında ağladığım tek an anestezinin etkisindeyken ameliyathaneden çıkarken ağladığım andır. Şimdi bir çocuğum var..
Herşeyin yeri ve zamanı var. Allah en hayırlı zamanı biliyor deyip geçmeniz lazım. Keşke biraz arabesklikten sıyrılıp bu şekilde baksanız..
Ömür boyu da evlat sahibi olamasak tabii ki de kendimizi çocuklu ailelerden kısıtlayamayız.Yokmuş gibi davranamayız toplumun gerektirdiği şeyleri yapmakla mükellefiz.Ben şu an acım taze olduğu için böyle hissediyorum ve bu histen hiç ama hiç memnun değilim.Bunu aşmak için de yardım alacağım.Zaman alıştıracak normalleştirecek inşallah, düşük yaptım diye kimse her planını bize göre şekillendirmeyecek elbetteÇok mu realist düşünüyoruz acaba. Tamamen aynı fikirdeyim, benzer bir mesaj yazdım, beğenmeyenler olmuş.
İki çocuğumda da düşük riski yaşadım, kanamam oldu sürekli. Hep dua ettim Allahım sağlıksızsa tutunmasın, daha fazla büyümeden kendi düşsün diye.
bir de şunu anlayamıyorum ben. Hepimiz hayatta çeşitli acılar yaşıyoruz. Ama insanlarla iletişimlerimizi buna göre sınırlandırıyor muyuz ?
Örneğin çocuğumun doğum günlerine davet ettiğim arkadaşımı düşük yaptı diye bir daha çağırmayayım mı? Aynı şeyi yaşasam ve davet edilmesem kırılırım mesela, dışlandığımı düşünürüm. Ya da sırf bizim çocuğumuz var diye çocuksuz arkadaşlarımızla görüşmeyelim mi içleri burulursa diye?
Çok sevdiğim bir arkadaşım var, çocuğu yok. Çok bahsi geçmez ama çocuk istediğini biliyorum. Çocuklu her aktiviteye çağırırım mesela, severek de gelir. Sırf çocuğu yok diye kendi başına bir hayat mı sürsün? Yaşlarımız kırka gidiyor arkadaş çevremizde herkesin çocuğu var. Böyle bakış açılarını da burda okuyorum, çocuklu evlere gidince üzülürmüş darılırmış vs vs. İnsanları anlamak çok zor gerçekten.
çok samimi 4 arkadaşımla birer ikişer ay arayla hamile kaldık . ben 6 aylıkken kaybettim onlar doğurdu Allah sağlık versin........ ortak vatsap grubumuz var her dogumgünlerinde resimleri paylaşırlar.... 8 yıl oldu ve onlar her resim paylaştığında benim içim sızlar...ha kutlarım ederim geçerim görüşmemezlik zaten yapamazsın hayat bu ama bazı şeyler elde değil....Ömür boyu da evlat sahibi olamasak tabii ki de kendimizi çocuklu ailelerden kısıtlayamayız.Yokmuş gibi davranamayız toplumun gerektirdiği şeyleri yapmakla mükellefiz.Ben şu an acım taze olduğu için böyle hissediyorum ve bu histen hiç ama hiç memnun değilim.Bunu aşmak için de yardım alacağım.Zaman alıştıracak normalleştirecek inşallah, düşük yaptım diye kimse her planını bize göre şekillendirmeyecek elbette
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?