- 28 Ocak 2018
- 538
- 711
- 53
- Konu Sahibi Pisiannesi
-
- #1
Eşimde annesine babasına çok güvenemiyor yoksa belki o evde oturmak bile isteyebilirdi. Biz kimseye minnet etme taraftarı değiliz pek eşimle sanırım kirada devam edeceğiz. Bende bugün arayıp söyleyeceğim evlerinde oturmayacağımızı artık uygun bir dille.Başlığı okuyunca bebek için barışılmaz diyecektim. Sonuçta bir anne-baba çocuğunu evlendirirken onun büyük bir ihtimalle bebeği olacağını bilip ona göre torununun annesine/babasına saygı çerçevesi içinde davranmalı. Bebek oldu diye yaşananları yok saymak anlamsız.
Ama aradan 6 sene geçtiğini okuyunca acaba akılları başlarına gelmiş midir, bir şans daha vermeye değer mi diye düşündüm. Evlerini teklif etmeleri bir adım attıklarını gösteriyor. Bu durumda ben de bir adım atar sonra da olacakları gözlerdim.
O eve taşınmak konusunu ise eşim semti sevmediği için değerlendirmeye almazdım. Kira da olsa istediğim semtte ve büyüklükteki bir evde oturmayı tercih ederdim.
Evlerini satmayı hiç teklif etmediler, kiracıları çıkacakmış siz girip oturun dedi annesi. Açıkçası evlerinde otursak bile o kirayı bizden alabileceklerini konuştuk, görümcem hala okuyor ona para yollayın derlerse aynı kapıya çıkabilir olay. Gerçekten çok farklı yapıda insanlar , durumları çok iyi olmasına rağmen herşeye minnet ediyorlar. Değiştiler mi bilmiyorum çok arada kaldımBence bir sans daha verilebilir en kötü kendi evinizi kiraya verip o parayı biriktirip yada hemen o iki evi satıp yeni bir ev alabilirsiniz
Bende bunu düşündüm yani çocuklarımdan babaannelerini dedelerini saklamaya ne hakkım var, bir yandan da aynı şeyler tekrarlanır mi diyorum çok aradayımBence ikinci bir şansı verin bu size fırsatlarda verebilir en azından az da olsa vicdan azabı çektikleri için destek olurlar.İnsanların çoğu çocuklarına yapmadıklarını torunlarına yapıyorlar kalben affedemezsiniz belki ama buna bir fırsat gözüyle bakardım.
Temkinli davranın tabi hakkınız ama ilerde pişman olmakta var çok emin değilseniz yerinden dolayı eşiniz tereddütlerini söylesin belki kirayı size vermeyi teklif ederler zaten bunu yapabiliyorlarsa gerçekten iyi niyetlilerdir yapamıyorlarsa kötü niyetli diyemem bazen aileler neyi varmış neden beğenmiyorlarmış gibi tepkilere girwbiliyorlar.Bende bunu düşündüm yani çocuklarımdan babaannelerini dedelerini saklamaya ne hakkım var, bir yandan da aynı şeyler tekrarlanır mi diyorum çok aradayım
İşte bundan korkuyorum bende. Yani kaç yaşında insanlar huy değişmez gibi geliyorBen yaptım sen yapma kardeşim bırak duzelmeyi daha kötü oluyorlar
Uzak dur.. Allah yardım eder elbet
Sağlıcakla kucağına al ins
Konus ama aile binası na gitme
Minnet etmeseler okadar nasıl zengin olcaklarEvlerini satmayı hiç teklif etmediler, kiracıları çıkacakmış siz girip oturun dedi annesi. Açıkçası evlerinde otursak bile o kirayı bizden alabileceklerini konuştuk, görümcem hala okuyor ona para yollayın derlerse aynı kapıya çıkabilir olay. Gerçekten çok farklı yapıda insanlar , durumları çok iyi olmasına rağmen herşeye minnet ediyorlar. Değiştiler mi bilmiyorum çok arada kaldım
Minnet etmeseler okadar nasıl zengin olcaklar
Evi kabul edersek her akıllarına estiğinde de gelebilirler bizim evimiz diye. Malum corona zamanı , uçağa otobüse binip gelmelerinden korkuyorum çokEvi kabul etmeyin iletişime de kapatmayın kendinizi.
Bakin bakalım. Bundan sonrasında nasıl davranacaklar.
Evi kabul ederseniz yüz bulup yine azitabilirler :/
Haha ev verince birden kaç senelik küslük unutuldu.Tabi tabi hormonlar zirvede hep hormonlardan.Evi vermeseydi de barışırdınız çünkü hormonlar duygusallık yapıyorMerhabalar,
Eşimle 6 yıldır evliyiz, evlendikten 4 ay sonra eşimin anne ve babasıyla tüm ipleri koparttım yıllardır görüşmüyorum. Nedeni ise kısaca özetlemek gerekirse evlilik zamanında olan klasik manevi desteği göremedik, ailesinin istediği bir gelin olmadığım için ailemede aynı saygısızlıkları defalarca tekrarladıkları İçin kopardım herşeyi. Durumları çok çok iyi olmasına rağmen tek bir iğnesini bile göremedik, sorun değildi bizim için kredi çekip herşeyimizi yaptık. Bu arada eşimde ailesinden yaptıklarından dolayı soğudu bu 6 yıl içinde sadece 1 defa gördü onları.
Neyse biz yıllardır çocuk sahibi olmak için uğraştık, borçlarımızı bitirdik kendimize göre minik bir ev aldık. Allah bize ikiz evlat nasip etti umarım sağlıkla kucağımıza alabiliriz. Eşim heyecanla anne ve babasını arayıp haberi verdi onlarda mutlu oldular. Bu süreçte biz kendi evimizden kiraya çıktık, evimiz küçük olduğu için sığmak mümkün olmayacaktı. Kendi evimizide satılığa çıkardık ama bu süreçte ev fiyatları çok artmış yani bizim evin satıldığı miktar kadar kredi çekmek gerekecek, bende işi çocuklar büyüyene kadar bırakmak istiyorum yani biz pek ev sahibi olabileceğiz gibi durmuyor. Eşimin ailesininde bulunduğumuz ilde güzel bir evi var ama biraz sapa bir semtte, yokuşta. Dün annesi ilk defa beni arayıp sohbet etmek istedi geri çevirmedim sonra onların evinde oturabileceğimizi söyledi, eşim semtten dolayı istemedi. Bakınca evi bizim için gözden çıkarmışlar, annesi yaptığı hataların farkında olduğunu düzeltmek istediğini söyledi. İyi niyetine inanmalı mıyım bilmiyorum, şimdi hormonlar zirvede biraz duygusal düşünüp affetmek istiyorum ama bir yandan da yaşattıkları aklıma geliyor mesafe en güzeli diyorum. Böyle arada kalan oldu mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?