- 28 Ocak 2018
- 538
- 711
- 53
- Konu Sahibi Pisiannesi
-
- #21
Eve taşınmıyoruz ki zaten bir çıkarımız yok maddi olarak. Sadece bunu teklif etmeleri kafa yapıları değişti mi diye düşündürdü. Gerçekten kötü kalplisiniz
Eve taşınmıyoruz ki zaten bir çıkarımız yok maddi olarak. Sadece bunu teklif etmeleri kafa yapıları değişti mi diye düşündürdü. Gerçekten kötü kalplisinizHaha ev verince birden kaç senelik küslük unutuldu.Tabi tabi hormonlar zirvede hep hormonlardan.Evi vermeseydi de barışırdınız çünkü hormonlar duygusallık yapıyor
Şimdi zaten başka eve kiraya geçtik, biz kiraya geçtikten sonra konuşuldu bunlar. Kendi evimizide satılığa çıkardık. Ben babaanneme hep mesafeli büyütüldüm birazda onun düşüncesi var bende , haklısınız gün gelir ihtiyaç duyulur duyulmasada dediğiniz gibi torunları neticede.Kendi evinizi kiraya verip başka bir eve kiraya çıkın. Onların evine çıkarsanız borçlu durumda kalırsınız. Ama aramış madem görüşün zaten torunlarını görmek isteyecekler, yeri gelir yardıma ihtiyacınız olur. İçli dışlı olmadıktan sonra sorun olmaz zaten tavrınızı belli etmişsiniz.
Evet benim kalbim çok kötüdürEve taşınmıyoruz ki zaten bir çıkarımız yok maddi olarak. Sadece bunu teklif etmeleri kafa yapıları değişti mi diye düşündürdü. Gerçekten kötü kalplisiniz
Yok zaten evlerinde oturmayı kabul etmeyeceğiz, zaten biz kendimize uygun bir yere kiraya çıktık. Sadece bunu teklif etmeleri değiştiler mi acaba diye düşündürdü. Dediğim gibi biraz duygusal düşünüyorum bu ara benimle olan mesele yüzünden çocukları babaanne ve dededen uzak tutmak ne kadar doğru? Yada aynı şeyleri yaşayacağımı bile bile lades mi bu ? Çok arada kaldımDertsiz tasasız başına dert mi arıyorsun ? Çocuklar olunca daha da stresli olucaksın. Geçmişi silip atmak hiçbir zaman mümkün olmayacak. Kaynanan bu evi verince her defasında başına kakacak. garantisi var mı iyi olacağınızın? Gelicek karışacak falan filan.
aldığınız evi kiraya verin başka ama kendinize ait bir eve çıkın. Çocuklar biraz büyüyünce yine başlarsın çalışmaya. Çizgini koru bence mesafe her zaman en iyisidir.
Yok taşınmıyoruz zaten kendimiz kiraya çıktık kısa süre önce. Bakımlarına da yardımcı olamazlar diye düşünüyorum biz izmirdeyiz onlar Karadeniz de. Sadece çocukların manevi bağı olsun derdim.bence evlerine ne olursa olsun taşınmayın, onlara karşı da temkinli olun, inşallah düzelmişlerdir de ikizlerin bakımına yardımcı olurlar
Anladım canım. Çocukları babaanne ve dedelerinden uzak tutmak gibi bir şey söz konusu değil. Babanne ve dede istediği kadar çirkef olsun, çocuklar onların torunları. Siz mesafeli durun, ama çocukları asla esirgemeyin. Çocuk sağlığı açısından da önemli babaanne dede ile olan bağları. Sevgiler.Yok zaten evlerinde oturmayı kabul etmeyeceğiz, zaten biz kendimize uygun bir yere kiraya çıktık. Sadece bunu teklif etmeleri değiştiler mi acaba diye düşündürdü. Dediğim gibi biraz duygusal düşünüyorum bu ara benimle olan mesele yüzünden çocukları babaanne ve dededen uzak tutmak ne kadar doğru? Yada aynı şeyleri yaşayacağımı bile bile lades mi bu ? Çok arada kaldım
evi hibe etmiyorlarHaha ev verince birden kaç senelik küslük unutuldu.Tabi tabi hormonlar zirvede hep hormonlardan.Evi vermeseydi de barışırdınız çünkü hormonlar duygusallık yapıyor
Öncelikle tebrik ediyorum Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.. Miniklerinizi sağlıkla büyütün inşallahMerhabalar,
Eşimle 6 yıldır evliyiz, evlendikten 4 ay sonra eşimin anne ve babasıyla tüm ipleri koparttım yıllardır görüşmüyorum. Nedeni ise kısaca özetlemek gerekirse evlilik zamanında olan klasik manevi desteği göremedik, ailesinin istediği bir gelin olmadığım için ailemede aynı saygısızlıkları defalarca tekrarladıkları İçin kopardım herşeyi. Durumları çok çok iyi olmasına rağmen tek bir iğnesini bile göremedik, sorun değildi bizim için kredi çekip herşeyimizi yaptık. Bu arada eşimde ailesinden yaptıklarından dolayı soğudu bu 6 yıl içinde sadece 1 defa gördü onları.
Neyse biz yıllardır çocuk sahibi olmak için uğraştık, borçlarımızı bitirdik kendimize göre minik bir ev aldık. Allah bize ikiz evlat nasip etti umarım sağlıkla kucağımıza alabiliriz. Eşim heyecanla anne ve babasını arayıp haberi verdi onlarda mutlu oldular. Bu süreçte biz kendi evimizden kiraya çıktık, evimiz küçük olduğu için sığmak mümkün olmayacaktı. Kendi evimizide satılığa çıkardık ama bu süreçte ev fiyatları çok artmış yani bizim evin satıldığı miktar kadar kredi çekmek gerekecek, bende işi çocuklar büyüyene kadar bırakmak istiyorum yani biz pek ev sahibi olabileceğiz gibi durmuyor. Eşimin ailesininde bulunduğumuz ilde güzel bir evi var ama biraz sapa bir semtte, yokuşta. Dün annesi ilk defa beni arayıp sohbet etmek istedi geri çevirmedim sonra onların evinde oturabileceğimizi söyledi, eşim semtten dolayı istemedi. Bakınca evi bizim için gözden çıkarmışlar, annesi yaptığı hataların farkında olduğunu düzeltmek istediğini söyledi. İyi niyetine inanmalı mıyım bilmiyorum, şimdi hormonlar zirvede biraz duygusal düşünüp affetmek istiyorum ama bir yandan da yaşattıkları aklıma geliyor mesafe en güzeli diyorum. Böyle arada kalan oldu mu?
Evlerini satmayı hiç teklif etmediler, kiracıları çıkacakmış siz girip oturun dedi annesi. Açıkçası evlerinde otursak bile o kirayı bizden alabileceklerini konuştuk, görümcem hala okuyor ona para yollayın derlerse aynı kapıya çıkabilir olay. Gerçekten çok farklı yapıda insanlar , durumları çok iyi olmasına rağmen herşeye minnet ediyorlar. Değiştiler mi bilmiyorum çok arada kaldım
Yok hayır değildi. Temel neden beni istemedikleri için bana ve aileme nişanlılık süresince istemediklerini çok açıkça söyleyip hareketleriyle bunları pekiştirdiler. Ben artık en son aileme yaptıkları bir harekete dayanamadım ve eşime görüşmek istemediğimi söyledim. Çok küçük bir örnek vereyim; ailem nişan iadesine geldi kapıyı bize karı koca pijamalarıyla açtılar sanki habersiz gibi. Yemekte sadece çorba vardı, çay ikramı yapayım ben ailemin getirdikleriyle dedim herkesin içinde gerek yok dedi kv ve bizimkiler gidene kadar öylece oturup tek kelime etmediler. Anladım istemiyorlar dedim, tekrar ailemi de uyardım artık gitmemeleri için ama karşı taraf aynı şekilde devam etti. Ama dün telefonda yaptığı hataların farkında olduğunu düzeltmek istediğini söyledi üstüne basa basa. Bende içimden acaba dedim, ama eşim değiştiklerine inanmıyor mesela hala.Kuslugunuzun nedeni maddiyat mıydı
İnanırmısınız eşim aynı şeyi söyledi bana. Ben dün çok duygulandım birden ama eşim değişmiş olmalarıma ihtimal vermiyorInsanlar degismez. Torunlari olsa da olmasa da kisilikleri ayni kalacak. Anne babasini en iyi esiniz tanir. Eger samimiyetlerine inansaydi olumlu bir adim atabilirdi. Simdi siz o eve tasinsaniz yarin bir gun bunun bahsini yapmaya bile baslayabilirler. Sanki size cok buyuk lutufta bulunmus gibi. Bunca yil minnet etmemissiniz, ben olsam yine geri dururdum. Simdi kendimi dusunerek de soyleyeyim, kayinvalidemin bos bir evi olsa ve oturun dese esim asla kabul etmez. Ben hic etmem. Cunku annesi bir kek yaptiginda bile bunun mevzusunu yapan ve dunyalari bahsetmis gibi davranan biri. Bir de evinde otursak bin yil basimiza kakar
Çok teşekkür ederim sanırım dediğiniz gibi yapacağımben affetmezdim.
ama torunlariyla aralarina mesafe koymazdim
buyuklerin sorunlari yuzunden cocuklarida icimdeki öfkeye kirginliga teslim olarak buyutmem.
bana iyi bir kaynana kayinbaba olmamis olabilirler bende iyi bir gelin olmamis olabilirim ama bu tamamen bizlerin sorunu olurdu.
siz yine mesafenizi koruyun küs kalin demiyorum ama bunca senenin ardindan da zaten can ciger kuzu sarmasi olunmaz heralde.
eşiniz inanmiyorsa bir bildigi vardir.Yok hayır değildi. Temel neden beni istemedikleri için bana ve aileme nişanlılık süresince istemediklerini çok açıkça söyleyip hareketleriyle bunları pekiştirdiler. Ben artık en son aileme yaptıkları bir harekete dayanamadım ve eşime görüşmek istemediğimi söyledim. Çok küçük bir örnek vereyim; ailem nişan iadesine geldi kapıyı bize karı koca pijamalarıyla açtılar sanki habersiz gibi. Yemekte sadece çorba vardı, çay ikramı yapayım ben ailemin getirdikleriyle dedim herkesin içinde gerek yok dedi kv ve bizimkiler gidene kadar öylece oturup tek kelime etmediler. Anladım istemiyorlar dedim, tekrar ailemi de uyardım artık gitmemeleri için ama karşı taraf aynı şekilde devam etti. Ama dün telefonda yaptığı hataların farkında olduğunu düzeltmek istediğini söyledi üstüne basa basa. Bende içimden acaba dedim, ama eşim değiştiklerine inanmıyor mesela hala.
Yok bunu istemek doğru olmaz , gönüllü olarak teklif etseler bile kabul etmeyiz diye düşünüyorum. Çünkü eşimin bir kardeşi daha var, ona çok ayıp olur böyle birşey teklif etmeleriTapuyu eşinizin üzerine yapsınlar madem gözden çıkarmışlar belli olur asıl niyetleri
Arada kalacak birşey yok canım sakın evlerine taşınma.Evlerini satmayı hiç teklif etmediler, kiracıları çıkacakmış siz girip oturun dedi annesi. Açıkçası evlerinde otursak bile o kirayı bizden alabileceklerini konuştuk, görümcem hala okuyor ona para yollayın derlerse aynı kapıya çıkabilir olay. Gerçekten çok farklı yapıda insanlar , durumları çok iyi olmasına rağmen herşeye minnet ediyorlar. Değiştiler mi bilmiyorum çok arada kaldım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?