Merhabalar,
Eşimle 6 yıldır evliyiz, evlendikten 4 ay sonra eşimin anne ve babasıyla tüm ipleri koparttım yıllardır görüşmüyorum. Nedeni ise kısaca özetlemek gerekirse evlilik zamanında olan klasik manevi desteği göremedik, ailesinin istediği bir gelin olmadığım için ailemede aynı saygısızlıkları defalarca tekrarladıkları İçin kopardım herşeyi. Durumları çok çok iyi olmasına rağmen tek bir iğnesini bile göremedik, sorun değildi bizim için kredi çekip herşeyimizi yaptık. Bu arada eşimde ailesinden yaptıklarından dolayı soğudu bu 6 yıl içinde sadece 1 defa gördü onları.
Neyse biz yıllardır çocuk sahibi olmak için uğraştık, borçlarımızı bitirdik kendimize göre minik bir ev aldık. Allah bize ikiz evlat nasip etti umarım sağlıkla kucağımıza alabiliriz. Eşim heyecanla anne ve babasını arayıp haberi verdi onlarda mutlu oldular. Bu süreçte biz kendi evimizden kiraya çıktık, evimiz küçük olduğu için sığmak mümkün olmayacaktı. Kendi evimizide satılığa çıkardık ama bu süreçte ev fiyatları çok artmış yani bizim evin satıldığı miktar kadar kredi çekmek gerekecek, bende işi çocuklar büyüyene kadar bırakmak istiyorum yani biz pek ev sahibi olabileceğiz gibi durmuyor. Eşimin ailesininde bulunduğumuz ilde güzel bir evi var ama biraz sapa bir semtte, yokuşta. Dün annesi ilk defa beni arayıp sohbet etmek istedi geri çevirmedim sonra onların evinde oturabileceğimizi söyledi, eşim semtten dolayı istemedi. Bakınca evi bizim için gözden çıkarmışlar, annesi yaptığı hataların farkında olduğunu düzeltmek istediğini söyledi. İyi niyetine inanmalı mıyım bilmiyorum, şimdi hormonlar zirvede biraz duygusal düşünüp affetmek istiyorum ama bir yandan da yaşattıkları aklıma geliyor mesafe en güzeli diyorum. Böyle arada kalan oldu mu?