Aynen ben de bir cok kez yazip yazip sildim, ama koalina bebegini papagani kadar sevmiyor malesef.Koalina sessizce takip edenlerdenim. Hastasın diye kalbini birde ben kırmayayım diye zaten kıranlar var bi sürü ama sana iyi niyetlilerde kötü niyetlilerde hiç biri fayda etmiyor.
Söyleyeceğim şeyi ömrüm boyunca kimseye söyleyeceğimi zannetmezdim ama lütfen bebeği evlatlık ver.
Senin için, eşin için, bebek için ve bebek hasretiyle yanan bir aile için. Organ nakli gibi bişey. Ne bileyim belki saçma bi benzetme oldu ama şu mesajın dehşet edici bir şey.
İnan sakince düşünüyorum kınamıyorum rencide etmiyorum veya başka başka duygular içerisinde değilim.
Seni hiç tanımayan görmeyen bir kere dahi mesajlaşmayan ben bile ürktüm. Belki de üstesinden gelebileceğin bir duygu değil bu. Toplu intihara sürükleme herkesi. Olmuyorsa olmuyordur.
Aynen ben de bir cok kez yazip yazip sildim, ama koalina bebegini papagani kadar sevmiyor malesef.
Her cocuk kendisini cani kadar sevecek bi anneyi hakeder, kaldi ki omrunun bi kac senesini feda etmek.
Eminim cocuga iyi bakiyordur, zarar vermiyordur ama anne sevgisi de sart.
Keske evlatlik verebilse ama toplumumuz bu uygulamya acik degil henuz.
Cuma günü başka bir doktora randevum var bakalım ne diyecek.
İlk gittiğim doktor sanırım pek ciddiye almadı. Bu cuma başka birine randevum var nasıl olacak bakalım ama ben de üzülğyorum. Bir tane mutlu duygum kalmadı, pişmanlık, korku, ümitsizlik, üzüntü vs...
Evet anlıyor, anlamıyor ama herkes mutsuz maalesef...olamıyorum eskisi gibi neşem falan kalmadı. Her gün kendimi itekliyorum artık nereye kadar bilmiyorum.
Casper25 S Sismaniye ve @KaraTurna
Ben üzgün değil miyim sizce? Yahut elimde olsa deliler gibi sevmek, sevmez miyim? İşkence mi ediyorum, bakmıyor muyum, sürekli yüzüne seni sevmiyorum falan mı diyorum? Bebeğe yazık ama bana değil mi? Elimde olmayan duygularla boğuşuyorum. Siz de "böyle bir anne" diyorsunuz. Zaten bir şeylerin yanlışlığını farkettiğim için bu haldeyim.
Seviyorum tabi ki şimdi 17 yaşında bir genç kız. Ufakken pek hoşlanmıyordum vakit geçirmekten, 5 yaş civarı sanırım daha iyi vakit geçirmeye başladık.Buna şaşırmadım inanın.
Böyle bir cevap bekliyordum zaten,bir sebebi olmalıydı bunun zira sizinki sevmemek değil bence.
Peki şimdi kardeşinizi seviyor musunuz?
Ona bakınca ne hissediyorsunuz? o kac yaşına gelince onunla güzel vakit geçirmeye başladınız? Yoksa hep mutsuz muydunuz?
Teşekkür ederim düşğnceniz için yani per perişan değilim. Biraz düzen oturttum ama manevi olarak kimsenin olmaması beni yoruyor. Şu an psikiyatri işleri sebebiyle ailemin yanındayım ama annemin beni anladığı yok,daha çok strese sokuyor diyebilirim. Manyak mısın, dayaklıksın, şımarıksın, bekarken iş yaptırmadık şimdi zora gelemiyorsun gibi şeyler söylüyor.Koalina nerede oturuyorsun.
Bilemiyorum eğer güvenirsen kk dan gönüllü kadınlar bulalım.istersen sosyal medya hesaplarından inceleyelim birbirimizi.daha başka referanslar da verelim.
Haftanın bir kaç günü gelip sana yardımcı olalım.
Yaz yaz nereye kadar.bazen de reel çözüm yolları gerekiyor.
Bir gözlemlersin kendini.geçici olabileceğini görürsün hislerinin belki böyle bir destek grubunu arkanda bulursan.
Yurt dışında sürekli yapıyor arkadaşlarım bu destek uygulamalarını.
Ben varım eğer sen böyle bir destek istersen.annen yanında yokmuş ona çok üzülüyorum.bu psikolojik durumda yalnız kalmaman gerekiyor bence.cevap bekliyorum.istanbul Avrupa yakasındayım ben. .
Teşekkür ediyorum, bir erkek kardeşim var 3 yaş küçük bir de 15 yaş küçük sınava hazırlanan kız kardeşim. En büyük benim yani yardımcı olamıyorlar herkes kendi derdinde...Annen sanki biraz üzerine gelebilecek yapıda bu kadar bilmemesi belkide iyidir
Kız kardeşin yokmu ?
Eşin açısından oldukça şanslı olduğunu düşünüyorum arada isyan etmesi çok normal oda deşarj olabilmeli
O anlarda gitsin mutlu olsun diye düşünme
Eşin bu durumun düzelmesini ve seninle bebeğiyle mutlu olmayı istiyor
Gerekli eforuda sarfediyor bence
Senin bu durumda olmanın en büyük sebebi zayen hazır olmadığın bir ruh halindeyken kısa sürede bebekle başbaşa kalman bence koalina
Bende yaşadım lohusa sendromu konuşmuştuk seninle
Annem tam 2 ay kaldı gitti ona rağmen günlerce ağladım çok zorlandım
Sen sadece 10 gün sonra ne olduğunu anlayamadan yanlız kaldın
Ya annen şartları zorlayıp seninle kalmalıydı yada sen ailenin yanında durmalıydın
İmkan olsa direk yardımcı bakıcı tutmalıydın ama geçti bunlar artık
Şimdi ailenin yanındaymışsın bu durumdan max düzeyde faydalan
Uzun uzun duş al
Alışverişe git
Kitap oku vs
Biraz daha kaliteli uyuman için yardımcı olsunlar
Bende emziriyorum ama annemlere gidince annem yanına alıp gece mama verdi ben uyudum
En başta sağlıklı bir anneye ihtiyaçları var
Ben senin bebeği sevmediğinide düşünmüyorum
İyi bakmak için elinden geleni yapıyorsun
Bebek için endişeleniyorsun
Emziriyorsun
Sırf daha rahat gördüğü için hiç emzirmeden mama veren bir sürü insan var
Ama sen yapmadın
Sütün azaldı korkusuyla çoğalsın diye elinden geleni yaptın
Sevmeme konusu biraz çevrenden ve aşina olduğumuz anne kalıbından kaynaklanıyor bence
Yani çok anaç
Hep mıç mıç
Herşeyi mükemmel gösteren
Tek bir sn dahi pişman olmamış gibi davranan
Gösteriş anneliği yapan o kadar çok insan varki
Olması gereken bu diye biliyoruz
Yerleşmiş artık içimize
Sen onlar gibi olmayıncada
Olmadım işte eksiğim sevinemiyorum ben anne olmamalıydıma daha kolay bağlıyorsun
Özgür yaşamış her kadın tüm hayatının kontrolünü bir bebek alınca doğum sonrası hormonunda etkisiyle zaten bi çöküntü yaşar
Bende yaşadım
Bi çok insanda yaşıyor
Dile getirmiyorlar sadece
Senin hepsi üst üste bindi
Ani gebelik
Alışamadan doğum
Doğuma adapte olamadan hayatında köklü değişim
Kısa sürede aniden başbaşa kalma
Zor bebek vs
Arkadaşlarım verdiği doktor tavsiyelerini listele ve incele
En içine sinenine randevu al
Ben sana inanıyorum
Zamanla çok başka şeyler konuşacağız
Üyelik iptali istedim çünkü özel mesajla yazanlar daha fena. Geçmeyecek minvalşnde şeyler yazılmış ve az umut kırıntım varsa o da yok oldu,örnek:Konuyu takipteyim ama hiç yazmadım bugüne kadar, yapılan bazı yorumlar kanımı donduruyor. Allah sizi ıslah etsin ne diyeyim, bu kızcağız depresyonda! Herkes sizin gibi anasının karnından ''Mükemmel Anne'' olarak doğmuyor. O şeref sizlere ait. Ban yemek istemiyorum yoksa devam ederdim.
Koalina konunu kapattır yalvarırım.. Bu konuya yazılanlar seni daha kötü yapmasın, lütfen..
Ben anne değilim, olmaya çalışıyorum. Olduğumda ne yaşayacağımı bilmiyorum, ve kendi içinde yaşadığın acıyı kucaklıyorum. Sen kötü bir anne falan değilsin, sen depresyonda ve yalan söylemeyen bir annesin. Milletin yanında yavrum yavrum diye bağrına basanların bunları düşünmediği ne malum?Üyelik iptali istedim çünkü özel mesajla yazanlar daha fena. Geçmeyecek minvalşnde şeyler yazılmış ve az umut kırıntım varsa o da yok oldu,örnek:
ben var ya, hislerimi burda ifade etsem linç ederler beni.
kızımı çok seviyorum ama hergün ve hergün öfke doluyum. lanet olsun seni doğurduğum güne diyorum. bir görsen o kadar akıllı hiç üzmeyen bir bebek ki...
hangi akla hizmet bebek sahibi oldum bilmiyorum. kötü bir anbe olmaktan korkuyorum. benim yüzümden psikolojisi kötü bir çocuk büyüsün istemiyorum..
daha bir kaç aylıkken uzun zaman uyuyunca acaba öldü mü deyip içten içe sevinirdim...
annemi arayıp etrafta bebek isteyen varsa götür onların olsun demişliğim var...
hala attığım her adımın bebeğime bağlı olmasından nefret ediyorum.
evcil hayvan besliyor olsan kurtulma şansın var, ama bunun yok...
anne olmak isteyen herkese YAPMAYIN diye hakırasım var...
anne olanın aklına sıçsınlar diyorum sürekli.
ne bileyim öyle işte
bunları her anne yaşıyor illaki emin olun. bende derdim acaba ne zaman yatıp bir daha sabah kalkacağım diye. ama her şey düzene giriyor. tabiki yardımcı çok önemli en kötü zamandasınız. ilk 3 ay bazen annem yada kardeşim benimle kalırdı o gece nasıl dinlenmiş uyanırdım. o günler ömrüm hep böyle geçecekmiş gibi gelirdi. ama şimdi erkenden yatıyor ve kalkmıyor hiç. gezme tozma meselesine gelince büyüyene kadar evet olduğu kadara alışsanız iyi olur. elbette daha iyisi olabilir ama keşke olsa ama bebek ufakken bu durum zor. ama bu eğlenmemize engel değil olmamalı. tamam tatile gittim ama kafama göre denize giremedim. uykusu maması memesi herşey düşünülmek zorunda ama bebeği bu durumlara engel olarak görmezsek daha mutlu oluruz. mesela hafta sonu kayağa gidiyoruz 2 yaşında bebekle sence ne kadar kayabiliriz. ama oğlum ikinci kez kayağa gidiyor ilkinde çok küçüktü bu sefer karla tanışacak kardan adam yapacağız. bunu yaparken oğlum olduğu için kardan adam yapıyordum yoksa kayacaktım dersem mutsuz olurum. onun yerine yeni keşfettiği bir şeyin keyfini beraber çıkarmak olarak bakacağım. çocuğunuz var diye şunu yapmayalım zaten zevk almıyorum buraya gitmeyeyim zaten birşey anlamam diye bakmayın en fazla bir öğünü kaçar en fazla bir saat geç uyur. şimdi çok küçük ama büyüyünce herşey kolay olacak. emin olun kimse gece uykusundan zevkle uyanmıyor bebek için bile olsa. kısaca salıverin hayatı ve yardım alın. temizlik bebek bakımı konusunda. alt komşum eşi görev için şehir dışına çıkınca bir yardımcı aldı. saatlik anlaşıyorlar o 2 saat anne duşa giriyor güzel bir kahve içiyor. belki bir film izliyor. iyi geliyor. illaki tek bakacağım diye zorlamayın 2 saat bebeğinize başkası baktı diye bebekte hasar olmaz ama mutlu anne = mutlu bebek. bebekler annenin gerginliği kesinlikle hissediyor. bir şey okumuştum. bir anne anlatıyor. bebeğinin tırnağını keserken derin kestiğini sanmış bebek ağlamamış ama anne endişe edip panikleyince bebekte ağlamaya başlamış. bebekler gergin ortamda gergin hissederler ve fazla mızıklanırlarCanım benimki bunları yaklaşık iki haftadır yapıyor. Gülmeler hatta cevap vermeler başladı, garip sesler çıkartıyor. Tanıyor mu zannetmiyorum henüz. Yine de desen ki eski hayatını geri alacaksın düşünmez dönerim maalesef. Özellikle gece uykusunun uzun zaman boyunca deliksiz olmayacağını düşününce geliyorlar bana. Benim 4'ten 5'ten sonra sabaha kadar uyumuyor. Gözünü de açmıyor, mızık mızık yarım saattr bir ağlıyor, ıkınıyor, mızırdıyor bir şeyler. Bitmiyor günüm ve sabah olmuyor sanki. Direk aynı günden sonsuza devam ediyorum hissi ve günlük 3-4 saat uykular. Akşam eşim zaten 7'de geliyor, bebek uyusa da 2 saat oturabilsek bir bardak çay içsek düşüncesi...bebeğin gece yarısına kadar uyumayıp benim sinirlenmem, eşimi özlemem, uykusuz kalmam vs... Eminim bir çok anne de yaşamıştır ama işte ben fazla büyütüyorum veya dirayetsizim veya alışamıyorum aylardır.
Ben sanırım "olduğu kadar" kısmında da problemliyim. Daha iyisi olabilecekken neden olduğu kadarla yetineyim gibi düşünüyorum ister istemez. Neden rahatça gezmek varken bebeğin saatine uygun ve olduğu kadar gexebiliyorum gibi...
Ama şu an annemin yanındayım ve anladım ki etrafında anne baban ve kardeşin olunca her şey daha kolay. Bugün uzun zamandır ilk defa kahkaha attım mesela.
Üyelik iptali istedim çünkü özel mesajla yazanlar daha fena. Geçmeyecek minvalşnde şeyler yazılmış ve az umut kırıntım varsa o da yok oldu,örnek:
ben var ya, hislerimi burda ifade etsem linç ederler beni.
kızımı çok seviyorum ama hergün ve hergün öfke doluyum. lanet olsun seni doğurduğum güne diyorum. bir görsen o kadar akıllı hiç üzmeyen bir bebek ki...
hangi akla hizmet bebek sahibi oldum bilmiyorum. kötü bir anbe olmaktan korkuyorum. benim yüzümden psikolojisi kötü bir çocuk büyüsün istemiyorum..
daha bir kaç aylıkken uzun zaman uyuyunca acaba öldü mü deyip içten içe sevinirdim...
annemi arayıp etrafta bebek isteyen varsa götür onların olsun demişliğim var...
hala attığım her adımın bebeğime bağlı olmasından nefret ediyorum.
evcil hayvan besliyor olsan kurtulma şansın var, ama bunun yok...
anne olmak isteyen herkese YAPMAYIN diye hakırasım var...
anne olanın aklına sıçsınlar diyorum sürekli.
ne bileyim öyle işte
Hayir ben iskence etmeyecegini hatta bakim ve ilgi konusunda bir cok anneden daha iyi oldugunu cok iyi biliyorum.Casper25 S Sismaniye ve @KaraTurna
Ben üzgün değil miyim sizce? Yahut elimde olsa deliler gibi sevmek, sevmez miyim? İşkence mi ediyorum, bakmıyor muyum, sürekli yüzüne seni sevmiyorum falan mı diyorum? Bebeğe yazık ama bana değil mi? Elimde olmayan duygularla boğuşuyorum. Siz de "böyle bir anne" diyorsunuz. Zaten bir şeylerin yanlışlığını farkettiğim için bu haldeyim.