- 27 Haziran 2021
- 356
- 1.020
- 33
- 35
Bakamıyorum demedim çok şükür mis gibi bakıyorum ama yoruluyorum ve hayatımı kolaylaştırıcak çözüm arıyorumBen sara epilepsi hastasiyim iki cocuk buyutuyorum kendi başima siz saglikli halinizle bi çocuga mi bakamiyosunuz
Evet kafamın içinde sürekli yapılacaklar listesi var ve bunu yoruyorDurumunuz iyi ise haftada bir temizlik için birini çağırabilirsiniz. İnsanın kafasını en çok o yoruyor çünkü. Yemekleri 2 günlük yapın mesela.
Ben sara epilepsi hastasiyim iki cocuk buyutuyorum kendi başima siz saglikli halinizle bi çocuga mi bakamiyosunuz
Aslında uyusa biseyler ilerleyecek ama maalesef çok kısa uyuyor.kardeşim çalışıyor herkes kendi derdinde bir de ben çok mızmız sürekli yardım isteyen biri değilim kendi başımın çaresine bakmaya çalışıyorum kimseyi huzursuz etmek istemiyorum böyle olunca da kimse ağlamayan çocuğa meme vermiyor hesabı umursamıyorUyumayan çocuğa bakmak zor haklısınız bütün işler kalıyor kendine hakettiğin bakımı yapamıyorsun ama geçiyor biraz daha sabır annesi.Kardeşiniz var mı arada gelse sizde işinize baksanız
Çocukların neden prenses ? Kraliçe ve kral da kocanla sen misin gsgsgsgsgsBen sara epilepsi hastasiyim iki cocuk buyutuyorum kendi başima siz saglikli halinizle bi çocuga mi bakamiyosunuz
Son günlerde bende cok zorlanıyorum seni çok iyi anlıyorum kendimi surekli motive etmeye güç bulmaya çalışıyorum11 sene sonunda zorluklarla anne oldum. çok mutluyum bebeğim 1 yaşına girdi .20 günden itibaren ufak destekler dışında bu günlere geldik.Ama hayatım aşırı yorucu bir hâl aldı ev işi, yemek,bebek bakımı derken kendimden geçtim aşırı zayıfladım gün nasıl başlıyor nasıl bitiyor anlamıyorum hiç bı işe yetişemiyorum bebeğim hareketli onun peşinde oluyorum,beraber oynuyoruz çok az uyuyor o yüzden ne dinlenme ne iş ne yapacağımı şaşırıyorum. bu konuda tecrübeli olanlardan fikir bekliyorum siz neler yapıyorsunuz?yetisebiliyor musunuz? Yada hayatı nasıl götürüyorsunuz? Bu arada eşim işten gelince yorgun olduğunu ileri sürerek yardımcı olmuyor biraz oynuyorlar o kadar.annemle çok yakın oturmuyor ve babam rahatsız o yüzden sık gelemiyor arada ben gidip bı kaç gün dinlenip dönüyorum.k.validem yakın ama k.pederi yeni kaybettik sayılır o yüzden toparlanma sürecinde.kisacasi yalnızım önerileri bekliyorum
Ben sara epilepsi hastasiyim iki cocuk buyutuyorum kendi başima siz saglikli halinizle bi çocuga mi bakamiyosunuz
Benimki de çok hareketli uyanıkken bişey yapmak imkansız gibi.bazen pijamalarla kalıyorum gün boyu ve üzülüyorum enerjim düşüyor duş almak bile problem durum bu maalesefIse herseye yetismeye birakarak baslayabilirsiniz. Bu süreclerde basta stres sebebi kafamiz. Cünkü kafada yapmak istedigimiz bir liste var sürekli. Son senelerde buna bilinc yükü (mental load) diyorlar. Cocuklar kücükken önceliklerimiz olmali. Ben evin her isine yetismeye calismayi biraktim o sirada. Evet camlar daha az silindi. Bazen camasir iki gün katlanmadan sepet de kaldi. Ama ortaligi pislik götürmedikten sonra yapacak da birsey yok. Kücük oglum cok hareketliydi. Ama hic o eline bir kac parca ver oynasin cocuklardan olmadi.O zamanlar hizli geciyor. Kendinize de biraz zaman taniyin. Zor öyle araliklar bulmak, ama cocugunuz oyalanirken en azindan kendiniz icin ufak da olsa birsey yapin. Sabah erkenden 10 dakika da olsa kendinize bakim yapin. Insan pyjamali ve sac bas daginik gezse otomatik olarak daha az hareketli oluyor. Evde fazla esya varsa da ayirin yavas yavas.
İşte sonra bu tipler gelip bı çocuğa bakamıyor musun? diyor hazır çorbayı kendimize bile yapmıyorum ben demekki işin sırrı buymuş sayenizde anladım8 aylik bebege hazir corba vererek anneliginizi yuceltmeseniz mi?
Ayip!
Ben sara epilepsi hastasiyim iki cocuk buyutuyorum kendi başima siz saglikli halinizle bi çocuga mi bakamiyosunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?